Er is altijd een fatale aantrekkingskracht geweest die Israël heeft gekoesterd ten opzichte van Libanon. Een geliefd idee dat alle Israëlische leiders diep in hun hart koesteren, is dat Israël op een dag dit kleine land zou kunnen koloniseren. Dat was zeker de opvatting van Ariel Sharon in 1982, toen het Israëlische leger helemaal naar Beiroet trok om Palestijnse strijders te doden – die eerder naar Tunesië waren gevlucht – en zich schuldig maakte aan het afslachten van duizenden burgers in de Palestijnse kampen Sabra en Shatila. Wat echter zelden correct wordt gerapporteerd over dat bloedbad, is dat het vooral vrouwen waren, van wie velen Libanees waren.
Op dat precieze moment in september 1982 was de Israëlische gedachte om in Libanon een christelijke president te installeren die namens Israël zou handelen. Die man zou de leider zijn die de bloedbaden in die twee kampen had aangericht, Bachir Gemayel, die net tot president was gekozen – niet zonder de hulp van Israël. Maar het mocht niet zo zijn. Syrië, toen een regionale supermacht, vermoordde de jonge leider en de plannen van Israël om Libanon te koloniseren werden de kop ingedrukt, schrijft Martin Jay.
Wil Israël vandaag hetzelfde doen in Libanon? Het denkt zeker groot. Nauwelijks een paar dagen na het oversteken van de grens zijn haar troepen niet in staat om te winnen van Hezbollah-troepen, die in slechts één dag minstens 20 IDF-soldaten hebben gedood en drie tanks hebben vernietigd. Gelijktijdig met deze mislukte operatie, waarbij helikopters werden ingezet om de soldaten naar ziekenhuizen in Haifa te brengen, veegt het Israëlische bombardement in Beiroet echter wel veel Hezbollah-strijders en hun gezinnen weg in de zuidelijke buitenwijk waar ze wonen. En toch hebben we de afgelopen dagen gezien dat deze bombardementen zich verplaatsten naar soennitische gebieden in Beiroet waarvan de gemeenschappen de Palestijnen steunen en waar misschien wel Hamas- en Fatah-leiders wonen. Deze strategie op zichzelf is interessant omdat het laat zien dat Netanyahu Libanon nu als een vijand ziet, wiens grenzen niet beperkt zijn tot de demografie van Hezbollah en dat zijn videoboodschap aan Libanon “het Libanese volk is niet onze vijand, alleen Hezbollah” natuurlijk een leugen is.
Raketten die rechtstreeks op Palestijnse vluchtelingenkampen worden afgevuurd – één in Saida in het zuiden – laten zien dat de intenties van Hezbollah om Palestijnen uit te roeien niet beperkt zijn tot de grenzen van Israël. Kregen de Israëli’s een inlichtingentip dat Hezbollah op het punt stond om duizenden van deze jonge Palestijnen te rekruteren om tegen de IDF in het zuiden te vechten? Mogelijk.
Deze strategie om Palestijnen of zelfs alleen soennitische gemeenschappen in Beiroet te treffen is echter slechts één onderdeel van Netanyahu’s algemene zelfmoordstrategie. Als Hezbollah weinig mensen op het slagveld heeft, zal het ongetwijfeld strijders aantrekken uit de enorme soennitische gemeenschap in Libanon, wat wel eens een spelbreker zou kunnen zijn in een conventionele guerrillaoorlog.
Netanyahu is in de val gelopen waar bijna alle Israëlische leiders in trappen. Hij gelooft dat Libanon rijp is om ingenomen te worden en binnen enkele dagen geeft zo’n overwinning Israël een nieuw niveau van macht in de regio tegen degenen die woedend zijn over zijn machtsgreep. Als de arme infanterie- en tankdivisies van Israël Libanon in 2006 niet konden vasthouden zonder aanzienlijke verliezen, dan moet je je afvragen hoe ze dat nu wel kunnen, gezien het feit dat Hezbollah een veel meer gedisciplineerde en ervaren strijdmacht is dan in 2006? Bovendien, hoe zouden ze ervan kunnen dromen om Libanon in te nemen en de controle te krijgen over het gebied ten zuiden van de Litani rivier wanneer Hezbollah strijders in hun element zullen zijn? Hoewel het waar is dat Hezbollah zwaar getroffen is door zowel de moord op haar leider als op een aantal commandanten, zou het onverstandig zijn om haar kracht op het slagveld te onderschatten, vooral gezien het feit dat de Israëlische bombardementscampagne en haar genocide in Gaza meer Libanezen dan ooit tevoren heeft verenigd. Israël had de overhand voordat het de grens overstak, maar nu blijkt die gok een slechte weddenschap te zijn voor Netanyahu.
Maar gezien de constellatie van misrekening en verwilderde strategieën, zou je kunnen zeggen dat dit wordt overschaduwd door Israëls hachelijke situatie waarin de hele wereld met open mond toekeek hoe zijn eigen ‘ijzeren koepel’-verdedigingssysteem er op spectaculaire wijze niet in slaagde om minstens 200 raketten van Iran tegen te houden, waarvan vele hypersonisch. Terwijl de gemiddelde arbeider in het Verenigd Koninkrijk die zijn internationale nieuws van Sky krijgt misschien het hilarische narratief van de Britse regering slikt dat geen enkele raket iets heeft geraakt, zullen Netanyahu’s handen trillen als nooit tevoren. Zijn grootste en meest riskante gok is zojuist mislukt. Niet alleen is de regering Biden niet gevallen voor de list om een oorlog met Iran te beginnen, maar nu, terwijl uren dagen worden, lijken zijn eigen strategieën allemaal op die van een gek. Een aantal strategische militaire locaties in Israël werden geraakt, hoewel westerse media en zogenaamde journalisten ze niet gaan filmen, waardoor Netanyahu de aanval kan bagatelliseren.
Het is natuurlijk moeilijk om te bepalen welke kracht Israël nu heeft, omdat de middelen tot het uiterste zijn opgerekt en de halve garen bij Sky News ons voorliegen over de werkelijke situatie op de grond. Maar de gerichte aanval van Iran op de militaire infrastructuur was zo sluw als een vos op een brommer. Jullie Iron Dome is niet alleen nutteloos tegen veel van onze raketten, maar we kunnen ook jullie militaire bases raken, is de boodschap. Zelfs Netanyahu moet nu in een shocktoestand verkeren, wat de pauze verklaart. Hij moet verwoede gesprekken voeren met Washington terwijl hij met zijn generaals bespreekt wat nu de verstandigste zet is. Terugslaan of het slagveld verlaten met de manschappen en uitrusting die je zeker zult verliezen bij de volgende aanval en je nu concentreren op Libanon? Of om te proberen de Iraanse infrastructuur aan te vallen, misschien de olieraffinaderijen die een schietschijf zijn? Maar om dit zonder Amerika te doen, alleen, betekent ook om te gaan met wat terug zou komen naar Israël, misschien wel twee keer zoveel als voorheen, en voor de VS om neerbuigend met het vingertje te zwaaien met ‘we hebben je gewaarschuwd,’
Netanyahu moet kiezen tussen de hete olie van de pan of de vlammen eronder. En hij moet zich niet alleen zorgen maken dat hij in de val van Libanon wordt gelokt, hij moet ook denken aan de rol van andere bondgenoten van Hezbollah, zoals Syrië en Rusland. Sommige analisten kloppen zichzelf op dit moment misschien op de schouders als ze de ondergang van Netanyahu voorspelden. Hij heeft gefaald in Iran omdat zijn enorme gok is mislukt. Zelfs zijn wijste generaals hadden de reactie van Teheran niet kunnen inschatten; en hij faalt in Libanon met zijn grondinvasie, die hij eigenlijk niet had hoeven doen. Het spel is uit.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Psychopaten in parade… Westerse leiders medeplichtig aan Israëlische oorlogsmisdaden en genocide
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Israël : Zes landen aanvallen in de voorbije weken ?! Palestina, Libanon, Iran, Irak, Syrië, Jemen.
Zelfs schieten op VN-posities in Libanon !?
Blijkbaar zijn de aangerichte bloedbaden van Sabra, Shatila, Qana, … reeds lang vergeten en enkel nog hoogstens voer voor een minuscule voetnoot in de geschiedenis boeken.
Hoe ver te ver kan men gaan met oorlog voeren en moorden op industriële schaal en biotopen voor decenia verwoesten en onleefbaar maken ?
https://en.wikipedia.org/wiki/Qana_massacre
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bloedbaden_in_Sabra_en_Shatila
“Israel was created as the instrument to bring about the battle of Armageddon and the fulfillment of prophecy. It will destroy the sovereignty of all nations and result in a One World Government.” Bill Cooper.
Israel is engaged on seven different fronts at the moment. A country the size of New Jersey is provoking World War 3, as predicted. Iran, Lebanon, Palestine, Yemen, militias in Iraq and Syria, Russia through Ukraine, and soon China will be involved since they have oil interests in Iran. Israel was created to be destroyed.
*roeskie : Inderdaad. De joodse godsdienst is een ‘verelendungs’-theorie, om hun “uitverkoren” positie te vestigen.
Je zou haast denken dat Netanyahu het gewoon heel erg leuk vindt om zoveel mogelijk mensen te doen hemelen. Eerst de mRNA-genocide op zijn eigen mensen en nu de genocide op de Palestijnen en Libanezen.
Ondertussen heeft hij de Amerikanen goed in de tang, Epstein heeft zijn werk goed gedaan.
Israël is gespecialiseerd in het graven van kuilen voor anderen, zoals de Israëlische investering-scammers:
https://www.timesofisrael.com/german-prosecutors-take-aim-at-israelis-behind-77-million-euro-fraud-ring/
Trump visited gravesite of Chabad Rebbe to commemorate Oct. 7
https://www.jpost.com/diaspora/article-823582
Makow–“We cannot overstate the importance of Trump paying tribute to Schneerson on the anniversary of the Oct 7 attack which kicked off the Cabalist charade leading to WW3. Schneerson basically calls for the collapse of civilization and the genocide of non-Jews. “
Overduidelijk een voorbeeld van een valse Messias. Er zijn daadwerkelijk mensen die geloven (of op zijn minst beweren te geloven) dat Schneerson de Messias is, ook al is hij al overleden. Zou ook Trump wellicht de aspiratie hebben een valse Messias te zijn/worden? Hij heeft er de geschikte mentaliteit voor en tevens heeft hij vele trouwe Q-volgelingen die hem vereren als een soort Messias. Al weer een tijdje niks van Q gehoord trouwens.
*roeski : Bedankt voor de info.
Trump schijnt tegen Tucker Carlson gezegd te hebben, dat de Mossad tegen hem zei :”Neem Vance als V.P.; anders leggen we je om”. Vance als Israel-adept : tot “verzekering”.