Brit: Mijn geboorteplaats Bradford is nu islamitisch grondgebied

Bradford in West Yorkshire is de geboorteplaats van onze Londense correspondent Brit en is – onofficieel – de eerste stad in Groot-Brittannië die door de islam wordt overgenomen. Als je er vandaag de dag door de straten loopt, kom je maar zelden een “blank” gezicht tegen. Brit heeft de moslimovername decennialang meegemaakt en waarschuwt vooral de Duitsers: Vallen individuele straten in moslim handen, worden het districten en dan – hele steden. Dan is er geen weg meer terug.

Gebieden zoals Manningham Lane stonden bekend als de “Millionaire Straat” en de hele stad werd gekenmerkt door succes en welvaart. Na de Tweede Wereldoorlog was het ironisch genoeg de wolhandel die verantwoordelijk was voor het begin van de ondergang van Bradford. Fabriekseigenaren zochten op het Indiase subcontinent naar nog goedkopere arbeiders en brachten van daaruit een groot aantal ongeschoolde arbeiders naar Bradford die bereid waren om vele uren te werken voor weinig geld. Dit markeerde het begin van een grote verandering in de stad die vandaag de dag nog steeds zichtbaar is.Ik ben begin jaren 70 geboren in het Royal Bradford Hospital. De familie van mijn moeder woonde al generaties lang in dit gebied, waar we vroeger belangrijke zakelijke relaties hadden. In de jaren 1920 was Bradford de thuisbasis van de meeste Britse miljonairs – niet zonder reden. Bradford was beroemd om zijn wolhandel. Daar vond de grootste wolbeurs van Europa plaats.

Toen ik iets meer dan een half jaar geleden uit Portugal terugkeerde naar het Verenigd Koninkrijk, nam een van mijn eerste reizen me mee naar mijn geboorteplaats Bradford. Ik was er al meer dan 15 jaar niet meer geweest en wilde mijn grootmoeder bezoeken – het enige familielid dat er nog steeds woont. Ik was geschokt door de verandering. Zolang mijn moeder en ik ons kunnen herinneren, is er altijd al een grote moslimgemeenschap in Bradford geweest, maar lang niet zo omvangrijk als vandaag de dag het geval is.

Onze hoofdstraat, Duckworth Lane, is volledig en voor altijd veranderd. Er zijn veel nieuwe bedrijven – allemaal eigendom van moslims. Arabische karakters sieren de ramen en ingangen, islamitische kleding wordt verkocht, de slager slacht halal en zelfs de lokale snackbar biedt islamitisch correcte halal pizza om mee te nemen.

Ik voelde me als een buitenlander, alsof ik in een straat in Karachi was. Dit heeft niets te maken met de multiculturele samenleving die de overheid ons probeert te verkopen. Ik vroeg wat rond en sprak met Max Cotterill, die er al eeuwenlang woont: “Dit is pure rassenscheiding. En dat komt omdat de moslimgemeenschap eenvoudigweg weigert te integreren. Mensen zoals ik voelen zich als verschoppelingen in ons eigen land”, vertelde de 72-jarige bereidwillig aan mij.

Als moslims in de meerderheid zijn, gelden hun wetten.

Van de vele blanken die ik heb gesproken, voelen de meesten zich ongemakkelijk bij het bezoeken of wonen in moslimgebieden, en velen zijn inderdaad bang. Mijn grootmoeder Margaret Lofthouse herkent nauwelijks het rijke gebied van Chellow Dene in Bradford meer, waar ze haar hele leven al woont. Ze is nu 89 jaar oud en de enige blanke in haar straat. Meerdere malen klopten leden van de Aziatische gemeenschap op haar deur en vroegen of ze haar huis wilde verkopen. “Op het eerste gezicht lijkt het ongevaarlijk”, zegt ze, “maar anderen denken dat het een boodschap was die zei dat ik hier weg moest gaan”.

Dr. Patrick Sookhdeo van het Research Institute for Islam and Christianity, bijvoorbeeld, wijst erop dat begrippen als ruimte en territorium cruciaal zijn voor moslims. “Zodra deze gemeenschappen een meerderheid hebben”, zegt hij, “kunnen ze het onderwijs, de economie, enz. controleren. En dat is precies wat er gebeurd is”, legt Sookhdeo uit.

Dit begrip van territoriaal eigendom werd al gevoeld door elektricien Joe Stubbs toen hij zijn busje in het gebied wilde parkeren en onmiddellijk werd aangevallen door een groep moslimjongeren. Ze sloegen op het voertuig en lieten het wiebelen: “Het gebied is van ons. Je bent hier niet welkom”, werd de 42-jarige ambachtsman verteld.

Steeds weer geweld en rellen op straat

Het moslimgeweld in Bradford neemt al tientallen jaren toe. In 1981 en 1995 braken er rellen uit in Manningham Lane. Het plaatselijke politiebureau in Oak Lane werd gebombardeerd met molotovcocktails en de ramen sneuvelden onder een hagel van stenen. De plaatselijke BMW autohandel, die eigendom is van een blanke man en waar mijn oma haar auto’s kocht, werd in 2001 opnieuw in brand gestoken. Sindsdien heeft hij het opgegeven en heeft hij zijn winkel gesloten.

De rellen in 2001 duurden drie dagen. Er was een brandstichting op de Manningham Labour Club, dat destijds een recreatiecentrum was. Een 48-jarige ‘Aziatische’ zakenman, Mohammed Ilyas, werd later veroordeeld tot twaalf jaar gevangenisstraf voor de brandaanslag. Meer dan 300 politieagenten raakten gewond tijdens de opstand.

Na verdere rellen en aanvallen op blanke bedrijven veroordeelde de voorzitter van de Corporate Overview and Scrutiny Committee van de Bradford Council in 2017 de etnische segregatie en mislukte integratie. Politieke correctheid is verantwoordelijk voor het verslechteren van de situatie:

“25 jaar geleden waren de relaties met de gemeenschappen in deze stad veel beter. Bereiken we echt wat we geacht worden te bereiken? Ik denk het niet. Drie pubs werden met stenen aangevallen door moslimjongeren in mijn district. Dit waren de enige blanke bedrijven in de regio. Er zijn geen moslimbedrijven aangevallen. Ze waren het doelwit omdat ze ‘blank’ waren. Ik ben echt boos over zulke dingen. Er zijn zo vele gebieden in deze stad waar de blanke mensen niet meer durven te gaan”, zei Arshad Hussain.

Blanke winkels worden aangevallen en in brand gestoken met molotovcocktails…

In het paasweekend van dit jaar zwierf een andere moslimmaffia zes uur lang door de straten van Bradford. Ongeveer 100 moslims vielen een café aan met molotovcocktails, staken auto’s in brand en verbrijzelden ramen. De rellen, die natuurlijk niet in de reguliere pers kwamen, waren begonnen bij een Hindoeïstische huwelijksreceptie in de Coach House Pub. Een inwoner meldt:

“Buiten de kroeg waren er ongeveer 50 tot 60 moslims die de ramen van de Oldfellow Pub aan de overkant begonnen in te gooien. Toen gooiden ze molotovcocktails door de lagere ramen”.

Gebieden van Bradford zijn voor bepaalde etnische groepen no-go zones geworden en de stad is “op weg naar een ramp”, waarschuwt de gemeenteraad. Naast de “blanke winkels” is ook de synagoge het doelwit van de aanslagen. Bradford had zelfs de “eer” om in 2015 in een YouGov-peiling tot gevaarlijkste stad van Groot-Brittannië te worden verkozen.

Volgens gemeenteraadslid Vanda Greenwood zijn vooral jonge vrouwen erg bang om de stad in te gaan:

“Er is een reëel probleem met de perceptie van Bradford bij de mensen. Mijn dochter is 23 jaar oud en zij en haar vrienden weigeren naar Bradford te komen voor een drankje of om uit te gaan vanwege de bendes Aziatische mannen die daar rondhangen…”

Maar het is de raad van Bradford en vooral de Aziatische raadsleden en de politie die er verantwoordelijk voor zijn. Veel te lang is er een cultuur geweest die het mogelijk maakt dat de Aziatische gemeenschap niet wordt onderzocht op kleine en ernstige schendingen, omdat ze bang is voor “raciale spanningen”. Het is vooral de door moslims gedomineerde gemeenteraad en de politie die verantwoordelijk kunnen worden gesteld voor de situatie. Veel te lang heeft de moslimgemeenschap toestemming gekregen om weg te komen met kleine en ernstige schendingen van de wet, uit angst voor het veroorzaken van “raciale onrust”.

Rood Kruis op witte achtergrond – De St George-vlag mag niet meer getoond worden

Dat is nog niet alles. Vorig jaar kregen alle 8500 stadswerknemers de opdracht om de Engelse St George’s vlag uit stedelijke voertuigen te verwijderen. Rechtvaardiging: Ze kan iemand “beledigen”. Het rode kruis op witte achtergrond doet denken aan de heilige en martelaar George, een van de meest populaire heiligen van de Middeleeuwen. Het siert de nationale vlag van Engeland, wiens beschermheilige George is, de vlag van de Royal Navy en – in combinatie met het even rode zwaard van St. Paulus – die van de City of London. Blijkbaar een last voor de moslimbevolking.

Auto-ongeluk? Jammer! De meeste moslims zijn niet verzekerd

Over auto’s gesproken….mijn moeder had een aanrijding met een moslim en schreeuwde tegen haar voordat hij gewoon wegreed, dat het ongeluk voor hem niks uitmaakte. Hij betaalt immers geen belasting en heeft ook geen autoverzekering. En hij is bepaald geen uitzondering.

“Bradford is in dit opzicht een duidelijk probleem. Het heeft de hoogste cijfers voor onverzekerd rijden in het land en een van de hoogste cijfers voor verzekeringsfraude. Er zijn beperkte gebieden in de stad waar sommige bedrijven helemaal geen dekking meer bieden”, zegt Grant Mitchell van de coöperatieve autoverzekeringsmaatschappij.

In de scholen gelden de islamitische gebruiken en gewoontes

Het ziet er niet veel beter uit op scholen. Ray Honeyford, directeur van de Drummond Middle School in Bradford, haalde al in het begin van de jaren tachtig de nationale krantenkoppen. Hij schreef een artikel waarin hij kritiek uitte op het multiculturalisme en de invloed ervan op lokale scholen. Honeyford werd geschorst na beschuldigd te zijn van racisme, maar werd na een beroep bij het Hooggerechtshof weer in ere hersteld. Hij moest echter vervroegd met pensioen in het licht van de boze reacties van de moslims.

Sindsdien is er niets verbeterd. Leraren vertellen hun schoolhoofden en hogere overheden regelmatig over het heersende islamitische ethos, waarnaar iedereen beoordeeld moet worden. Sir Nick Weller, het hoofd van Dixons Academies, die verschillende scholen in Bradford runt, zegt:

“Ik vind het schadelijk in een stad als Bradford dat twee gemeenschappen gescheiden leven, wat ze in grote lijnen doen. Je zou kunnen zeggen dat Bradford uit twee verschillende gemeenschappen bestaat: de moslim en de blanke.”

Shehzad Tanweer, een van de vier mannen die tijdens de bomaanslagen van 7 juli 2005 in Londen op drie Londense metro’s explosieven tot ontploffing hadden gebracht, ging naar een van deze Bradford scholen. Interessant is dat Mohammed Sidique Khan, geboren in de naburige stad Leeds, ook deel uitmaakte van de groep.

Vrouwelijke genitale verminking neemt toe

Gezondheid is een hot topic in Bradford. Zoals eerder dit jaar in een rapport van de Bradford Children’s Safeguarding Board werd gesteld, kwamen dodelijke genetische ziekten vaker voor bij kinderen met Aziatisch afkomst in Bradford. Volgens het rapport blijft het huwelijk tussen neven en nichten, dat tot dodelijke genetische ziekten kan leiden, een belangrijke rol spelen bij een aanzienlijk deel van de sterfgevallen onder kinderen in Bradford.

De politie van West Yorkshire moest een speciale gezondheidsdienst opzetten, de Bradford District Safeguarding Unit. Het behandelt honderden schokkende gevallen van vrouwelijke genitale verminking bij Bradford-meisjes die medische zorg nodig hebben.

In gesprekken met mijn Duitse vrienden werd mij duidelijk dat delen van Duitse steden een ontwikkeling doormaken zoals Bradford. Ik kan u alleen maar waarschuwen, wees voorzichtig, want straten worden wijken, en wijken worden hele steden die voor altijd verloren gaan, zoals dit verhaal laat zien.

N.v.d.r. Bron: https://www.journalistenwatch.com/2019/06/14/the-brit-meine, artikel (The Brit: Meine Geburtstadt Bradford ist jetzt islamisches Territoriumis) inmiddels door verhuizing en theme-update door JW niet meer bereikbaar.

“Wij zijn door een ramp getroffen want wij hadden de illusie dat wij de islam konden aanpassen”