Syrië zoals we het kenden wordt in real time uitgehold – in geografische, culturele, economische en militaire termen – door een ontstellende samenvloeiing Rent-a-Jihadi’s en psychopathologische genociden die bidden op het altaar van Eretz Israël.
Dit alles wordt volledig ondersteund door rabiate NATOstan hyena’s – meesters in narratieve controle – en is volledig verweven met de uitroeiing van Palestina, schrijft Pepe Escobar.
Over de hele Mondiale Meerderheid heerst het gevoel dat de momenteel uitgeputte As van Verzet turbo-Sisyphus zal moeten doen om de verdediging van Palestina te herschikken, herbevoorraden en herijken.
Het is voorspelbaar dat er in de NATO-stan sfeer geen kik wordt gegeven over de woeste, lukrake bombardementen en inbeslagname van soeverein Syrisch grondgebied door Tel Aviv. Dat is een flagrante illustratie van de “op regels gebaseerde internationale orde” in actie.
Het collectieve Westerse denktankland is in vervoering. Chatham House predikt een Syrische wederopbouw in dit “beslissende moment” onder leiding van de VS, EU, Qatar, Saudi-Arabië en Turkije, in staat om “een consensus rond Syrië te smeden” die “kan dienen als basis voor een nieuwe regionale orde.”
Het fel anti-BRICS Center for a New American Security (CNAS) eist “het verdrijven van de Russische militaire aanwezigheid” uit Syrië en “het sluiten van het land als een weg voor de machtsprojectie van Iran.”
Over het hele spectrum wordt gerouwd om de As van Verzet. Maar nu niet te snel. De diepere betekenis van het “staakt-het-vuren” tussen Israël en Hezbollah is dat de psycho-pathologen, voor alle praktische doeleinden, verslagen zijn, ook al hebben ze een verschrikkelijke ravage aangericht in Zuid-Libanon en de buitenwijken van Beiroet.
Het veranderen van het narratief – en de focus – naar het grotere Idlibistan offensief zorgde voor een onmiskenbaar massale tactische overwinning, niet alleen voor de Eretz Israël goons maar ook voor de geassembleerde NATOstan/Turkije combo. Maar het echte werk begint nu, zelfs nu de verdeling van Syrië al in werking is getreden.
De Rent-a-Jihadi bende, in theorie onder controle van de aspirant Kalief van Al-Sham, de Saoediër al-Jolani, echte naam Ahmad Ibrahim al-Sha’a, kan zich vroeg of laat tegen het Eretz Israël project keren, gezien hun knusse relaties met Hamas in Gaza.
Op dit moment is alles in orde voor het plan van Oded Yinon en/of Bernard Lewis om West-Azië te onderwerpen via het beproefde Verdeel en Heers. Dit gaat niet alleen terug tot Sykes-Picot in 1917, maar zelfs nog eerder, tot 1906, toen de Britse premier Henry Campbell-Bannerman beweerde dat,
“Er zijn mensen [Arabieren] die ruime gebieden beheersen die wemelen van de zichtbare en verborgen hulpbronnen. Ze domineren de kruispunten van wereldroutes. Hun land was de bakermat van menselijke beschavingen en religies.”
Dus als deze “mensen” zich zouden verenigen, dan zouden ze “het lot van de wereld in eigen handen nemen en Europa van de rest van de wereld scheiden.”
Ergo, de noodzaak van “een vreemd lichaam” [later gevormd als Israël] om “in het hart van deze natie geplant te worden om het samenkomen van haar vleugels op zo’n manier te voorkomen dat het haar krachten zou kunnen uitputten in eindeloze oorlogen. Het zou ook kunnen dienen als springplank voor het Westen om zijn begeerde objecten te bemachtigen.”
Piraten van de Levant
De Eretz Israël hallucinatie vermengt zich niet bepaald met de neo-Ottomaanse droom van Sultan Erdogan, ook al vallen ze samen in de bredere drang om de kaart van het oostelijke Middellandse Zeegebied en West-Azië te hertekenen.
De uitzonderingsgezinden kunnen hun geluk nauwelijks op. In één klap hebben ze het belangrijkste strategische knooppunt van een nu begraven idee opgeslokt: Arabisme, of anti-imperialisme in de Levant.
Sinds Barack Obama begin 2010 Syrië de oorlog verklaarde op bevel van Tel Aviv, heeft het Imperium van Chaos minstens 13 jaar lang alles en de keukengootsteen op Damascus gegooid: de langste en duurste campagne voor regimeverandering in de geschiedenis van de VS, compleet met giftige, gedwongen hongersancties – tot ze plots de grote prijs in de schoot geworpen kregen.
De prijs bestaat – in theorie – uit het verslaan van een bondgenoot van de drie belangrijkste BRICS-landen, Rusland, Iran en China, met als extra bonus dat het land wordt veranderd in een geo-economisch zwart gat terwijl het narratief wordt aangepast om “het einde van de dictator” te verkopen aan de Mondiale Meerderheid als voorwaarde voor de opkomst van een nieuw Dubai.
We weten nog steeds niet hoe het moeras-Syrië eruit zal zien – en zelfs niet hoe lang het geregeerd zal worden door een stelletje neoliberale salafi-jihadi’s met getrimde baarden en goedkope nieuwe maatpakken.
Feit is dat de Hegemon al minstens een decennium lang minstens een derde van het Syrische grondgebied in handen heeft – en ongestraft Syrische olie en tarwe zal blijven stelen: Piraten van de Levant in vol ornaat.
De Britse MI6 speelt de rol van hulpje en zal blijven uitblinken in het leveren van P.R. ops, lobbyen over de hele linie en wapensmokkelmogelijkheden voor de goedgelovige crew van de Salafi-jihadi’s huurlingen.
Wat Tel Aviv betreft, vernietigen ze de grootste overblijvende Arabische militaire oppositie in Eretz Israël; ze stelen/annexeren non-stop land; en ze dromen van totale overheersing, zowel vanuit de lucht als op zee, voor het geval Rusland zijn bases in Tartus en Hmeimim verliest (dat is een grote “als”). En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat ze enigszins indirect de nieuwe kalief controleren, die hen gedwee heeft gevraagd om alsjeblieft niet te veel Syrisch land te veroveren.
De verdeling zal langs drie andere belangrijke vectoren verlopen.
- Land en militaire bases onder controle van de hegemonie – die gebruikt kunnen worden om Irak aan te vallen. Vergeet een zogenaamd soeverein Syrië dat hun olievelden terugwint.
- Door Turkije geannexeerd land dat onvermijdelijk zal leiden tot de volledige absorptie van Aleppo (al officieel afgekondigd door de Sultan).
- Damascus geleid door een ISIS-afsplitsing die direct gemanipuleerd wordt door Turkse inlichtingendiensten.
Al het bovenstaande zou al in het eerste kwartaal van 2025 kunnen leiden tot een soort Salafi-Jihadi zioniseringsregeling met maar één doel: het verlichten van de sancties van de VS en de EU.
Wat betreft al-Jolani, echte naam Ahmad Ibrahim al-Sha’a, voor al zijn woke rebranding, hij was Al-Zarkawi’s luitenant en Emir van Nineveh tijdens de al-Qaeda in Irak (AQI, later omgevormd tot ISIS) rampage in Mesopotamië. Bagdad wil absoluut geen politieke betrekkingen met een salafi-jihadi die op de meest gezochte lijst van Irak staat.
Een bijkomend probleem zijn de voorwaarden van de EU om Syrië te normaliseren, zoals uiteengezet door de ongekozen Est die verantwoordelijk is voor het buitenlands beleid (en bijna 500 miljoen Europese burgers vertegenwoordigt): Brussel zal de sancties alleen opheffen als er geen Russische bases en “Russische invloed” meer zijn in het Kalifaat van al-Sham.
Ondertussen zal het Imperium van Chaos doorgaan met plunderen – samen met Israël. De door de Amerikanen gestolen Syrische olie wordt door de Koerden met een enorme korting verkocht aan Israël in Erbil. Deze olie is immers “gratis” – als in gestolen. Minstens 40% van de olie van Israël komt uit de Erbil-zwendel.
En het wordt nog erger.
Israël heeft de Al-Wahda dam geannexeerd in het stroomgebied van de Yarmouk rivier, vlakbij de stad Al-Qusayr in het gouvernement Dara’a en vlakbij de Jordaanse grens. Deze dam levert minstens 30% van het water van Syrië en 40% van het water van Jordanië.
Alles is zo voorspelbaar: wat de NAVO/Israël combo echt wil is een geamputeerd, opgesplitst, kwetsbaar Syrië.
Imperium van Chaos gaat volledig anarchistisch
Toch is de hele giftige vergelijking nog lang niet voorbij. Aspirant Kalief Jolani zou wel eens in de verleiding kunnen komen om Rusland toe te staan zijn bases te behouden – en hun wapensystemen ongeschonden het land uit te transporteren. Hij staat in nauw contact met Moskou en de HTS beschermt de facto Russische activa.
Tegelijkertijd heeft Hezbollah laten weten bereid te zijn om “samen te werken” met HTS, dat overigens ook de Iraanse ambassade in Damascus beschermt.
Er is geen enkel bewijs dat de invasie van Groot-Idlibistan een Paard van Troje was dat op de onderhandelingstafel was overeengekomen door het – dode – “Astana proces” nog voor de noodlottige bijeenkomst in Doha op zaterdag 7 januari.
Wat wel zeker is, is dat de analyses in Moskou en Peking voorbijgaan aan het Grote Plaatje. De Chinezen zijn vooralsnog uiterst omzichtig over het hele Syrische drama, afgezien van het feit dat ze verklaren “klaar te zijn om een constructieve rol te spelen.” Beijing en Moskou zien Syrië als een tijdelijke tegenslag voor BRICS, toegebracht door een Imperium op Desperation Row, samen met zijn al even wanhopige bondgenoot Eretz Israel en een Sultan die meer afbijt dan hij kan kauwen.
Het lamme Biden-combo heeft geen flauw benul van de opkomst van een – mogelijke – Israëlisch-Turkse hegemoniale vector in een belangrijk knooppunt van West-Azië. Het enige dat telt voor de Straussische neocons en hun psycho-apocalyptische maatjes uit Tel Aviv, als het aankomt op het uiteenvallen van Syrië, is de window of opportunity die in het verschiet ligt voor Israël om Iran aan te vallen.
The Times of Israel is in vervoering: terwijl de “IAF voorheen niet direct over Damascus vloog bij het uitvoeren van aanvallen op aan Iran gelinkte doelen in de hoofdstad, kan dat nu wel.”
De sleutel om het hele raadsel te ontrafelen ligt misschien opnieuw bij Jolani. Alles in West-Azië is altijd in beweging. Slechts enkele dagen na de val van Damascus hebben sultan Erdogan en de NAVO geweigerd om Jolani te helpen tegen de Israëlische aanval in Syrië.
Over “soevereiniteit” van het aspirant-kalifaat gesproken.
Dus waar kan Jolani terecht in zijn zoektocht naar mogelijke bondgenoten? En op wie kan hij rekenen om orde op zaken te stellen in het totaal verscheurde Syrië – inclusief luchtmacht om ISIS-zakken in de woestijn te bestrijden?
Teheran en Moskou. Ergo, de achterkanalen in overdrive. Ze zullen niet aarzelen om “samen te werken” met het jonge Kalifaat – zolang hun nationale belangen niet worden bedreigd.
Het Imperium van Chaos zal ongeëvenaard blijven in termen van narratieve controle, P.R.-stunts, het monopoliseren van sociale mediasferen en non-stop psy-oorlog. Allemaal hybride fronten. Maar dat is het wel zo’n beetje.
Het Imperium is jammerlijk verslagen in zowel Afghanistan als Irak. En wordt nog steeds vernederd door de Houthi’s in de Rode Zee. Washington heeft minder dan nul voordeel ten opzichte van Rusland op militair gebied – behalve op het gebied van elektronische oorlogvoering (EW), althans in West-Azië, en ISR (Rusland is bezig met een inhaalslag), wat zich onmiddellijk vertaalt in het toebrengen van meer en meer terreur.
Wat Iran betreft, dat is nu verre van zwakker dan voor de val van Damascus. Dat is een imperialistische narratieve draai, ingebouwd in het zichzelf bevredigende Exceptionaliteit mechanisme. Ayatollah Khamenei, een goede strateeg, verspilt zijn woorden niet. Teheran zal uiteindelijk een alternatieve bevoorradingsketen voor Hezbollah en de Westelijke Jordaanoever ontwikkelen.
Trouwens, volg het geld. Het Iraanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft al opgemerkt dat “de nieuwe Syrische regering alle financiële verplichtingen van Syrië aan Iran op zich zal nemen.” Dat is veel geld – dat Jolani niet heeft.
Michael Hudson is onvermurwbaar: “Anarchie is wat het plan van de VS is.” Dit is West-Azië, waar achterbaksheid een kunst is. Teheran en Moskou maken zich geen illusies en bereiden zich dienovereenkomstig voor. De oorlog tegen BRICS is nog maar net begonnen.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
