Er is een veelzeggend verschil tussen de vredesvoorstellen voor de Russisch-Oekraïense oorlog die uit het Zuiden komen en de vredesvoorstellen die uit het NAVO-gebonden Westen komen. Om te beginnen zijn er geen vredesvoorstellen uit het Westen gekomen, terwijl er verschillende uit het Zuiden komen. Maar als het Westen het heeft over een onderhandelde regeling, dan staat het erop dat Rusland de oorlog verliest, eerst de essentiële concessies doet en dan pas onderhandelt over de handhaving. Het Zuiden wil gewoon dat het moorden stopt: eerst de oorlog stoppen, dan pas onderhandelen over een regeling, schrijft Ted Snyder.
Het Westen heeft zijn standpunt in elk stadium duidelijk gemaakt: niet oproepen tot een staakt-het-vuren of onderhandelen tijdens de oorlog. Eerst Rusland verslaan, dan gesprekken voeren om een regeling af te dwingen. In de eerste dagen van de oorlog, toen Oekraïne bereid was om te onderhandelen over een beëindiging van de gevechten, was de toenmalige premier van het Verenigd Koninkrijk, Boris Johnson, er snel bij om de Oekraïense president Volodymr Zelensky op de vingers te tikken dat de Russische president Vladimir Poetin “onder druk moet worden gezet, niet om mee te onderhandelen”. Hij voegde eraan toe dat, zelfs als Oekraïne bereid was om enkele overeenkomsten met Rusland te ondertekenen, “het Westen dat niet was”.
Het Westen weigert te onderhandelen tijdens de oorlog. “Nu zien we dat Moskou suggereert dat diplomatie plaatsvindt door de loop van een geweer of terwijl de raketten, mortieren en artillerie van Moskou op het Oekraïense volk gericht zijn. Dit is geen echte diplomatie,” verklaarde woordvoerder Ned Price van het State Department. “Dat zijn niet de voorwaarden voor echte diplomatie.” Stop de oorlog niet door over vrede te onderhandelen, win eerst de oorlog en ga dan onderhandelen. “Als president Poetin serieus is over diplomatie,” zei Price, “dan weet hij wat hij kan doen. Hij zou onmiddellijk moeten stoppen met de bombardementen op burgers [en] de terugtrekking van zijn troepen uit Oekraïne moeten bevelen.”
Toen China een twaalf punten vredesvoorstel indiende, verwierpen de Verenigde Staten de punten twee tot en met twaalf en drongen erop aan dat het voorstel “bij punt één moest stoppen”. Punt één zei dat “de soevereiniteit, onafhankelijkheid en territoriale integriteit van alle landen effectief moeten worden gehandhaafd.” Het Amerikaanse script was duidelijk: eerst geeft Rusland toe en gaat het in op westerse eisen, dan pas wordt het vredesvoorstel besproken. “Mijn eerste reactie hierop,” spotte de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Jake Sullivan, “is dat het zou kunnen stoppen bij punt één, namelijk het respecteren van de soevereiniteit van alle naties.” Voorlezend uit hetzelfde script, grapte Blinken: “Als ze serieus zouden zijn over het eerste punt, soevereiniteit, dan zou deze oorlog morgen afgelopen kunnen zijn.”
Het is een nieuwe theorie in de diplomatie dat je in tijden van oorlog niet met vijanden onderhandelt. Wanneer onderhandelt u anders? Met wie onderhandelt u nog meer? Is het diplomatie als het alleen maar gaat om het opleggen van het resultaat dat u met oorlog wil bereiken?
Toen punt drie van het Chinese voorstel “het staken van de vijandelijkheden” voorstelde, verwierpen de Verenigde Staten dit. Het Chinese voorstel zegt dat “Conflicten en oorlog niemand ten goede komen” en vraagt dat “alle partijen Rusland en Oekraïne steunen om zo snel mogelijk in dezelfde richting te werken en de directe dialoog te hervatten, zodat de situatie geleidelijk aan kan deëscaleren en uiteindelijk een alomvattend staakt-het-vuren kan worden bereikt”. Maar de VS wilden de dialoog niet “zo snel mogelijk” hervatten. Woordvoerder John Kirby van de Nationale Veiligheidsraad legde uit dat “een staakt-het-vuren op dit moment, hoewel dat goed klinkt, volgens ons niet dat effect zou hebben,” het zou “geen stap in de richting van een rechtvaardige en duurzame vrede” zijn. Vervolgens verklaarde hij duidelijk dat “we op dit moment oproepen voor een staakt-het-vuren niet steunen”. Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken noemde het vredesvoorstel een “tactische zet van Rusland” die “gesteund werd door China” en waarschuwde dat “de wereld zich niet voor de gek moet laten houden”.
Het Zuiden ziet diplomatie anders. Waar het Westen de gevechten wil voortzetten om gesprekken mogelijk te maken, wil het Zuiden de gevechten stoppen om gesprekken mogelijk te maken.
Op 16 mei kondigde de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa aan dat hij telefoongesprekken had gevoerd met Poetin en Zelensky, die er allebei mee instemden om afzonderlijk een delegatie van Afrikaanse staatshoofden in hun hoofdsteden te ontvangen om een mogelijk vredesplan voor het einde van de oorlog te bespreken. Naast Zuid-Afrika zullen Senegal, Oeganda, Egypte, de Republiek Congo en Zambia deel uitmaken van de delegatie. In tegenstelling tot de Westerse eisen dat de Russische troepen zich terugtrekken van het Oekraïense grondgebied als voorwaarde voor het begin van de gesprekken,” stellen de Afrikaanse staatshoofden voor dat Oekraïne akkoord gaat met het openen van vredesbesprekingen met Rusland, zelfs als de Russische troepen op zijn grondgebied blijven.” De woordvoerder van het Zuid-Afrikaanse voorzitterschap, Vincent Magwenya, draaide de volgorde van de agenda van het Westen om en zei: “Eerst is er de beëindiging van de vijandelijkheden. Op de tweede plaats komt een kader voor duurzame vrede.”
Brazilië heeft ook “aangedrongen op een wapenstilstand“. En op 3 juni bood Indonesië een vredesplan aan dat, net als dat van China, Afrika en Brazilië, het staakt-het-vuren als eerste op de agenda zette om de daaropvolgende besprekingen mogelijk te maken. Het voorstel van Indonesië roept eerst op tot een staakt-het-vuren, dan tot de creatie van een gedemilitariseerde bufferzone, gevolgd door referenda die de bevolking van de “betwiste gebieden” in staat zouden stellen om op democratische wijze de grenzen van na de oorlog te bepalen.
Het Westen verwierp opnieuw de volgorde van de agendapunten. “Ik zal proberen beleefd te zijn,” reageerde de Oekraïense minister van Defensie Oleksii Reznikov, “Het klinkt als een Russisch plan… We hebben deze bemiddelaars niet nodig om zo’n vreemd plan voor te stellen.” Josep Borrell, de hoge vertegenwoordiger van de Europese Unie voor buitenlands beleid, vroeg om een “rechtvaardige vrede”, geen “vrede van overgave”.
Maar hoe kan het Indonesische voorstel “vreemd” of een “vrede van overgave” zijn? Een hoge ambtenaar van de regering Biden vertelde aan The Washington Post: “Afrikaanse leiders hebben aan ambtenaren van het Witte Huis en de regering duidelijk gemaakt dat ze gewoon een einde aan de oorlog willen.” De ambtenaar erkende dat Afrika en de Verenigde Staten “het niet eens zijn over de tactiek die gebruikt moet worden om tot een regeling te komen… omdat de Afrikanen tegen het idee zijn om Rusland te straffen of erop staan dat Kiev moet instemmen met welke resolutie dan ook.” Afrika benadrukt eerst diplomatie; het Westen benadrukt eerst overwinning. Terwijl “de Afrikanen een diplomatieke oplossing voor dit conflict willen zien,” wil het Westen “niets over Oekraïne zonder Oekraïne,” aldus de ambtenaar.
Het Zuiden wil een blijvend einde aan wat zij zien als een Europese oorlog en de wereldwijde ontberingen die deze veroorzaakt. Ze willen Rusland niet straffen en de democratie niet verdedigen, deels omdat ze niet geloven dat dit een oorlog is voor de triomf van de democratie over de autocratie of een manicheïstische oorlog tussen goed en kwaad. Het is gewoon een verwoestende oorlog die gestopt moet worden. Afrika herinnert zich het Westerse kolonialisme en de door hen gesponsorde staatsgrepen. En de Indonesische minister van Defensie, Prabowo Subianto, herinnerde het Westen er bij de presentatie van het Indonesische vredesvoorstel aan: “Wij in Azië hebben ons aandeel in conflicten en oorlogen, misschien wel rampzaliger en bloediger dan wat we in Oekraïne hebben meegemaakt… Vraag Vietnam, vraag Cambodja, vraag de Indonesiërs hoe vaak we zijn binnengevallen.” Hij had eraan kunnen toevoegen om Indonesië te vragen naar de half miljoen tot een miljoen Indonesiërs die met medeplichtigheid van de Verenigde Staten zijn afgeslacht.
Het Zuiden heeft een heel andere kijk dan het Westen, die vorm geeft aan een heel andere kijk op hoe de oorlog beëindigd moet worden. Terwijl het Westen weigert om de strijdende partijen aan te sporen om over een einde van de oorlog te onderhandelen en geen vredesvoorstellen heeft gedaan, dringt het Zuiden hard aan op een einde van de oorlog en heeft het verschillende vredesvoorstellen gedaan. In tegenstelling tot het Westen, dat eerst de oorlog wil winnen voordat er diplomatieke gesprekken gevoerd kunnen worden, is het Zuiden voorstander van een staakt-het-vuren dat de oorlog zo snel mogelijk beëindigt, zodat er diplomatieke gesprekken gevoerd kunnen worden.
De zuidelijke landen moeten beginnen met sancties tegen het Westen en niets verkopen, geen grondstoffen NIETS. Dan stopt per direct.
Dat is nog niet eens zo een gek idee.
Wchter denk ik dat deze landen niet autonoom genoeg zijn.
De rest van de landen hebben meer macht dat zij denken. Zij kunnen de westerse bedrijven activiteit in zijn landen stil leggen, niets verkopen tegen het Westen, binnen een paar dagen ligt een vrede akkoord. Deze landen zijn tocht geplunderd door de consumptie van het Westen, het is tijd dat zij ook de bal krijgen.
Dus hebben de Russen gelijk, eerst NAVO verslaan dan pas onderhandelen. En dat gaat zeker gebeuren, daarom die paniek en grote leugens in de MSM. Zij hebben zich misrekend en wij burgers gaan de rekening krijgen. Terwijl de verantwoorden hun zakken goed vullen. Maar na verlies zal de afrekening komen met de Europese politieke leiders en mede staf. Dat kan ook niet anders.
Beste Mensen
Allemaal Valse opstellingen
Beginnende met eerst wapenstilstand
Is foute boel
Als eerst moeten alle landen hun wapens geven aan pispaal zondebok gedupeerde land Oekraïne stoppen
En daarmee door het opgelegde acceptatie door gehersenspoelde Oekraïners om hunzelf de dood in te jagen in het belang van de Criminele Landen Staten moet gestopt worden
En alle omringende landen rondom Geheel Rusland wapen vrij neutraal terrein maken in een minimale diameter breedte 1000 kilometers
Daarna pas zou eventueel kunnen worden gedacht aan onderhandelingen met Westerse Amerikaanse Israelische Barbaare Kannibaale Moordlustige terroristen staten
Die mogen dus als eerst de officiële betekenissen van de genoemde laatste paar woorden benamingen her introduceren
Vervolgens als eerst beginnen met zichzelf aan te leren wat liefdevol mededogen barmhartig Liefdevol leven betekend en ernaar gaan handelen leven
Dank U
Aanvulling : Onderhandelingen met Huichelaars Leugenaars Lafaard ?!
Daar trappen de Russen echt niet in
Ik zie de Nato als een verzameling oorlogsheren, zo in de stijl van Afrika of Afghanistan. Zij willen de loop van de geschiedenis veranderen en oorlogje spelen.
Zij kennen hun plaats niet; zij denken dat zij het voor het zeggen hebben, terwijl een leger nooit meer is dan een instrument, onder politieke controle.
Daarnaast is de “leiding”van de Nato–USA– oorlogszuchig; aan het hoofd van een groot leger (Nato) valt winst te behalen. Verkoop oorlogsmatereaal, wapens, maar ook diefstal in veroverde gebieden; goud van Irak, enorme hoeveelheden goud van Libie.
Tegenstanders als Servie, Irak, Libie konden ze nog wel aan; maar Rusland is out of hun leak.
En dat moeten ze knarsetandend toegeven.
Daarom dus geen open directe aanval.
Maar wel kunnen we stiekumme provocaties verwachten; bom aanslagen in Rusland, wat terroristen bewapenen,wat high tech aanslagen zoals de Nordstream en zoals die gespecialiseerde raket op dat Russiache oorlogschip.
Maar ze weten ook, dat als ze te ver gaan hun thuislanden vernietigd worden.
Dus ze moeten effectief provoceren, maar zo, dat de daders niet direct herkend worden.
Kortom: ze denken dat de Russen net zo dom zijn als hun zelf.
Als er wat geplanned is, weten de Russen het al wel.
Nooit een beer in winterslaap porren; komen ze wel achter.
—————————————————————-
Onderhandelen? Onzin.
Rusland wint, bezet het land tijdelijk, schoont het op, vult wat hotels in Siberie, verdeeld het land, alleen niets aan Polen, brengt het Russische deel in cultuur en in veiligheid, verkoopt het buitgemaakte spul.
Daarna–als het westen nog enig verstand heeft–wat ik betwijfel zolang links aan de macht is: gas uit Oekraine naar Europa o.a., Nordstream repareren, betaald met in beslag genomen Amerikaanse goederen wereldwijd, boycot opheffen, excuses aanbieden aan Putin, en hopen dat van alles weer geleved gaat worden.
Dan hoop ik dattie weigert graan te leveren aan Europa; in Afrika zijn klanten genoeg.
Als ik Putin was, zou ik het spel spiegelen.
De landen die UIT de Nato gaan, krijgen gas en andere producten heel goedkoop….
Zou dat geen leuke stunt zijn?