Chris Hedges: Stop met zorgen maken en hou van de bom

Hoe langer de proxy-oorlog in Oekraïne voortduurt, hoe dichter de VS bij een directe confrontatie met Rusland komen. Zodra dat gebeurt, zullen de Dr. Strangeloves die de show leiden naar de atoombommen grijpen.

Ik heb genoeg oorlogen meegemaakt om te weten dat als je eenmaal die doos van Pandora opent, het vele kwaad dat eruit komt buiten ieders controle ligt. Oorlog versnelt de wervelwind van industrieel moorden. Hoe langer een oorlog voortduurt, hoe dichter en dichter elke partij bij zelfvernietiging komt. Tenzij er een einde aan wordt gemaakt, garandeert de proxy-oorlog tussen Rusland en de VS in Oekraïne een directe confrontatie met Rusland en daarmee de zeer reële mogelijkheid van een nucleaire oorlog, schrijft Chris Hedges.

De Amerikaanse president Joe Biden, die niet altijd precies lijkt te weten waar hij is of wat hij geacht wordt te zeggen, wordt gesteund in de ik-ben-een-grotere-kerel-dan-jou-wedstrijd met de Russische president Vladimir Poetin door een coterie van fanatieke oorlogsstokers die meer dan 20 jaar van militaire fiasco’s hebben georkestreerd. Zij watertanden bij het vooruitzicht om het op te nemen tegen Rusland, en daarna, als er nog enige bewoners zijn op deze aardbol, tegen China.

Gevangen in de polariserende mentaliteit van de Koude Oorlog – waar elke poging om conflicten te deëscaleren door middel van diplomatie wordt beschouwd als verzoening, een perfide München-moment – duwen zij de menselijke species zelfvoldaan steeds dichter naar de vernietiging. Helaas voor ons is een van deze ware gelovigen staatssecretaris Antony Blinken.

“Poetin zegt dat hij niet bluft. Nou, hij kan zich geen bluf veroorloven, en het moet duidelijk zijn dat de mensen die Oekraïne steunen en de Europese Unie en de lidstaten, en de Verenigde Staten en de NAVO evenmin bluffen,” waarschuwde Josep Borrell, hoofd van het buitenlands beleid van de EU. “Elke nucleaire aanval op Oekraïne zal een antwoord opleveren, geen nucleair antwoord, maar zo’n krachtig antwoord van militaire zijde dat het Russische leger zal worden vernietigd.”

Vernietigd. Zijn deze mensen krankzinnig?

Je weet dat we in de problemen zitten als voormalig Donald Trump de stem van de rede is.

“We moeten eisen dat er onmiddellijk wordt onderhandeld over een vreedzaam einde van de oorlog in Oekraïne, of we zullen in de derde wereldoorlog belanden”, zei de voormalige Amerikaanse president. “En er zal niets van onze planeet overblijven – allemaal omdat domme mensen geen benul hadden … Ze begrijpen niet waar ze mee te maken hebben, de kracht van kernenergie.”

Ik heb met veel van deze ideologen – David Petraeus, Elliot Abrams, Robert Kagan, Victoria Nuland – te maken gehad als buitenlandcorrespondent voor The New York Times. Zodra je hun borstkas vol medailles of mooie diploma’s weghaalt, vind je oppervlakkige mannen en vrouwen, laffe carrièremakers die onderdanig de oorlogsindustrie dienen die hun promoties verzekert, de budgetten van hun denktanks betaalt en hen overlaadt met geld als bestuursleden van militaire aannemers.

Zij zijn de pooiers van de oorlog. Als u over hen rapporteerde, zoals ik deed, zou u ’s nachts niet goed slapen. Ze zijn ijdel en dom genoeg om de wereld op te blazen lang voordat we uitsterven door de zogenaamde klimaatcrisis, die ze ook nog eens plichtmatig hebben aangejaagd.

Als, zoals Joe Biden zegt, Poetin “geen grapje” maakt over het gebruik van kernwapens en we een nucleair “Armageddon” riskeren, waarom belt Biden dan niet met Poetin? Waarom volgt hij niet het voorbeeld van John F. Kennedy, die herhaaldelijk communiceerde met Nikita Chroesjtsjov om een einde te maken aan de Cubaanse raketcrisis?

Kennedy, die in tegenstelling tot Biden in het leger diende, kende de stompzinnigheid van generaals. Hij was zo verstandig om Curtis LeMay te negeren, de chef-staf van de luchtmacht en hoofd van het Strategic Air Command, en tevens het model voor generaal Jack D. Ripper in “Dr. Strangelove”, die er bij Kennedy op aandrong de Cubaanse raketbases te bombarderen, een daad die waarschijnlijk een kernoorlog zou hebben ontketend. Biden is niet uit hetzelfde hout gesneden.

Waarom stuurt Washington 50 miljard dollar aan wapens en hulp om het conflict in Oekraïne in stand te houden en belooft het miljarden meer voor “zolang het duurt”? Waarom hebben Washington en Whitehall de Oekraïense president Vladimir Zelensky, een voormalige stand-up komiek die door deze oorlogsfanaten op magische wijze is getransformeerd tot de nieuwe Winston Churchill, ervan weerhouden de onderhandelingen met Moskou, opgezet door Turkije, voort te zetten? Waarom denken ze dat het militair vernederen van Poetin, die ze ook vastbesloten zijn uit de macht te zetten, hem er niet toe zal brengen om in een laatste wanhoopsdaad het ondenkbare te doen?

Moskou heeft sterk geïmpliceerd dat het kernwapens zou gebruiken als reactie op een “bedreiging” van zijn “territoriale integriteit” en de pooiers van de oorlog scholden iedereen uit die zijn bezorgdheid uitsprak dat we allemaal in paddestoelwolken zouden kunnen verdwijnen, en bestempelden hen als verraders die de Oekraïense en westerse vastberadenheid verzwakken.

Duizelig over de door Rusland geleden verliezen op het slagveld, porren ze de Russische beer met steeds grotere felheid. Het Pentagon hielp bij het plannen van het laatste tegenoffensief van Oekraïne, en de C.I.A. geeft inlichtingen over het slagveld door. De VS glijden af, net als in Vietnam, van advies, bewapening, financiering en ondersteuning naar vechten.

Niets van dit alles wordt geholpen door Zelensky’s suggestie dat, om het gebruik van kernwapens door Rusland af te schrikken, de NAVO “preventieve aanvallen” zou moeten uitvoeren.

“Eerst wachten op de nucleaire aanvallen en dan zeggen ‘wat gaat er met hen gebeuren’. Nee! De manier waarop druk wordt uitgeoefend, moet worden herzien. Deze procedure moet dus worden herzien,” zei hij.

De woordvoerder van het Kremlin, Dmitry Peskov, zei dat de opmerkingen, die Zelensky probeerde terug te draaien, “niets anders waren dan een oproep om een wereldoorlog te beginnen.”

Het Westen aast al tientallen jaren op Moskou. Ik deed verslag vanuit Oost-Europa aan het einde van de Koude Oorlog. Ik zag hoe deze militaristen begonnen aan wat zij een unipolaire wereld noemden – een wereld waarin alleen zij regeerden.

Eerst verbraken zij hun beloften om de NAVO niet uit te breiden buiten de grenzen van een verenigd Duitsland. Vervolgens verbraken zij hun belofte om geen “permanente substantiële gevechtstroepen” te stationeren in de nieuwe NAVO-lidstaten in Oost- en Midden-Europa. Vervolgens verbraken zij hun belofte om geen raketsystemen langs de Russische grens te stationeren. Vervolgens braken zij hun beloften om zich niet te mengen in de interne aangelegenheden van grensstaten zoals Oekraïne, door de coup van 2014 te orkestreren die de gekozen regering van Victor Janoekovitsj afzette en verving door een anti-Russische – fascistisch georiënteerde – regering, die op haar beurt leidde tot een acht jaar durende burgeroorlog, toen de door Rusland bevolkte regio’s in het oosten onafhankelijkheid zochten van Kiev.

Ze bewapenden Oekraïne met NAVO-wapens en trainden 100.000 Oekraïense soldaten na de staatsgreep. Daarna rekruteerden ze het neutrale Finland en Zweden in de NAVO. Nu wordt de VS gevraagd geavanceerde langeafstandsraketsystemen naar Oekraïne te sturen, waardoor de VS volgens Rusland “een directe partij in het conflict” zouden worden. Maar verblind door overmoed en zonder enig begrip van geopolitiek, duwen ze ons, net als de ongelukkige generaals in het Oostenrijks-Hongaarse rijk, naar een catastrofe.

Het Westen roept op tot een totale overwinning. Rusland annexeert vier Oekraïense provincies. Het Westen helpt Oekraïne de Krimbrug te bombarderen. Rusland laat raketten neerkomen op Oekraïense steden. Het Westen geeft Oekraïne geavanceerde luchtverdedigingssystemen. Het Westen verkneukelt zich over de Russische verliezen. Rusland voert de dienstplicht in. Nu voert Rusland aanvallen uit met drones en kruisraketten op elektriciteits-, riool- en waterzuiveringsinstallaties. Waar houdt het op?

“Proberen de Verenigde Staten bijvoorbeeld te helpen een einde te maken aan dit conflict, door middel van een regeling die een soeverein Oekraïne en een soort relatie tussen de Verenigde Staten en Rusland mogelijk maakt?” vraagt een redactioneel artikel van de New York Times. “Of proberen de Verenigde Staten Rusland nu permanent te verzwakken? Is het doel van de regering verschoven naar het destabiliseren of verwijderen van Poetin? Zijn de Verenigde Staten van plan Poetin als oorlogsmisdadiger ter verantwoording te roepen? Of is het doel te proberen een grotere oorlog te voorkomen – en zo ja, hoe wordt dit bereikt door te kraaien dat de VS inlichtingen heeft verstrekt om Russen te doden en een van hun schepen tot zinken te brengen?”

Niemand heeft antwoorden.

Het hoofdartikel van de Times ridiculiseert de dwaasheid om te proberen het hele Oekraïense grondgebied te heroveren, vooral die gebieden die door etnische Russen worden bevolkt.

“Een beslissende militaire overwinning van Oekraïne op Rusland, waarbij Oekraïne al het grondgebied herovert dat Rusland sinds 2014 in beslag heeft genomen, is geen realistisch doel,” luidt het. “Hoewel de planning en de gevechten van Rusland verrassend slordig zijn geweest, blijft Rusland te sterk en heeft de heer Poetin te veel persoonlijk prestige in de invasie geïnvesteerd om terug te krabbelen.”

Maar gezond verstand, samen met realistische militaire doelstellingen en een rechtvaardige vrede, wordt overstemd door de oorlogsroes.

Op 17 oktober begonnen de NAVO-landen aan een twee weken durende oefening in Europa, genaamd Steadfast Noon, waarbij 60 vliegtuigen, waaronder straaljagers en langeafstandsbommenwerpers die vanaf de luchtmachtbasis Minot in Noord-Dakota worden ingevlogen, simuleren dat er thermonucleaire bommen op Europese doelen worden gegooid. Deze oefening vindt jaarlijks plaats. Maar de timing is niettemin onheilspellend. De VS hebben zo’n 150 “tactische” kernkoppen gestationeerd in België, Duitsland, Italië, Nederland en Turkije.

Oekraïne wordt een lange en kostbare uitputtingsslag, die een groot deel van Oekraïne in puin zal achterlaten en honderdduizenden gezinnen met levenslang verdriet. Als de NAVO zegeviert en Poetin voelt dat zijn greep op de macht in gevaar is, wat weerhoudt hem er dan van om wanhopig toe te slaan? Rusland heeft het grootste arsenaal tactische kernwapens ter wereld, wapens die tienduizenden mensen kunnen doden als ze op een stad worden gebruikt. Het bezit ook bijna 6000 kernkoppen. Poetin wil niet, zoals zijn Servische bondgenoten Slobodan Miloševic en Ratko Mladic, eindigen als een veroordeelde oorlogsmisdadiger in Den Haag. Evenmin wil hij de weg opgaan van Saddam Hoessein en Muammar Kadhafi. Wat houdt hem tegen om de inzet te verhogen als hij zich in het nauw gedreven voelt?

Er is iets grimmigs aan de hand met hoe politieke, militaire en inlichtingenhoofden, waaronder C.I.A.-directeur William Burns, een voormalige Amerikaanse ambassadeur in Moskou, het eens zijn over het gevaar van het vernederen en verslaan van Poetin en het spookbeeld van een kernoorlog.

“Gezien de potentiële wanhoop van president Poetin en het Russische leiderschap, gezien de tegenslagen die zij tot nu toe op militair gebied hebben moeten incasseren, kan niemand van ons de dreiging van een mogelijk gebruik van tactische kernwapens of kernwapens met een lage opbrengst licht opvatten,” zei Burns in een toespraak op Georgia Tech in Atlanta.

Voormalig C.I.A.-directeur Leon Panetta, die onder president Barack Obama ook minister van Defensie was, schreef deze maand dat de Amerikaanse inlichtingendiensten de kans dat de oorlog in Oekraïne uitloopt op een kernoorlog schatten op 1 op 4.

De directeur van de National Intelligence, Avril Haines, sloot zich aan bij deze waarschuwing en vertelde de Senaatscommissie voor de strijdkrachten in mei dat als Poetin meent dat er sprake is van een existentiële bedreiging voor Rusland, hij zijn toevlucht zou kunnen nemen tot kernwapens.

“Wij denken dat [Poetins perceptie van een existentiële bedreiging] het geval zou kunnen zijn in het geval dat hij het idee heeft dat hij de oorlog in Oekraïne aan het verliezen is, en dat de NAVO in die context ingrijpt of op het punt staat in te grijpen, wat uiteraard zou bijdragen tot de perceptie dat hij de oorlog in Oekraïne gaat verliezen,” zei Haines.

“Naarmate deze oorlog en de gevolgen ervan de Russische conventionele kracht langzaam verzwakken … zal Rusland waarschijnlijk in toenemende mate vertrouwen op zijn nucleaire afschrikmiddel om het Westen een signaal te geven en kracht uit te stralen naar zijn interne en externe publiek,” schreef Lt. Gen. Scott Berrier in de dreigingsanalyse van de Defense Intelligence Agency die eind april werd voorgelegd aan dezelfde Armed Services Committee.

Waarom pleiten Burns, Panetta, Haines en Berrier, gezien deze beoordelingen, niet dringend voor diplomatie met Rusland om de nucleaire dreiging te de-escaleren?

Deze oorlog had nooit mogen plaatsvinden. De VS wisten heel goed dat ze Rusland provoceerden. Maar ze waren dronken van hun eigen macht, vooral omdat ze aan het eind van de Koude Oorlog de enige supermacht ter wereld werden, en bovendien waren er miljardenwinsten te behalen met de verkoop van wapens aan nieuwe NAVO-leden.

In 2008, toen Burns ambassadeur in Moskou was, schreef hij aan minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice:

“De toetreding van Oekraïne tot de NAVO is de helderste van alle rode lijnen voor de Russische elite (niet alleen Poetin). In meer dan tweeënhalf jaar van gesprekken met belangrijke Russische spelers, van knokploegen in de donkere krochten van het Kremlin tot Poetins scherpste liberale critici, heb ik nog niemand gevonden die Oekraïne in de NAVO anders ziet dan als een directe uitdaging voor de Russische belangen.”

Zesenzestig VN-leden, de meeste uit het Zuiden, hebben opgeroepen tot diplomatie om de oorlog in Oekraïne te beëindigen, zoals het VN-Handvest voorschrijft. Maar weinig van de grote machthebbers luisteren.

Als u denkt dat een nucleaire oorlog niet mogelijk is, bezoek dan eens Hiroshima en Nagasaki. Deze Japanse steden hadden geen militaire waarde. Ze werden weggevaagd omdat de meeste andere stedelijke centra van Japan al waren vernietigd door verzadigde bombardementen onder leiding van LeMay. De VS wisten dat Japan verlamd was en klaar om zich over te geven, maar ze wilden de Sovjet-Unie de boodschap sturen dat ze met hun nieuwe atoomwapens de wereld zouden gaan domineren.

We zagen hoe dat afliep.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Uiterst belangrijke verklaringen van Poetin

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: