De door de Verenigde Staten geleide marinecoalitie die op 20 december werd aangekondigd voor inzet in de Rode Zee om zogenaamd de internationale commerciële scheepvaart te beschermen, is al snel in onrustig politiek vaarwater terechtgekomen.
Europese bondgenoten Frankrijk, Spanje en Italië beperken hun betrokkenheid. Australië laat het afweten. En tot nu toe hebben geen belangrijke Arabische landen hun deelname aangekondigd, afgezien van de kleine eilandnatie Bahrein in de Golf, waar de Vijfde Vloot van de Amerikaanse marine is gevestigd, schrijft Strategic Culture Foundation.
Het 10-koppige flottielje werd met veel tamtam aangekondigd door Pentagon-chef Lloyd Austin met het verklaarde doel om de vrijheid van scheepvaart door de Rode Zee, die cruciaal is voor vrachtschepen en brandstoftankers, te verdedigen. Die actie volgde op talrijke aanvallen op schepen door Jemenitische strijdkrachten die zeiden dat ze de doorvaart van Israëlisch gelieerde schepen zouden blokkeren als een daad van solidariteit met Palestijnen die lijden onder genocidaal geweld in Gaza.
Jemenitische militanten bekend als Ansar Allah (Houthi’s) in samenwerking met de Jemenitische strijdkrachten zeggen dat hun embargo op de Rode Zee zal worden voortgezet totdat een staakt-het-vuren in Gaza wordt afgekondigd en humanitaire hulp wordt toegelaten voor meer dan twee miljoen hongerende mensen.
De beslissing van Washington om te reageren met het verder militariseren van de Straat Bab el-Mandeb – de 30 kilometer brede chokepoint die grotendeels door de Jemenieten wordt gecontroleerd – is een roekeloze escalatie in wat nu is uitgegroeid tot een conflict dat de hele regio omvat. Jemen is een bondgenoot van Iran, dat zijn andere bondgenoten in de regio heeft zien aanvallen door de VS en Israël. De moord op een Iraanse topcommandant deze week tijdens een Israëlische luchtaanval op de Syrische hoofdstad Damascus wakkert een internationale vuurzee aan.
Dit gevaar zou gemakkelijk kunnen worden afgewend als Washington zich zou houden aan de democratische wil van de overgrote meerderheid van de naties in de VN, die hebben aangedrongen op een onmiddellijk staakt-het-vuren van de 80 dagen durende agressie door Israël tegen Gaza sinds 7 oktober. Washington heeft in de VN-Veiligheidsraad verschillende ontwerpresoluties afgewezen waarin een staakt-het-vuren werd geëist. Volgens de gerespecteerde Euro-Med Human Rights Monitor is het dodental inmiddels opgelopen tot bijna 30.000, voornamelijk vrouwen en kinderen.
Het inzetten van een armada in de Rode Zee is bijna een absurde en onnodige complicatie. Als de VS en Israël zich zouden houden aan de internationale humanitaire basiswetgeving, zou er geen sprake zijn van het onderscheppen van de scheepvaart.
Immers, Russische en Iraanse olie- en gastankers varen naar verluidt ongehinderd door de Bab el-Mandeb op weg naar het Suezkanaal verder naar het noorden in Egypte. De Jemenieten lijken zich dus aan hun woord te houden dat alleen schepen die banden hebben met Israël het doelwit zijn.
Desondanks hebben andere mondiale vracht- en tankerbedrijven ervoor gekozen om de vitale scheepvaartroute te vermijden en hun schepen om Afrika heen te leiden. Die alternatieve route voegt meerdere dagen en aanzienlijke transportkosten toe. De Rode Zee is goed voor 12 procent van de wereldwijde scheepvaart. Het volume van de doorvoer is nu al met een derde gedaald. Dat zal onvermijdelijk een zware weerslag hebben op de zwaar getroffen Europese economieën door tekorten in de toeleveringsketen en inflatie van de consumentenprijzen.
Dit alles zou dramatisch verslechteren als de door de VS geleide armada begint te vuren op Jemen. Dat zou betekenen dat de zeemachtcoalitie door de Jemenieten (en andere Arabische landen) zou worden gezien – als dat al niet duidelijk is – als ondersteuning van Israëls genocide op de Palestijnen. De Jemenieten hebben uitdagend gewaarschuwd dat ze bereid zijn om anti-scheeps ballistische raketten en een vermoedelijk arsenaal van duizenden drones te lanceren om Amerikaanse en andere oorlogsschepen tot zinken te brengen.
Een interessant artikel van voormalig CIA-analist Larry Johnson – nu een gerespecteerd onafhankelijk commentator – stelt dat de Amerikaanse marine niet geschikt is om de Jemenitische dreiging het hoofd te bieden. Westerse destroyers kunnen raketten van miljoenen dollars afvuren op drones van 20.000 dollar, maar de wiskunde van die vergelijking geeft al aan dat de Jemenieten hebben gewonnen.
Als Amerikaanse en Europese oorlogsschepen in de Rode Zee en de Golf van Aden tot zinken worden gebracht, zijn alle kansen verkeken. We hebben het dan over een politieke crisis die vergelijkbaar is met de Suez-noodtoestand in 1956. Dat debacle eindigde in schande voor de koloniale machten Groot-Brittannië en Frankrijk. De Suez-crisis van 1956 wordt zelfs gezien als een keerpunt in de ondergang van deze Europese grootmachten en hun pretenties van wereldmacht.
Vandaar dat de Europese leden van het door de VS geleide flottielje – met de naam Operation Prosperity Guardian, wat een beetje te veel probeert om gerechtvaardigd te klinken – zich afkeren van de misplaatste onderneming.
Als Washington besluit om het alleen te doen – wat het waarschijnlijk niet zal doen vanwege structurele problemen in zijn moderne vloot, zoals Larry Johnson uitlegt – dan zal de politieke toorn voor Biden onder Amerikaanse kiezers hevig zijn. Als hij over minder dan 10 maanden de presidentsverkiezingen ingaat en zijn peilingen onder de waterlijn liggen, kan Biden zich geen nieuw fiasco veroorloven.
De Yemens zullen Washington op zijn minst een bloedneus bezorgen. Ze hebben een acht jaar durende oorlog moeten doorstaan die werd uitgelokt door Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en andere Arabische landen. Die oorlog, die begon in 2015, werd volledig gesteund door Amerikaanse, Britse en Franse oorlogsvliegtuigen, bommen en logistiek. De oorlog vond plaats onder het toeziend oog van Biden als vicepresident in de tweede regering-Obama. Het was een faliekante mislukking.
De Jemenieten waren onverslagen en dwongen Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten om hun moorddadige agressie te staken nadat de Ansar Allah-rebellen olie-installaties begonnen aan te vallen met drones en ballistische raketten. Dit is de reden waarom de Saoedi’s en andere Arabieren niet bereid zijn om deel te nemen aan het door de VS geleide flottielje. Politiek en militair weten ze dat het een vergiftigde kelk is.
Washington zou gewoon moeten stoppen met het helpen en bijstaan van de genocide in Gaza.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
ISRAËL CONFLICT DOSSIER
Jemen zegt Rode Zee in ‘kerkhof’ te zullen veranderen nadat VS maritieme coalitie aankondigt
Syrië had S200 en S300 en heeft kruis raketten neergehaald waarom kunnen de joden gewoon Syrië binnen vliegen om maaraak te bombardement
Ondertussen: Maersk houdt vertrouwen dat de US en bondgenoten hun vloot zal beschermen tegen de Houtichi’s.
https://www.timesofisrael.com/shipping-giant-maersk-schedules-return-to-red-sea-despite-houthi-attacks/
En dan die grootbek Erdogan.
Veel woorden maar geen daden.
Hij kan eenvoudig de olietoevoer naar Israel stoppen.