Apenpokken mythologie

“Apenpokken” – wie had dat kunnen zien aankomen? Wel, de organisatie die in 2001 door Ted Turner werd opgericht, het “Nuclear Threat Initiative” (NTI), zag het blijkbaar aankomen toen zij in november 2021 een rapport publiceerden met de titel: “Strengthening Global Systems to Prevent and Respond to High-Consequence Biological Threats“. In het rapport staat dat zij in maart 2021 met de Munich Security Conference hebben samengewerkt om een oefenscenario uit te voeren met een, “dodelijke, wereldwijde pandemie waarbij een ongewone stam van het apenpokkenvirus betrokken is die in de fictieve natie Brinia is opgedoken en zich in 18 maanden wereldwijd heeft verspreid… de fictieve pandemie resulteerde in meer dan drie miljard gevallen en 270 miljoen dodelijke slachtoffers wereldwijd,” schrijven Dr. Sam & Dr. Mark Bailey.

Verbazingwekkend is dat het scenario de uitbraak van apenpokken liet ontstaan als gevolg van een daad van bioterrorisme in mei 2022, precies waar wij nu zijn. Wij hebben in verscheidene andere video’s al gain of function onzin over niet-bestaande virussen behandeld, en Dr. Stefan Lanka heeft ook dergelijke drogredenen ontmanteld. Hoe dan ook, het rapport van het NTI suggereert dat wat nodig is bij een fantasie-uitbraak, “agressieve maatregelen om de overdracht van het virus te vertragen door massabijeenkomsten te verbieden, sociaal-verstorende maatregelen op te leggen, en maskermandaten toe te passen.” De winnende landen in de hallucinatie van het NTI voerden, “grootschalige test- en contactopsporingsoperaties uit en schaalden hun gezondheidszorgsystemen op.”

Hun grafieken, die door de rekenmachine van Neil Ferguson gemaakt lijken te zijn, laten zien dat landen die zich niet aan hun beperkingen en medische ingrepen houden, veel slechter af zullen zijn. Het rapport stelt verder, “zowel het oefenscenario als de COVID-19 reactie tonen aan dat vroegtijdige acties van nationale regeringen aanzienlijke, positieve gevolgen hebben bij het beheersen van de gevolgen van de ziekte.” Wanneer zij zeggen “positieve gevolgen” is het niet helemaal duidelijk wie er aan de ontvangende kant is, hoewel zij opmerken dat “de markt voor COVID-vaccins in 2021 meer dan 150 miljard dollar zal bedragen.” Al met al leest het verslag van het NTI als Event 201 op Ritalin. (Event 201 vond plaats op 18 oktober, 2019. Het was een oefening met een, “coronavirus pandemie”, enkele maanden voordat de COVID-19 “pandemie” werd afgekondigd).

Net als bij COVID-19 blijkt dat ook andere partijen reikhalzend hebben uitgekeken naar een markt die zo’n “pandemie” zou opleveren. Evenzo waren deze waarzeggers vaccins aan het klaarmaken om te gaan waar nog geen vaccin was gegaan. In dit geval kreeg het biotechbedrijf Bavarian Nordic in 2019 van de FDA toestemming om JYNNEOS, een pokken- en apenpokkenvaccin, op de markt te brengen. Ook andere gezondheidsautoriteiten werden klaargestoomd om te reageren op een voorheen zeldzame aandoening die hun naties geen zorgen baarde… tot nu blijkbaar. Zo publiceerde het Britse Health Security Agency op 20 mei 2022 een document met de titel: “Recommendations for the use of pre and post exposure vaccination during a monkeypox incident.” Net als COVID-19 begint het er weer op te lijken dat alle wegen naar vaccins leiden…

Nu de scène is gezet, kunnen wij dus in de “wetenschap” van apenpokken beginnen, te beginnen met een officiële beschrijving van de vermeende virale ziekte. De CDC verklaart: “Apenpokken werd voor het eerst ontdekt in 1958 toen twee uitbraken van een pokkenachtige ziekte zich voordeden in kolonies apen die voor onderzoek werden gehouden, vandaar de naam “apenpokken. Het eerste menselijke geval van apenpokken werd in 1970 in de Democratische Republiek Congo geregistreerd.” Zij verklaren verder dat, “bij de mens, de symptomen van apenpokken gelijken op, maar milder zijn dan de symptomen van pokken.” De ziekte zou griepachtig zijn met de toevoeging van lymfeklierzwelling en dan de ontwikkeling van een huiduitslag, en dan laesies die van macula naar blaasjes naar korstjes gaan.

Wat de dodelijkheid van apenpokken betreft, stelt de CDC dat, “in Afrika is gebleken dat apenpokken de dood veroorzaken bij maar liefst 1 op de 10 personen die de ziekte oplopen.” Dit sterftecijfer van 10% heeft het angstverhaal al aangewakkerd en werd ook gebruikt als het sterftecijfer van de gevallen in de apenpokken nachtmerrie van het NTI. Er zij op gewezen dat apenpokken historisch gezien vrijwel nooit zijn voorgekomen in de landen van de eerste wereld, en dat de zeldzame gevallen meestal voorkomen bij mensen die pas uit Afrika zijn aangekomen.

De enige “uitbraak” van apenpokken in de eerste wereld was inderdaad in de Verenigde Staten in april 2003. Er werden gevallen gemeld in 6 staten en de ziekte zou veroorzaakt zijn door knaagdieren die uit Ghana naar Texas waren ingevoerd. Dit was de eerste keer dat apenpokken buiten Afrika was gemeld en de CDC publiceerde in 2006 een paper waarin het incident werd geanalyseerd. Daarin staat dat “men denkt dat de verspreiding van het virus van persoon tot persoon hoofdzakelijk gebeurt via besmettelijke orofaryngeale exsudaten”, hoewel het duidelijk is dat dit nooit wetenschappelijk is vastgesteld. Zij gaan verder met te zeggen dat “men denkt dat het virus overgebracht is van Afrikaanse dieren” – met andere woorden, het is weer zo’n verhaal over een ziekteverwekker die van de ene soort op de andere overspringt.

Zij meldden dat, “personen bij wie de ziekte binnen 21 dagen na blootstelling aan MPXV [Monkeypoxvirus] was begonnen en die koorts (gedefinieerd als een lichaamstemperatuur van meer dan 37,4°C) en vesiculaire pustuleuze huiduitslag of huiduitslag (mogelijk niet gekarakteriseerd) plus orthopox IgM-antilichamen hadden, werden geclassificeerd als personen die waarschijnlijke gevallen van infectie hadden.” Nu is 37,4°C geen koorts in ons boekje, het is een normale lichaamstemperatuur en wij zouden voorstellen dat 37,6°C en hoger als koorts in aanmerking komt. Wij merkten in hun grafiek op dat zij de classificatie ≥39,4°C gebruikten, maar dat blijkt een vergissing te zijn, want in een ander document, waar wij zo dadelijk bij zullen komen, was het weer 37,4°C. In het tweede paper stond zelfs dat de “koorts” subjectief kon zijn, dus het lijkt erop dat zij deze losse criteria gebruiken en een normale toestand pathologiseren. Bovendien stond in het weekrapport van de CDC van 11 juli 2003, dat van een totaal van 71 gevallen, slechts “twee patiënten, beide kinderen, een ernstige klinische ziekte hadden; deze beide patiënten zijn hersteld.” De rest had uiteenlopende ademhalings- en maagdarmsymptomen.

De gevallen van de CDC werden bevestigd op basis van specimens die, “isolatie van het apenpokkenvirus, detectie van apenpokken-specifieke nucleïnezuursignaturen, positieve elektronenmicroscopie-bevindingen, of positieve immunohistochemische bevindingen vertoonden.” Wij hebben de door de CDC gepresenteerde elektronen-micrografen bekeken, waaronder de hieronder getoonde afbeelding van een huidmonster van één van de patiënten. Het bijschrift deelt ons mee dat de ronde deeltjes rechts onrijpe apenpokkenvirionen zijn, terwijl de ovale deeltjes links rijpe virussen zijn. Men heeft echter alleen maar een statisch beeld van dood weefsel en er kunnen geen conclusies worden getrokken over de biologische rol van de afgebeelde deeltjes. Van geen van hen is aangetoond dat zij replicatiecompetente ziekteveroorzakende intracellulaire parasieten zijn en zij mogen dus geen “virussen” genoemd worden.

Als u het weekverslag van de CDC uit 2003 nog eens bekijkt, dan blijkt dat de 35 “in het laboratorium bevestigde gevallen” allemaal polymerase kettingreactie (PCR) “tests” betroffen, dus hebben wij het wetenschappelijk bewijs achter deze bewering onderzocht. Eén van de citaten voor de ontwikkeling van PCR detectie van apenpokken is een artikel uit 2004, getiteld “Real-Time PCR System for Detection of Orthopoxviruses and Simultaneous Identification of Smallpox Virus.” Nu vereist een PCR-protocol dat men de genetische sequenties van het vermeende apenpokken-virus kent, wat ons brengt bij dit paper uit 2001, getiteld, “Human monkeypox and smallpox viruses: genomic comparison”. In dit artikel wordt beweerd dat men het apenpokkenvirus “geïsoleerd” heeft in een niercelcultuur van resusaapjes uit een schurft van een apenpokkenpatiënt. Hier halen de virologen weer hun oude trucjes uit door te beweren dat: (a) de korst van de patiënt het apenpokkenvirus bevat, en (b) het nu in hun kweekbrouwsel zit. Zij beweren het “virale genoom” gesequenced te hebben door te verwijzen naar een proces dat beschreven is voor het sequencen van een vermeend variolavirus in 1993.

Maar als wij dit paper bekijken, wordt er ook geen virus aangetoond, alleen maar een bewering dat het “geïsoleerd” was uit, “het materiaal van een patiënt uit India” in 1967. Verder beweren zij dat, “de virionen gezuiverd werden door differentiële centrifugatie en dat viraal DNA geïsoleerd werd” – er wordt echter niet aangetoond wat zij gezuiverd hebben of hoe vastgesteld werd dat het virionen waren. Bij geen van deze experimenten hebben zij enige controle uitgevoerd door te zien welke sequenties kunnen worden opgespoord uit andere menselijke korsten of soortgelijke specimens van onwel geworden personen. Hier moeten wij de virologen eraan herinneren wat een virus hoort te zijn – dat wil zeggen een replicatiecompetente intracellulaire parasiet die een gastheer infecteert en er ziekte door veroorzaakt. Het is niet het opsporen van genetische sequenties die in korstjes voorkomen en beweren dat die tot een virus behoren.

Dus om terug te komen op het CDC-paper waarin de “uitbraak” van 2003 beschreven wordt, is het onduidelijk hoe zij vastgesteld hebben dat zij met behulp van de PCR iemand met apenpokken konden diagnosticeren. Hun PCR kan alleen gekalibreerd zijn op sequenties van onbewezen herkomst. Bovendien doet het er niet toe wat voor analytische specificiteit hun PCR-protocol had, er was geen vastgestelde diagnostische specificiteit – met andere woorden, het was geen klinisch gevalideerde test, een kwestie die verder gaat dan de vraag of het “virus” bestaat of niet. (Uit de MIQE Guidelines: Analytische specificiteit betekent dat de PCR-test de juiste doelsequentie detecteert en niet andere, niet-specifieke doelsequenties die ook in een monster aanwezig zijn. Diagnostische specificiteit is het percentage personen zonder een bepaalde aandoening die door de assay als negatief voor die aandoening worden geïdentificeerd).

De 47 gevallen in de VS die zij uiteindelijk beschreven waren allemaal op de een of andere manier in contact geweest met geïmporteerde Afrikaanse prairiehonden en het CDC-document concludeert dat, “personen MPXV-infecties opliepen van besmette prairiehonden; er werd geen overdracht van mens op mens gedocumenteerd, maar er waren veel verschillende mogelijke scenario’s van infectie met ademhalings- en/of muco-cutane blootstellingen, percutane en/of inoculatieblootstellingen.” Nu waren er enkele problemen met de studie-opzet die zij toegaven, waaronder dat, “de analyses beperkt waren door onvolledige rapportage of herinnering van informatie door patiënten. En door de retrospectieve aard van de studie waren wij niet in staat zeer gedetailleerde gegevens te verkrijgen.”

Maar zelfs als men hun hier enige speelruimte laat, gaan de inconsistenties nog verder. Ten eerste is niemand in het VS-incident gestorven aan de ziekte die in Afrika een sterftecijfer van 10% zou hebben. Ongetwijfeld zullen de inconsequente sterftecijfers toegeschreven worden aan verschillende “varianten”, maar er kunnen geen varianten zijn van iets dat niet bestaat.

Er waren weinig afbeeldingen beschikbaar van de huidletsels die bij het voorval van 2003 gemeld werden, maar twee van de gevallen in de VS zijn hieronder afgebeeld en een afbeelding van een geval van apenpokken in Afrika wordt ter vergelijking getoond. De lezer kan het zelf wel beoordelen, maar die huidreacties zien er bij ons in de verste verte niet vergelijkbaar uit.

Vervolgens beweert de CDC dat, “het natuurlijke reservoir van apenpokken onbekend blijft. Afrikaanse knaagdieren en niet-menselijke primaten (zoals apen) kunnen echter het virus herbergen en mensen besmetten” – met andere woorden het is allemaal nogal vaag en blijft een onbewezen hypothese. Nu zijn er in 2003 in de VS natuurlijk enkele mensen onwel geworden, maar met de virale theorie worden wij verondersteld te geloven dat het van enkele prairiehonden op enkele mensen is overgesprongen en dat die laatste besmet zijn geraakt met het vermeende virus… maar dan zou geen mens het aan een ander mens kunnen doorgeven. De theorie valt plat – een virus moet zich verspreiden, als het zich niet kan verspreiden, is het dood en dus is het geen virus. En de historische patronen van vermeende uitbraken van het apenpokkenvirus slaan nergens op – waarom ging het zo gemakkelijk over op die mensen en toch kan er een decennium verstrijken tussen vermeende “uitbraken”?

Helaas werd het voorval van 2003 onderzocht alsof de virale besmettingstheorie al vaststond, en werden andere verklaringen genegeerd. Als mensen ziek zouden worden van deze Afrikaanse knaagdieren, zou het dan geen goed idee zijn om de dieren te controleren op andere giftige stoffen, met name in hun uitwerpselen, en ook op eventuele teken of parasieten? Wij merkten op dat in een andere verwijzing staat dat, wat de gevallen in de VS betreft, “veel van de mensen begin- en satellietlaesies hadden op handpalmen, voetzolen en extremiteiten.” Maar volgens de CDC begint apenpokken meestal op het gezicht, dus het klinische beeld bij de gevallen in de VS kwam niet overeen met de gevallen die gewoonlijk in Afrika beschreven worden.

Hoe het ook zij, uit een onderzoek van de wetenschappelijke gegevens is gebleken dat wat apenpokken betreft: (a) er geen bewijs is van een fysisch deeltje dat voldoet aan de definitie van een virus, (b) er geen bewijs is van iets dat tussen mensen overdraagbaar is, en (c) er geen manier is om een diagnose van apenpokken te bevestigen, tenzij men gelooft in klinisch-ongevalideerde tests, zoals de PCR-kits die zijn geproduceerd. Met andere woorden, als wij een apenpokken-“pandemie” zien die gebruikt wordt als voorwendsel om meer globalistisch terrorisme uit te rollen, dan zal dat zijn op de rug van een andere PCR-pandemie, en niet een die enige basis in de natuur heeft.

Voor degenen onder u die meer problemen met de verschillende beweringen over de apenpokken willen onderzoeken, heeft Mike Stone van ViroLIEgy een paar interessante commentaren geschreven. Het eerste artikel is, “Was pokken echt uitgeroeid?”, dat onder andere handelt over het gemakshalve opduiken van apenpokken terwijl de pokken blijkbaar uitgeroeid waren. Het tweede artikel is, “Heeft William Heberden in 1767 een onderscheid gemaakt tussen waterpokken en pokken?” Hierin wordt geschetst dat de pokkenaandoeningen niet zo gemakkelijk van elkaar te onderscheiden zijn als de leerboeken suggereren, en meer betrekking lijken te hebben op de ernst van een soortgelijk ziekteproces. U kunt ook onze video bekijken, “Waterpokken partijen en Varicella Zoster Virus?” om te zien waarom er ook bij die verwante aandoening geen bewijs is voor een virus.

Vanuit het standpunt van de terrein-theorie is het een fundamentele vergissing om iemands ziekte toe te schrijven aan een vermeend virus, want de daaropvolgende “behandelingen” pakken de onderliggende problemen niet aan. Als iemand onwel is, dan heeft hij meestal een tekort aan voedingsstoffen en moet het evenwicht hersteld worden, of hij is blootgesteld geweest aan gifstoffen uit het milieu en moet het lichaam geholpen worden te ontgiften. Oorlogen tegen vermeende ziekteverwekkers, waarbij iedereen gelijk behandeld wordt met burgerrechtenbeperkingen en vaccins, gaan zeker niet over gezondheid. Het is goed om te zien dat meer mensen wakker worden voor de COVID-19 fraude, zodat er hoop is dat een apenpokkenscamdemie, als die geprobeerd wordt, nog meer licht op de situatie zal brengen. Zoals altijd ligt uw beste gezondheid in uw eigen handen, niet in die van een globalistische sekte en hun trawanten.

Als u uw gezondheid hebt uitbesteed, is er nog nooit een beter moment geweest om u te bevrijden van het angstverhaal over het virus en in plaats daarvan te beginnen met het manifesteren van uw volledige potentieel.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

APENPOKKEN DOSSIER

Apenpokken – Bevolkingsbeheersing door de  COVID-19 vaccin immunogecompromitteerden te infecteren met de pokken?

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: