De “supersluipschutter” die onder de nom-de-guerre Wali gaat, ging in maart nogal opschepperig naar Oekraïne om aan Oekraïense kant te vechten “omdat zij Europees willen zijn en niet Russisch”. Als “dodelijkste sluipschutter ter wereld”, een voormalig Canadees soldaat met ervaring in Afghanistan, was hij in staat om tot 40 man per dag te doden. Welnu, hij is nu weer thuis en daar is hij blij om. Het is niet gegaan zoals hij verwacht had – geen leuke vakantie om veel Russen neer te knallen en zijn score op te vijzelen. Integendeel zelfs. “De hel” zegt zijn maat “Shadow”. En ook geen sluipschieten, alleen inkomende enorme explosies. Ook “Shadow” zal niet naar het front terugkeren – “Ik blijf gewoon hier in Lviv en ben zo nuttig mogelijk.” “Wali” vertelt dezelfde verhalen en de laatste ervaring die “Shadow” beschrijft schijnt ook voor hem genoeg geweest te zijn, schrijft Helmholthz Smith.
Hun verhalen bootsen de getuigenissen na van vele andere buitenlandse strijders die naar aanleiding van Zelinsky’s uitnodiging Oekraïne zijn binnengestormd. Chaos en desorganisatie zijn veelgehoorde klachten; velen zeggen dat zij zichzelf moeten uitrusten en voeden; anderen dat het Oekraïense oppercommando hen als expendable behandelt. De buitenlandse groepen zelf hebben vaak te lijden onder interne verwarringen. De Russische luchtaanval op de trainingsbasis Yavoriv op 14 maart heeft een flink aantal van hen gedood en velen verloren de smaak van het vechten en zijn daarna vertrokken. De Britse krant Sun gaat over de top over één zich overgegeven Britse “held”, maar meldt ook geen voedsel, geen munitie en eindeloze artilleriebeschietingen. Voor velen is de boodschap nu: ga niet, het is een valstrik.
Niet de verwachte leuke safari.
Wat is er hier dan aan de hand? Veel van de buitenlandse vrijwilligers waren geen bankzitters die zich op computerspelletjes uitleven, maar nog nooit echt gevochten hadden; zij hadden ervaring opgedaan in de oorlogen van de NAVO en dachten dat zij wisten waar zij aan begonnen. Wat gebeurde er dan?
Bekijk deze video. Afghanistan, de Amerikaanse infanterie wordt beschoten met lichte wapens vanuit het gebouw voor hen, ze roepen een luchtaanval in, een kogel lijkt de grond in het cameraveld te raken op 2:26, een bom slaat in op 2:32, Kijk nu naar deze video. Afghanistan, Amerikaanse infanterie in een holte, wat geweervuur maar vrij ontspannen, roept de luchtmacht op, A-10’s komen op 3:34 aan en maken verschillende passeerbewegingen, luid gejuich. Er zijn nog veel meer van dit soort video’s uit de recente oorlogen van de NAVO. Neem vuur, zit stil, roep de luchtmacht erbij om wie er ook op u schiet, op te blazen. (Nevenschade? Wie kan dat wat schelen? Blaas het hele gebouw en iedereen erin op).
Ongetwijfeld verwachtten “Shadow” en “Wali” en de rest van hen, herinnerend aan hun ervaring in een NAVO-oorlog, dat zij aan de gevende kant zouden staan. In plaats daarvan bevonden zij zich aan de ontvangende kant. In hun interviews beschrijven zij twee frontlijn-ervaringen in Oekraïne. In de eerste zijn ze een sluipschutterspositie aan het innemen in een flatgebouw (en gebruiken geen burgers als schild, hoop ik) wanneer ze door een tankgranaat worden uitgeschakeld. Nooit zag men het aankomen. In het volgende verhaal leert “Wali” hoe hij een Javelin anti-tank raket moet gebruiken, en de twee gaan op tank-jacht. Zij vinden twee Oekraïense soldaten in een loopgraaf en “Shadow” stapt in de loopgraaf, terwijl “Wali” naar een Russische tank gaat uitkijken. De twee Oekraïners stappen eruit om een sigaretje te roken – BANG! – wanneer “Shadow” weer bijkomt, is één van de Oekraïners dood en de ander stervende. De twee Canadezen besluiten blijkbaar dat dat voor hen genoeg is. Zij hebben in feite nooit een Rus door hun scherpschutterskijker gezien.
Wat er nu in Oost-Oekraïne aan de hand is, is zoiets als de twee Afghanistan-video’s, maar dan omgekeerd en op veel grotere schaal. De Russen rukken op, als ze weerstand ondervinden, bepleisteren ze die met artillerie. Halve meter vooruit, en herhalen. Het gaat langzaam, maar het vernietigt de Oekraïense strijdkrachten (het is de vernietiging van de gevechtskracht van de vijand, niet de territoriale winst, die oorlogen wint. Vraag maar aan de NAVO – verover Kaboel in zes weken, vertrek twintig jaar later in nederlaag). In de dagelijkse briefings van het Russische Ministerie van Defensie is sprake van honderden artillerievuurmissies per dag. Oekraïense gevangenen spreken van voortdurend artillerievuur. “De god van oorlog” noemde Stalin (of was het Suvorov?) het. Ziehier het resultaat van deze niet aflatende beschietingen.
De Westerse vrijwilligers hebben geen idee en de tv-“deskundigen” ook niet. Niemand in de NAVO weet hoe het is om aan de ontvangende kant te staan. (“Shadow” en “Wali” en enkele anderen weten het nu echter wel, maar het ziet er niet naar uit dat zij de ervaring opnieuw willen beleven).
En dat is een van de redenen waarom de westerse berichtgeving over de oorlog zo ontspoord is – de tv-“deskundigen” kunnen wat er gebeurt alleen maar verwerken door hun NAVO-made bril.
***
Het trieste (en walgelijke) feit is dat al deze huurlingen, stuk voor stuk hufters, naar Oekraïne zijn gegaan in de verwachting dat het een soort “Safari” zou zijn, waar zij gewoon als beesten op mensen konden jagen. Dieren schieten gewoonlijk niet terug. Stelt u zich hun schok en teleurstelling voor toen zij het doelwit van Russische artillerie werden. Een ervaring die naar ze zeggen erger was dan alles wat Satan ooit in de ingewanden van de hel zou kunnen bedenken. De jager werd dus de prooi, en de Safari werd een omgekeerde kalkoenenjacht. Wali en Sniper moesten meemaken dat een jonge Oekraïense soldaat werd opgeblazen toen hij de fout maakte zijn loopgraaf te verlaten om te gaan roken. Wali en zijn vriend besloten al snel dat het genoeg was, en snelden zij terug naar Canada. (Zij hadden geluk dat de Oekraïners hen lieten gaan.) Nee, dit was niet de oorlog waarvoor zij getekend hadden! Het was niet leuk meer. Maar Sniper had tenminste een troostprijs: in één van zijn eigen video’s, die u op YouTube kunt vinden vertelt hij hoe hij, op zijn laatste dag in Oekraïne, voordat hij ontsnapte aan deze grandioze vakantie die verkeerd afliep, de gelegenheid had om een kogel door het raam van een burgerwoning te schieten. Dat was de enige keer dat hij zijn speciale “sniper” vaardigheden kon gebruiken, en ik denk dat dat alleen al de prijs van zijn “Safari” vakantie waard was. Hij denkt niet dat hij werkelijk iemand gedood heeft. Maar toch moet iemand betalen voor dat gebroken glas.
Nog een realiteit. Heel de wereld maar met name de EU gaat een stuk onveiliger worden. Ik weet nog goed de periode na het Kosovo gebeuren dat je voor 5 gulden een handgranaat kon kopen. Of een AK47 voor wat meer (ik meen 175 gulden). Dat was al best destabiliserend.
Toen hadden we alleen niet zoveel moslim en andere extremisten (zoals nazi’s) welke er nu wel zijn. Naast de handgranaten en AK47 van toen hebben we er nu het ”genot” van zeer goede Stringers tegen burger luchtvaart. ATGM (Anti tank raketten) etc etc er bovenop. Allen voor een koopje te koop binnenkort.
Fijn idee he? De EU zit er op te wachten dat die wapens gebruikt gaan worden tegen de burger bevolking want dan kunnen ze er weer wat extra dictatoriale maatregelen tegenaan gooien. Maar ja, dan gaan gepanserde auto’s van de EU bobo’s een keer opgeblazen worden met ATGM’s of hun prive vliegtuig uit de lucht gehaald worden door een Stinger (oid).
Als we niet oppassen zitten we binnen een paar jaar midden in een burgerooglog. Ik vind het echt heel zorgwekkend dat zoveel geavanceerd wapentuig binnenkort de zwarte markt zal overspoelen. Daar is geen twijfel over mogelijk aangezien Oekraine zo corrupt is met de spanningen onder de bevolking en ook vs bankiers, politici en artsen op het kookpunt.
Ik hoop nooit dat soort wapens te hoeven kopen maar maak me zorgen dat ik dat ooit gedwongen moet doen.
Groeten,
Hugo
Het gevaar dat u beschrijft is toch juist de bedoeling.
Geloof me, het is niet moeilijk om de door u genoemde wapens aan te schaffen. Beschaafd NL zal dit uiteraard ontkennen, maar de werkelijkheid is totaal anders.
Hoi Barend,
Ik weet niet of dat de bedoeling is of een neven effect wat geaccepteerd wordt door de machthebbers. Ik geloof u als u bedoeld om vuurwapens of iets anders in die richting te kopen aangezien ik uit eigen ervaring weet dat ik die kon kopen voor een prikkie . Dat was flink lastiger en duurder geworden. Ik heb en had geen behoefte om die te kopen.
Het aanschaffen van ATGM of Stingers was altijd heel lastig zoals ik het begrijp. En nog steeds maar dat zal niet lang meer duren vrees ik. Als u weet dat dit nu al het geval is hoor ik dat graag..
Tot slot, beschaafd NL….. breek me de bek niet open hoe ik daarvan walg. Dit inderdaad, zoals u stelt, de werkelijkheid is anders maar zij ontkennen de werkelijkheid en denken een nieuwe werkelijkheid te kunnen realiseren.
We gaan snel meemaken dat ”beschaafd NL” (en EU) de consequenties van het ontkennen van de realitiet gaan ervaren.
Interesting times indeed.
Groeten,
Hugo
Ik woon goddank niet meer in NL. Waar ik nu woon is het idee als er een probleem is de overheid vooral buiten de deur moet worden gehouden. Die brengt in de de volksaard – in mijn optiek ook – slechts extra problemen.
Klein voorbeeld over het wapenfeont. Vanuit Griekenland is een partij AK47 naar Oekraïne gezonden. Die lading was kort daarvoor in beslag genomen op een van de eilanden.
Een meerderheid van de Grieken heeft niets met Oekraïne en die oorlog. Wel zijn ze erg begaan met de inwoners en de vluchtelingen. Het anti Amerikaanse sentiment is ruim meer dan de helft.
Er is via de Russische basis in Duitsland destijds 360 ton aan kleinwapens noord west europa ingegaan….
plus wat landmijnen e.d.
Destijds; een 9mm: f100 met paar magazijnen en ammo; AK 47 f150.