“Er is maar één manier om deze puinhoop te verklaren: Elk van deze crises is terug te voeren op de obsessie van de Democratische Partij om de macht min of meer voor onbepaalde tijd te grijpen en te behouden, zodat het past bij haar arrogante, einde-van-de-geschiedenis “verhaal” van rechtvaardige liberale triomf.” – Patrick Lawrence
De stilte die u hoort in deze hondsdagen van een verwelkend imperium is de stilte voor de storm en iedereen weet dat. “Joe Biden’s” laatste wanhopige zet tegen de dreiging van Donald Trump lijkt ongeveer op het lente-offensief in Oekraïne, nauwelijks een “hé, leuk geprobeerd” waard, schrijft James Howard Kunstler.
Dus het beste wat ze konden doen was de heer Trump aanklagen omdat hij vocaal bezwaar had gemaakt tegen een verkiezing die er zo rot uitzag als de ongelimiteerde tanden van Hunter? We hebben allemaal gezien wat er ’s nachts op 3 en 4 november 2020 gebeurde: hoe de getallen er om middernacht uitzagen in de kiesdistricten en de magische wiskunde die tienduizenden stemmen van de Trump-kolom naar de Biden-kolom verplaatste (zeg, hu? ) … de sluiting van de Fulton County State Farm Arena vanwege een zogenaamd lekkend toilet en de daaropvolgende apenstreken met rolly-bags vol stembiljetten onder de tafels, vastgelegd door de gesloten camera’s … de wonderbaarlijke oogst van stembiljetten in Milwaukee … de vrachtwagen van de US Postal Service vol ingevulde stembiljetten uit Bethpage, Long Island, die opdook in Philadelphia … Mark Zuckerberg’s $419-miljoen-dollar operatie waarbij twee dekmantelorganisaties, het Center for Technology and Civic Life (CTCL) en het Center for Election Innovation and Research (CEIR), werden gebruikt om de kiesdistricten te bemannen met partijfiguren en stemmen te kopen… de thumb drives en modems in de stemmentelmachines….
Speciale raadsman Jack Smith kan het moeilijk krijgen om te bewijzen dat het uiten van een mening over dit alles een soort misdaad is. Ondertussen heeft hij van Mr. Trump de posterboy gemaakt voor de vele andere gekrenkte slachtoffers van een bewapende regering tegen haar eigen mensen. Meer dan de helft van het land ziet precies wat er aan de hand is en geen enkele hoeveelheid videobeelden waarop te zien is hoe “JB” en Jill elkaars hand vasthouden op het strand zal dat kunnen verdoezelen. We staan aan de vooravond van een nationale crisis.
Bedenk: een daling van 27,4 procent in goederen van allerlei aard die deze zomer op semi-vrachtwagens naar het noordoosten van de VS zijn “gereden”. Dat is alles van auto-onderdelen tot timmerhout, kleding en voedsel. Waarom denkt u dat het honderd jaar oude vrachtwagenbedrijf Yellow Corp deze week plotseling failliet is gegaan? Yellow zal ook niet worden gekocht en gereorganiseerd. Het bedrijf heeft driekwart miljard dollar aan leningen aan de federale overheid (d.w.z. aan ons belastingbetalers) en onnoemelijke pensioenverplichtingen. Vervolgens zullen 22.000 werknemers van Yellow Corp werkloos worden. Yellow Corp had een speciale rol in de toeleveringsketen: de LTL (less-than-truckload) niche, vaak de laatste reis van een product naar de klant. Het was ook de goedkoopste. Degene die het werk overneemt – FedEx, ABF Freight? – zal meer kosten, en dus ook alles wat u moet kopen.
Achter deze afbrokkelende economie doemt het fragiele financiële systeem van banken, effectenmarkten, een wildernis van derivatenhandel en valuta’s op. Hoe lang denkt u dat het duurt voordat dat uurwerk van schuldverplichtingen en eigendomsrechten in failliete ondernemingen het begeeft? Denk: vier tot acht weken, te beginnen wanneer iedereen terugkomt van het strand of het strandmeer na Labor Day. Banken zullen ook weer failliet gaan, gevolgd door reddingsoperaties die een valluik onder de dollar zullen openen. Het land zal eindelijk leren wat Bidenomics betekent.
Geldproblemen hebben de neiging om alles wat er verder met je gebeurt te verdoezelen, dus het land zal misschien niet eens merken dat de oorlog in Oekraïne een verloren zaak is. Niet dat wij die verloren hebben, dat hebben de Oekraïners gedaan, arme drommels. Welke rol speelde het in het Amerikaanse leven behalve het witwassen van geld voor de familie Biden en een handige opslagplaats voor een aantal bio-wapenlaboratoria? Doet u nog steeds alsof de oorlog die we daar uitlokten een heldhaftig standpunt voor “democratie” was? Zal die plek nog iets voor ons betekenen als Rusland het als liefdadigheidsonderneming moet overnemen? Het enige wat veel Amerikanen zullen opmerken is de meer dan 100 miljard dollar die we in dat rattenhol hebben gestort, en die gedachte zal hen geen warm en donzig gevoel geven.
Is het u opgevallen dat er zoveel ophef is over een nieuw pandemievirus? Het addertje onder het gras is dat het deze keer niet eens een in een laboratorium gekweekte nieuwe ziekte hoeft te zijn. Het enige wat nu nodig is om miljoenen kiezers van de lijst te schrappen, is een gewone seizoensgriep, als u bedenkt hoeveel Amerikanen rondlopen met een verzwakt immuunsysteem door de mRNA-vaccins waar ze zo vrolijk voor in de rij staan.
Er zal deze herfst zoveel gebeuren dat de natie de hoorzittingen over de afzetting van Mr. Biden, AG Garland en Mr. Mayorkas van Binnenlandse Veiligheid misschien niet eens opmerkt. De grote media zullen er niet eens aandacht aan besteden. De enige open vraag rond al deze dingen – een presidentieel schandaal, de oorlog in Oekraïne, een economisch treinwrak, politieke showprocessen – is hoeveel burgerlijke opschudding er ter plaatse in het hele land kan zijn terwijl dit alles zich afspeelt, vooral als onze wetteloze, trouweloze, onwetende regering probeert om iedereen een klimaatnoodtoer te bezorgen als laatste, wanhopige afleiding?
