Tweederangskinderen ervaren de hel op aarde opdat groene deugmensen telefoneren terwijl ze een elektrische auto rijden

In de hoofdzakelijk artisanale mineraalmijnen in de “Democratische” Republiek Congo werken kindslaafjes vanaf de leeftijd van vier onder mensonterende omstandigheden opdat volgelingen van de politiek correct denkende klimaatsekte hun moderne religie kunnen opdringen en belijden, kwestie van zich beter te voelen dan de rest.

Geachte lezer,

Mijn naam is A.V. RECHT, duidelijk van Vlaamse afkomst, en – als over datum gereïncarneerde koloniaal – trots op het feit dat hij niet lijdt aan de moderne fascistische plaag van het politiek correct denken.

Om heel eerlijk te zijn, heb ik het gezonde schijt aan het weldenkende verwende Westen, vooral omdat dergelijk denkpatroon helemaal geen zoden aan de dijk brengt in een onverbiddelijke echte wereld alwaar de wet van de sterkste heerst, aldus A.V. RECHT.

Weldenkendheid is een kwaal waaraan verwaande, wereldvreemde deugmensen lijden die de tijd en het geld hebben om te hengelen naar een zogenaamd “diploma”, een boetbriefje dat voor mensen in een overlevingsmodus de waarde van WC-papier heeft, in de veronderstelling dat ze zich dergelijk papier überhaupt kunnen veroorloven.

Maar genoeg gezwetst, laten we het even hebben over de verzwegen realiteit van talloze zwarte “Untermenschen” – ooit “negers” genaamd -, waarvan ondergetekende de morbide eer heeft om kommer, kwel, pot en pan en vaak ook bed (of wat er op lijkt) te delen.

Laten we het bij deze hebben over de schrijnende taferelen in de Congolese goud-, coltan- en cobaltmijnen. Over de onschuldig ogende kinderlijfjes, de constant zwangere vrouwen met uitgezogen hangtieten, de uitgemergelde dronkenlappen met bloeddoorlopen glazige ogen, de voor god (lees : geld) en vaderland verkrachtende soldaten en rebellen, de uit tweederangslanden gedetacheerde VN-soldaten op zoek naar frisse maagdenvliezen.

Het is een meelijwekkend zicht om een legertje uitgeputte jongetjes met bebloede lichaampjes in en uit enge mijnschachten te zien kruipen of met blote handen te zien graven door een berg enorme stenen.Vlijmscherpe rotsen rijten hun knietjes, rugjes en kopjes open. Ruimere mijnschachten houden meer houwwerk en kans op instorting in. Kindslaafjes zijn de oplossing, het risico op long-, oog- en huidziekten is slechts zaak van ondergeschikte rang in de ratrace van vraag en aanbod.

Weerloze kinderen worden dag en nacht ingezet om de mineralen uit de rotsen te houwen, zoveel is door iedereen geweten. Het is een publiek geheim, of beter gezegd : een struisvogelwaarheid, dat goud, koper, coltan, kobalt en “rare earth”-minerals absoluut noodzakelijke bestandsdelen zijn voor de aandrijving van de elektrische apparaten en auto’s van de, in alle opzichten, “betere” mens.

Met het oog op de fanatieke plannen van de klimaatideologen – de onbedachtzame collaborateurs van de Nieuwe Wereld Orde – zullen er in de toekomst nog eens duizenden kinderen in dit helse dagelijkse bestaan letterlijk worden uitgeperst. Want als de toelating van benzine- en dieselauto’s verboden is en alleen elektrische voertuigen worden toegestaan, zal de behoefte aan mineralen sterk toenemen. De volksverlakkerij aan zogenaamd schone energie en emissievrij vervoer gaat ten koste van onder andere die kinderen, die gedoemd zijn tot een leven van helse ellende.

Klimaatideologen en –fanatici geven niet om het lijden van weerloze kinderen in Afrika. Dergelijke pilaarbijters geven enkel om hun dogma, kost wat kost, zich verder moedwillig niet bewust zijnde van het feit dat ze slechts pionnen zijn in de economische koehandel van de Nieuwe Wereld Orde. De creatie van klimaathysterie in functie van het spijzen van de zogenaamde Zorgstaat, en uiteindelijk van de bodemloze zakken van het kliekje wereldheersers.

Ongeveer 40.000 kinderen ploeteren dagelijks in de mijnen van de “Democratische” Republiek Congo, één van de rijkste landen aan bodemschatten ter wereld en tegelijkertijd één van de armste op de economische ladder. De vreselijke prijs die zij betalen voor de energiehonger van de consument en de daaraan verbonden ideologische doelen van de zelfbenoemde en –genoegzame klimaatverdedigers, is de verwoesting van de gezondheid en een zeer vroege dood. Bijna elke grote technologische bedrijfstak betrekt haar mineralen in deze verarmde Afrikaanse staat ter meerdere eer en glorie van de heilige consumptiekoe.

Zo wordt kobalt onder onmenselijke omstandigheden gedolven en getransporteerd naar Azië, waar het verder wordt verwerkt door de batterijfabrikanten. De politiek geïnspireerde verplichte overschakeling op voertuigen met zogenaamd schone energie heeft geleid tot een exorbitante toename van de vraag. Terwijl een smartphone-accu niet meer dan 10 gram geraffineerd kobalt vraagt, heeft een elektrische auto 15 kilogram daarvan nodig.

Goldman Sachs noemt kobalt “de nieuwe benzine.” Desondanks de hoeveelheid gedolven mineralen, zijn er geen tekenen van welvaart in deze verarmde bananenrepubliek. Integendeel, de omstandigheden waaronder men daar moet werken, lijken op de fabrieksarbeid tijdens de Industriële Revolutie. De kinderen vervoeren de rotsen van de met de hand gegraven tunnels naar het daglicht. Ook volwassen mijnwerkers graven tot 180 meter onder de oppervlakte met behulp van de eenvoudigste gereedschappen, zonder beschermende kleding, ademhalingsapparatuur of moderne machines.

Ondergetekende, kort van stof, adem en gestalte, is ooit als lid van de zoveelste nutteloze, met westers belastinggeld duur gesponsorde “bloedmineralencommissie” niet verder geraakt dan een vijftigtal meter in een aartsdonkere en kille Tantalite-mijnschacht, kruipend over kinderlichaampjes die hijgend trachten bij te komen vooraleer het risico te lopen om bij daglicht in mekaar te worden geramd door een gefrustreerde opzichter die ook enkel aan zijn overleving denkt.

Wat politici en media je niet vertellen: kobalt is zo’n gevaar voor de gezondheid dat zelfs een longziekte ernaar is vernoemd – de kobaltlong, een vorm van longontsteking die leidt tot hoesten, permanente ziekte en zelfs de dood. Zelfs de consumptie van lokaal geteelde groenten kan leiden tot braken en diarree, schildklierschade en dodelijke longziekten, terwijl vogels en vissen in dergelijke gebieden niet kunnen overleven.

Zo is ook de wijdverbreide malaxatie van goudparticles met kwik een enorme tijdbom met desastreuze ecologische gevolgen op zeer lange termijn. Uitgestrekte gebieden behoren momenteel tot de meest vervuilde ter wereld. Maar geen nood, de weldenkende goegemeente zal vroeg of laat wel klaar staan met leuzen en bijdragen als “Safe the Planet”, kwestie van zich een goed geweten te kopen. Ondertussen kadert de gammele plaatselijke volksgezondheid netjes in het “population control”-programma van de VN, de gelegaliseerde criminele organisatie bij uitstek.

Het is een feit dat politiek correcte groenen en andere klimaatideologen – laat staan de “sheeple” consumentenkudde – nauwelijks iets geven om de gezondheid van jonge kinderen die bloedmineralen ontginnen. Zo lang de schone en goedverkopende schijn hoogtij viert, is de rest bijzaak.

Niemand weet hoeveel kinderen dagelijks omkomen in die vervloekte mijnen. De VN schat dat er 80 doden per jaar vallen, maar de meeste doden worden niet geregistreerd. Men verspilt geen papier aan negers zonder geboorteakte, wel aan rechtszaken die het woord “neger” beteugelen. Dit betekent dat het aantal niet-gemelde gevallen waarschijnlijk veel groter is. Vaak liggen de kleine lichamen eenvoudigweg begraven in de puinhopen van ingestorte gangen, en niemand geeft er om. In de meeste Afrikaanse culturen zijn kinderen complementaire wezens waarvan er zoveel mogelijk dienen te worden verwekt, teneinde met het overlevend overschot de overlevingsreflexen met alle mogelijke middelen te ondersteunen.

Anderen overleven met chronische ziekten die hun jonge leven ruïneren. Meisjes worden vanaf tienjarige leeftijd blootgesteld aan seksueel geweld en velen worden zwanger. Verkrachting is evenzeer een oorlogswapen als een mannelijk tijdverdrijf. Niemand heeft daar verder last van.

Dit alles tenslotte onder de zoveelste «false flag» van de vermeende klimaatredding. Degenen die met hun ruim gesponsord lakeienbeleid verantwoordelijk zijn voor dergelijke omstandigheden, verbergen deze schandalige feiten voor hun kiezersvee.

Verbod op kinderarbeid is in Afrika slechts een papieren tijger. In een land waar miljoenen mensen in door “deep state” georchestreerde burgeroorlogen zijn omgekomen, is er voor gezinnen geen andere manier om te overleven. De wet die kinderarbeid verbiedt, interesseert niemand ter plaatse. In de welvaartsgetto’s, waar Westerse politici en prominenten wonen, verspilt nauwelijks iemand een gedachte aan de arme kinderen in Congo. De voorziening van “brood en spelen” voor de westerse consumptie- en zorgslaaf primeert.

Mijnwerkers in Congo hebben doorgaans een kobaltgehalte in hun urine dat 43 keer hoger is dan normaal. Het loodgehalte ligt vaak vijf keer zo hoog, het cadmium- en uraniumgehalte vier keer zo hoog. Maar heeft u ook maar één activist gehoord die protesteert tegen deze onhoudbare omstandigheden ? Heeft robot Greta Thunberg – een ander marketing misbruikt kind – haar grote melkmuil daaromtrent reeds geroerd ? “How dare you ?”! Nee, want kinderarbeid in verre landen, echte milieuvervuiling en gezondheidsrisico’s interesseren nauwelijks de goegemeente op deze verdomde aardkloot.

Het is belangrijker voor ideologen (lees :idioten) om lucratieve doelen door te drukken die ver van de werkelijkheid staan. Of kleine kinderen sterven of hun gezondheid wordt geruïneerd voor de pathologische doelen van klimaatfanaten is irrelevant zolang er maar theoretisch CO2 wordt bespaard en de daaraan verbonden “brood en spelen”-staatskassa rinkelt. Elke klimaatdemonstrant en elke koper van elektrische auto’s is eigenlijk medeverantwoordelijk voor het feit dat kleine kinderen in Congo de hel op aarde ervaren.

Gefeliciteerd, doe zo voort !

A.V. RECHT

Wetenschappers voorspellen een kouder klimaat en wereldhonger als gevolg van lage zonneactiviteit