Aan het einde van het verhaal… Zal er meer Rusland aan de grenzen van de NAVO zijn!

“Wat als Poetin wint?”, vroeg Bloomberg een paar dagen geleden. Maar deze eenvoudige vraag kan niet lichtvaardig of simplistisch worden opgevat. Het is niet zomaar een speculatieve oefening, het is een rood alarm! Een wanhopige waarschuwing, gebaseerd op een realiteit die steeds onverbiddelijker wordt: er is steeds meer Rusland aan de grenzen van de NAVO; er is steeds minder NAVO aan de grenzen van Rusland! Zomaar! schrijft Hugo Dionísio.

“Als Poetin,” zeiden ze, de absolute macht toeschrijvend aan de Russische president, “minder NAVO wilde” weg van de grenzen van Rusland, heeft hij in feite het tegenovergestelde bereikt. De gebruikelijke propagandisten verwezen naar het feit dat de NAVO “meer verenigd is dan ooit” en dat Finland en Zweden zich bij het bondgenootschap hadden aangesloten. In die tijd zeiden ze dingen als “als hij de NAVO niet aan zijn grenzen wilde, dan heeft Poetin nu het tegenovergestelde van wat hij altijd al wilde”. Voor de westerse propaganda was het circus voorbij. De NAVO had gewonnen, we konden er allemaal zeker van zijn dat de Atlantische alliantie even sterk en krachtig was als altijd. Poetin zou vallen, hij zou de “sancties uit de hel” nooit overleven.

Als de gevechten waren geëindigd in het eerste jaar van de Speciale Militaire Operatie, zouden we aan de oppervlakte hebben moeten toegeven dat de dingen in feite niet goed waren gegaan voor Rusland. Als we daar het quasi-religieuze geloof aan toevoegen dat “Oekraïne de oorlog aan het winnen was”, liepen de Russische troepen op blote voeten rond, vochten met schoppen, in ongewapende massa’s mensen en hadden niet eens brandstof voor hun verouderde voertuigen… Om het nog erger te maken, argumenteerde de “CEO” van de Europese Commissie – de bureaucratische structuur die door de V.S. wordt gebruikt om haar belangen in Europa te beheren – Ursula von der Leyen, zelfs dat “het Russische leger chips uit vaatwassers en koelkasten haalt om zijn militaire uitrusting te repareren, omdat de geleiders op zijn. De Russische industrie ligt aan flarden.

Ondertussen had Rusland zich teruggetrokken uit Kherson en de regio Kharkov om zijn verdedigingslinie te consolideren en te verstevigen. In de fantasiewereld van de Westerse media werd deze hergroeperingsoperatie gezien als een “verwoestende nederlaag” geleden door de troepen die loyaal waren aan het Kievse regime, gepresenteerd als het ultieme voorbeeld van moed en militaire vaardigheid. Degenen die hun analyse op de concrete realiteit baseerden, leefden in een verstikkende hel. De propagandisten van het regime konden zichzelf niet in bedwang houden en belasterden op brute wijze iedereen die hen in de realiteit probeerde te brengen. Op CNN Portugal riepen commentatoren van het regime op tot de deportatie van collega’s die het niet met hen eens waren. Journalisten, generaals en analisten werden op zijn minst bestempeld als “Poetin-propagandisten”.

Maar zoals met alles wat met het collectieve Westen te maken heeft, leidt illusie snel tot ontgoocheling en belofte snel tot schuld. Gevangen door een kortetermijnvisie, gebaseerd op een logica van politiek overleven tegen elke prijs, waarin macht alleen wordt gerechtvaardigd door het doel van de eigen verovering of instandhouding … Vandaag de dag zien we het Collectieve Westen vaak in deze opportunistische val trappen. Het duurde dan ook niet lang voordat de realiteit zich begon op te dringen boven het narratief.

Dezelfde bedrijfsmedia die eerder waren vergeten dat het Oekraïne van na Maidan een toevluchtsoord was geworden voor extreemrechts, fascisme en nazisme, waren dezelfde die uitbundig de “slava Ukraini” van Stepan Bandera bejubelden. Hoe paradoxaal het ook mag lijken, het is ook dezelfde regering die vandaag zegt dat er geen hoop is voor Oekraïne “zonder hulp van de VS” en dat “zonder extra financiering” de capaciteit om Oekraïne te helpen aan zijn dringende operationele behoeften te voldoen binnenkort uitgeput zal zijn.

Dergelijke paradoxen, politiek vertaald, kunnen alleen maar leiden tot slechte resultaten. En de slechte uitkomst begint al aan de horizon te verschijnen. Beetje bij beetje begint diezelfde onderdanige heersende elite, verwend, arrogant en losgekoppeld van het gewone leven, het tegenovergestelde aan te nemen van wat ze altijd heeft gezegd: “Westerse functionarissen waarschuwen dat Oekraïne ‘zeker zal falen’ tegen Rusland als de VS niet meer hulp biedt,” zegt CNN.

Maar dat is nog niet alles! Bloomberg meldt dat “meer Oekraïners klaar zijn voor territoriale concessies aan Rusland.” Met andere woorden, de defaitistische berichten in de mainstream media nemen geleidelijk toe, wat betekent dat een zeer belangrijk persoon het bevel heeft gegeven om het publiek op het ergste voor te bereiden. Generaal Pat Ryder erkende tijdens een briefing in het Pentagon dat als de onenigheid over financiële steun aan Oekraïne voortduurt, “de Verenigde Staten uiteindelijk zullen moeten kiezen tussen hun eigen gevechtsgereedheid en het leveren van wapens aan Oekraïne” omdat de fondsen om Kiev te steunen opraken.

Ondertussen publiceerde de New York Times een artikel waarin, direct of indirect, het volgende werd erkend: de meerderheid van de buitenlandse bedrijven blijft in Rusland, omdat ze hun investeringen niet willen verliezen; de bedrijven die zijn verkocht worden nu gespiegeld, d.w.z. overgenomen door andere die bijna hetzelfde zijn, en er wordt niet veel verschil gevoeld; Poetin was voorbereid op het vertrek van westerse bedrijven, omdat er een strenge controle was op de kapitaalstromen; Rusland is uit de crisis gekomen, de economie is gestabiliseerd in 2022 en westerse bedrijven, aan de andere kant, hebben in totaal meer dan 103 miljard dollar verloren door de Russische Federatie te verlaten.

Naast de financiële verliezen op Russisch grondgebied is er ook de relatieve verzwakking van West-Europa ten opzichte van de Russische Federatie. De verliezen die de Europese industrie heeft geleden als gevolg van de bomaanslag op Nord Stream, de irrationele 12 sanctiepakketten en een hele reeks interne economische daden van zelfverminking, door niet te werken of de prijs van energie, grondstoffen en componenten uit Rusland te verhogen, hebben de Europese economieën verzwakt en minder concurrerend gemaakt. Terwijl Rusland in 2023 al met 3,5% zal groeien, zal de EU slechts met 0,5% groeien. In het derde kwartaal van 2023 groeide de Russische economie met 5,5% en de lonen met 5,1%.

Nu, het wiskundige resultaat is heel eenvoudig en gemakkelijk te bereiken: als, aan het begin van de Speciale Militaire Operatie, het gebruik van Oekraïne door de NAVO en de instrumentalisering ervan veel mensen deed geloven dat er meer NAVO naast Rusland zou komen, zullen we vandaag meer en meer gedwongen worden om te overwegen dat het andersom zal zijn. In feite zal er meer Rusland naast de NAVO komen! En deze ommekeer gebeurt om de volgende redenen:

• Rusland heeft (tot nu toe) 4 nieuwe regio’s in zijn grondgebied geïntegreerd, waardoor zijn grens geografisch naar NAVO-landen verschuift;
• Oekraïne zal als levensvatbare staat kleiner of zelfs onbestaande worden, waardoor de grens van de NAVO met Rusland minder betrouwbaar wordt, met een groter ongemak voor het Westen, gezien de grotere onvoorbereidheid en het gebrek aan militaire cohesie;
• De nederlaag van het Oekraïneproject van het Westen zal niet alleen de veroudering van de NAVO en haar onvermogen om haar bondgenoten te verdedigen aan de wereld tonen, maar het zal Rusland ook in een sterkere positie brengen en een grotere geloofwaardigheid in politiek-militaire aangelegenheden, en het zal een reden hebben om zich comfortabeler te voelen met zijn grens die dichter bij de grens van de NAVO komt;
• Rusland zal gewoon beter voorbereid uit deze oorlog komen als een militaire, economische en politieke macht, die een leiderschapspositie inneemt en een leidende rol speelt in de mondiale besluitvorming; de NAVO daarentegen zal in diskrediet komen, met lege arsenalen en in diskrediet gebrachte wonderwapens;
• Met de militaire superioriteit van Rusland, gedemonstreerd op het slagveld en niet in propaganda, is wat ooit een poging tot omsingeling was, zoals de toetreding van Finland en Zweden tot de NAVO, nu een groter gevaar voor beide landen; deze voorheen neutrale landen zullen nu in de vuurlinie liggen van de wapens van Rusland – bewezen superieur – zonder te kunnen profiteren van het beloofde vermogen van de NAVO om hen te verdedigen – ze hebben neutraliteit en vrede ingeruild voor onveiligheid;
• Geconfronteerd met de economische versterking van Rusland, de verzwakking van de EU en de verandering in het machtsevenwicht tussen de twee blokken, zal het de Russische Federatie zijn die als winnaar uit deze relatie zal komen, omdat zij heeft bewezen in staat te zijn zelfstandig te leven en te heersen zonder zich te onderwerpen aan de dictaten van de VS/EU/NAVO; het zal het collectieve Westen zijn dat zal moeten leren leven in een gedeelde wereld waarin Rusland een belangrijke speler is, omdat Rusland de oorlog heeft aangegrepen om deze reis met succes te maken;
• Gezien de overwinning van Rusland – die vanaf het begin werd verwacht en verondersteld – zal ten volle worden bewezen dat de militaire suprematie van de NAVO niet bestaat, dat haar kracht feilbaar is en dat het in feite een alliantie is zonder project en zonder toekomst, niet in staat om wie dan ook te beschermen; op deze manier zal het Rusland zijn die als winnaar uit de strijd komt, die ongekende druk zal uitoefenen op de EU in de eerste plaats en de VS in de tweede plaats, die haar aura als de beschermer van de “vrije wereld” zal verliezen;
• Het prestige dat Rusland in dit proces verwerft, zal het land talrijke onderhandelingsvoordelen opleveren, zowel met de rest van de wereld als met de EU, aangezien een Europa dat zich wil herstellen het zich niet kan veroorloven om Rusland als partner te missen.

Het is dus de EU die zal moeten leven met “meer Rusland” aan haar grenzen, het zijn de VS die zullen moeten leren omgaan met een wereld met “meer Rusland”. In tegenstelling tot wat ze in het begin zo luid propagandeerden!

Wedstrijden win je niet aan het begin, maar aan het einde!

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

De crisis in Oekraïne gaat niet over Oekraïne. Het gaat over Duitsland

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: