Elk van de laatste vijf presidenten, zowel Democraten als Republikeinen, heeft ons dichter bij de rand van de afgrond gebracht. We hebben wanhopig leiders nodig met gevoel voor vrede die de natie en de wereld naar een veiligere en minder gevaarlijke toekomst kunnen leiden, schrijft Jeffrey D. Sachs.
De belangrijkste taak van elke Amerikaanse president is om de natie veilig te houden. In het nucleaire tijdperk betekent dat vooral het vermijden van een nucleair Armageddon. Het roekeloze en incompetente buitenlandse beleid van Joe Biden brengt ons dichter bij vernietiging. Hij voegt zich bij een lange en onuitwisbare lijst van presidenten die gegokt hebben met Armageddon, waaronder zijn directe voorganger en rivaal Donald Trump.
Overal wordt momenteel gesproken over een kernoorlog. Leiders van NAVO-landen roepen op om Rusland te verslaan en zelfs in stukken te verdelen, terwijl ze ons vertellen dat we ons geen zorgen hoeven te maken over de 6000 kernkoppen van Rusland. Oekraïne gebruikt door de NAVO geleverde raketten om delen van het Russische systeem voor vroegtijdige waarschuwing voor nucleaire aanvallen in Rusland uit te schakelen. Ondertussen houdt Rusland nucleaire oefeningen in de buurt van zijn grens met Oekraïne. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken en de secretaris-generaal van de NAVO, Jens Stoltenberg, geven Oekraïne groen licht om NAVO-wapens te gebruiken om Russisch grondgebied te bestoken als een steeds wanhopiger en extremistischer Oekraïens regime dat nodig acht.
Deze leiders veronachtzamen in ons grootste gevaar de meest fundamentele les van de nucleaire confrontatie tussen de VS en de Sovjet-Unie in de Cubaanse Raketcrisis, zoals verteld door president John F. Kennedy, een van de weinige Amerikaanse presidenten in het nucleaire tijdperk die onze overleving serieus nam. In de nasleep van de crisis zei Kennedy tegen ons en zijn opvolgers:
Bovenal moeten kernmachten, terwijl ze onze eigen vitale belangen verdedigen, confrontaties vermijden die een tegenstander voor de keuze stellen om zich ofwel vernederend terug te trekken ofwel een kernoorlog te beginnen. Het aannemen van een dergelijke koers in het nucleaire tijdperk zou alleen maar een bewijs zijn van het failliet van ons beleid – of van een collectieve doodswens voor de wereld.
Toch is dit precies wat Biden vandaag doet, een failliet en roekeloos beleid uitvoeren.
Een kernoorlog kan gemakkelijk ontstaan uit een escalatie van een niet-nucleaire oorlog, of doordat een heethoofd met toegang tot kernwapens besluit tot een verrassingsaanval, of door een grove misrekening. Het laatste gebeurde bijna nadat Kennedy en zijn Sovjet-tegenhanger Nikita Chroesjtsjov hadden onderhandeld over het einde van de Cubaanse Raketcrisis, toen een defecte Sovjet-onderzeeër op het nippertje kon voorkomen een nucleaire torpedo te lanceren.
De klok van de dag des oordeels stond op 17 minuten voor middernacht toen Clinton aan de macht kwam, maar op slechts 9 minuten toen hij die verliet. Bush zette de klok op slechts 5 minuten, Obama op 3 minuten en Trump op slechts 100 seconden. Nu heeft Biden de klok op 90 seconden gezet.
De meeste presidenten, en de meeste Amerikanen, hebben er geen idee van hoe dicht we bij de afgrond zijn. Het Bulletin of Atomic Scientists, dat in 1947 werd opgericht om de wereld te helpen nucleaire vernietiging te voorkomen, heeft de Doomsday Clock in het leven geroepen om het publiek de ernst van de risico’s te laten inzien. Nationale veiligheidsdeskundigen passen de klok aan afhankelijk van hoe ver of hoe dicht we bij “middernacht” zijn, wat uitsterven betekent. Ze zetten de klok vandaag op slechts 90 seconden voor middernacht, het dichtst dat het ooit is geweest in het nucleaire tijdperk.
De klok is een nuttige maatstaf om te zien welke presidenten het “begrepen” hebben en welke niet. Het trieste feit is dat de meeste presidenten roekeloos hebben gegokt met onze overleving in naam van de nationale eer, of om hun persoonlijke hardheid te bewijzen, of om politieke aanvallen van de oorlogszuchtigen te vermijden, of als gevolg van pure incompetentie. Volgens een eenvoudige en duidelijke telling hebben vijf presidenten het bij het juiste eind gehad en de klok verder van middernacht verwijderd, terwijl negen presidenten ons dichter bij Armageddon hebben gebracht, waaronder de meest recente vijf.
Truman was president toen de Doomsday Clock in 1947 werd onthuld, op 7 minuten voor middernacht. Truman zette de nucleaire wapenwedloop in gang en verliet zijn ambt met de klok op slechts 3 minuten voor middernacht. Eisenhower zette de nucleaire wapenwedloop voort, maar begon ook de allereerste onderhandelingen met de Sovjet-Unie over nucleaire ontwapening. Tegen de tijd dat hij zijn ambt neerlegde, stond de klok weer op 7 minuten voor middernacht.
Kennedy redde de wereld door zich koelbloedig door de Cubaanse Raketcrisis heen te slaan, in plaats van het advies op te volgen van heethoofdige adviseurs die opriepen tot oorlog (zie voor een gedetailleerd verslag Martin Sherwins magistrale Gambling with Armageddon, 2020). Vervolgens onderhandelde hij in 1963 met Chroesjtsjov over het Partial Nuclear Test Ban Treaty. Tegen de tijd van zijn dood, die misschien wel een staatsgreep was als gevolg van Kennedy’s vredesinitiatief, had JFK de klok teruggedraaid naar 12 minuten voor middernacht, een prachtige en historische prestatie.
Het mocht niet blijven duren. Lyndon Johnson escaleerde al snel in Vietnam en duwde de klok weer terug naar slechts 7 minuten voor middernacht. Richard Nixon versoepelde de spanningen met zowel de Sovjet-Unie als China en sloot het strategische wapenbeperkingsverdrag (SALT I), waardoor de klok weer op 12 minuten voor middernacht stond. Gerald Ford en Jimmy Carter slaagden er echter niet in om SALT II af te sluiten en Carter gaf in 1979 fataal en onverstandig groen licht aan de CIA om Afghanistan te destabiliseren. Tegen de tijd dat Ronald Reagan aantrad, stond de klok op slechts 4 minuten voor middernacht.
De volgende 12 jaar markeerden het einde van de Koude Oorlog. Veel van de eer is toe te schrijven aan Michail Gorbatsjov, die de Sovjet-Unie politiek en economisch wilde hervormen en een einde wilde maken aan de confrontatie met het Westen. Maar het is ook de verdienste van Reagan en zijn opvolger George Bush, Sr., die met succes samenwerkten met Gorbatsjov om een einde te maken aan de Koude Oorlog, die op zijn beurt werd gevolgd door het einde van de Sovjet-Unie zelf in december 1991. Tegen de tijd dat Bush zijn ambt neerlegde, stond de Doemsdagklok op 17 minuten voor middernacht, de veiligste tijd sinds het begin van het nucleaire tijdperk.
Helaas kon het Amerikaanse veiligheidsapparaat geen “Ja” accepteren toen Rusland nadrukkelijk “Ja” zei tegen vreedzame en coöperatieve relaties. De VS moesten de Koude Oorlog “winnen”, niet alleen beëindigen. Ze moesten zichzelf uitroepen en bewijzen dat ze de enige supermacht van de wereld waren, degene die eenzijdig de regels van een nieuwe door de VS geleide “op regels gebaseerde orde” zou schrijven. De VS van na 1992 begon daarom oorlogen en breidden hun uitgebreide netwerk van militaire bases naar eigen goeddunken uit, waarbij ze de rode lijnen van andere landen standvastig en opzichtig negeerden en er zelfs naar streefden om hun nucleaire tegenstanders tot een vernederende aftocht te drijven.
Sinds 1992 heeft elke president de VS en de wereld dichter bij nucleaire vernietiging achtergelaten dan zijn voorganger. De klok van de dag des oordeels stond op 17 minuten voor middernacht toen Clinton aantrad, maar op slechts 9 minuten toen hij vertrok. Bush zette de klok op slechts 5 minuten, Obama op 3 minuten en Trump op slechts 100 seconden. Nu heeft Biden de klok naar 90 seconden gebracht.
Biden heeft de VS in drie fulminante crises geleid, die elk in een Armageddon kunnen eindigen. Door aan te dringen op uitbreiding van de NAVO naar Oekraïne, tegen de heldere rode lijn van Rusland in, heeft Biden herhaaldelijk aangedrongen op de vernederende aftocht van Rusland. Door de kant van een genocidaal Israël te kiezen, heeft hij een nieuwe wapenwedloop in het Midden-Oosten aangewakkerd en een zich gevaarlijk uitbreidend conflict in het Midden-Oosten. Door China te beschimpen over Taiwan, dat de VS ogenschijnlijk erkent als deel van één China, nodigt hij uit tot een oorlog met China. Op dezelfde manier roerde Trump de nucleaire pot op verschillende fronten, het meest flagrant met China en Iran.
Washington lijkt tegenwoordig één lijn te trekken: meer geld voor oorlogen in Oekraïne en Gaza, meer bewapening voor Taiwan. We slenteren steeds dichter naar Armageddon. Opiniepeilingen laten zien dat het Amerikaanse volk het buitenlands beleid van de VS in overgrote meerderheid afkeurt, maar hun mening telt maar heel weinig. We moeten van elke heuveltop om vrede schreeuwen. Het overleven van onze kinderen en kleinkinderen hangt ervan af.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Mag land “A” land “B” aanvallen als “B” wapens levert die gebruikt worden om land “A” aan te vallen?
Wanneer gaat de wereld dit zien?
Het zijn allemaal afstammelingen van koning David. Koning David en zijn nazaten kregen een goddelijke opdracht: HEERS EN ONDERWERP ALLE VOLKEREN DER AARDE….
De NAVO is een bondgenootschap van alle koning David afstammelingen, aangevuld met koloniale landen en wat gelukzoekers zoals Turkije
zie https://www.facebook.com/share/p/zvXTb9ZVmQXX4H7e/?
Marcel , with due respect. You are reading to much B.S. setbup by the the devil him self
“Marcel” of wie je ook bent, er zijn toch religieuze websites genoeg waar jij met je nonsens terecht kan.
Of is het uw bedoeling het niveau hier zo laag mogelijk te houden?