Sinds 2016 is de Zweedse basketbalclub van Lomma, Lobas, een project gestart om de integratie van alleenstaande minderjarige asielzoekers te bevorderen. “Het is een succes”, zegt voorzitter Per-Åke Fransson. Eén keer per week komen tussen de vijf en vijftien onbegeleide ‘vluchtelingkinderen’ naar de sporthal Karstorpshallen om samen met de Zweedse kinderen te trainen.
Het is gestructureerd als een gewone training, en wordt zeer gewaardeerd door zowel de onbegeleide minderjarige asielzoekers als de Zweedse kinderen die hier gewoonlijk komen trainen, zegt voorzitter Per-Åke Fransson.
De alleenstaande ‘minderjarige’ asielzoekers zijn zogenaamd in de leeftijd van 10 tot 16. De regelmatige autochtone Zweedse basketbalspelertjes zijn tussen de 13 en 15 jaar. Tot nu toe hebben er 25 vluchtelingkinderen deelgenomen aan de basketbaltraining.
Basketbal is een zeer eenvoudige manier om elkaar te verstaan. Het vergt niet zoveel om elkaar te begrijpen. En ook een grandioze manier om de Zweedse taal te leren.
“We hebben zoveel plezier samen” – Melvin oefent met de basketbal terwijl zijn ‘leeftijdgenootjes’ Abdi en Nasar toekijken.
Op de foto van de lokale krant Lomma kan men zien dat Zweedse kinderen heel langzaam groeien in vergelijking met de kindjes uit Afrika. Als de voorzitter Per-Åke Fransson van de Lomma basketbalvereniging geen vermoeden krijgt dat hier iets niet pluis is, is die in het gunstigste geval niet goed bij zijn hoofd, en in het ergste geval een crimineel.
In het voetspoor van de culturele verrijking: Kakkerlakken, wandluizen en vlooien
