Wanneer men luistert naar de besprekingen van de “Grote Jury”, bijeengeroepen door advocaat Dr. Reiner Fuellmich en zijn collega’s, die zich over meerdere dagen uitstrekten, vallen twee dingen op, schrijft Bert Olivier.
Ten eerste informeren alle sprekers – autoriteiten uit verschillende disciplines – niet alleen over de verschillende aspecten en stadia van de poging om een centrale, dictatoriale wereldregering in te stellen, maar laten ze hun toehoorders daarbij ook geen enkele twijfel bestaan over de enorme macht die de groep miljardairs achter de beoogde wereldwijde staatsgreep heeft vergaard.
Geen wonder dat Naomi Wolf in haar boek – The Bodies of Others (All Seasons Press, 2022, blz. 14) – opmerkt dat:
Dit boek gaat over hoe we op dit schrijnende kruispunt van de samenleving terecht zijn gekomen – verwikkeld in een oorlog tegen enorme onpersoonlijke krachten met grenzeloze macht over ons leven voor de vrijheden die we als vanzelfsprekend hebben beschouwd; hoe die krachten twee jaar COVID-19 paniek op sinistere nieuwe manieren hebben aangegrepen; en hoe we, tegen de overweldigende kansen in, toch nog kunnen winnen.
Ten tweede brengt Fuellmich in de loop van zijn toespraak (zie hierboven) het onthutsende inzicht naar voren dat, ruwweg, waarschijnlijk minder dan 20 procent van de mensen in de wereld in staat is om de werkelijke, abjecte stand van zaken te begrijpen, en om er een resoluut moreel standpunt tegen in te nemen.
De reden hiervoor zal sommige van zijn toehoorders misschien verbazen, vooral omdat het niets te maken heeft met intelligentie; veel zeer intelligente mensen zijn misleid door de rook en spiegels van het mainstream narratief.
Volgens de Duitse advocaat heeft hij tekenen gezien van een “spiritueel” element bij mensen die het bedrog hebben doorzien – iets wat mijn eigen vermoeden bevestigt, dat wat de neofascisten het meest vrezen, juist zo’n “spirituele” dimensie is die het groeiende verzet tegen hen informeert.
Dit verklaart waarom Yuval Noah Harari – naar verluidt de belangrijkste adviseur van Klaus Schwab – beweert dat men het geloof moet vergeten dat mensen speciale wezens zijn, elk begiftigd met een ziel; volgens Harari zijn ze in plaats daarvan “hackbare dieren”. Het verklaart ook de aanhoudende aanval, in de vorm van de ‘woke culture’, op het identiteitsgevoel dat de Amerikaanse en andere westerse culturen van oudsher kenmerkt.
Als mensen hun gevoel van wie ze zijn (inclusief hun geslacht) verliezen, is het veel gemakkelijker om hen te kapen voor de agenda die gericht is op AI-gebaseerde wereldcontrole. Degenen onder ons die nog een gevoel van eigenwaarde en een moreel kompas hebben – kortom, een levensvatbaar ethos – mogen daarom de hoop niet verliezen in het licht van de “overweldigende kansen” waarnaar Wolf hierboven verwijst; als de globalisten ons vrezen, hebben ze daar duidelijk reden toe.
In een onlangs gepubliceerd boek – States of Emergency – Keeping the Global Population in Check (Clarity Press, 2022) – geeft de Nederlandse sociaal wetenschapper Kees van der Pijl nog een reden tot hoop waar hij schrijft (p. 9):
Waar het om gaat is dat de Covid machtsgreep, nog ingrijpender dan eerdere noodtoestanden in naam van het terrorisme, een democratische overgang naar een samenleving voorbij het kapitalisme in de weg staat. De revolutionaire crisis die acuut is geworden, ligt in het feit dat de regeringen hun bevolking nu in gijzeling hebben genomen en hen niet kunnen of durven vrijlaten. Ook daarom is de hele poging tot onderdrukking gedoemd te mislukken. Te veel is te vroeg en te onsamenhangend in gang gezet en de tegenstellingen tussen de verschillende belangen en instellingen, die het alleen ogenschijnlijk allemaal met elkaar eens zijn, zullen onvermijdelijk omslaan in openlijke conflicten.
Waar Van der Pijl de aandacht op vestigt, wordt gemakkelijk vergeten: de neofascisten mogen zichzelf als zogenaamd bovenmenselijke wezens beschouwen (en doen dat waarschijnlijk ook), maar ze zijn net zo vatbaar voor onderling gekibbel als elke andere groep mensen, waardoor hun plannen worden ondermijnd of ontspoord. Het “verzet” tegen hun gewetenloze overheersingsprogramma – dat wil zeggen, iedereen die de strijd tegen hen is aangegaan – moet er dus aan herinneren dat men, zelfs als het er somber uitziet, standvastig en moedig moet blijven.
Dit besef krijgt historisch perspectief van Steven Pressfield in zijn betoverende historische roman – Tides of War (Doubleday, 2000) – over het leven en de tijd van Alcibiades van Athene. Pressfield vertelt over een gedenkwaardige toespraak van Lysander, een Spartaanse generaal, in de loop van de gebeurtenissen die de uitkomst bepaalden van de decennialange Peloponnesische oorlog tussen Sparta en Athene.
In zijn toespraak tot de Spartaanse troepen maakt Lysander (een uitstekend retoricus) een onderscheid tussen twee kwaliteiten van karakter, waardoor hij een enorme impact heeft op zijn soldaten. Hij stelt “andreia” (moed) tegenover “thrasytes” (stoutmoedigheid), waarbij hij de laatste toeschrijft aan de Atheners – thalassocratische meesters van de zeeoorlog, waarvoor stoutmoedige aanvalsstrategieën nodig zijn – en de eerste aan de Spartanen, de onbetwistbare tellurocratische kampioenen van de infanteriestrijd, waarvoor geduldige moed nodig is om zijn positie te behouden terwijl men wacht op het juiste moment om te verdedigen of op te rukken. In de loop van zijn toespraak zegt Lysander het volgende:
Stoutmoedigheid is ongeduldig. Moed is lankmoedig. Stoutmoedigheid kan geen ontberingen of uitstel verdragen; zij is gulzig, zij moet zich voeden met de overwinning of zij sterft …
De stoutmoedige man is hoogmoedig, brutaal, ambitieus. De moedige man is kalm, godvrezend, standvastig. De stoutmoedige man wil verdelen; hij wil het zijne en zal zijn broeder opzij schuiven om het te plunderen. De moedige man verenigt. Hij helpt zijn broeder, wetende dat wat van het gemenebest is, ook van hem is. De stoutmoedige man begeert; hij daagt zijn buurman voor de rechtbank, hij intrigeert, hij verbergt. De moedige man is tevreden met zijn lot; hij eerbiedigt het deel dat de goden hem hebben geschonken, en is er deugdzaam mee omgegaan als rentmeester van de hemel …
Moed is … het resultaat van onbaatzuchtigheid, broederschap en liefde voor de vrijheid. Stoutmoedigheid daarentegen komt voort uit opstandigheid en gebrek aan respect; het is de bastaard van oneerbiedigheid en onwettigheid. Stoutmoedigheid eert slechts twee dingen: noviteit en succes. Zij voedt zich daarmee en sterft zonder die dingen … Stoutmoedigheid brengt overmoed voort. Hubris roept nemesis op. En nemesis brengt stoutmoedigheid ten val.
Het moge duidelijk zijn dat de formulering in dit fragment de patriarchale waarden van het oude Griekenland weerspiegelt (de “moedige man”, enz.), maar – vooral in het licht van de hoge sociale status van vrouwen in het oude Sparta – geldt het onderscheid dat Lysander maakt zowel voor mannen als voor vrouwen.
En het verschil tussen moed en stoutmoedigheid is vandaag even toepasselijk als op elk ander moment in de geschiedenis. Zeker, er zijn momenten in iemands leven waarop men stoutmoedig moet handelen, en dat geldt ook voor een moedig persoon, opdat de gelegenheid niet voorbijgaat om iets te bereiken waarvan ook anderen kunnen profiteren.
Maar uiteindelijk gaat het in deze toespraak om twee onverenigbare manieren van leven. De eerste, die verband houdt met stoutmoedigheid, is niet moeilijk te herkennen in onze huidige situatie: zij is waarneembaar in de “stoutmoedige” afkondiging van een “pandemie” door de Wereldgezondheidsorganisatie, en de plotselingheid waarmee kort daarna, in maart 2020, noodtoestanden (“lockdowns”) werden afgekondigd in samenlevingen over de hele wereld, vergezeld van regeringen die “stoutmoedig” vergaande bevoegdheden over bevolkingen op zich namen, bijvoorbeeld.
Een dergelijke door overmoed veroorzaakte stoutmoedigheid is ook terug te vinden in wat Dr. Fuellmich en zijn collega’s hebben omschreven als “een gecontroleerde economische ineenstorting” van de wereldeconomie, die de opzettelijke verstoring van aanvoerroutes en de vernietiging van voedselbronnen omvat. Maar het was vooral het brutale “aanbieden” van giftige pseudovaccins, vermomd als een soort “wondermiddel” (Van der Pijl 2022, p. 31; Kennedy Jr., The Real Anthony Fauci, Skyhorse Publishing, 2021, p. 157), aan de wereldbevolking dat de brutaliteit van de neofascisten belichaamt.
Dit was duidelijk geen farmaceutische “vergissing”, zoals men kan opmaken uit de grondig gedocumenteerde verslagen in de boeken van Robert F. Kennedy’s Jr. (2021, p. 157-179) en A Letter to Liberals (Children’s Health Defense, 2022, p. 23-27). Hoe zou men anders kunnen verklaren dat, zelfs toen de aanwijzingen voor de dodelijke effecten van de “vaccins” zich begonnen op te stapelen, de inspanningen om zoveel mogelijk mensen de “prk” te laten accepteren onverminderd doorgingen? Er waren geen aanwijzingen dat, gezien het bewijs van ernstige “vaccinatie”-letsels en sterfgevallen, het “vaccinatie”-programma zou worden stopgezet totdat de veiligheid van deze experimentele injecties kon worden geverifieerd. Dit is onvoorstelbaar brutaal, vooral gezien het feit dat tot de doelgroepen uiteindelijk ook jonge kinderen behoorden. En het moet moedig onder ogen worden gezien.
Hoe schaamteloos de aanval op de mensheid is geweest, wordt nergens duidelijker en verontrustender aangetoond dan in het onderzoek naar en de dood door moord op een Duitse arts, Dr. Andreas Noack, een wereldautoriteit op het gebied van de effecten van grafeen op het menselijk lichaam.
In een video legt Dr. Noack uit dat het Pfizer Covid “vaccin” geen grafeenoxide bevat (dat immuniteitsvernietigende eiwitpieken veroorzaakt in het menselijk lichaam), zoals andere mensen die het hebben onderzocht beweren, maar grafeenhydroxide, dat nog slechter is voor het lichaam vanwege zijn nanodeeltjesstructuur, die lijkt op submicroscopische “scheermesjes”.
Dr. Noack werd vermoord vier dagen nadat hij de video op BitChute had geplaatst, waarschijnlijk omdat hij, gezien zijn expertise over grafeen, vrijwel uniek was in zijn vermogen om in de rechtbank te getuigen tegen de mainstream, officiële narratieven. In de video omschrijft hij grafeenhydroxide als een “monolaagde geactiveerde koolstof”, waarvan de “elektronen gedelokaliseerd (volledig mobiel) zijn” en “niet biologisch afbreekbaar”. “Deze structuren op nanoschaal,” vervolgt hij,
…kunnen het best worden omschreven als “scheermesjes”. Ze zweven goed in water… Het zijn dus scheermesjes die homogeen in de vloeistof worden verspreid. Dit is eigenlijk Russische roulette… Het snijdt de bloedvaten door. De bloedvaten hebben epitheelcellen als binnenbekleding. De epitheel is extreem glad, als een spiegel. En het wordt doorgesneden door deze scheermesjes. Dat is wat zo gevaarlijk is. Als je het vaccin in een ader injecteert, circuleren de scheermesjes in het bloed en snijden de epitheelcellen kapot… Het gemene is dat toxicologische tests worden gedaan in petrischaaltjes. En daar zul je niets vinden…Als je een autopsie uitvoert op de slachtoffers, zul je niets vinden… Mensen bloeden dood aan de binnenkant… Vooral de topsporters die doodvallen hebben snelstromend bloed. Hoe sneller het bloed stroomt, hoe meer schade de scheermessen aanrichten. Als chemicus, als je dit in het bloed spuit, weet je dat je een moordenaar bent. Het is een nieuw materiaal, toxicologen kennen het nog niet. Plotseling is het logisch dat… topsporters met een hoge bloedcirculatie, volledig gezond, plotseling dood neervallen [4.51 minuten in de video; BO].
Dus, volgens Dr. Noack, wanneer grafeenhydroxide in iemands lichaam wordt geïnjecteerd, en men heeft de pech dat het per toeval in een ader of slagader wordt geïnjecteerd (vandaar de “Russische roulette”), zullen “scheermesjes” op nanoschaal circuleren in de grotere vaten van uw hart- en bloedvaten, en deze vernietigen, evenals uw hart.
De reden waarom Noack zinspeelt op “topatleten… die doodvallen” op het sportveld, is dat er rond de tijd van zijn tragische dood een golf van dergelijke plotselinge sterfgevallen was, die de mainstream media probeerden weg te verklaren als uiterst “zeldzaam”. In het licht van het onderzoek van Dr. Noack was dit echter waarschijnlijk een effect van het grafeenhydroxide in hun bloed.
Mensen zoals Dr. Noack – en de vele anderen die moedig strijden tegen de gewetenloze globalistische cabal – zijn voorbeelden van moed zoals beschreven door Pressfield’s Lysander. Geen van hen hecht meer waarde aan “succes” op korte termijn – en zeker niet aan het decimeren van medemensen – dan aan langdurige inzet voor een hoogste waarde, zoals de politieke, sociale en culturele vrijheid en democratische rechten van mensen.
Bovendien, zoals Lysander opmerkt, leidt onverbiddelijke stoutmoedigheid tot overmoed, die op haar beurt Nemesis uitnodigt (de oude Griekse godin van vergelding voor en verontwaardiging tegen slechte daden). En Nemesis kan een onverwachte, onvoorspelbare vorm aannemen, waarop de ondermenselijke wezens die de globalistische samenzweerders vormen misschien niet zijn voorbereid.
Of dit nu het geval is of niet, de vraag waar we vandaag voor staan is of gecoördineerde actie wereldwijd nog steeds een wereldwijde ramp onder het mom van de vestiging van een totalitaire wereldstaat kan afwenden. Maar om een dergelijke actie te ondernemen, lijkt het mij dat de mensheid in de komende tijd moed en geen stoutmoedigheid nodig heeft.
Opmerkelijk dat zo’n twintig procent van de mensen het door heeft gehad.
Voor mij niet zo verwonderlijk: dat is dat deel van de mensheid dat HSP is (Highly Sensitiv Person). En die zijn inderdaad wat meer spiritueel ingesteld.
Ja! Die het door hebben gehad en… Volledig begrijpen en doorzien.
Maar…en…. Er zijn miljoenen mensen die het door hebben maar nog niet volledig begrijpen.
Zij voeren nog een soort van gevecht tussen gehechtheden ah narratief en de glorende waarheid aan hun horizon.
En dan heb je miljoenen die iets vermoeden en het wegwimpelen. Deze groep wordt nog alleen met een Paukenslag wakker! En dat zullen ze!
Er zijn dus veel meer dan 20 % vd mensheid ah wakkeren.
Blijf hoopvol. Heb moed.
Spiritueel onderzocht blijkt dat de moedskrachten in een ver verleden ons geschonken zijn door de Noorse volkeren.
Die moed nodig hadden om zich staande te houden in deze noordelijke streken van Scandinavie.
Spartaansheid, (hardheid, gehard zijn) en moedskrachten zal een goede krachtige weerbaarheid zijn tegen de moloch
Na het artikel over Rudolf Steiner, Steiner & De Bloeddemonen, dat gaat over wat ik vaak noemde als vorm en inhoud, de fascinatie met de gevolgen is nog steeds dezelfde als die met de oorzaken. Zo is ook het probleem met Oekraïne gegaan, een te grote fascinatie met dezelfde zaken die weer tot het fascisme leiden, hetgeen niet uniek is voor dat land.
Fascisme = een 1e straals energie. In Duitsland hebben daarbij zeker ook occulte krachten een rol gespeeld. Ik ben niet zo thuis in dit soort terminologie. Maar bij Alice Bailey worden drie typen ziekten genoemd naar de 3 stralen macht, liefde-wijsheid, en intelligentie. 3 = syfilis, 2 = tbc, 1 = kanker die een reactie is op de stimulans van de 1e straal die tot overdreven fysieke groei (uitwassen) leidt. De broeder aan de linkerzijde zo staat er, kan door discipline en zelfbeheersing, controle over de materie en sport even goed de eerste 2 inwijdingen nemen als de discipel op andere stralen maar de 3e inwijding (de eerste ziele inwijding, de transfiguratie) is voor hem het struikelblok omdat de dienst voorop staat.
Misschien kun je Sparta vergelijken met de 1e straal, en Athene met de 2e straal.
Ik dacht erover na vanwege een familielid die in het 1e van Sparta voetbalde. (Omdat er weinig toeval bestaat.)
In Nederland zijn Rotterdam en Amsterdam analoog aan Sparta en Athene, 1 en 2.
Rotterdam staat op de stralen 1 en 3, net als Griekenland.
Alice Bailey zegt dat de Duitsers gereïncarneerde Joden zijn en de Britten gereïncarneerde Romeinen. Over ons staat niets, maar ik concludeerde gelijk dat de Hollanders dan de oude Grieken wel moeten zijn, want Griekenland lag ertussen. Ze hadden het altijd pover inlegkunde.
Op Frontnieuws vertegenwoordigt niccos, denk ik, een beetje de 2e straal.
Wat een onzin is frontnieuws, dit is minimum een jaar oud. Die twee zijn nu uit elkaar.
‘De reden hiervoor zal sommige van zijn toehoorders misschien verbazen, vooral omdat het niets te maken heeft met intelligentie; veel zeer intelligente mensen zijn misleid door de rook en spiegels van het mainstream narratief.’
Er is een verschil tussen slimheid (kennis/geheugen) en intelligentie (wijsheid). De meeste mensen hebben enkel slimheid en zien intelligentie als degene met het beste geheugen, dat is letterlijk hoe scholen/universiteiten werken. Slimheid is kennis zonder wijsheid… domheid verpakt in mooie weetjes.
Intelligentie is wijsheid die voortkomt uit gefermenteerde slimheid. Anno 2023 zijn er heel veel slimme mensen en heel weinig intelligente mensen. De slimme mensen vinden zichzelf intelligent. De slimme mensen zijn als keizers zonder kleren. De intelligente mensen moeten zwijgen, want anders beseffen de slimme mensen dat ze helemaal niet intelligent zijn.
Slimheid is statische kennis obv geheugen. Slimheid is oppervlakkig. Intelligentie is wijsheid obv de school/lessen van het leven. Intelligentie is diepgang.
Wat WIJ echt zijn is;
https://youtu.be/lF5N1O-6GhU