Stel je voor dat er bloed uit je oren komt en dat je bloedproppen uit je neus blaast. Dat is wat deze 46-jarige vrouw ervoer nadat ze de COVID-prik had genomen.
Nadat ze naar het ziekenhuis was gegaan, was haar bloeddruk extreem hoog, had ze vreselijke hoofdpijn en ondraaglijke pijn in haar onderbuik. Nu kan ze niets meer doen wat ze voor het vaccin wel kon.
Sommige dagen kan ze zelfs haar ogen niet open krijgen, zegt ze. Ze heeft nog steeds kortademigheid en maanden later heeft ze nog steeds bloedstolsels in haar lichaam en moet ze bloedverdunners slikken. Wat erger is, ze wordt volledig genegeerd door de overheid en ze krijgt geen financiële of emotionele steun.
VACCINE INJURY 141. CLAIRE HIBBS -VACCINE-INDUCED IMMUNE THROMBOTIC THROMBOCYTOPENIA (VITT)
De symptomen begonnen op 05/04/21 en ik werd voor 16 dagen opgenomen in het Bedford-ziekenhuis. In die periode kreeg ik immunoglobuline IV, morfine, codeïne en bloedverdunners (voor de rest van mijn leven). Ik ben door de medische gemeenschap behandeld alsof ik mijn symptomen verzon, schrijft ze op Bitchute.com.
Ik ben 48 jaar en heb geen onderliggende gezondheidsproblemen. Ik kreeg mijn AstraZeneca-vaccin op 31 maart in de ochtend, het vaccincentrum vertelde me dat ik die avond of de volgende dag wat milde symptomen zou kunnen hebben, wat ook het geval was, maar dit verdween snel en ik was volkomen in orde.
Vijf dagen later, op maandag, begon ik ’s avonds rillingen te krijgen en kreeg ik een zware hoofdpijn, vergelijkbaar met migraine. Als migrainepatiënt nam ik sumatriptan, dat meestal binnen een uur de migraine verdrijft, maar dit werkte niet, dus een paar uur later nam ik nog een, maar het werkte nog steeds niet. Uiteindelijk viel ik in slaap. De volgende ochtend werd ik wakker en mijn hoofd bonsde erger dan ooit. Ik nam nog wat pijnstillers maar er leek niets te gebeuren dus ik dacht dat het spanningshoofdpijn was, de pijn zat zowat overal in mijn hoofd met veel druk aan de voorkant, maar ik voelde me ook gewoon niet lekker, zwak en moe, ik had ook pijn in mijn rug, aan beide kanten van mijn ruggengraat, maar ik dacht dat het misschien kwam door de manier waarop ik lag om van de hoofdpijn af te komen. Dit ging de hele week zo door en op vrijdag was mijn hoofd nog pijnlijker en wilde ik alleen maar slapen. Ik had ook bloedproppen in mijn neus en oor.
Het was zo erg dat ik ze belde en na wat vragen te hebben beantwoord, adviseerden ze me om naar de spoedeisende hulp te gaan, wat ik ook deed. Eerst werden mijn bloedwaarden getest en daarna werd ik grondig onderzocht. Een paar uur later vertelden ze me dat mijn bloedwaarden abnormaal waren en dat ze me hier zouden houden.
Een paar dagen later kwamen de consulent en een hematoloog om mij te zien, mijn aantal bloedplaatjes (dat is wat ervoor zorgt dat je bloed stolt wanneer dat nodig is) was aanzienlijk laag (13) en mijn aantal D-dimeren was aanzienlijk hoog (7000). Ze stuurden me meteen door voor een nieuwe MRI van mijn hoofd, waarop te zien was dat er geen stolsels in de hersenen waren, ik was zo opgelucht omdat dit was wat de artsen hadden vermoed. Een paar dagen later waren mijn bloedwaarden nog steeds abnormaal en begon ik pijn rond mijn lever te krijgen. Mijn bloedwaarden toonden toen aan dat mijn leverenzymen verhoogd waren, dus ging ik voor een echografie van mijn lever. Deze keer waren er bloedklonters te zien op mijn lever en in de bloedvaten die het bloed de lever in en uit voeren. De pijn werd ondraaglijk.
Het is opvallend hoe ze het altijd hebben over “mijn” pfizer, en “mijn” astrazeneca prik. En “mijn” booster. Alsof het onderdeeltjes van hunzelf zijn die ze nog niet hebben, maar wel nodig hebben om compleet te zijn. Net zoals toen ze jubelden “volledig” gevaccineerd te zijn. Het woord “volledig” maakte de gifspuit zo perfect, want het maakte deze mensen helemaal compleet. Ze kunnen zichzelf eindelijk volledig noemen… Triest eigenlijk.
Inderdaad triest. Het onnozele gansje was zo schattig vol vertrouwen….
Ja , klopt mensen zijn steeds geneigd om er “mijn” bij te zetten, als ze een advocaat nodig hebben, bv, “mijn advocaat”, hebben deze mensen een onvolkomenheid in hun leven, ik vermoed het wel, ik spreek bv niet over mijn huisdokter, maar “de” huisdokter, mensen hebben de egoïstische trek iets “mijn” te noemen, het is helemaal niet van hun, toch willen ze het van je af pakken.