Sinds vrijdag worden de krantenkoppen wereldwijd gedomineerd door één onderwerp: de vurige ontmoeting in het Witte Huis tussen Volodymyr Zelensky en Donald Trump. Midden in de recente besprekingen tussen de Verenigde Staten en Rusland over het beëindigen van de oorlog in Oekraïne begon de Oval Office-ontmoeting op relatief goede voet, maar het duurde niet lang voordat de gemoederen verhit raakten. In buitengewone scènes beschuldigden zowel Trump als vicepresident JD Vance Zelensky ervan ondankbaar te zijn voor de uitgebreide Amerikaanse militaire hulp aan Oekraïne sinds het begin van de Russische interventie, en een derde wereldoorlog te riskeren door het huidige Oekraïense beleid. Trump verklaarde in niet mis te verstane bewoordingen dat een overwinning van Kiev nu als een onmogelijkheid werd beschouwd en dat Zelensky alleen in Washington zou worden verwelkomd op voorwaarde dat hij zou onderhandelen over een overeenkomst met Moskou. Een hooggeplaatste functionaris van het Witte Huis onthulde later ook aan The Washington Post dat er nu serieus werd overwogen om alle Oekraïense militaire hulp stop te zetten in de nasleep van de ontmoeting, een stap die van de ene op de andere dag een einde zou maken aan het conflict.
Zowel Trump als Vance ontvingen veel lof van conservatieve commentatoren na de ontmoeting met Zelensky, waarbij velen erop wezen dat deze volledig in lijn was met de campagnebeloften van Trump om prioriteit te geven aan de Amerikaanse belangen en om de oorlog in Oekraïne in een relatief kort tijdsbestek te beëindigen – zij het niet de 24 uur die Trump aanvankelijk voor ogen had. Vance in het bijzonder werd ook genoemd als iemand met eigenschappen die hem in pole position plaatsen voor een verkiezingsoverwinning in 2028. De houding van zowel Trump als Vance in de omgang met Zelensky, evenals de reactie van aanhangers van de huidige Amerikaanse regering, staan echter in schril contrast met een ander recent high-profile bezoek aan het Witte Huis, schrijft Gavin O’Reilly.
Drie weken voor de ontmoeting met Zelensky was de Israëlische premier Benjamin Netanyahu het eerste staatshoofd dat het Witte Huis bezocht in het begin van het tweede presidentschap van Trump. In een ongewoon serviel gebaar voor de voormalige vastgoedmagnaat, trok Trump een stoel naar achteren zodat de Israëlische leider kon gaan zitten, in tegenstelling tot de publieke uitbrander van Zelesnkyy op vrijdag. In verder contrast met de thema’s van het beëindigen van de Amerikaanse buitenlandse hulp die Zelensky’s bezoek aan Washington kenmerkten, hielden zowel Trump als Netanyahu vervolgens een gezamenlijke persconferentie waarin ze plannen uiteenzetten om de Gazastrook etnisch te zuiveren in lijn met het Israëlische beleid, en om Amerikaanse troepen in te zetten om dit te doen. Trump schetste ook details van een rampenplan waarin hij Iran zou ‘uitroeien’ als hij vermoord zou worden, een zet die ook volledig in lijn zou liggen met de geopolitieke ambities van Tel Aviv.
Om dit contrast in houding ten opzichte van Oekraïne en Israël te begrijpen, moet je kijken naar de eerdere campagnedonoren van Trump.
In 2016, toen Trump zich voor het eerst kandidaat stelde voor de Republikeinse nominatie, was een van de belangrijkste geldschieters van de toenmalige presidentskandidaat casinomagnaat Sheldon Adelson en zijn vrouw Miriam. Adelson, een aarts-zionist, beschreef zichzelf als een ‘one-issue guy als het op Israël aankomt’ en stelde eerder voor om een kernwapen tegen Iran te gebruiken. Adelson doneerde $20 miljoen aan de campagne van Trump op één voorwaarde, namelijk dat de Amerikaanse ambassade in Tel Aviv zou worden verplaatst naar Jeruzalem. Een stap die Trump vervolgens uitvoerde in december 2017. Het jaar daarop doneerden de Adelsons maar liefst $113 miljoen aan de Republikeinse Partij voor de midterms van 2018. Tien dagen na die verkiezingen reikte Trump de Presidentiële Medaille van Vrijheid uit aan Miriam Adelson tijdens een high-profile ceremonie in het Witte Huis.
Inderdaad, het zou Miriam Adelson zijn die vervolgens de teugels van het Adelson zakenimperium overnam na de dood van Sheldon Adelson in januari 2021. In 2024, toen Trump zich kandidaat stelde voor de Republikeinse nominatie, bood Adelson opnieuw haar steun aan, waaraan, net als in 2016, een belangrijke voorwaarde verbonden was.
In ruil voor een donatie van 100 miljoen dollar aan de campagne van Trump, vroeg Miriam Adelson het Witte Huis om goedkeuring voor de formele annexatie van de Westelijke Jordaanoever door Israël, dat het gebied sinds 1967 bezet houdt. Nadat hij dit aanbod had aangenomen en de verkiezingen van november met gemak had gewonnen, verspilde Trump geen tijd om zijn kant van de deal na te komen. Binnen enkele uren na zijn terugkeer in het Oval Office in januari, ondertekende Trump een Executive Order waarmee de sancties tegen Israëlische kolonisten op de Westelijke Jordaanoever werden opgeheven. De volgende dag lanceerden de Israëlische troepen Operation Iron Wall, bedoeld om Jenin en de hele Westelijke Jordaanoever etnisch te zuiveren. In de afgelopen zes weken zijn meer dan 40.000 Palestijnen uit het gebied verdreven als gevolg van de Israëlische invasie. Dit is de grootste massale verdrijving van Palestijnen van de Westelijke Jordaanoever sinds 1967. In lijn met de steun van de Trump-administratie voor het huidige Israëlische landjepik, hebben Republikeinse medewerkers onlangs ook de opdracht gekregen om in officiële correspondentie naar de Westelijke Jordaanoever te verwijzen als ‘Judea en Samaria’. Dit werd uitgegeven in een memorandum door Brian Mast, voorzitter van de Commissie Buitenlandse Zaken van het Huis, die eerder vrijwilligerswerk deed bij de Israëlische strijdkrachten en die opvallend genoeg een Israëlisch uniform droeg in het Congres in de dagen na de lancering van Al-Aqsa Flood.
Naast deze stilzwijgende steun voor Israëlische expansiedrift, is Trumps recente lofzang op Netanyahu waarschijnlijk ook gekoppeld aan een op handen zijnde Israëlische aanval op de nucleaire faciliteiten van Iran. In november, iets meer dan een week na de verkiezingsoverwinning van Trump, publiceerde de Israel Hayom die in handen is van Adelson, een verslag waarin werd beschreven hoe de nieuwe Amerikaanse regering al begonnen was met plannen om het huidige Iraanse leiderschap te elimineren. Tijdens de vorige ambtstermijn van Trump gaf hij de opdracht om Quds Force commandant Qasem Soleimani te vermoorden tijdens een drone-aanval op het vliegveld van Bagdad, een zeer provocerende daad die ertoe leidde dat Teheran als reactie ballistische raketten lanceerde op de Amerikaanse luchtmachtbasis Ain Al-Asad, maar net niet uitgroeide tot een grootschalige confrontatie tussen de VS en Iran. Na de omverwerping van de Syrische president Bashar al-Assad afgelopen december, werd Iran het laatst overgebleven land dat het doelwit zou worden van een radicaal Amerikaans buitenlands beleid dat werd geïmplementeerd na de aanslagen van 9/11. In februari, weken na de inauguratie van Trump, hebben zowel The Wall Street Journal als de Washington Post verslagen gepubliceerd waarin wordt beschreven hoe functionarissen van de Amerikaanse inlichtingendiensten geloven dat Israël Iran waarschijnlijk zal aanvallen binnen de eerste zes maanden van 2025, een zet die onlangs ook werd aangemoedigd door Israel Hayom. Met het Witte Huis dat onlangs miljarden aan militaire hulp voor Israël goedkeurde – iets dat de regering Trump niet heeft laten blijken op te schorten, in weerwil van eerdere beloften om alle buitenlandse hulp te beëindigen – lijkt het erop dat Trump’s afwijzing van Zelensky weinig te maken heeft met het beëindigen van het voortdurende bloedvergieten in Oekraïne, en in plaats daarvan de basis legt voor een toekomstige focus op een oorlog met Iran.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Ongekende brutaliteit van Israël dat Palestijnen naar Europa wil sturen
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
In de mainstream media staat bij een artikel de leestijd in minuten, dat is het belangrijkste. Ik tel het precies na, zodat je niet langer doorgaat dan het hoort; ik weet ook niet zeker of dat wel mag of dat er een boete op staat, of dat het gewoon sympathiek bedoeld is als troost dat het maar kort duurt. Of het moet een soort IQ test zijn, zoals ik eerst dacht toen ik de tijd beperkte tot een paar seconden.
De een wil de wereld beheersen, vanwege godsdienstige overtuiging.
De ander is ook een van de uitvoerdertjes.
Every knee shall bow for the Lord Jesus Christ. You can humble yourself and bow your knee for Him now and receive His grace. Or you can wait untill you die. You shall bow your knee before Him when He gets justice.