De “white flight” ontstond oorspronkelijk in de gebieden die aanvankelijk het eerst multicultureel waren. In het Verenigd Koninkrijk werd al snel duidelijk dat de Britten zich niet op hun gemak voelden met de nieuwe en overheersende culturen met andere normen en waarden. De misdaad nam toe, het geweld werd ruwer, de moorden werden ruwer, de moorden werden steeds gruwelijker en de migrantenbendes groeiden in kracht.
Degenen die het eerst protesteerden tegen deze ontwikkeling waren niet de rijkste of best opgeleide mensen. Ze waren gemakkelijk af te doen als racisten en xenofobe idioten die niet begrepen hoe leuk het was om goedkope schoonmaaksters, tuinmannen en al die andere fijne dingen te krijgen dat de beter opgeleiden in de rijkere gebieden genoten.
“The deplorables” verzamelden zich rond organisaties als GDP en EDL. Er was niemand anders die naar hen wilde luisteren. Elke nieuwe protestgroep creëerde al snel iemand die nog een stap verder wilde gaan. En zo kregen alledaagse Britten, met dochters die werden blootgesteld aan seks-grooming in omgevingen die ze niet langer meer herkenden, de raciststempel op hun voorhoofd gedrukt. Dat was hun eigen schuld, want ze hielden niet van immigranten. Maar toen gebeurde er iets. Toen de minder fashionable gebieden uiteindelijk leeg waren van Britten, verhuisde de misdaad zich.
De migrantenbendes verplaatsen zich naar de rijke gebieden en gaan los op degenen die zich altijd hebben ingezet voor meer immigratie en anderen altijd hebben beleerd hoe geweldig het is om in een geglobaliseerde stad te leven.
Criminaliteit kan nu iedereen in Londen treffen. Zelfs de komiek Michael McIntyre werd met een hamer de autoruit gebroken voordat twee mannen op een brommer zijn horloge stalen en wegreden.
Zulke aanvallen zijn gemeengoed geworden en de Britten verlaten Londen in groten getale. 340.000 verlieten Londen in 2018. Londen is nu het enige gebied in het Verenigd Koninkrijk waar meer mensen van verhuizen dan naartoe.
Dit is al lang aan de gang. Al in 2013 vroeg de BBC zich af wat er aan de hand was. Zij hadden hun uitgangspunt genomen in de volkstelling, die elke 10 jaar in het Verenigd Koninkrijk wordt gehouden, de laatste was in 2011. Over een jaar zullen velen verrast zijn door de grote veranderingen die sinds 2011 hebben plaatsgevonden. De demografie is in zo’n snel tempo aan het veranderen, dat het maken van een status om de 10 jaar betekent dat politici en publieke instanties voortdurend ver achter de ontwikkeling lopen.
De BBC slaagde in het kunststuk om te schrijven dat de grote verhuizing uit Londen mogelijk te wijten is aan culturele veranderingen in de vorm van voedsel:
Some white British may have moved because their neighbourhood has been culturally transformed, the tea rooms and restaurants replaced by takeaway chicken shops and halal supermarkets serving the new arrivals.
De Britten staan bekend om hun understatement – maar dit moet dan wel de uiterste grens zijn.
Wie vervangt dan de Britten die uit Londen verhuizen? Ja, uiteraard, immigranten uit de derdewereld. En de misdaad verergert jaar na jaar met een recordaantal mesmoorden. Zelfs de beroemdheden zeggen nu dat er iets moet worden gedaan in Londen. Liam Gallagher van Oasis gaf burgemeester Sadiq Khan de schuld van de ontwikkeling.
Every time you wake up in the morning, there’s some 16-year-old kid been knifed to death. I’d have a word with that mayor – he seems to not be doing a good job, all them kids getting knifed and all that.
Wanneer de middenklasse met de minder aantrekkelijke kanten van de multiculti geconfronteerd wordt, verhuizen ze ook, net als de laagopgeleide “racisten” die het als eerst mochten ervaren. Wanneer de minder welvarende gebieden leeg zijn van de slachtoffers, breiden de criminelen hun grondgebied uit. We zien het ook gebeuren wanneer nieuwe immigranten verspreid door gemeentes worden geplaatst in exclusieve appartementen in de betere buurten om de “multiculturele vreugde” buiten de stad te verspreiden. Elke dag vinden we berichten over dergelijke zaken.
Het werd tijd dat de elite zijn eigen medicijn moet slikken. De problemen, die jarenlang zijn ontkend om vooral maar geen immigrant zich gekwetst of gestigmatiseerd te laten voelen, komen nu eindelijk aan het licht.
In Zweden zijn de criminele migrantengroepen ook begonnen met het verlaten van de migranten-dichtbevolkte gebieden en jagen ze op nieuwe Zweedse slachtoffers onder degenen die tot nu toe alleen maar gehoord hadden van de ontwikkelingen in hun eigen land.
De Zweedse krant Expressen schrijft over de schokkende ontmoeting met de multiculti die de middenklasse dit jaar in Zweden heeft moeten ondervinden.
Expressen schrijft:
Een jaar geleden leefde de academicus Rickard, vader van drie kleine kinderen, een ander leven dan nu. Hij hield ervan om ’s avonds te gaan wandelen als de kinderen sliepen. Hij was niet bang om zich ergens te verplaatsen. Hij dacht over iedereen goed. Nu kijkt hij met andere ogen naar zijn omgeving. De vrijheid is hem afgenomen. Hij is gestopt met fietsen naar de dichtstbijzijnde winkel, is gestopt met het lopen van avondwandelingen, is gestopt met het nemen van de trein. Alles om de migrantenbende te ontlopen die op het plein is gaan rondhangen…
Sinds maart zijn in het gebied waar Rickard woont al minstens vier keer roofovervallen geweest. Twee op kinderen, die naar de lagere school van zijn eigen kinderen gaan, toen ze van school op weg naar huis waren. Vier gevallen van mishandeling. Een mesoverval op 200 meter van zijn villa… Hij probeert met collega’s te praten. Noemt iets bij de koffieautomaat, maar het zal meteen een geladen sfeer zijn. Zelfs zijn vrouw reageert sterk als hij het heeft over zijn bezorgdheid over criminaliteit en segregatie…
En nog steeds wordt de realiteit door ongelooflijk veel mensen ontkend:
Mijn vrienden zeggen dat het altijd zo is geweest. Maar nee, niemand werd op weg van school naar huis beroofd toen ik opgroeide, zegt academicus en familievader Rickard.
De psychologie kan vast en zeker veel hiervan verklaren. Men gedraagt zich als de zwakke partij in een wrede relatie waar ze worden geslagen en gemanipuleerd tot het moment dat ze geloven dat het normaal is.
Linkse deugmensen beschouwen migrantencriminaliteit zeker niet als een probleem.
Ze zullen er ook de deur van hun huis niet voor op slot doen want dat zou immers racistisch zijn.
Ze eisen zelfs dat anderen uit solidariteit ook de deuren van hun huis niet meer zouden mogen sluiten.
Bovendien dringen ze ook aan op strenge controles om gesloten ‘racistische’ huisdeuren op te sporen.
Na de ‘open grenzen’ politiek weldra ook de wettelijk verplichte ‘open deuren’ politiek?
Deugmensen verdringen mekaar om de fel begeerde titel ‘deugmens van het jaar’ in de wacht te slepen.