Verliest de VS de controle over Oekraïne?

In de allereerste dagen van de oorlog in Oekraïne stond de Oekraïense president Volodymyr Zelensky open voor vredesonderhandelingen. De voorgestelde vrede had de oorlog kunnen beëindigen, voordat tienduizenden Oekraïners waren omgekomen en de infrastructuur van Oekraïne was verwoest, onder voorwaarden die tegemoet kwamen aan de doelstellingen van Oekraïne. Maar de VS zetten Oekraïne onder druk om door te vechten, niet om de doelen van Oekraïne te bereiken, maar om grotere Amerikaanse doelen te bereiken, schrijft Ted Snider.

Toen hij een einde maakte aan de onderhandelingen van Oekraïne met Rusland, zei woordvoerder Ned Price van het ministerie van Buitenlandse Zaken opmerkelijk genoeg dat “dit een oorlog is die in veel opzichten groter is dan Rusland, hij is groter dan Oekraïne” en drong erop aan dat de Oekraïners zouden blijven vechten en sterven voor “kernbeginselen”, voor Amerikaanse doelen.

De VS kreeg zijn zin. Nu een jaar later, nu de oorlog niet goed verloopt voor Oekraïne en het land steeds wanhopiger wordt, wordt Oekraïne gedwongen zich terug te trekken en zijn eigen doelen na te streven. Ironisch genoeg neemt dat steeds meer de vorm aan van escalatie van de oorlog op een manier die nu de doelen van de VS in gevaar brengt.

Oekraïne streeft nu zijn eigen veiligheidsbelangen na op een manier die buitengewoon gevaarlijk is voor de veiligheidsbelangen van de VS. En bij het nastreven daarvan lijken zij de Amerikaanse beperkingen te negeren. Maanden van Amerikaanse toegeeflijkheid, maanden van Amerikaans falen om nee te zeggen tegen Oekraïne bij elke overschrijding van een rode lijn, heeft Oekraïne blijkbaar aangemoedigd om de Amerikaanse grenzen en voorwaarden voor het gebruik van door de VS geleverde wapens te negeren.

Een van de belangrijkste doelstellingen van de regering Biden is Oekraïne bij te staan zolang dat nodig is om zijn soevereiniteit en territoriale integriteit te verdedigen. Dat is de belofte van Biden aan Oekraïne. Maar een tweede belangrijk doel is te voorkomen dat we in een NAVO-oorlog met Rusland terechtkomen. Dat is Biden’s belofte aan de Amerikanen. Een recente golf van Oekraïense aanvallen op het grondgebied van Rusland – niet Donbas of de Krim, maar het internationaal erkende grondgebied van Rusland – bedreigt die belofte en bedreigt de veiligheid van de Amerikanen.

Oekraïne heeft lang beloofd “niet op Russisch grondgebied te richten met door het Westen geleverde wapens”. Onlangs herhaalden zij die belofte toen zij beloofden dat de door de Britten geleverde langeafstandskruisraketten van het type Storm Shadow “alleen zullen worden gebruikt binnen het soevereine grondgebied van Oekraïne en niet binnen Rusland” en toen zij de VS “vlakke garanties” gaven dat F-16 jachtbommenwerpers niet op Russisch grondgebied zullen worden ingezet.

Maar Oekraïne hield zich niet aan die belofte. Bij het nastreven van hun doelen – begrijpelijk, aangezien de VS erop stonden dat zij die doelen uitstelden en verder gingen met het bestrijden van het Russische leger om de Amerikaanse doelen na te streven – hebben zij de rode lijn van de Amerikaanse grenzen en voorwaarden voor het gebruik van door de VS geleverde wapens overschreden en op Russisch grondgebied toegeslagen. Deze uitdagend onafhankelijke militaire strategie vergroot het gevaar dat de VS en de NAVO in een oorlog met Rusland verwikkeld raken.

Op 3 mei werden twee drones boven het Kremlin uitgeschakeld in wat Rusland beschouwt als een aanval op Rusland en als een poging om president Vladimir Poetin te vermoorden. Oekraïne ontkende betrokkenheid en hield vol dat “Oekraïne een uitsluitend defensieve oorlog voert en geen doelen aanvalt op het grondgebied van de Russische Federatie.” Zelensky zei categorisch: “Wij vallen Poetin of Moskou niet aan. Wij vechten op ons grondgebied. Wij verdedigen onze dorpen en steden.”

Maar Kievs aandringen dat het zijn belofte om niet binnen “het grondgebied van de Russische Federatie” aan te vallen had gehouden, was onoprecht. De New York Times meldt dat de Amerikaanse inlichtingendiensten nu geloven dat de drone-aanval werd uitgevoerd door “een van de speciale militaire of inlichtingeneenheden van Oekraïne”.

En die aanval was slechts de stoutmoedigste in een reeks recente aanvallen binnen de grenzen van Rusland. In dezelfde maand heeft Oekraïne een militair oefenterrein en een olieraffinaderij op Russisch grondgebied aangevallen. In december heeft Oekraïne twee aanvallen uitgevoerd op de Russische luchtmachtbasis Engels.

Op 23 mei werd vanaf Oekraïens grondgebied een aanval uitgevoerd op de Russische regio Belgorod. Twee dagen lang vocht het Russische leger hen terug over de grens. Foto’s van de aanval suggereren dat bij de aanval Amerikaanse pantservoertuigen zijn gebruikt.

Oekraïne heeft elke betrokkenheid bij de aanval ontkend. Denis Nikitin, die ook Denis Kapustin heet, is het hoofd van de groep die de verantwoordelijkheid voor de aanval opeist. Zijn groep voerde eerder, op 2 maart, een inval uit in twee steden in de Russische regio Bryansk aan de grens met Oekraïne. Toen zei hij, ondanks vergelijkbare Oekraïense ontkenningen van steun of betrokkenheid, dat de “grensoverschrijdende inval die hij vanuit Oekraïne in Rusland had uitgevoerd, de goedkeuring van Kiev had.” Hij vertelde The Financial Times dat de Oekraïense autoriteiten hun goedkeuring aan de aanval hadden gegeven. “Ja, natuurlijk werd deze actie goedgekeurd,” zei hij, “anders had het niet kunnen gebeuren.” Hij zei verder dat “als ik het met niemand [in het Oekraïense leger] had gecoördineerd . . . Ik denk dat we gewoon vernietigd zouden worden.”

Ondanks de publieke ontkenning heeft een Oekraïense militaire functionaris privé toegegeven met de aanvallers te hebben “samengewerkt”.

Washington lijkt zijn frustratie te uiten over het verlies van controle over Kiev. De voorzitter van de stafchefs, Mark Milley, zei dat hij “niet met zekerheid kan zeggen … of dit door de VS geleverd materieel is of niet …. Ik kan wel zeggen dat we de Oekraïners hebben gevraagd geen door de VS geleverd materieel te gebruiken voor directe aanvallen op Rusland.” Het ministerie van Buitenlandse Zaken klaagde dat “we de Oekraïners heel duidelijk hebben gemaakt dat we geen aanvallen buiten de grenzen van Oekraïne mogelijk maken of aanmoedigen.” En de woordvoerder van de Amerikaanse Nationale Veiligheidsraad, John Kirby, “zinspeelde op frustratie in Washington” en zei: “We zijn heel duidelijk geweest: we steunen het gebruik van in de VS gemaakte apparatuur niet voor aanvallen binnen Rusland … daar zijn we duidelijk over geweest tegenover de Oekraïners.”

Niettemin meldt de Associated Press dat op 27 mei de Oekraïense aanvallen binnen Rusland gewoon doorgingen, ondanks de herhaalde, zeer openbare aanmaningen van Washington. Verschillende drones zouden zijn neergeschoten op weg naar de olieraffinaderij Ilsky in de zuidelijke Russische regio Krasnodar. Twee mensen zouden zijn gedood door Oekraïense beschietingen op de stad Almaznaya. En lokale functionarissen zeiden dat Belgorad zaterdag opnieuw werd aangevallen door Oekraïense troepen.

Aan het begin van de oorlog schoven de VS de Oekraïense belangen opzij en drongen ze erop aan dat de Oekraïners zouden vechten en sterven om de Amerikaanse doelen te bereiken. De ironische terugslag daarvan is dat Oekraïne veertien maanden later de door dat aandringen ontstane veiligheidsbelangen nastreeft op een manier die haaks staat op de Amerikaanse veiligheidsbelangen. De VS lijken de controle over Kiev te hebben verloren, en Oekraïne streeft nu zijn eigen doelen na op een manier die de Amerikaanse doelen negeert door het gevaar te vergroten dat de VS en de NAVO betrokken raken bij een oorlog met Rusland.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Kolonel Douglas Macgregor: De naderende storm

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: