“Een verrader minder”: Zelensky leidt campagne van moord, ontvoering en marteling van politieke oppositie

De Oekraïense president Volodymyr Zelensky beweert de democratie te verdedigen, maar hij heeft zijn oppositie vogelvrij verklaard, de arrestatie van zijn rivalen bevolen en de verdwijning en moord op dissidenten in het hele land geleid.

De Oekraïense president Volodymyr Zelensky heeft de oorlog van zijn land tegen Rusland voorgesteld als een strijd om de democratie zelf. In een zorgvuldig gechoreografeerde toespraak tot het Amerikaanse Congres op 16 maart verklaarde Zelensky: “Op dit ogenblik wordt over het lot van ons land beslist. Het lot van ons volk, of de Oekraïners vrij zullen zijn, of zij in staat zullen zijn hun democratie te behouden,” schrijven Max Blumenthal en Esha Krishnaswamy.

De media in de VS hebben gereageerd door Zelensky te overstelpen met persaandacht, door een campagne op touw te zetten voor zijn nominatie voor de Nobelprijs voor de Vrede en door een flamboyant muzikaal eerbetoon aan hemzelf en de Oekraïense militairen te organiseren tijdens de uitreiking van de Grammy’s voor 2022 op 3 april.

De Westerse media hebben echter de andere kant opgekeken terwijl Zelensky en topambtenaren in zijn administratie een campagne van ontvoering, marteling en moord op plaatselijke Oekraïense wetgevers, die beschuldigd worden van samenwerking met Rusland, hebben gesanctioneerd. Verscheidene burgemeesters en andere Oekraïense functionarissen zijn sinds het uitbreken van de oorlog gedood, velen naar verluidt door Oekraïense staatsagenten nadat zij deëscalatiebesprekingen met Rusland hadden aangeknoopt.

“Er is een verrader minder in Oekraïne,” verklaarde de adviseur van het Ministerie van Binnenlandse Zaken Anton Geraschenko ter bekrachtiging van de moord op een Oekraïense burgemeester die beschuldigd werd van collaboratie met Rusland.

Zelensky heeft verder van de oorlogssfeer gebruik gemaakt om een reeks oppositiepartijen buiten de wet te stellen en de arrestatie van zijn voornaamste rivalen te bevelen. Zijn autoritaire decreten hebben geleid tot de verdwijning, foltering en zelfs moord van een reeks mensenrechtenactivisten, communistische en linkse organisatoren, journalisten en regeringsfunctionarissen die beschuldigd werden van “pro-Russische” sympathieën.

De Oekraïense SBU veiligheidsdienst heeft gediend als de handhavingsarm van de officieel toegestane repressiecampagne. Met training van de CIA en in nauwe coördinatie met de door de Oekraïense staat gesteunde neonazistische paramilitairen, heeft de SBU de afgelopen weken haar enorme archipel van martelkerkers gevuld met politieke dissidenten.

Op het slagveld heeft het Oekraïense leger intussen een reeks wreedheden begaan tegen gevangengenomen Russische troepen en zijn sadistische daden trots tentoongespreid op de sociale media. Ook hier lijken de plegers van de schendingen van de mensenrechten de goedkeuring te hebben gekregen van de hogere echelons van de Oekraïense leiding.

Terwijl Zelensky voor een aanbiddend Westers publiek grootspraak spuugt over de verdediging van de democratie, gebruikt hij de oorlog als theater voor het uitvoeren van een bloedige zuivering van politieke rivalen, dissidenten en critici.

“De oorlog wordt gebruikt om oppositieleden die zich kritisch uitlaten over de regering te ontvoeren, gevangen te nemen en zelfs te doden,” merkte een linkse activist op, die in april van dit jaar door de veiligheidsdiensten van Oekraïne mishandeld en vervolgd werd. “Wij moeten allen vrezen voor onze vrijheid en ons leven.”

Foltering en geforceerde verdwijningen “gebruikelijke praktijken” van de Oekraïense SBU

Toen een door de VS gesteunde regering de macht greep in Kiev na de Euromaidan-operatie van regimewisseling van 2013-14, begon de Oekraïense regering aan een landelijke zuivering van politieke elementen die pro-Russisch of onvoldoende nationalistisch werden geacht. De aanneming van “decommunisatie” wetten door het Oekraïense parlement heeft de vervolging van linkse elementen en de vervolging van activisten wegens politieke meningsuiting verder vergemakkelijkt.

Het regime van na Maidan heeft zijn toorn gericht op Oekraïners die een vredesregeling met de pro-Russische separatisten in het oosten van het land bepleitten, op hen die schendingen van de mensenrechten door het Oekraïense leger hebben gedocumenteerd, en op leden van communistische organisaties. Dissidente elementen hebben te maken gehad met de voortdurende dreiging van ultranationalistisch geweld, gevangenneming, en zelfs moord.

De Oekraïense veiligheidsdienst die bekend staat als de SBU heeft gediend als de belangrijkste handhaver van de campagne van binnenlandse politieke repressie van de post-Maidan regering. Pro-Westerse waarnemers, waaronder het Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties (UN OHCR) en Human Rights Watch, hebben de SBU ervan beschuldigd politieke tegenstanders en Oekraïense dissidenten systematisch en vrijwel straffeloos te martelen.

De UN OHCR stelde in 2016 vast dat “willekeurige detentie, geforceerde verdwijningen, foltering en mishandeling van dergelijke conflict-gerelateerde gedetineerden een gangbare praktijk zijn van de SBU… Een voormalige SBU-officier uit Kharkiv verklaarde: “Voor de SBU bestaat de wet zo goed als niet, want alles wat illegaal is, kan ofwel geclassificeerd worden ofwel verklaard worden door te verwijzen naar staatsnoodzaak.”

Jevhen Karas, de oprichter van de beruchte neonazi-eenheid C14, heeft uitvoerig de nauwe relatie beschreven die zijn bende en andere extreem-rechtse facties met de SBU hebben gehad. De SBU “informeert niet alleen ons, maar ook Azov, de Rechtse Sector, enzovoort,” pochte Karas in een interview uit 2017.

Kiev keurt officieel goed dat Oekraïense burgemeesters vermoord worden omdat ze met Rusland onderhandelen

Sinds Rusland zijn militaire operatie binnen Oekraïne begon, heeft de SBU jacht gemaakt op plaatselijke functionarissen die besloten humanitaire hulp van Rusland te aanvaarden of met de Russische strijdkrachten onderhandelden om corridors voor evacuaties van burgers te regelen.

Op 1 maart bijvoorbeeld werd Volodymyr Strok, de burgemeester van de oostelijke stad Kreminna in de door Oekraïne gecontroleerde kant van Lugansk, volgens zijn vrouw ontvoerd door mannen in militair uniform, en in het hart doodgeschoten.

Op 3 maart verschenen foto’s van het zichtbaar gemartelde lichaam van Strok. Een dag voor zijn vermoording had Struk naar verluidt zijn Oekraïense collega’s aangespoord om te onderhandelen met pro-Russische functionarissen.

Anton Gerasjtsjenko, een adviseur van het Oekraïense Ministerie van Binnenlandse Zaken, vierde de moord op de burgemeester, en verklaarde op zijn Telegram-pagina (zie onder): “Er is een verrader minder in Oekraïne. De burgemeester van Kreminna in de regio Luhansk, voormalig afgevaardigde van het parlement van Luhansk is vermoord aangetroffen.”

Volgens Gerasjtsjenko was Strok veroordeeld door de “rechtbank van het volkstribunaal.”

Daarmee bracht de Oekraïense ambtenaar een huiveringwekkende boodschap over aan iedereen die ervoor kiest om samenwerking met Rusland te zoeken: doe dat en verlies je leven.

Op 7 maart werd de burgemeester van Gostomel, Joeri Prylipko, vermoord aangetroffen. Prylipko was naar verluidt onderhandelingen aangegaan met het Russische leger om een humanitaire corridor te organiseren voor de evacuatie van de inwoners van zijn stad – een rode lijn voor de Oekraïense ultra-nationalisten die al lang in conflict waren met het bureau van de burgemeester.

Vervolgens bracht Gennady Matsegora, de burgemeester van Kupyansk in het noordoosten van Oekraïne, op 24 maart een video uit (hieronder) waarin hij president Volodymyr Zelensky en zijn regering opriep tot de vrijlating van zijn dochter, die gegijzeld werd door agenten van de Oekraïense inlichtingendienst SBU.

Dan was er de moord op Denis Kirejev, een toplid van het Oekraïense onderhandelingsteam, die op klaarlichte dag in Kiev werd vermoord na de eerste ronde van besprekingen met Rusland. Kireev werd vervolgens in de plaatselijke Oekraïense media beschuldigd van “verraad”.

De verklaring van president Volodymyr Zelensky dat “er consequenties zouden zijn voor collaborateurs” geeft aan dat deze gruweldaden door de hoogste regeringsniveaus gesanctioneerd zijn.

Tot op heden worden elf burgemeesters uit verschillende steden in Oekraïne vermist. De westerse media hebben zonder uitzondering de lijn van Kiev gevolgd, door te beweren dat alle burgemeesters door het Russische leger gearresteerd zijn. Het Russische Ministerie van Defensie heeft deze beschuldiging echter ontkend, en er zijn weinig bewijzen die de lijn van Kiev over de vermiste burgemeesters bevestigen.

Zelensky verbiedt politieke oppositie, staat arrestatie van rivalen en oorlogsnepnieuws toe

Toen de oorlog met Rusland in februari uitbrak, vaardigde de Oekraïense president Volodymyr Zelensky een reeks decreten uit om de campagne van Kiev tegen de politieke oppositie en dissidente meningsuiting te formaliseren.

In een uitvoeringsbesluit van 19 maart riep Zelenski de staat van beleg in om 11 oppositiepartijen te verbieden. De vogelvrij verklaarde partijen bestonden uit het hele linkse, socialistische of anti-NAVO spectrum in Oekraïne. Zij omvatten de Voor Leven partij, de Linkse Oppositie, de Progressieve Socialistische Partij van Oekraïne, de Socialistische Partij van Oekraïne, de Unie van Linkse Krachten, de Socialisten, de Partij van Shariy, ONS, de Staat, het Oppositieblok en het Volodymyr Saldo Blok.

Openlijk fascistische en pro-nazistische partijen zoals het Nationaal Korps van Azov werden door het presidentieel decreet echter ongemoeid gelaten.

“De activiteiten van die politici die gericht zijn op verdeeldheid of heimelijke verstandhouding zullen niet slagen, maar zullen een harde reactie krijgen,” verklaarde president Zelensky.

Terwijl hij zijn oppositie wegvaagde, beval Zelensky in een ongekend binnenlands propaganda-initiatief om alle televisienieuwsuitzendingen te nationaliseren en alle kanalen samen te voegen tot één enkel 24-uurs kanaal, “United News” genaamd, om “de waarheid over de oorlog te vertellen.”

Vervolgens kondigde Zelensky op 12 april de arrestatie aan van zijn belangrijkste politieke rivaal, Viktor Medvedchuk, door de Oekraïense veiligheidsdienst SBU.

Medvedchuk is de oprichter van de op één na grootste partij in Oekraïne, de nu illegale Patriots for Life, en is de feitelijke vertegenwoordiger van de etnisch Russische bevolking van het land. Hoewel Patriots for Life als “pro-Rusland” wordt beschouwd, gedeeltelijk vanwege zijn nauwe betrekkingen met Vladimir Poetin, heeft de nieuwe voorzitter van de partij de “agressie” van Rusland tegen Oekraïne veroordeeld.

Leden van het door de staat gesponsorde neonazistische Nationaal Korps van het Azov Bataljon vielen in maart 2019 het huis van Medvedtsjoek aan, beschuldigden hem van verraad en eisten zijn arrestatie.

In augustus 2020 opende het Nationaal Korps van Azov het vuur op een bus met vertegenwoordigers van de partij van Medvedtsjoek, waarbij verschillende mensen gewond raakten met kogels van met rubber bekleed staal.

Zelensky’s regering escaleerde de aanval op zijn belangrijkste tegenstander in februari 2021, toen hij verschillende door Medvedtsjoek gecontroleerde mediakanalen sloot. Het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten steunde openlijk de stap van de president en verklaarde dat de Verenigde Staten “de Oekraïense inspanningen steunen om de kwaadaardige invloed van Rusland tegen te gaan…”

Drie maanden later zette Kiev Medvedtsjoek gevangen en beschuldigde hem van verraad. Zelensky rechtvaardigde het opsluiten van zijn belangrijkste rivaal met het argument dat hij “het gevaar van Russische agressie in de informatie-arena moest bestrijden.”

Medvedtsjoek ontsnapte aan huisarrest bij het uitbreken van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, maar is opnieuw een gevangene, en kan gebruikt worden als onderpand voor een na-oorlogse gevangenenruil met Rusland.

Onder het toeziend oog van Zelensky wordt “de oorlog gebruikt om oppositieleden te ontvoeren, gevangen te nemen en zelfs te doden”

Sinds de Russische troepen op 24 februari Oekraïne binnenvielen, is de Oekraïense veiligheidsdienst SBU op rooftocht gegaan tegen alle vormen van binnenlandse politieke oppositie. Linkse Oekraïense activisten zijn bijzonder hard aangepakt, onder meer met ontvoeringen en martelingen.

Op 3 maart hebben SBU-agenten, vergezeld van ultranationalisten van Azov, in de stad Dnipro een inval gedaan in het huis van activisten van de Livizja (Linkse) organisatie, die zich heeft georganiseerd tegen bezuinigingen op de sociale uitgaven en tegen de propaganda van de rechtse media. Terwijl een activiste zei dat het Azov-lid “mijn haar afsneed met een mes,” gingen de agenten van de staatsveiligheid over tot het martelen van haar man, Alexander Matjuschenko, waarbij ze een geweerloop tegen zijn hoofd drukten en hem dwongen om herhaaldelijk de nationalistische groet “Slava Ukraini!” uit te bazuinen.

“Daarna deden ze zakken over ons hoofd, bonden onze handen vast met plakband en brachten ons in een auto naar het SBU-gebouw. Daar gingen ze door met ons te ondervragen en dreigden ze onze oren af te snijden,” vertelde de vrouw van Matjuschenko aan de linkse Duitse publicatie Junge Welt.

De Azov-leden en SBU-agenten namen de martelsessie op en publiceerden beelden van Matjoesjenko’s bebloede gezicht online

Matjuschenko werd gevangen gezet op grond van het feit dat hij “een agressieve oorlog of militaire operatie voerde,” en riskeert nu 10 tot 15 jaar gevangenisstraf. Ondanks het feit dat hij verscheidene gebroken ribben heeft overgehouden aan de mishandeling door de door de staat gesteunde ultra-nationalisten, is hem borgtocht geweigerd. Intussen zijn in Dnipro tientallen andere linkse activisten op soortgelijke beschuldigingen gevangen gezet.

Onder de doelwitten van de SBU waren Michail en Aleksander Kononovitsj, leden van de vogelvrij verklaarde Leninistische Communistische Jeugdunie van Oekraïne. Beiden werden op 6 maart gearresteerd en gevangen gezet en beschuldigd van “het verspreiden van pro-Russische en pro-Belarusische standpunten.”

In de daaropvolgende dagen arresteerde de SBU omroepjournalist Yan Taksyur en beschuldigde hem van verraad; mensenrechtenactiviste Elena Berezhnaya; Elena Viacheslavova, een mensenrechtenactiviste wier vader, Michail, werd verbrand tijdens de ultranationalistische groepsaanval van 2 mei 2014 op anti-Maidan demonstranten buiten het Odessa Huis van Vakbonden; onafhankelijk journalist Yuri Tkachev, die beschuldigd werd van verraad, en een onnoemelijk aantal anderen; gehandicaptenrechtenactivist Oleg Novikov, die in april van dit jaar voor drie jaar gevangen werd gezet omdat hij “separatisme” zou steunen.

De lijst van degenen die sinds het uitbreken van de oorlog door de veiligheidsdiensten van Oekraïne gevangen zijn gezet, groeit met de dag, en is te uitgebreid om hier weer te geven.

Het gruwelijkste incident van repressie vond misschien wel plaats toen neonazi’s gesteund door de Oekraïense regering Maxim Ryndovskiy, een professionele MMA-vechter, ontvoerden en hem bruut martelden voor de misdaad van het trainen met Russische vechters in een sportschool in Tsjetsjenië. Ryndovskiy was toevallig ook Joods, met een Davidster op zijn been getatoeëerd, en had zich op de sociale media uitgesproken tegen de oorlog in Oost-Oekraïne.

De SBU van Oekraïne heeft zelfs buiten de landsgrenzen jacht gemaakt op oppositieleden. Zoals journalist Dan Cohen berichtte, zei Anatoly Shariy van de onlangs verboden Partij van Shariy dat hij het doelwit was van een recente moordaanslag door de SBU. Shariy is een uitgesproken tegenstander van het door de VS gesteunde Maidan-regime, en is gedwongen in ballingschap te vluchten na jaren va kwellingen door nationalisten te hebben doorstaan.

In maart van dit jaar ontving de libertaire politicus en on-line opiniemaker een e-mail van een vriend, “Igor”, die hem om een ontmoeting vroeg. Later vernam hij dat Igor op dat ogenblik door de SBU werd vastgehouden en gebruikt werd om Shariy ertoe te verleiden zijn verblijfplaats bekend te maken.

Shariy van zijn kant is op de beruchte Myrotvorets openbare zwarte lijst van “vijanden van de staat” geplaatst, die door Anton Geraschenko is opgesteld – de adviseur van het Ministerie van Binnenlandse Zaken die de moord op Oekraïense wetgevers die van Russische sympathieën beschuldigd werden, bekrachtigd heeft. Verscheidene journalisten en Oekraïense dissidenten, waaronder de prominente columnist Oles Buzina, zijn vermoord door doodseskaders die gesteund werden door de staat, nadat hun namen op de lijst verschenen waren.

Gewone Oekraïense burgers zijn ook aan martelingen onderworpen sinds het begin van de oorlog in februari dit jaar. Op de sociale media zijn schijnbaar ontelbare video’s verschenen waarop burgers te zien zijn die aan lantaarnpalen zijn vastgebonden, vaak met hun geslachtsdelen bloot of hun gezichten groen geverfd. Deze vernederingen en folteringen, uitgevoerd door vrijwilligers van de Territoriale Verdediging, die in oorlogstijd de orde moeten handhaven, zijn gericht tegen iedereen, van vermeende Russische sympathisanten tot Roma en vermeende dieven.

Oekraïense SBU bestudeert foltering en moord door de CIA

Vassily Prozorov, een voormalige SBU-officier die na de Euromaidan-coup naar Rusland is overgelopen, heeft gedetailleerd uiteengezet hoe de veiligheidsdiensten na de Maidan systematisch op foltering vertrouwen om de politieke oppositie de kop in te drukken en burgers te intimideren die van Russische sympathieën beschuldigd worden.

Volgens Prozorov, de ex-SBU officier, worden de Oekraïense veiligheidsdiensten sinds 2014 rechtstreeks geadviseerd door de CIA. “Medewerkers van de CIA zijn sinds 2014 in Kiev aanwezig. Zij verblijven in clandestiene appartementen en huizen in de voorsteden,” zei hij. “Zij komen echter vaak naar het centrale kantoor van de SBU voor bijvoorbeeld het houden van specifieke vergaderingen of het beramen van geheime operaties.”

Hieronder heeft het Russische RIA Novosti Prozorov beschreven en zijn onthullingen behandeld in een special van 2019.

Journalist Dan Cohen interviewde een Oekraïense zakenman, Igor genaamd, die door de SBU was gearresteerd vanwege zijn financiële banden met Russische bedrijven en deze maand maart vastzat in het beruchte hoofdkwartier van de veiligheidsdienst in het centrum van Kiev. Igor zei dat hij hoorde hoe Russische krijgsgevangenen met pijpen werden geslagen door vrijwilligers van de Territoriale Verdediging, die gecoacht werden door SBU-officieren. Geslagen op de klanken van het Oekraïense volkslied, werden de Russische gevangenen net zo lang gebrutaliseerd tot zij hun haat tegen Poetin moesten uiten.

Toen kwam Igor aan de beurt. “Ze gebruikten een aansteker om een naald te verhitten, en staken die dan onder mijn vingernagels,” vertelde hij Cohen. “Het ergste was toen ze een plastic zak over mijn hoofd deden en me verstikten en toen ze de vuurmond van een Kalasjnikov geweer tegen mijn hoofd hielden en me dwongen om hun vragen te beantwoorden.”

Valentyn Nalyvaichenko, het eerste hoofd van de SBU na de Euromaidan-operatie van regimewisseling van 2013-14, koesterde nauwe banden met Washington toen hij tijdens de regering George W. Bush als algemeen consul van de Oekraïense ambassade in de VS diende. In die tijd werd Nalyvaichenko door de CIA gerekruteerd, volgens zijn voorganger bij de SBU, Alexander Jakimenko, die diende onder de Russisch-georiënteerde regering van de afgezette president Viktor Janoekovitsj.

In 2021 benoemde Zelensky een van de beruchtste figuren van de Oekraïense inlichtingendienst, Oleksander Poklad, tot hoofd van de contraspionagedivisie van de SBU. Poklad heeft de bijnaam “De Wurger”, een verwijzing naar zijn reputatie om foltering en allerlei vuile praktijken te gebruiken om de politieke rivalen van zijn bazen te framen op beschuldiging van verraad.

Een levendige illustratie van de wreedheid van de SBU kwam in april van dit jaar naar voren in de vorm van een video (hieronder) waarop te zien is hoe agenten van de SBU in de stad Dnipro een groep mannen afranselen die beschuldigd worden van Russische sympathieën.

“Wij zullen nooit Russische soldaten gevangen nemen”: Het leger van Oekraïne pronkt met zijn oorlogsmisdaden

Terwijl de Westerse media zich sinds het uitbreken van de oorlog vierkant op de vermeende Russische schendingen van de mensenrechten hebben geconcentreerd, hebben Oekraïense soldaten en pro-Oekraïense sociale media-accounts trots sadistische oorlogsmisdaden tentoongespreid, van executies in het veld tot het martelen van gevangen genomen soldaten.

In maart van dit jaar heeft een pro-Oekraïens Telegramkanaal, White Lives Matter genaamd, een video vrijgegeven waarop een Oekraïense soldaat de verloofde van een Russische krijgsgevangene belt, hieronder te zien, en haar beschimpt met beloften om de gevangene te castreren.

Dat Oekraïense soldaten de mobieltjes van dode Russische soldaten gebruiken om hun familieleden te bespotten en te treiteren, schijnt een gangbare praktijk te zijn. De Oekraïense regering is zelfs begonnen met het gebruik van de beruchte invasieve gezichtsherkenningstechnologie van Clearview AI, een Amerikaans technologiebedrijf, om Russische slachtoffers te identificeren en hun familieleden op de sociale media te beschimpen.

In april van dit jaar heeft een pro-Oekraïens Telegramkanaal, fckrussia2022 genaamd, een video geplaatst waarop een Russische soldaat te zien is met een van zijn ogen omzwachteld, alsof die tijdens de martelingen uitgestoken was, en hem bespot als een “eenogig” varken.

Misschien wel het gruwelijkste beeld dat de afgelopen weken op de sociale media verschenen is, is de foto van een gemartelde Russische soldaat die een van zijn ogen uitgestoken was voordat hij gedood werd. De begeleidende post had als onderschrift: “op zoek naar nazi’s.”

In april van dit jaar zijn ook video’s opgedoken waarop te zien is hoe Oekraïense soldaten weerloze Russische krijgsgevangenen buiten de stad Charkov in de benen schieten. Op een aparte video die door Oekraïense en door de VS gesteunde soldaten van het Georgische Legioen is gepubliceerd, is te zien hoe de strijders gewonde Russische krijgsgevangenen in het veld executeren in de buurt van een dorp buiten Kiev.

Waarschijnlijk waren deze soldaten aangemoedigd door de zegeningen van hun superieuren. Mamula Mamulashvili, de commandant van het Georgische Legioen, dat deelnam aan de executies van gewonde Russische krijgsgevangenen, pochte in april van dit jaar dat zijn eenheid zich vrijelijk bezighoudt met oorlogsmisdaden: “Ja, wij binden soms hun handen en voeten vast. Ik spreek voor het Georgische Legioen, wij zullen nooit Russische soldaten gevangennemen. Geen enkele van hen zal gevangen genomen worden.”

Evenzo verklaarde Gennadiy Druzenko, het hoofd van de medische dienst van het Oekraïense leger, in een interview met Oekraïne 24 dat hij “een bevel had uitgevaardigd om alle Russische mannen te castreren, omdat zij onmenselijk waren en erger dan kakkerlakken.”

Oekraïense functionarissen presenteren door Azov gemartelde en gedode vrouw als slachtoffer van Rusland

Terwijl de westerse media zich concentreren op de Russische schendingen van de mensenrechten in eigen land en in Oekraïne, heeft de Oekraïense regering toestemming gegeven voor een propagandacampagne die bekend staat onder de naam “Totale Oorlog” en die het plaatsen van nepbeelden en valse verhalen omvat om Rusland er nog meer van te beschuldigen.

In een bijzonder cynisch voorbeeld van deze strategie publiceerde Oekraïne 24 – een televisiezender waar nieuwsankers hebben opgeroepen tot de genocidale uitroeiing van Russische kinderen – in april van dit jaar een foto van een vrouwenlichaam met een bloedig hakenkruis op haar buik. Oekraïne 24 beweerde dat het deze vrouw gevonden had in Gostumel, één van de regio’s in de oblast Kiev die de Russen op 29 maart ontruimd hadden.

Lesia Vasylenko, een Oekraïens parlementslid, en Oleksiy Arestovych, de topadviseur van president Zelensky, publiceerden de foto van het ontzielde vrouwenlijk op de sociale media. Terwijl Vasylenko de foto online liet staan, verwijderde Arestovych hem acht uur na het plaatsen, toen hij geconfronteerd werd met het feit dat hij een vervalsing gepubliceerd had.

In feite was het beeld ontleend aan opnamen die oorspronkelijk gemaakt waren door Patrick Lancaster, een in Donetsk woonachtige Amerikaanse journalist, die het lijk gefilmd had van een vrouw die door leden van het Oekraïense Azov-regiment gemarteld en vermoord was in een kelder van een school in Mariupol die zij tot verschansing hadden omgebouwd.

Op 2:31 in de video van Lancaster is het lijk van de vrouw duidelijk te zien.

Naarmate de wapens uit de NAVO-Staten Oekraïne binnenstromen en de oorlog zich verscherpt, zullen de wreedheden zich vrijwel zeker opstapelen – en met de zegen van de leiders in Kiev. Zoals Zelensky tijdens een bezoek aan de stad Boetsja in april van dit jaar verkondigde: “Als wij geen beschaafde uitweg vinden, kent u ons volk – dan vinden zij een onbeschaafde uitweg.”

---

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Schokkende video’s tonen Oekraïners die Russische krijgsgevangenen neerschieten en martelen

Volg Frontnieuws op Telegram