Taliban in Afghanistan slecht, Al Qaida in Syrië goed

Het is nogal heftig hoe het westen direct is overgegaan van “We moeten Afghanistan twee decennia lang bezetten om te voorkomen dat het wordt overgenomen door de Taliban” naar “Joepie! Syrië is overgenomen door Al Qaida!”

De IDF heeft nieuwe stukken Syrisch land bezet in de naam van het beschermen van de veiligheid na de afzetting van Assad, tot ongeveer nul veroordeling van de westerse machtsalliantie, schrijft Caitlin Johnstone.

Een van de domste dingen die men ons vraagt te geloven over Israël is dat het enige wat het ooit kan doen om zijn veiligheid en zekerheid te garanderen wanneer een gevaar zich voordoet, is meer land inpikken. Landjepik is altijd het antwoord.

Dus om samen te vatten:

Rusland dat een land binnenvalt in naam van de bescherming van zijn veiligheidsbelangen tegen vermeende bedreigingen aan zijn grens = verkeerd, slecht, slechtste zaak ooit.

Israël dat een land binnenvalt in naam van de bescherming van zijn veiligheidsbelangen tegen vermeende bedreigingen aan zijn grens = prima, normaal, niets om je zorgen over te maken.

De VS overweegt om Hayʼat Tahrir al-Sham te schrappen van de lijst van aangewezen terroristische organisaties na de overwinning van de aan Al Qaeda gelieerde organisatie in Syrië. Ik heb het al eerder gezegd en ik zeg het nog een keer: “terroristische organisatie” is een volledig willekeurige benaming die wordt gebruikt als een instrument van westerse narratieve controle om oorlog en militarisme te rechtvaardigen. In feite betekent het gewoon “ongehoorzame bevolking waar bommen op gedropt moeten worden.”

Ik vind het hilarisch hoe empire simps nog steeds “ASSADIST!” tegen me schreeuwen omdat ik kritiek heb op het westerse interventionisme voor regimeverandering in Syrië, alsof dat iets betekent. Assad is weg. Ze kunnen niet meer beweren dat ik hem help aan de macht te blijven. Dit laat zien dat ze nooit boos op me waren omdat ik Assad “steunde” of iets van die onzin; ze waren altijd boos op me omdat ik kritiek had op het westerse imperium, wat het enige was wat ik ooit deed.

Assad bestaat niet meer. Jullie jongens zijn nu aan de macht en jullie geliefde imperium heeft de regimeverandering gekregen waar het al jaren achteraan zit. Je kunt niet langer doen alsof je opkomt voor de kleine man. Als je voor het imperium wilt blijven opkomen, dan moet je dat nu openlijk doen; je kunt je lippendienst niet langer maskeren door iedereen die kritiek heeft op de acties van het imperium in Syrië te beschuldigen van verraderlijke loyaliteit aan een willekeurige leider in het Midden-Oosten. Je moet andere tactieken vinden voor je empire apologia.

Persoonlijk geloof ik niet dat westers interventionisme in het midden-oosten tot positieve resultaten en vrede leidt, omdat ik geen pasgeboren baby met een zacht, donzig hoofdje ben die zich gisteravond bij de wereldbevolking heeft gevoegd.

Empire apologists vertrouwen zwaar op het beroep op emotie als ze het over Syrië hebben, omdat ze geen echte argumenten hebben. Ze kunnen niets inbrengen tegen de kritiek op het jarenlange westerse interventionisme dat Syrië heeft verwoest, dus brabbelen ze in plaats daarvan over de slachtoffers van Assad. Maar hoeveel trieste verhalen je ook vertelt en hoeveel sympathie je ook oproept, het zal geen tegenargument zijn tegen het uitvoerig gedocumenteerde feit dat de VS en hun bondgenoten vanaf het allereerste begin in 2011 hebben gewerkt aan de vernietiging van Syrië met het doel Damascus omver te werpen. Je kunt je kleren uittrekken over vatbommen en gevangenen zoveel je wilt, maar het zal nog steeds geen argument zijn.

Persoonlijk neem ik het mensen niet kwalijk dat ze verkeerd begrijpen wat er al die jaren in Syrië is gebeurd. Sommige van mijn favoriete analisten hebben Syrië verkeerd begrepen in de beginjaren van de oorlog. Het is een ingewikkelde kwestie. Het is moeilijk om het ware van het valse te onderscheiden, en het is moeilijk om als mens de morele complexiteit en tegenstrijdigheden van dit alles te doorgronden. Waar het om gaat is dat je nieuwsgierig en open blijft en oprecht toegewijd om te leren wat waar is, in plaats van je neer te leggen en een identiteit te maken van je huidige begrip.

Jarenlang werd Syrië overspoeld met de meest complexe psychologische operaties en hybride oorlogsvoering die de wereld ooit heeft gezien. Het is niet erg als je het eerst niet begreep. De wereld is verwarrend en wordt dat steeds meer. Doe gewoon je best, blijf nieuwsgierig en blijf leren.

Het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden heeft met een overweldigende meerderheid de “Crucial Communism Teaching Act” aangenomen, een wetsvoorstel dat de Victims of Communism Memorial Foundation in staat stelt om een lesprogramma te ontwikkelen om Amerikaanse studenten te onderwijzen over het kwaad van communisme en autoritarisme.

Dat klopt kinderen, de regering van de VS gelooft dat kapitalisme zo vanzelfsprekend geweldig is dat het wetten nodig heeft om kinderen te indoctrineren om het te steunen. Ze zijn zo tegen autoritarisme dat ze hele heropvoedingsprogramma’s maken om je geest te trainen om de vrijheid van het westerse rijk te omarmen.

Het is interessant hoe Israël zijn extremistische kolonisten gebruikt om weg te komen met dingen waar het als staat niet mee weg zou komen. De regering neemt officieel afstand van deze nazi’s tegenover haar westerse geldschieters, maar laat ze vervolgens doen wat ze willen en geeft ze stukje bij beetje alles wat ze eisen. Hierdoor kan Israël zich in theorie aan het westen presenteren als een liberale vrije democratie, terwijl het in de praktijk een staat heeft die zo extreem rechts is dat het van de rand van het spectrum valt.

We zagen dit onlangs geïllustreerd in de manier waarop de IDF samenwerkte met de extremistische leider van de nederzettingenbeweging Daniela Weiss om haar te helpen met het verkennen van delen van Gaza voor toekomstige nederzettingenlocaties, en vervolgens een verklaring vrijgaf waarin stond dat dit “illegaal en tegen het protocol was en dienovereenkomstig zal worden behandeld.” We weten allemaal dat er onofficiële plannen zijn om die nederzettingen op een gegeven moment toe te laten in Gaza, maar het officiële standpunt van de Israëlische regering is dat dit niet gebeurt.

Het moet geweldig zijn om een aanhanger van het Amerikaanse imperium te zijn. Je ziet de nationale leiders die je haat vermoord en afgezet worden, je boekt de ene overwinning na de andere, je kunt de grote westerse experts en politici vertrouwen en alles geloven wat ze zeggen, en je kunt hetzelfde wereldbeeld behouden dat ze je op de basisschool hebben gegeven.

De politie heeft een verdachte gearresteerd in de moord op Brian Thompson, CEO van de zorgverzekeraar. Interessant is dat de sociale media van de vermeende schutter wijzen op een politiek wereldbeeld dat een stuk rechtser is dan dat van de gemiddelde persoon die sympathiseerde met de moordenaar van Thompson. Hoe rechtser mensen zijn, hoe waarschijnlijker het is dat ze sympathiseren met Thompson.

Dit verschil in sympathie in het discours rond deze schietpartij was interessant om te zien, omdat het de tegenstrijdigheden in het Amerikaanse libertaire “non-agressie principe” benadrukt. Volgens rechtse libertariërs heeft de man die rijk werd door mensen levensreddende gezondheidszorg te onthouden geen agressie gepleegd. Het misbruik dat inherent is aan een systeem dat winstbejag boven alles stelt, wordt in zo’n wereldbeeld niet erkend. Het geweld van de tirannen die rijk worden door het lijden, de ziekte en de strijd van anderen uit te buiten; die het inkomen opstrijken van diegenen die zich anders geen levensbehoeften zoals gezondheidszorg en onderdak kunnen veroorloven via verzekeringsgelden en huurbetalingen; die de biosfeer plunderen en de kosten van de industrie externaliseren op het ecosysteem waar we allemaal van afhankelijk zijn; die gebruik maken van het uitbuitende sociopolitieke systeem dat kapitalisme heet om arbeid van arbeiders af te pakken tegen woekertarieven; die hun winsten maximaliseren door vakbonden de kop in te drukken, werknemersrechten uit te hollen en minimumloonverhogingen tegen te gaan – zij worden gezien als volkomen legitiem, waardoor elke poging om weerstand te bieden tegen deze tirannie volkomen illegitiem is.

Als je wereldbeeld niet erkent dat geweld niet beperkt is tot het neerschieten van iemand en dat kracht niet beperkt is tot het opsluiten van iemand in een gevangeniscel, dan zul je het geweld en de kracht niet zien in de manier waarop de kapitalistische klasse ongelijkheid, menselijke behoeften en de wet gebruikt om de massa’s te dwingen hun leven te leiden op een manier die hen ellendig en ongezond maakt. Je ziet gewoon een stel succesvolle zakenmensen die vreedzaam hun gang gaan en die zonder legitieme reden worden verafschuwd door kwaadaardige mensen. Het misbruik van de middelen waarmee die zakenmensen rijk zijn geworden is onzichtbaar voor jou.

De dingen worden zo onvoorspelbaar. Niemand zag aankomen wat er in Syrië gebeurde, of 7 oktober daarvoor. Vroeger sloegen de imperiale trommels voor een oorlog met Irak of waar dan ook, en dan gebeurde het later. Dat soort voorspelbare ontwikkelingen die je ver van tevoren ziet aankomen, gebeuren nu steeds minder.

Nu worden we regelmatig verrast door deze snelle explosies van bewegingen. We waarschuwen maandenlang voor iets lelijks aan de horizon en dan gebeurt er ergens anders iets totaal onverwachts. Ik heb jarenlang gewaarschuwd dat er een oorlog met Rusland op komst was, maar werd verrast toen het in Oekraïne gebeurde vanwege mijn eigen persoonlijke vooroordelen en blinde vlekken.

Ik leer te observeren zonder voorspellingen te doen, of het nu goed of slecht gaat. Niemand weet wat morgen kan brengen. Lenin zei: “Er zijn decennia waarin niets gebeurt en er zijn weken waarin decennia gebeuren,” en zelfs dat is tegenwoordig een understatement omdat er geen decennia meer zijn waarin niets gebeurt. Er zijn zelfs geen jaren meer waarin niets gebeurt. Dingen worden veel dynamischer en onvoorspelbaarder. Er kan van alles gebeuren.

Het goede nieuws is dat in een volledig onvoorspelbare wereld hopeloosheid irrationeel is. Alles kan gebeuren betekent dat er ALLES kan gebeuren. Het einde van de oorlog. Het einde van het westerse imperium. Het einde van het kapitalisme. De geboorte van een gezonde en harmonieuze wereld. Alles. In een zee van toenemende onvoorspelbaarheid is er geen rationele basis om welke mogelijkheid dan ook uit te sluiten.

De grote verandering staat voor de deur. Het is een geweldige tijd om te leven.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Wees voorzichtig met wat je wenst in Syrië: Sharia en nieuwe vluchtelingengolf waarschijnlijker dan ‘democratie’ na val Assad en Amerikaanse bemoeienis

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: