Journalisten en parlementsleden schijnen dezer dagen eensgezind niet in staat te zijn om flagrante hoeveelheden contant geld en militaire uitrusting die blijkbaar naar Oekraïne gezonden worden, te onderzoeken en onder de loep te nemen. Een van de redenen zou kunnen zijn dat het daar in de eerste plaats niet naar toe gestuurd wordt, schrijft Martin Jay.
De Geest van Kiev piloot, Poetin is dood, Oekraïense soldaten zijn op slangeneiland afgeslacht en 300 Oekraïners zijn omgekomen bij de aanval op het theater van Mariupol. Welk van deze vier nieuwsberichten die uit de westerse media komen is waar? In feite zijn ze allemaal volstrekt onwaar, maar ze zijn wel als volstrekt bonafide nieuwsberichten naar buiten gebracht en niet eens gecorrigeerd toen het bewijs overduidelijk het tegendeel bleek te zijn.
Het lijkt erop dat de westerse media niet aan mea culpa doen, en dat zou u zorgen moeten baren als u zich zorgen maakt over de manier waarop de oorlog in Oekraïne de wereldvrede bedreigt. Hoeveel van wat wij lezen is echt? Hoeveel ervan wordt als feit gepresenteerd, alleen maar omdat het aan journalisten gevoed wordt door inlichtingendiensten, die niet alleen in het verleden hebben bewezen dat zij er altijd naast zitten, maar die vaak – veel erger – een snode agenda hebben in de duistere kunst van het nepnieuws. Hoe kunnen Britse journalisten de Mi6 vertrouwen die hun vertellen dat Poetin “misschien” dood is, terwijl het lijkt alsof ze gisteren nog te horen kregen dat Assad chemische wapens op zijn eigen volk liet vallen (waarvan de onwaarheid bewezen is door het door het Westen gesteunde agentschap voor chemische wapens, OPCW) of dat eerder Saddam massavernietigingswapens had. Of als u nog verder terug wilt gaan dat Milosovic achter de Bosnisch-Servische beschietingen van moslims in Sarajevo in de zomer van 1995 zat (in feite was hij dat niet).
Het verontrustende van de “berichtgeving” is dat er geen voorbehoud bij gemaakt wordt. Wij zien niet vroeg in de tekst “wij kunnen dit op geen enkele manier verifiëren en het agentschap dat dit beweert biedt ons zelfs geen concreet bewijs maar beweert slechts zijn mening” of woorden van die strekking.
Het meeste wat de westerse nieuwszenders doen is gewoon de bron noemen, wat volgens hen de meest voorzichtige manier is om zich in te dekken wanneer wat zij als zogenaamd nieuws aanbieden weken of maanden later totale fictie blijkt te zijn. De donderende kop op de CNN website die beweert dat er 300 doden zijn gevallen bij de bomaanslag in het theater van Mariopol wordt toegewezen aan de Oekraïense regering. Meer wordt er niet gezegd. Geen vermelding dat het Zalensky-regime de bewering helemaal niet kan of wil staven, ook al verklaarde Reuters dagen later dat het helemaal niet duidelijk was of er 300 mensen waren omgekomen of niet.
Deze nuances zijn belangrijk, omdat zij de lezers en kijkers wegleiden van de werkelijke waarheid naar de zogenaamde waarheid die de VS, EU en in het VK als feitelijk nieuws willen presenteren. De Britse pers berichtte plichtsgetrouw over de beweringen van Mi6 dat Poetin dood zou kunnen zijn, en misleidde het publiek dat er zeer sterke redenen zijn om dit te geloven, goed wetende dat de meeste lezers de nuances van de bewering niet zullen verwerken en gewoon zullen geloven dat de bewering waar is. Als dergelijke “inlichtingen” echter ook maar enige waarde hadden, dan zou de inlichtingendienst in kwestie ze toch zeker niet met de hele wereld delen. Dat is niet was spionnen doen. Inlichtingen, als ze goed zijn, zijn waardevol als handelswaar. Waarom zou je die als goedkope confetti rondstrooien? Het antwoord is, helaas, dat het waarschijnlijk absolute onzin is, die door de media-experts van Mi6 en de regering is bedacht als een uitstekend verhaal om het Oekraïne-verhaal levend te houden.
Ja, de oorlogsmoeheid in Oekraïne begint snel toe te slaan bij het Britse publiek en de echte zorg van Boris en zijn trawanten is dat de pers het zal laten vallen voor de talrijke schandalen die Johnson achtervolgen, als een zwerm vliegen die een kiepwagen volgen.
Dit verklaart een van de redenen waarom de berichtgeving van oorlogscorrespondenten in het VS, EU en in het VK aan het veranderen is. Deze journalisten, die zich vaker wel dan niet overgeven aan het redigeren van de oorlog in Oekraïne, zo heeft men gemerkt, beginnen pragmatischer te worden over de overwinning van Poetin.
Daar zijn een aantal redenen voor. In de eerste plaats omdat de journalisten verslaafd zijn aan het oorlogsverhaal in Oekraïne en willen dat het een eindeloze voorraad click bait, call-centre journalisme essays wordt, die door een goedgelovig publiek opgeslorpt blijven worden; in werkelijkheid is de belangstelling van het publiek nu voor de berichtgeving over Oekraïne de laatste weken dramatisch gedaald en de journalisten willen het verhaal nieuw leven inblazen, dus, aanvoelend dat het dweperige, beperkte verhaal van het westen afgezaagd begint te raken, verschuiven zij steeds een beetje van terrein. Ten tweede krijgen zij misschien wel de knipoog van Boris’ eigen mensen, dat het idee van een uitputtingsoorlog geen stand houdt. Het VK heeft zeker niet het soort geld om in de oorlog te gooien dat zijn leider zou willen, gezien het feit dat het land een hoogtepunt van veertig jaar heeft bereikt wat de inflatie betreft en er een politieke tsunami op Boris afkomt. En ten derde is de mainstream media een slaaf van de social media en de trends en hacks daarvan beginnen te merken dat de mensen die enorme hoeveelheden trafiek “beïnvloeden”, lastige vragen beginnen te stellen over Oekraïne. Dingen als, hoe kunnen wij er zeker van zijn dat al die militaire hulp ook werkelijk in de Oekraïne terechtkomt?
Met dit punt moet men niet spotten. Tot nu toe schijnt niemand de moeite genomen te hebben om werkelijk te bewijzen dat er een ontvangstbewijs van levering is, wat elke journalist die de moeite waard is sceptisch zou moeten maken over de hele opzet. Wil het Amerikaanse congres, dat momenteel de louche zakendeals van Jared Kushner met de Saoedische kroonprins onderzoekt, geen bewijs hebben van de levering van militaire uitrusting ter waarde van 30 miljard dollar? Is het niet een beetje verdacht dat niemand in het hele politieke establishment van Washington hierom vraagt?
Niet echt, als u kijkt naar de duistere, smakeloze wereld van de politiek en hoe westerse regeringen mensen betalen om hun vuile werk te doen. In het beste geval riekt het naar corruptie om miljarden in de zakken van Amerika’s defensie-aannemers te pompen. Mogen wij aannemen dat diezelfde landen de Bidens belonen met smeergeld? In het slechtste geval hoeven we alleen maar te kijken naar hoe de Britse en Amerikaanse inlichtingendiensten terroristen betalen. Ja, u leest het goed. De Britten en de Amerikanen betalen terroristen om hun vuile werk te doen – alles van moorden en ontvoeringen tot het uitvoeren van valse vlag-aanslagen om uw dictator erin te luizen die zich niet aan hun regels houdt. Als u dit niet weet, dan denkt u waarschijnlijk nog steeds dat de kerstman echt is en dat OJ onschuldig is, of dat er elfjes onder in de tuin zitten.
Officieel kunnen zij het geld van de belastingbetaler niet overhandigen, dus worden er slinkse tactieken bedacht waardoor terroristische groepen, fascistische regimes en maffia-organisaties geld kunnen “innen”. Terroristen krijgen vaak wapens die zij op de zwarte markt kunnen verkopen of mogen vaker wel dan niet in drugs handelen en worden soms zelfs geholpen om narcotica de VS binnen te brengen als afkoopsom voor het helpen van Washington of het bevrijden van gijzelaars – waar het bij Lockerbie in 1988 eigenlijk om ging en waarom het decennia lang in de doofpot moest worden gestopt. Gaat het geld en de wapens die naar Oekraïne gestuurd zouden worden, echt daarheen? Of gaat een deel ervan naar andere “projecten” in andere delen van de wereld? Vergezocht? Niet echt, want er is een geschiedenis van. In de jaren ’80 heeft Reagan 18 miljoen dollar aan contant geld – dat oorspronkelijk bestemd was voor de Iraniërs om Amerikaanse gijzelaars vrij te laten – omgeleid naar de Contra’s in Nicaragua, totdat hij betrapt werd door Oliver North. Het voorwendsel dat het allemaal in geheimhouding gehuld was, werd gerechtvaardigd door het feit dat er Amerikaanse gijzelaars in Libanon vastgehouden werden en dat elke publiciteit hun veiligheid in gevaar zou brengen – en hij kwam er bijna mee weg. Hoe weten wij, met zo’n pathetische berichtgeving die dezer dagen de norm is, dat Biden niet hetzelfde doet? De oorlog in Oekraïne gebruiken als een handig voorwendsel om andere ondernemingen te financieren die het Congres normaal niet zou steunen? Waar zijn de journalisten?
“opzegging machtiging van bestuur” regelen en opsturen.
https://www.burgerfront.nl/hoe-te-reageren-op-de-brief-van-de-kiesraad-na-opzeggen-machtiging-bestuur/
Landelijke en gemeentelijke overheidjes (aangetekend) melden dat je geen (enkele) belasting meer betaal.
Onder andere omdat het bij wet verboden is een terroristische organisatie te steunen/financieren.
En nu snel schaapjes geld op sturen en doe er ook nog wat gift spuiten bij die liggen nu ergens op geslagen en zullen toch vroeg of laat vernietig worden dom oren de hoge heren gebruiken ons belasting geld om ons van de ene naar de andere onzin in te praten en allemaal maar met een doel om het volk op te ruimen wat hun niet naar de zin is en het domme volk doet er graag aan mee zich zelf het graft in te werken.
Wat een verhaal, wij weten niet zeker of Oekraine gebruikt gestuurd wapen, dan komt hoe komen we achter dat wapen bedoelt voor Oekraïne. Wat een artikel )))
Het zelfde, hoe weten we dat Rutte krijgt geen smeergeld, o nee wacht… hoe weten we dat Rutte werkt niet voor de Russen? in Duitsland begint aap uit de mouw komen…
Kan net zo hoed ook een journalist worden… Voordat u gaat iets beoordelen of veroordelen of schrijven, kijk eerste hoe wij in Nederland leven.
“hier is waarom”
Voorkant Nieuws Vertalingen BV