Aspirine – Bij kanker

“Elke dokter in de Verenigde Staten die kanker geneest met behulp van alternatieve methoden zal worden vernietigd. Je kunt mij geen dokter noemen die goed bezig is met kanker door gebruik te maken van alternatieve geneeswijzen en die niet wordt aangevallen. En ik ken deze mensen; ik heb ze geïnterviewd.” – Dr. Gary Null [uit Cancer – Step Outside the Box door Ty M. Bollinger ] – 2006

Zoals jullie weten ben ik geïnteresseerd geraakt in kanker en haar eeuw van corruptie, schrijft Unbekoming.

De kankerindustrie is geweldig corrupt en heeft het onderdrukken van NSE-behandelingen (Noodzakelijk, Veilig en Effectief) tot kunst verheven.

De aanleiding voor dit artikel is een lezing over aspirine en kanker die ik onlangs tegenkwam (hieronder samengevat). Ik vond het de moeite waard om uit te vergroten.

Ik besloot het te combineren met een hoofdstuk uit Ty Bollinger’s boek Cancer – Step Outside the Box, dat een goede korte en scherpe opleiding is over de verrotte geschiedenis van de door de oligarchie gecontroleerde Amerikaanse kankergeneeskunde die het Imperium naar de wereld heeft geëxporteerd. Het is ondoorgrondelijk smerig.

Laten we eerst wat tijd doorbrengen met Bollinger…

Kanker – Stap buiten de doos

Hoofdstuk 1

De kankerindustrie – Zet je schrap

Wat je nu gaat lezen zal waarschijnlijk alles wat je sinds je geboorte hebt gehoord in twijfel trekken. Vanaf de wieg is ons geleerd om blindelings alles te geloven wat we in de krant en op internet lezen, wat we op de radio horen en wat we op tv zien. Het resultaat is dat Amerika vol zit met “sheeple” (mensen die zachtmoedig zijn als schapen, gemakkelijk over te halen zijn, intellectueel afhankelijk zijn en de neiging hebben om de massa te volgen).

In dit boek ga ik je vragen om buiten “the box” te stappen en echt voor jezelf te denken. Ik ga je vragen om voorbij de “no way” factor te komen die de meeste mensen in Amerika hebben. Tanya Harter Pierce, auteur van Outsmart Your Cancer, noemt dit de “ongelooffactor”. Toen ik bijna tien jaar geleden voor het eerst over succesvolle alternatieve kankerbehandelingen begon te leren en deze kennis met anderen deelde, was de algemene reactie “NO WAY!”.

De factor “onmogelijk” is gebaseerd op het misverstand dat als alternatieve kankerbehandelingen echt zouden werken, oncologen overal nog steeds conventionele behandelingen zouden gebruiken. Wat de meesten van ons zich niet realiseren is dat de meeste oncologen ook lijden aan de “nee-tenzij” factor, omdat ze geloven dat als alternatieve kankerbehandelingen effectief zouden zijn, het gewoon “onmogelijk” is dat ze zouden zijn afgestudeerd aan de medische faculteit zonder erover gehoord te hebben. Helaas worden medische opleidingen grotendeels gefinancierd door grote farmaceutische bedrijven die een gevestigd belang hebben in conventionele behandelingen, omdat het belangrijkste doel van alle beursgenoteerde bedrijven (inclusief farmaceutische bedrijven) het vergroten van de winst voor aandeelhouders is.

De informatie in dit boek zal je waarschijnlijk choqueren. Soms zal je natuurlijke reactie scepticisme, twijfel en ongeloof zijn. Ik begrijp deze reacties volledig, want ik heb ze zelf ook gehad. We zijn allemaal gehersenspoeld om zo te reageren. Uit een recent onderzoek van Johns Hopkins is gebleken dat televisie hersenschade veroorzaakt en een onvermogen om kritisch te denken, dus degenen onder ons die aan de televisie gekluisterd zijn opgegroeid, moeten deze hersenspoeling overwinnen om onze geest te bevrijden. Als je in staat bent om een paar uur buiten “the box” te stappen terwijl je dit boek leest, weet ik zeker dat je blij zult zijn dat je dat gedaan hebt. Het kan zelfs je leven of dat van een geliefde redden!

Samenzwering en de kankerindustrie

Zoals het gezegde luidt: “Het is niet omdat je paranoïde bent dat ze er niet op uit zijn om je te pakken”. De waarheid is dat er veel samenzweringstheorieën bestaan en dat er net zoveel websites op het internet zijn om ze te ontkrachten. Sommige van deze samenzweringstheorieën zijn onzin, sommige zijn plausibel en sommige zijn waarschijnlijk de waarheid. Mensen, voor zover ik kan zien is de “kankersamenzwering” springlevend.

Maar dit is niets nieuws. In de inleiding van zijn boek The Healing of Cancer laat Barry Lynes zien dat deze samenzwering al meer dan een halve eeuw bestaat: “In 1953 rapporteerde een onderzoek van de Amerikaanse Senaat dat er een samenzwering bestond om effectieve kankerbehandelingen te onderdrukken. De senator die de leiding had over het onderzoek stierf toevallig. Het onderzoek werd stopgezet. Het was noch de eerste noch de laatste van een aantal vreemde sterfgevallen waarbij mensen betrokken waren die in posities zaten om schade toe te brengen aan diegenen die het kankerprogramma van de natie runden.”

Mr. Lynes vervolgt: “Gedurende vele jaren coördineerden de American Medical Association (AMA) en de American Cancer Society (ACS) hun ‘hit’ lijsten van innovatieve kankeronderzoekers die in de ban gedaan moesten worden.” Hij citeert een onderzoeksjournalist die verwees naar de AMA en de ACS als een “netwerk van burgerwachten die klaarstaan om iedereen aan te vallen die een kankertherapie promoot die indruist tegen hun substantiële vooroordelen en winsten.”

Vroeger geloofde ik dat de “kankersamenzwering” een onbedoeld resultaat was van de liefde voor geld en dat er echt geen kwade bedoelingen aan ten grondslag lagen. Maar door verhalen zoals de twee die nu volgen, heroverweeg ik mijn standpunt over dit onderwerp.

In 1931 infecteerde Cornelius Rhoads, een patholoog van het Rockefeller Institute for Medical Research, opzettelijk menselijke proefpersonen in Puerto Rico met kankercellen en dertien van hen stierven. Ondanks het feit dat Rhoads een schriftelijke getuigenis aflegde waarin hij verklaarde dat hij vond dat alle Puerto Ricanen gedood moesten worden, richtte hij later de U.S. Army Biological Warfare faciliteiten op in Maryland, Utah en Panama en werd hij benoemd tot lid van de U.S. Atomic Energy Commission, waar hij begon met een serie experimenten met blootstelling aan straling op Amerikaanse soldaten en patiënten in burgerziekenhuizen.

In 1963 voerde Chester M. Southam (die in 1952 gevangenen in de Ohio State Gevangenis injecteerde met levende kankercellen) dezelfde procedure uit op tweeëntwintig seniele, Afro-Amerikaanse vrouwelijke patiënten in het Brooklyn Jewish Chronic Disease Hospital om hun immunologische respons te bekijken. Hij vertelde de patiënten dat ze “enkele cellen” kregen, maar liet gemakshalve achterwege dat het om kankercellen ging. Ironisch genoeg werd Southam uiteindelijk voorzitter van de American Association for Cancer Research!

Houd er rekening mee dat het bovenstaande niet op zichzelf staat. Er zijn nog honderden andere soortgelijke verhalen uit de afgelopen eeuw. Betekent dit noodzakelijkerwijs dat alle mensen die werkzaam zijn in de medische wereld en het kankeronderzoek deelnemen aan menselijke experimenten of bewust deel uitmaken van een samenzwering om een geneesmiddel tegen kanker tegen te houden? Natuurlijk niet. Dat idee is ronduit absurd. De meeste artsen, verpleegkundigen en gezondheidswerkers geven echt om mensen en doen wat ze oprecht geloven dat het beste is voor hun patiënten. Het is zelfs zo dat bijna iedereen (ook medische professionals) geraakt is door kanker.

In zijn audiocassette “The Politics of Cancer” uit 1975 legt G. Edward Griffin uit “laten we eerlijk zijn, deze mensen sterven aan kanker zoals iedereen… het is duidelijk dat deze mensen niet bewust een controle [genezing] voor kanker tegenhouden. Het betekent echter wel dat het medische monopolie van het [farmaceutisch-chemische] kartel een klimaat van vooringenomenheid heeft gecreëerd in ons onderwijssysteem, waarin de wetenschappelijke waarheid vaak wordt opgeofferd aan gevestigde belangen… als het geld afkomstig is van farmaceutische bedrijven, of indirect van farmaceutische bedrijven, gaat de impuls in de richting van geneesmiddelenonderzoek. Dat betekent niet dat iemand op de fluit heeft geblazen en heeft gezegd ‘hé, doe geen onderzoek naar voeding! Het betekent alleen dat niemand onderzoek naar voeding financiert. Het is dus een vooroordeel waarbij de wetenschappelijke waarheid vaak wordt verdoezeld door gevestigde belangen.”

In dit boek, Cancer-Step Outside the Box, zul je leren dat de “keizers” die zich voordoen als medische “experts” met betrekking tot de behandeling van kanker geen kleren aan hebben!!! Ik zal aantonen dat er de afgelopen eeuw een samenzwering is geweest om het volgende te doen:

• Alternatieve kankerbehandelingen te onderdrukken en diegenen te vervolgen die dergelijke behandelingen voorstaan
• Hersenspoelen van het publiek om te geloven dat chemotherapie, bestraling en chirurgie (de “Big 3”) de enige haalbare opties zijn om kanker te behandelen
• Adverteren en verkopen van de “Big 3”, omdat het doel van de “Kankerindustrie” is om geld te verdienen.

Laat ik eerst wat basisterminologie, bijnamen en jargon definiëren. De “Big Medicine” bestaat uit het National Cancer Institute (NCI), de American Cancer Society (ACS) en de American Medical Association (AMA). De ACS en het NCI kunnen worden gezien als de cheerleaders van de farmaceutische giganten, hier “Big Pharma” genoemd, terwijl de AMA niets meer is dan de vakbond van artsen.

Het netwerk van bedrijfsvervuilers, Big Pharma, Big Medicine (ook wel de “Medische Maffia” genoemd), de FDA, dekmantelgroepen voor de industrie en politieke lobbygroepen vormen samen de “Kankerindustrie”, wiens doel het is om de status quo te handhaven en het publiek onwetend te houden over alternatieve kankerbehandelingen, om zo aandeelhouderswinsten voor Big Pharma te verzekeren.

Om een en ander in perspectief te plaatsen, zal ik je wat vertellen over de wortels van Big Medicine en Big Pharma. Laten we onze geschiedenispetten opzetten en helemaal teruggaan naar het jaar 1910 en leren over John D. Rockefeller en het Flexner Rapport. Ik durf te wedden dat je nog nooit van dit rapport hebt gehoord, of wel? Rockefellers doel was om de olie-, chemische en farmaceutische markten te domineren, dus kocht zijn bedrijf (Standard Oil of New Jersey) een meerderheidsbelang in een enorm Duits farmaceutisch/chemisch bedrijf genaamd I.G. Farben.

Om zijn geneesmiddelenkartel op te bouwen, moest Rockefeller de medische stand “heropvoeden” om meer farmaceutische medicijnen voor te schrijven, dus huurde hij Abraham Flexner in om door het land te reizen en het succes van de Amerikaanse medische opleidingen te evalueren. In werkelijkheid “beoordeelde” Flexner heel weinig; de resultaten van zijn onderzoek stonden al van tevoren vast. Uiteindelijk diende Flexner een rapport in bij de Carnegie Foundation met de titel “Medisch onderwijs in de Verenigde Staten en Canada”. Niet verrassend was de kern van het rapport dat het veel te gemakkelijk was om een medische school te beginnen en dat de meeste medische scholen geen goede geneeskunde onderwezen. Met andere woorden, ze pusten niet genoeg medicijnen.

Flexner rapporteerde dat het nodig was om een “deurwachter” te installeren om te bepalen welke medische scholen door de “medische deur” mochten en welke er buiten moesten blijven. Het rapport werd gepresenteerd aan het Congres en zij slikten als zoete broodjes. Zoals we wel vaker zien, zijn politici best bereid om wetten aan te nemen die ons beroven van onze grondwettelijke vrijheden onder het mom van “publieke bescherming”. Kijk maar naar wat er met de VS is gebeurd sinds de “terroristische” aanvallen van 11 september.

De AMA werd dus de nieuwe poortwachter en kreeg de bevoegdheid om te bepalen welke medische opleidingen de normen van de conventionele geneeskunde correct volgden en welke niet. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is de AMA geen overheidsinstantie. Het is een particuliere organisatie die begon in 1847 en het is eigenlijk de “vakbond van artsen”. Het enige verschil tussen de AMA en de vakbond van staalarbeiders is dat de leden van de AMA witte kragen dragen, terwijl de staalarbeiders blauwe kragen dragen.

Het doel van het Flexner rapport was om artsen die geen medicijnen voorschreven te bestempelen als “charlatans” en “kwakzalvers”. Medische scholen die cursussen in natuurlijke therapieën en homeopathie aanboden, kregen te horen dat ze deze cursussen uit hun curriculum moesten schrappen of hun accreditatie moesten verliezen. Is het een wonder dat het totale aantal geaccrediteerde medische scholen in de VS tussen 1910 en 1944 gehalveerd werd? Het eindresultaat van het Flexner Rapport was dat alle geaccrediteerde medische scholen zich sterk gingen richten op medicijnen en geneesmiddelenonderzoek.

Rockefellers plan was een doorslaand succes en de belangenconflicten tussen Big Pharma en Big Medicine duren tot op de dag van vandaag voort. In zijn boek Cancer-Gate: How to Win The Losing Cancer War laat Dr. Samuel Epstein zien dat in de afgelopen eeuw de ACS, NCI en AMA allemaal vergeven zijn van de grote institutionele en persoonlijke belangenverstrengelingen met Big Pharma. Zoals een recente directeur van het NCI eerlijk toegaf, is het NCI een “farmaceutisch overheidsbedrijf” geworden. Deze nauwe banden met Big Pharma hebben Big Medicine veranderd in cheerleaders voor speciale belangen in plaats van rentmeesters van het algemeen belang. Epstein beschrijft ook hoe de kankerindustrie uit geldzucht bergen informatie over milieuoorzaken van kanker achterhoudt in plaats van deze informatie beschikbaar te maken voor het publiek.

In zijn boek The Politics of Cancer Revisited stelt Dr. Epstein dat “de kankerindustrie ook heeft verzuimd om het publiek, met name Afro-Amerikanen en kansarme etnische groepen, met hun onevenredig hogere incidentie van kanker, te voorzien van informatie over vermijdbare kankerverwekkende blootstellingen, waardoor ze hun recht op kennis wordt ontnomen en effectief wordt voorkomen dat ze actie ondernemen om zichzelf te beschermen – een flagrante ontkenning van milieurechtvaardigheid”. Maar waarom zwijgt de kankerindustrie? Het is eenvoudig economisch, mensen. Meer kanker staat gelijk aan meer verkoop van chemotherapie medicijnen, meer bestraling en meer operaties.

Zie je, geld en niet morele ethiek is de beslissende factor voor de kankerindustrie. Om eerlijk te zijn is het hun doel om tijdelijke verlichting te bieden door de symptomen van kanker met medicijnen te behandelen, terwijl ze nooit de oorzaak van de kanker aanpakken. Dit zorgt voor regelmatige bezoeken aan de dokterspraktijk en vereist dat de patiënt regelmatig teruggaat naar de apotheek om zijn recepten te laten bijvullen. Dit is waar het allemaal om draait mensen, heel eenvoudig. Big Pharma is niets meer dan een conglomeraat van bedrijven die het best omschreven kunnen worden als veredelde drugspushers. Ontken het of accepteer het. Steek desnoods je kop in het zand. Denk vrolijke gedachten. Of blijf lezen en heb een open geest. Aan jou de keuze.

Ik heb één verzoek: negeer de feiten in dit boek alsjeblieft niet alleen omdat je arts je er nooit over verteld heeft, of omdat sommige van de feiten moeilijk te geloven zijn, of omdat de alternatieve kankerbehandelingen door de kankerindustrie als “kwakzalverij” of “onzin” bestempeld zijn, of omdat veel van de feiten lijnrecht tegenover de propaganda staan die je op het nieuws hoort. Probeer alsjeblieft “buiten de gebaande paden” te treden en je geest open te stellen voor de mogelijkheid dat er tegen je gelogen is en dat er veel effectievere kankerbehandelingen zijn dan de “Grote 3” (chemo, bestraling en chirurgie). Wijlen Dr. Robert Atkins zei het het beste: “Er is niet één, maar er zijn vele geneeswijzen voor kanker beschikbaar. Maar ze worden allemaal systematisch onderdrukt door de ACS, het NCI en de grote oncologische centra. Ze hebben te veel belang bij de status quo.”

De Oorlog tegen Kanker

De “Oorlog tegen Kanker” werd in 1971 officieel uitgeroepen door de kankerindustrie en de federale regering en enthousiast door president Richard Nixon ondertekend. In de afgelopen bijna vier decennia is het in werkelijkheid een moeras geworden, een “medisch Vietnam”, een eindeloze, berekende “no-win” oorlog tegen kanker, omdat er elk jaar ontelbare miljarden dollars worden verdiend aan het in stand houden ervan. Sinds 1971 is er meer dan $2.000.000.000 (dat is twee biljoen dollar) uitgegeven aan conventioneel kankeronderzoek en -behandelingen.

Ondanks (of misschien wel dankzij) deze ongeëvenaarde kosten blijft de kankerindustrie grotendeels gesloten voor innovatieve ideeën op het gebied van alternatieve kankerbehandelingen. Dr. John Bailer, die twintig jaar bij het NCI heeft gewerkt en redacteur van het tijdschrift was, sprak in mei 1985 op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Association for the Advancement of Science: “Mijn algemene beoordeling is dat het nationale kankerprogramma als een gekwalificeerde mislukking moet worden beschouwd”.

In feite heeft de kankerindustrie een andere oorlog gevoerd… een oorlog tegen diegenen die het gebruik van alternatieve kankerbehandelingen voorstaan. Aan de basis van deze nieuwe oorlog ligt de almachtige dollar. Geloof je me niet? Wat zijn de top vijf alternatieve kankerbehandelingen? Kun je ook maar één alternatieve kankerbehandeling noemen? Big Medicine en Big Pharma hebben de media in hun zak, dus de enige kankerbehandelingen die de meesten van ons kennen zijn de “Big 3”. Tenzij je een internet junkie bent, ben je waarschijnlijk niet in aanraking gekomen met veel goede informatie over alternatieve kankerbehandelingen. De waarheid is dat conventionele behandelingen het beste betalen en daarom worden aangeprezen als de meest effectieve behandelingen. Het gaat allemaal om de economie van kanker, niet om het vinden van een geneesmiddel.

Omdat ik een CPA ben, heb ik de neiging om dingen vanuit een “economisch” perspectief te bekijken. En ik moet je zeggen dat de kankerindustrie vanuit een economisch perspectief het perfecte bedrijfsmodel heeft. Big Pharma en de andere chemische bedrijven maken enorme winsten met de verkoop van kankerverwekkende chemicaliën die (vaak opzettelijk) in ons voedsel, water en lucht gedumpt worden. Vervolgens maken ze nog meer winst door dure, ineffectieve, giftige medicijnen te produceren en te verkopen om de kankers en andere ziektes te behandelen die door hun eigen producten worden veroorzaakt. Daarna, in honkbaltaal, maken ze het “triple play” compleet door extra medicijnen te verkopen om de bijwerkingen van de primaire medicijnen draaglijker te maken. In zakelijk jargon zit de kankerindustrie op een “cash cow”. Helaas is deze cash cow oplichterij ten koste van kankerpatiënten.

En als klap op de vuurpijl laten ze John en Jane Taxpayer (jij en ik dus) hun onderzoek financieren naar meer manieren om kanker niet te genezen, terwijl ze hun medicijnen nog steeds met obscene winsten pushen. Om er zeker van te zijn dat het publiek niet op de hoogte is van de werkelijke feiten over kanker, hebben ze cheerleaders van frontgroepen (zoals de ACS) opgezet om desinformatie te verspreiden in de naam van voorlichting over kanker, terwijl de rest van de medische maffia druk bezig is met het voeren van een vijandige strijd om er zeker van te zijn dat alternatieve kankerbehandelingen onderdrukt blijven en dat de doktoren die deze behandelingen gebruiken worden vervolgd en het land uit worden gejaagd.

Een van de manieren waarop deze strijd wordt gevoerd is door middel van reclame. Big Pharma verdient niet alleen jaarlijks miljarden dollars aan de verkoop van medicijnen, maar ze steken ook elk jaar miljarden dollars in de reclame voor receptgeneesmiddelen. En aangezien mensen in Amerika hun belangrijkste beslissingen meestal alleen nemen op basis van wat ze op TV zien en wat ze op de radio horen, is het dan geen wonder dat we grotendeels ongeïnformeerd zijn over alternatieve kankerbehandelingen? De kankerindustrie heeft er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat jullie de waarheid over alternatieve kankerbehandelingen niet kennen. De TV stations en andere media durven niets uit te zenden dat één van hun grootste adverteerders – Big Pharma – zou kunnen schaden.

Als we in 1996 op de hoogte waren geweest van de succesvolle alternatieve kankerbehandelingen die beschikbaar waren, was mijn vader misschien niet gestorven. Ik ben woedend en walg ervan dat de kankerindustrie alternatieve kankerbehandelingen onderdrukt, artsen vervolgt die deze behandelingen gebruiken en het bijna onmogelijk maakt om toegang te krijgen tot deze behandelingen. Het volgende waargebeurde verhaal zal je hart breken.

Het verhaal van Alexander Horwin

(in de woorden van zijn moeder, Raphaele)

“Op 10 augustus 1998, toen hij twee jaar oud was, werd bij onze zoon Alexander Horwin de diagnose gesteld dat hij de meest voorkomende kinderhersentumor, medulloblastoom, had. Nadat Alexander twee hersenoperaties had ondergaan, ontdekten mijn man en ik de beste niet-giftige therapie die succesvol was gebleken bij de behandeling van hersenkanker. Maar op 21 september 1998 ontzegde de FDA Alexander de toegang tot deze mogelijk levensreddende behandeling.

De oncologen vertelden ons dat zonder hun “state-of-the-art” chemotherapie de kanker snel zou terugkeren. We wisten niets over de geschiedenis, de effectiviteit en het werkelijke gevaar van chemotherapie, maar we wisten instinctief dat het een slechte therapiekeuze was. Maar nu de FDA Alexander zijn beste kans op overleven had ontzegd door een niet-giftige therapie te gebruiken die andere kinderen had gered, hadden we geen andere behandelingsopties meer. Met tegenzin begonnen we op 7 oktober 1998 met chemo. Het protocol was getiteld CCG 9921 en bestond uit intraveneuze toediening van vier chemo-medicijnen: vincristine, cisplatine, cyclofosfamide (ook wel cytoxan genoemd) en VP16 (ook wel etoposide genoemd). Alexander voltooide zijn derde maand chemotherapie in december 1998 en stierf op 31 januari 1999. Hij was slechts twee en een half jaar oud.” www.ouralexander.org

Ja, er is zeker een oorlog gaande tussen de kankerindustrie en voorstanders van alternatieve kankerbehandelingen. Als je gelooft dat Big Medicine handelt in het belang van het publiek, dan zou je misschien het boek moeten lezen van de eerste directeur van de FDA, Dr. Harvey Wiley, M.D. Dr. Wiley hielp de FDA oprichten in 1906. In The History of the Crime Against the Food Law beschrijft hij de absolute corruptie die zich binnen een paar jaar na de oprichting voordeed. Hij realiseerde zich al snel dat het oorspronkelijke doel was ondermijnd. Hij nam ontslag en schreef het boek.

Dezelfde problemen zijn al bijna een eeuw aan de gang bij de FDA. Big Medicine heeft een geschiedenis van corruptie en belangenverstrengeling met Big Pharma. Volgens voormalig FDA commissaris Dr. Herbert Ley, zoals geciteerd in de San Francisco Chronicle op 1 januari 1970: “Wat mij stoort is dat de mensen denken dat de FDA hen beschermt. Dat is niet zo. Wat de FDA doet en wat het publiek denkt dat de FDA doet, zijn zo verschillend als dag en nacht.”

In 1969 getuigde Dr. Ley voor de Senaatscommissie en beschreef verschillende gevallen van opzettelijke oneerlijkheid bij drugstesten. Eén geval betrof een professor die bijna 100 medicijnen had getest voor 28 verschillende farmaceutische bedrijven. Dr. Ley getuigde: “Patiënten die stierven, het ziekenhuis verlieten of stopten met het onderzoek werden vervangen door andere patiënten in de testen zonder dat dit in de dossiers werd vermeld. Eenenveertig patiënten waarvan werd gemeld dat ze deelnamen aan onderzoeken waren dood of niet in het ziekenhuis tijdens de onderzoeken.” (Amerikaanse Senaat, Competitive Problems in the Pharmaceutical Industry, 1969)

In het begin van de jaren 1970 onthulde een FDA-onderzoek van het type “interne zaken” dat één op de vijf artsen die veldonderzoek deden naar nieuwe medicijnen, de gegevens “verzonnen” die ze naar de farmaceutische bedrijven stuurden en de vergoedingen in eigen zak staken. Met andere woorden, 20% van de artsen verzon gewoon dingen! (Science, 1973, vol. 180, p. 1038). Volgens Dr. Judith Jones, voormalig directeur van de Division of Drug Experience bij de FDA, is het de standaardprocedure voor de farmaceutische industrie om, als de gegevens van een arts onbevredigend blijken te zijn voor het onderzochte medicijn, de proeven elders voort te zetten totdat ze de bevredigende resultaten en getuigenissen krijgen die ze wensen. Ongunstige resultaten worden bijna nooit gepubliceerd en artsen worden onder druk gezet om hun mond te houden. (Arabella Melville & Colin Johnson, Cured to Death – The Effects of Prescription Drugs)

Houd in gedachten dat de stimulans voor artsen om gegevens te vervalsen (liegen) enorm is. Volgens John Braithwaite in zijn boek Corporate Crime in the Pharmaceutical Industry betaalt Big Pharma tot $1000 per proefpersoon, waardoor veel van deze artsen meer dan $1 miljoen per jaar kunnen verdienen aan alleen al geneesmiddelenonderzoek. En laat je niet voor de gek houden – deze artsen weten heel goed dat als ze geen “gunstige resultaten” produceren voor Big Pharma, hun “sap trein” snel tot stilstand zal komen. Mensen, de kaarten in deze oorlog tegen kanker zijn zwaar gestapeld; ze zijn zwaar gestapeld tegen succesvolle alternatieve kankerbehandelingen.

Om te slagen in de oorlog tegen kanker moeten we mensen hebben met de moed om zich uit te spreken zonder bang te hoeven zijn om als “politiek incorrect” of “samenzweringstheoreticus” bestempeld te worden. Mike Adams, de Health Ranger, is zo’n strijder. In zijn altijd openhartige stijl schrijft hij: “De westerse geneeskunde heeft ons volk in de steek gelaten. Vandaag de dag, zelfs terwijl medicijnen op recept vaker worden gebruikt dan ooit tevoren in de geschiedenis van de beschaving, heeft onze natie torenhoge cijfers van obesitas en chronische ziekten. Westerse geneeskunde werkt gewoon niet. Het is een verouderd systeem van geneeskunde dat wordt gedomineerd door de financiële belangen van farmaceutische bedrijven, machtswellustige ambtenaren bij de FDA en oude schoolartsen die door hun kortzichtige kijk op gezondheid niet de echte oorzaken van genezing kunnen onderzoeken. Moderne medische scholen geven niet eens les in genezing of voeding. Geen enkele beoefenaar van de westerse geneeskunde heeft me ooit iets geleerd over gezond zijn.” www.naturalnews.com/adamshealthstats.html

Mijn vriend Webster Kehr beschrijft de oorlog als volgt: “Als mensen de term ‘oorlog’ horen, denken ze aan geweren, tanks, straalvliegtuigen en soldaten. Ze denken aan hersenloze tirannen die op televisie met hun vuisten schudden. Maar de oorlog in de geneeskunde is heel anders. De tirannen in deze oorlog verbergen hun werkelijke bedoelingen. Dit is een ‘oorlog’ waarin informatie de wapens zijn. Welkom in de 21e eeuw, de eeuw waarin Amerika’s gevaarlijkste en dodelijkste vijanden binnenin zitten.” www.cancertutor.com/WarBetween/War_Believe.html

Deze oorlog tegen kanker is een van de duurste fraudes (in termen van geld en menselijk lijden) die het Amerikaanse publiek ooit is aangedaan. Duizelingwekkende hoeveelheden geld zijn er aan uitgegeven, maar de “kanker keizer” is naakt. Volgens C.S. Lewis in The Screwtape Letters: “Het grootste kwaad wordt nu niet gedaan in die smerige ‘holen van misdaad’ die Dickens zo graag schilderde. Het gebeurt zelfs niet in concentratiekampen en werkkampen. Daar zien we het uiteindelijke resultaat. Maar het wordt bedacht en geordend (verplaatst, ondersteund, aangenomen en genotuleerd) in schone, met tapijt beklede, verwarmde en goed verlichte kantoren, door rustige mannen met witte kragen en geknipte vingernagels en gladgeschoren wangen die hun stem niet hoeven te verheffen. Vandaar dat mijn symbool voor de hel zoiets is als… de kantoren van een door en door smerig zakenconcern.”

Nu we dat uit de weg hebben, volgt hier een samenvatting van een lezing die in november 2022 werd gegeven door…

Aspirine en kanker: het opkomende bewijs

[Navigatie met tijdstempel in voetnoot1]

Uitgebreide samenvatting:

Inleiding

• De lezing werd gegeven door professor Peter Elwood, honorair hoogleraar aan het Instituut voor Eerstelijnszorg en Volksgezondheid van de Universiteit van Cardiff.
• Prof. Elwood heeft meer dan 50 jaar onderzoekservaring gericht op ziektepreventie. Hij is het meest bekend om zijn baanbrekende onderzoek naar aspirine en hartziekten.
• De lezing richt zich op het meer recente werk van Prof. Elwood in de afgelopen 12-13 jaar onderzoek naar de effecten van aspirine op kanker, in het bijzonder:
• De veiligheid van aspirine
• Het gebruik van aspirine als aanvullende behandeling voor kanker
• Prof. Elwood benadrukt het uitgebreide onderzoek dat zijn bevindingen ondersteunt, met samenwerking tussen landen en disciplines.

Hoe Prof. Elwood in eerste instantie betrokken raakte bij onderzoek naar aspirine

• Toen Prof. Elwood in 1963 toetrad tot de faculteit van de Universiteit van Cardiff, hoorde hij over eerder onderzoek in een plaatselijk ziekenhuis in 1954 naar het gebruik van hoge doses aspirine om hartaanvallen te behandelen. Patiënten konden de hoge doses echter niet verdragen.
• Prof. Elwood voelde dat er potentieel zat in deze hypothese, dus zette hij samen met zijn collega Dr. Archie Cochran een van de eerste gerandomiseerde onderzoeken op om te bestuderen of aspirine kon helpen om sterfgevallen als gevolg van hartaanvallen te voorkomen.
• Hun eerste onderzoek, gepubliceerd in 1974 met 1400 deelnemers, toonde aan dat aspirine het aantal hartaanvallen en sterfgevallen met 24% verminderde in vergelijking met placebo. Dit was de katalysator voor tientallen jaren aanvullend onderzoek naar aspirine ter preventie van hartaandoeningen en beroertes.

De veiligheid van aspirine

• Om het risico-batenprofiel van aspirine nauwkeurig te kunnen evalueren, moet je kijken naar zowel de potentiële voordelen EN de potentiële risico’s.
• Het grootste risico van aspirine is een verhoogde kans op maagbloedingen. Analyse toont echter aan dat het risico op ernstige of fatale bloedingen niet hoger is in vergelijking met placebo.
• Prof. Elwood presenteert uitgebreid onderzoek, waaronder een overzicht van 11 gerandomiseerde onderzoeken met meer dan 100.000 deelnemers, waaruit blijkt dat:
• Hoewel aspirine het totale aantal maagbloedingen verhoogt, verhoogt het niet het risico op fatale bloedingen.
• Slechts ongeveer 3 van de 8 bloedingen daadwerkelijk zijn toe te schrijven aan aspirine, de rest is waarschijnlijk te wijten aan onderliggende maag pathologie.
• Het sterftecijfer van bloedingen veroorzaakt door aspirine is de helft van dat van onderliggende maagpathologie (4% vs 8%).
• Verschillende andere grote reviews van gerandomiseerde gegevens bevestigen dat de risico’s op bloedingen door aspirine over het algemeen niet ernstig of fataal zijn.

Biologische mechanismen van aspirine bij kanker

• Prof. Elwood en collega’s publiceerden in september 2022 een artikel met uitgebreid bewijs dat de voorspelling ondersteunt dat de effecten van aspirine op biologische mechanismen die betrokken zijn bij de groei en verspreiding van kanker leidt tot minder kankerprogressie en sterfte.
• Een belangrijk mechanisme is het verbeteren van DNA-reparatie. DNA-fouten kunnen leiden tot kanker en aspirine helpt bij het opsporen en herstellen van deze fouten in cellen.
• Een zeldzame erfelijke aandoening, het Lynch-syndroom, verhoogt het risico op maligniteit door problemen met DNA-mismatch. NICE beveelt aspirine al aan voor patiënten met deze aandoening op basis van bewijs van voordeel. Er zijn naar schatting 30.000 onbekende dragers in het Verenigd Koninkrijk die er baat bij zouden kunnen hebben om dit te weten.

Bewijs uit onderzoeken naar de invloed van aspirine op kankerresultaten observationele onderzoeken:

• Het grootste deel van het gepresenteerde bewijs is afkomstig uit observationele studies volgen bijna 1 miljoen kankerpatiënten in de tijd. Ongeveer 25% meldde aspirine te gebruiken.
• Er zijn beperkingen aan de observationele gegevens, maar in de analyse wordt rekening gehouden met statistische verschillen tussen groepen met en zonder aspirine.
• Over het geheel genomen voor alle 18 soorten kanker onderzocht, aspirine nemers hadden:
• 26% lagere sterfte aan kanker
• 20% lagere sterfte door alle oorzaken
• Voor darmkanker tonen 25 onderzoeken een 26% lagere sterfte aan bij aspirinegebruikers.
• Voor minder vaak voorkomende vormen van kanker, 36 studies tonen 20% lagere sterfte aan kanker voor aspirine gebruikers.
• Aanvullende studies tonen een grotere overlevingsduur voor aspirine gebruikers in verschillende soorten kanker. Bijvoorbeeld, 27% 3-jaars overleving voor leverkanker patiënten die aspirine versus 11% zonder.
• Een modellering studie voorspelde 4-5 extra jaren overleving voor colorectale kanker patiënten die aspirine.

Gerandomiseerde onderzoeken:

• Gerandomiseerde controletests leveren het meest definitieve bewijs, maar zijn moeilijk uit te voeren voor kankerpreventie. Toch zijn er gegevens uit gerandomiseerde onderzoeken die de voordelen van aspirine ondersteunen:
• Een vroege meta-analyse van 5 onderzoeken toonde een sterftereductietrend van 9%.
• Studie van prostaatkankerpatiënten uit een groter gerandomiseerd onderzoek toonde 32% vermindering voor aspirine groep.
• Follow-up studie van Oxford onderzoeker met patiënten uit 51 eerdere hart-en vaatziekten proeven gevonden significant lagere lange-termijn kanker sterfgevallen voor degenen die oorspronkelijk gerandomiseerd naar aspirine over meerdere rapporten.
• Echter, een recente studie met gevorderde borstkankerpatiënten werd vroegtijdig gestopt als gevolg van significant meer kanker progressie en sterfgevallen in de aspirine groep. Deze gegevens moeten ook worden overwogen.

Belangrijkste vragen rond de aanbevelingen

• Wie moet al dit bewijs verder evalueren om klinische aanbevelingen te doen? Gezondheidsinstanties zoals NICE hebben tot nu toe niet met spoed gehandeld. Kankerspecialisten zijn op de hoogte gebracht, maar wachten mogelijk op aanvullend bewijs. Artsen in de eerstelijnsgezondheidszorg hebben toegang, maar aarzelen mogelijk zonder formele aanbevelingen.
• Moeten we wachten op de resultaten van aanvullende lopende gerandomiseerde onderzoeken voordat we aanbevelingen op grote schaal wijzigen? Deze kunnen vele jaren duren en een beperkt aantal kankersoorten testen. Van aspirine is daarentegen al bewezen dat het zeer veilig is.
• Is het, gezien de veiligheid van aspirine en het bestaande bewijs dat het gunstig is, ethisch verantwoord voor artsen en onderzoekers om deze informatie voor kankerpatiënten achter te houden in afwachting van verdere studies?

Rol voor geïnformeerde toestemming door patiënten

• De medische ethiek ondersteunt het recht van patiënten om deel te nemen aan geïnformeerde beslissingen over hun zorgopties. Hoewel het nog niet definitief is, is er voldoende bewijs om discussies met kankerpatiënten over de mogelijke voordelen en verwaarloosbare risico’s van aspirine te rechtvaardigen.
• Uitspraken van het Hooggerechtshof in het Verenigd Koninkrijk stellen dat informatie die als medisch ‘belangrijk’ kan worden beschouwd proactief bekend moet worden gemaakt en met patiënten moet worden besproken, in plaats van te wachten tot ze uit zichzelf vragen stellen.
• Enquêteresultaten gepresenteerd door een ‘burgerjury’ bestaande uit 16 publieke leden waren het er unaniem over eens dat gezondheidsinformatie vrijer gedeeld zou moeten worden met patiënten om hen te betrekken bij beslissingen, zelfs voordat er volledige medische consensus is.

Conclusie

• Samenvattend blijkt uit uitgebreid onderzoek naar de mechanismen van aspirine dat het de progressie van kanker waarschijnlijk beïnvloedt. Klinische observatiegegevens bevestigen overduidelijk de voordelen tegen kanker, terwijl risico’s zoals bloedingen minimaal blijken te zijn. Enkele gerandomiseerde onderzoeken bevestigen deze bevindingen.
• Hoewel het nog niet definitief is bewezen, geeft het totale bewijs aan dat aspirine kankerpatiënten waarschijnlijk helpt om langer te leven met zeer lage risico’s. Dit rechtvaardigt een gesprek met de patiënt in plaats van het achterhouden van informatie in afwachting van verder onderzoek. Bredere aanbevelingen kunnen enorme wereldwijde gevolgen hebben voor de kankerresultaten op alle inkomensniveaus.

Belangrijkste opmerkingen:

• Professor Peter Elwood bestudeert al meer dan 50 jaar de preventieve effecten van aspirine, waaronder uitgebreid baanbrekend onderzoek naar het terugdringen van hartaandoeningen.
• De afgelopen 12-13 jaar heeft professor Elwood zijn onderzoek specifiek gericht op de effecten van aspirine bij kankerpatiënten.
• Professor Elwood benadrukt dat zijn conclusies worden ondersteund door uitgebreide samenwerking met onderzoekers uit verschillende disciplines en landen.
• Een vroeg onderzoek van Professor. Elwood en collega Dr. Archie Cochrane toonde aan dat aspirine latere hartaanvallen en sterfte met 24% verminderde in vergelijking met een placebo.
• Er is bezorgdheid geuit over risico’s zoals maagbloedingen bij routinematig gebruik van aspirine. Uit een analyse van uitgebreide gerandomiseerde onderzoeken blijkt echter dat het aantal episodes van maagbloedingen licht toeneemt, maar dat het aantal ernstige bloedingscomplicaties, waaronder sterfgevallen door bloedingen, niet hoger is bij gebruik van aspirine in vergelijking met placebo.
• Professor Elwood publiceerde onlangs een artikel waarin veel geïdentificeerde biologische mechanismen waardoor aspirine waarschijnlijk beschermende effecten uitoefent tegen de progressie van kanker op cellulair niveau.
• Een evaluatie van bijna 1 miljoen kankerpatiënten met behulp van observationele gegevens blijkt dat ongeveer 25% gemeld aspirine te nemen, en de tarieven van kankersterfte waren 20-26% lager bij aspirine gebruikers in vergelijking met niet-gebruikers.
• Modellering studies voorspellen 4-5 extra jaren van het leven voor colorectale kanker patiënten die aspirine, in vergelijking met niet-gebruikers.
• Hoewel minder in aantal als gevolg van de vereiste inspanning en kosten, gerandomiseerde gecontroleerde studies in kanker populaties suggereren ook een lagere mortaliteit in degenen die toegewezen aan aspirine consequent te nemen.
• Een uitspraak van het Hooggerechtshof stelt dat artsen proactief medische informatie aan patiënten moeten verstrekken die redelijkerwijs als ‘belangrijk’ kan worden beschouwd voor hun zorgbeslissingen, in plaats van te wachten tot de patiënt eerst vragen stelt.
• Enquêteresultaten van een openbare “burgerjury” waren het er unaniem over eens dat patiënten routinematig informatie moeten krijgen over medische beslissingen, zonder eerst de consensus van de arts af te wachten.
• Hoewel het nog niet definitief bewezen is volgens de normen die gewoonlijk worden verwacht, suggereren de verzamelde gegevens over veiligheid en observatieresultaten dat aspirine waarschijnlijk het aantal sterfgevallen door kanker aanzienlijk terugdringt, waardoor discussies over het facultatieve gebruik ervan met kankerpatiënten gerechtvaardigd zijn in plaats van het achterhouden van informatie in afwachting van verder onderzoek.
• Het omzetten van dit onderzoek in aanbevelingen kan uiteindelijk levens redden in zowel ontwikkelde als onderontwikkelde landen, met wereldwijde implicaties tegen kanker door een goedkope interventie in aspirine.
• Essentiële open access onderzoekspublicaties met een volledige detaillering van de bevindingen zijn beschikbaar voor publieke toegang tot zowel het veiligheidsbewijs als de waargenomen correlatiegegevens van aspirine bij kankerpatiënten.
• Overheidsinstanties op het gebied van gezondheidszorg hebben tot nu toe niet met de juiste urgentie op dit bewijs gereageerd. Professionele oncologie verenigingen zijn ook traag om de bevindingen te evalueren.
• Een gebrek aan financiële prikkels betekent dat het onwaarschijnlijk is dat farmaceutische bedrijven veel geld steken in onderzoek naar aspirine bij kanker.
• De therapietrouw bij het consequent innemen van aspirine gedurende lange perioden lijkt een belangrijk probleem te zijn dat de analyse en observaties van onderzoeken verder bemoeilijkt. Het monitoren van de naleving van het doseringsschema op de lange termijn blijkt een uitdaging.
• Het feit dat het veiligheidsprofiel van aspirine nog niet definitief is bewezen door gerandomiseerde onderzoeken, betekent dat het achterhouden van het momenteel beschikbare observationele bewijs voor kankerpatiënten op dit moment redelijkerwijs ethisch in twijfel kan worden getrokken.
• Wereldwijd zijn er meer dan 200 geïdentificeerde vormen van kanker, dus het wachten op gerandomiseerde onderzoeken voor alle subtypen afzonderlijk zal de realisatie van voordelen voor generaties vertragen. Het stellen van prioriteiten voor verder onderzoek zou moeten versnellen op basis van een gunstige inschatting van de risico’s en voordelen.
• Zowel welvarende als achtergestelde groepen zouden baat kunnen hebben bij een snellere vertaling van dit onderzoek naar aanbevelingen voor patiëntenzorg.

Fragmenten:

1. “Ik hoorde van wat werk dat gaande was in het Devil Hall ziekenhuis wat is er daarna gebeurd wat heb ik gedaan uh werk wat is er gaande in het Neville Hall ziekenhuis en ik leerde deze twee mannen kennen en raakte bevriend met hen kon hun werk beginnen weg terug in 1954.”
2. “Ons onderzoek had uiteindelijk honderdduizend of 1400 patiënten. Ik zei hem dat als het kanker was, we minstens vier keer die grootte nodig hadden en waarschijnlijk vier of vijf keer de duur van het onderzoek. Ik had gewoon niet de middelen om dat te doen, maar 25 jaar later deed zich de gelegenheid voor om te werken aan aspirine voor gebruik tegen kanker.”
3. “De effecten van aspirine op biologische mechanismen die betrokken zijn bij de ontwikkeling en groei van kanker lijken redelijke verwachtingen te wekken van effecten op het verloop en de mortaliteit van kanker.”
4. “sterfte aan darmkanker kanker er zijn 25 studies en ze laten een vermindering zien van 26 sterfgevallen en sterfgevallen bij mensen die aspirine gebruiken sterfte door alle oorzaken 22 studies gepubliceerde gegevens over alle doodsoorzaken en het is 20 procent”
5. “er is een enorme literatuur over de vermindering van de uitzaaiing van kanker door aspirine veel van de sterfgevallen en veel van de pijn en het leed van kanker komt van deze uitzaaiing van kanker van de oorspronkelijke laesie naar andere organen en andere delen van het lichaam dus er is een enorme literatuur over die ik niet ga nemen om u te vertellen”.
6. “Er is een groep die dit op een andere manier heeft benaderd en die modellering heeft toegepast. We staan allemaal misschien wantrouwend tegenover modelleringstudies na de ramp met de geheime onderzoeken en de antwoorden die uit modelleringsstudies werden verkregen, maar een groep in Liverpool heeft gegevens van meer dan 44.000 patiënten met darmkanker gebruikt om een voorspellende vergelijking af te leiden die een aantal factoren die bij de diagnose kanker aanwezig zijn, in verband brengt met de duur van de overleving.”.
7. “Gezondheidsinstanties zoals NICE hebben tot nu toe niet met spoed gehandeld. Kankerspecialisten zijn op de hoogte gebracht, maar wachten mogelijk op aanvullend bewijs. Artsen in de eerstelijnsgezondheidszorg hebben toegang, maar aarzelen mogelijk zonder formele aanbevelingen.”
8. “Enquêteresultaten van een openbare ‘burgerjury’ waren het er unaniem over eens dat patiënten routinematig informatie moeten krijgen over medische beslissingen, zonder eerst te wachten op consensus van artsen.”
9. “Een uitspraak van het Hooggerechtshof stelde dat artsen proactief medische informatie aan patiënten moeten verstrekken die redelijkerwijs als ‘belangrijk’ kan worden beschouwd voor hun zorgbeslissingen, in plaats van te wachten tot de patiënt eerst vragen stelt.”
10. “Het omzetten van dit onderzoek in aanbevelingen zou uiteindelijk levens kunnen redden in zowel ontwikkelde als onderontwikkelde landen, met wereldwijde implicaties tegen kanker door een goedkope interventie in aspirine.”

Statistieken:

1. 24% minder hartaanvallen en sterfgevallen in de aspirinegroep in vergelijking met placebo in het eerste grote onderzoek van Elwood, gepubliceerd in 1974
2. Ongeveer 1 miljoen totale kankerpatiënten opgenomen in de observationele studies samengevat, met ongeveer 25% melden aspirine gebruik
3. 26% minder sterfte door kanker bij aspirinegebruikers in studies die 18 verschillende soorten kanker evalueerden
4. 20% lagere all-cause mortaliteit voor aspirine gebruikers over 22 studies
5. 26% minder sterfte door darmkanker bij aspirinegebruikers in 25 onderzoeken
6. 20% minder sterfte door minder vaak voorkomende kankersoorten in 36 onderzoeken bij aspirinegebruikers
7. 27% 3-jaars overleving voor leverkankerpatiënten die aspirine gebruiken versus 11% voor de groep zonder aspirine
8. Model voorspelde 4-5 extra jaren overleving voor darmkankerpatiënten die aspirine gebruiken
9. 32% minder prostaatkankerincidentie gedurende de follow-up periode voor deelnemers die oorspronkelijk gerandomiseerd waren naar de aspirinegroep
10. 40% niet-naleving van aspirinegebruik door patiënten waargenomen in grote Australische Osprey studie over 5 jaar follow-up

---

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

COVID-PRIK ONTGIFTING DOSSIER

Dennennaaldboom: Een supermedicijn tegen de schadelijke spike-eiwitten van het covid-vaccin & andere nuttige verwijzingen voor spike ontgifting

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: