Coronawaanzin in Italië

Ja, ja voor de vaccinatie, laat ons vaccineren. Nou, een cadeautje voor jullie jongens. Ik ben net terug van het Carabinieribureau. Ik zal jullie over mijn ochtend vertellen. Om 10 uur ’s ochtends kwam ik aan op het vaccinatiecentrum in Crevalcore, Bologna. Omdat ik wat bureaucratische zaken moest afhandelen. Gezien het feit dat ik gisteren een gecertificeerde e-mail van de State Medical Board ontving die de zoveelste krankzinnigen richtlijn uitvoerbaar maakte.

Dus op 24 december ging ik, als een brave burger, naar het vaccinatiecentrum om een gesprek te hebben met de vaccinerende artsen. Ik sprak met de eerste arts, die me praktisch negeerde. Alsof ik in feite niet bestond. Ik bedoel, ik had haar twee opties voorgelegd. Ze accepteerde geen van beide en liep weg. Ik zei tegen haar: “Nou, ik stuur de carabinieri op je af. Ik vraag me af of iemand je ooit heeft verteld dat je een ambtenaar bent.” Ik bedoel, ik ben een anesthesist. Ik mag niet weglopen als ik een patiënt in de operatiekamer heb. Ik belde de carabinieri om te zeggen dat ze een eenheid naar het vaccinatiecentrum moesten sturen omdat ik de persoonlijke gegevens nodig had van een arts die haar werk niet deed.

Daarna vertelde een verpleegster me dat ik kon proberen een andere arts te vragen. Je weet wel, alsof het een dobbelspel was: als de ene niet meewerkt, kun je het met een andere proberen. Dus ging ik met de andere arts praten. De eerste arts was erg jong, de tweede was oud. Ik zei hem dat ik beide documenten van hem moest krijgen, en dat ik niet weg zou gaan zonder een van beide. Hij antwoordde: “Ik ben bang dat u met geen van beide zult moeten vertrekken.” Ik zei: “Werkelijk? Weet u, de carabinieri zijn onderweg. Dus ik zal zeker met iets vertrekken.” Hij zei tegen mij: “Nou, de carabinieri interesseert me niet echt.” Ik zei: “Ik begrijp het, maar ze interesseren zich wel voor jou, zeker weten.”

Eindelijk kwamen de carabinieri aan. Intussen was een agent met een seinstok naar me toe gekomen. Ik heb geen idee wie hij was. Hij zei dat ik moest blijven staan toen ik de carabinieri naderde. Ik zei tegen hem: “Alsjeblieft, ik ga waar ik wil.” Na dit kleine incident, schreven de carabinieri de persoonlijke gegevens van deze twee artsen op, die het verdienden, echt. Want plichtsverzuim is een heel erg misdrijf, heel erg. Omdat de mijne niet echt een voorwendsel was. Ik had tegen hen gezegd: “Als je niet van plan bent om dat document op te schrijven, doe het dan niet, daar is geen probleem mee.” Maar je moet verklaren dat je dat niet wilt opschrijven. Het is precies hetzelfde als wanneer ik weiger een patiënt onder narcose te brengen omdat ik bang ben voor de bijwerkingen. En ik stuur de patiënt terug naar zijn afdeling, omdat het niet het juiste moment is voor een operatie. In dat geval verklaar ik altijd de reden van mijn weigering in het medisch dossier. En het is mij ook overkomen. Ik stelde operaties uit, en ik stuurde patiënten terug naar hun afdeling vanwege de noodzaak voor verdere analyses. En ik moest altijd mijn beweegredenen in het dossier schrijven. De vaccinerende artsen staat het vrij om het niet te doen, blijkbaar. Als mensen niet doen wat zij willen dat ze doen, alsof patiënten laboratoriumratten zijn. Ze nemen geen verantwoordelijkheid. Ze hadden een andere baan moeten zoeken. Want zelfs de ijsverkoper neemt de verantwoordelijkheid om u de aardbeismaak te geven, als u vraagt om aardbei. En als hij de klant een perzik ijsje geeft, wordt deze boos.

Nou, toen ging ik naar het carabinieribureau. De carabinieri waren echt, echt vriendelijk. Ik dank ze daarvoor. Ze hadden me gezegd dat ik naar het bureau moest gaan en hun specifieke dossier moest noemen. Omdat ze me niet de persoonlijke gegevens van de twee artsen konden geven, omdat het nu een gerechtelijk politieonderzoek was. Perfect. Ik ging naar het bureau en trof een heel vriendelijke agent. Dus ik deed twee verschillende aangiften. Omdat ik aangifte deed van wat er vandaag gebeurd is, maar aan de andere kant heb ik ook het ministerie van Volksgezondheid, en Marco Crespi aangegeven.

Ik ga de tweede aangifte voorlezen, want het is kort. En omdat het eerste een beetje ingewikkelder is, en het vertrouwelijke details bevat die ik liever niet voorlees. Ik ga dit voorlezen. Op 18 december vernam ik via Twitter over een zekere Marco Crespi, die ik nooit heb ontmoet. Ik hoorde dat hij mijn gedrag had gemeld bij het ministerie van Volksgezondheid, omdat het werd beschouwd als “deontologisch oneerlijk”. Met betrekking tot de openbaarmaking van informatie over Covid-19 die totaal afweek van de informatie van de World Scientific Community. En afweek van de richtlijnen van het ministerie van Volksgezondheid. De leiding van het ministerie van Volksgezondheid, Cristina Rinaldi (Vrolijk Kerstfeest, Cristina, trouwens), vertelde het Medisch Tuchtcollege van Venetië, via een gecertificeerde e-mail, om de juiste beoordelingen te maken, en haar eigen afdeling op de hoogte te houden. Deze gewaarmerkte e-mail werd ook aan Marco Crespi gestuurd, zoals uit de bijlage blijkt. Op 17 december 2021 werd deze e-mail ook op Twitter gepubliceerd door het account van Marco Crespi. We zullen we nog wel zien, Marco. Op 18 december vernam ik hier dus van. Ik verklaar dat de handelwijze van zowel het ministerie van Volksgezondheid en het Medisch Staatscollege… enz. enz. Ik zal de stukken later bijvoegen, want vandaag… Ik zou geen gedicht kunnen schrijven zo lang als de Goddelijke Komedie. Ik vraag u Marco Crespi en Cristina Rinaldi strafrechtelijk te vervolgen voor zware laster en smaad. Ik verzoek u mij op de hoogte te houden… enz. enz.

Dus ik heb formeel het ministerie van Volksgezondheid Marco Crespi aangeklaagd. We zullen deze zaak dus voor de strafrechter brengen. Zoals ik gisteren al zei, het is genoeg. Vrolijk kerstfeest iedereen.

Giuseppe De Donno is een held. Ze hebben hem in de steek gelaten. Ze hebben hem vermoord. Ze zouden een heilige van hem moeten maken. Giuseppe De Donno, de arts uit Mantua die garandeerde dat hij Covid-patiënten kon genezen met het bloed van de herstelden. En het is al een zaak die door de anti-vaxxers gemeenschap naar voren is gebracht. Giuseppe, we zullen doorgaan met vechten, ook namens jou.

Door de anti-vaxxers als een martelaar beschouwd, omdat afgelopen april de National Drug Administration zijn hyper-immuun plasma therapie had afgewezen. Op basis van een proef die was toegekend aan een ziekenhuis in Pisa, niet aan hem. Deze beslissing had hem echt gedemoraliseerd. Om nog maar te zwijgen van de beledigingen en de scepsis ten opzichte van de positieve resultaten die hij had bereikt in Mantua, op 46 patiënten, 43 herstelden, 3 stierven. Velen beweren dat sommige mensen vijandig staan tegenover professor De Donno omdat plasma goedkoop is, terwijl zij zelf van gezondheid een business willen maken. Wat zeg je? – Plasma is gratis. Ik hou ervan om te zeggen dat plasma democratisch is: het komt van het volk en keert terug naar het volk. Waarheid!

Nu hij dood is, schreeuwen de anti-vaxxers over een samenzwering uitgedacht door de vaccinindustrie tegen de arts die zich volledig richtte op behandelingen. Massamedia theoreticus Freccero beweerde zelfs dat De Donno’s dood de zaak van de anarchist Pinelli naspeelde. Anderen richten zich op het raamwerk dat hem tot die daad bracht. Hij was al geïsoleerd, hij was al bespot. Hij was al beroofd van zijn arts persona. Een zelfmoord veranderde in een mediazaak. Hij heeft geen briefje achtergelaten. Daarom heeft de procurator van Mantua een dossier over zijn dood geopend. De Donno geloofde in deze behandeling, dat is zeker. Maar er is iets wat de anti-vaxxers waarschijnlijk niet leuk zullen vinden. Dat is dat hij ook geloofde in vaccins. Hij was een van de eersten die zich liet vaccineren in zijn ziekenhuis. We willen een voorbeeld stellen, omdat we mensen moeten stimuleren zich te laten vaccineren.