Weet u nog, drie weken geleden, toen Poetin en het Russische leger in de tang zaten en het Oekraïense leger door Charkov walste? Dat was toen en de beloofde overwinning van Oekraïne bleef uit. Achteraf blijkt dat Rusland het strategisch zinloze gebied in de oblast Charkov in Oekraïne heeft verlaten en zijn troepen heeft verplaatst naar de Donbas, Zaporitsjië en Cherson. Waarom? Om in positie te zijn voor het referendum – dat wil zeggen, om de Oekraïense oblasten te verdedigen die de kans zouden krijgen om te stemmen over het al dan niet herenigen met moeder Rusland. Poetins latere aankondiging van de referenda, die afgelopen vrijdag van start gingen, was geen weesgegroetje of wanhoopsdaad. De planning hiervoor was al minstens een maand in de maak, misschien wel langer, schrijft Larry Johnson.
Terwijl Oekraïne zijn troepen bleef inzetten tegen de Russische linies en artillerieaanvallen uitvoerde op burgerdoelen, betaalde het een verschrikkelijke prijs in termen van menselijke slachtoffers en vernielde tanks en gevechtsvoertuigen, en slaagde het er niet in de stembusgang volledig te verstoren. Er waren internationale waarnemers die de stemming in de vier oblasts in de gaten hielden. Ik zou willen dat ten minste één verslaggever deze waarnemers zou vragen wanneer zij voor het eerst zijn benaderd en gevraagd om naar het door Rusland gecontroleerde gebied te komen en de controle uit te oefenen. Dat detail zou enig inzicht geven in de omvang van de voorbereiding van de referenda.
Het ziet ernaar uit dat de stemmen voor hereniging met Rusland overweldigend in het voordeel van de Russische republiek zullen zijn. Zodra de resultaten gecertificeerd zijn, zal de Russische Doema het besluit aanvaarden en zal Poetin de kers op de taart zetten en het officieel maken. Op dat moment – vrijdag – eindigt de speciale militaire operatie in Oekraïne en kan Rusland zijn nieuwe grondgebied verdedigen.
Ik verwacht dat Poetin de gebeurtenis zal herdenken en Oekraïne, de NAVO en de Verenigde Staten zal laten weten dat verdere aanvallen op Luhansk, Donetsk, Zaporhyzhia en Kherson een aanval op Rusland zullen zijn. Oekraïne en het westen zullen op de hoogte zijn. Zij zijn aan zet.
Dit creëert een kans voor wat er over is van Oekraïne om vrede te zoeken. Ik betwijfel of Oekraïne en het westen deze kans zullen aangrijpen. De aanvallen op de nieuwe Russische bevolking zullen doorgaan en Rusland zal optreden. In tegenstelling tot de terughoudendheid die de afgelopen ruim zes maanden is getoond, zal Rusland waarschijnlijk reageren met agressievere tactieken, waaronder het uitschakelen van de stroom in Oekraïne en het aanvallen van commandocentra, waaronder het hoofdkwartier van Zelensky in Kiev. Dit zal leiden tot een aanzienlijke escalatie van de gevechten, maar Oekraïne en de NAVO zullen slechts in beperkte mate in staat zijn te reageren. Waarom?
Het westen heeft niet langer de industriële basis om de Russische productie van oorlogsmateriaal te evenaren. Deze zwakte wordt nog verergerd door de dubbele klap van inflatie en economische ineenstorting die Europa teistert en de Verenigde Staten begint te raken. Het Royal United Services Institute (RUSI), ’s werelds oudste en belangrijkste denktank op het gebied van defensie en veiligheid in het Verenigd Koninkrijk, heeft onlangs een belangrijk essay gepubliceerd waarin deze achteruitgang in detail wordt beschreven:
De oorlog in Oekraïne heeft bewezen dat het tijdperk van de industriële oorlogsvoering nog steeds bestaat. Het massale verbruik van uitrusting, voertuigen en munitie vereist een grootschalige industriële basis voor herbevoorrading – kwantiteit heeft nog steeds een eigen kwaliteit. In de strijd op grote schaal zijn 250.000 Oekraïense soldaten, samen met 450.000 onlangs gemobiliseerde burgersoldaten, ingezet tegen ongeveer 200.000 Russische en separatistische troepen. Het bewapenen, voeden en bevoorraden van deze legers is een enorme opgave. Vooral de herbevoorrading met munitie is een zware opgave. Voor Oekraïne wordt deze taak nog verergerd door de Russische diepvuurcapaciteiten, die gericht zijn op de Oekraïense militaire industrie en transportnetwerken in het hele land. Het Russische leger heeft ook te lijden gehad van Oekraïense grensoverschrijdende aanvallen en sabotagedaden, maar op kleinere schaal. Het verbruik van munitie en uitrusting in Oekraïne kan alleen in stand worden gehouden door een grootschalige industriële basis.
Deze realiteit zou een concrete waarschuwing moeten zijn voor westerse landen, die hun militaire industriële capaciteit hebben teruggeschroefd en schaal en effectiviteit hebben opgeofferd aan efficiëntie. Deze strategie berust op onjuiste veronderstellingen over de toekomst van oorlog, en is beïnvloed door zowel de bureaucratische cultuur in westerse regeringen als de erfenis van conflicten met een lage intensiteit. Momenteel heeft het Westen wellicht niet de industriële capaciteit om een grootschalige oorlog te voeren. Als de Amerikaanse regering van plan is om opnieuw het arsenaal van de democratie te worden, dan moeten de bestaande capaciteiten van de Amerikaanse militair-industriële basis en de kernveronderstellingen die de ontwikkeling ervan hebben gestuurd, opnieuw worden bekeken. – https://www.rusi.org/explore-our-research/publications/commentary/return-industrial-warfare
Dit is het werk van Lt Col (gepensioneerd) Alex Vershinin, een Amerikaans staatsburger. Hij schetst in detail de uitdaging waarmee de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten worden geconfronteerd als zij het aandurven Rusland in een tit-for-tat strijd te betrekken:
Momenteel verminderen de VS hun voorraden artilleriemunitie. In 2020 zijn de aankopen van artilleriemunitie met 36% gedaald tot 425 miljoen dollar. In 2022 is het plan om de uitgaven voor 155mm artillerierondes terug te brengen tot 174 miljoen dollar. Dit komt overeen met 75.357 M795 ‘domme’ basisgranaten voor reguliere artillerie, 1.400 XM1113-granaten voor de M777 en 1.046 XM1113-granaten voor uitgebreide artilleriekanonnen. Tot slot is er 75 miljoen dollar gereserveerd voor Excalibur precisiegeleide munitie die 176.000 dollar per ronde kost, in totaal dus 426 granaten. Kortom, de jaarlijkse Amerikaanse artillerieproductie is in het beste geval goed voor 10 dagen tot twee weken strijd in Oekraïne. Als de aanvankelijke schatting van het aantal afgevuurde Russische granaten met 50% wordt overschreden, zou de geleverde artillerie slechts drie weken meegaan.
De VS is niet het enige land dat voor deze uitdaging staat. In een recent oorlogsspel waarbij Amerikaanse, Britse en Franse troepen betrokken waren, waren de Britse troepen na acht dagen door hun nationale voorraden kritieke munitie heen. – https://www.rusi.org/explore-our-research/publications/commentary/return-industrial-warfare
Rusland daarentegen geniet de luxe van defensiefabrieken die 24 uur per dag werken en munitie, voertuigen, tanks, drones, granaten en raketten produceren. Het westen koestert nog steeds de illusie dat de Russische economie wankelt. Rusland beschikt over de mineralen, het materiaal en het gekwalificeerde personeel die nodig zijn om te produceren wat het Russische leger nodig heeft om operaties in stand te houden; vooral intensieve gevechtsoperaties.
Ik weet niet of dit van meet af aan het Russische plan was – d.w.z. operaties uitvoeren die de Verenigde Staten en Europa in feite ontwapenen – of dat dit puur toeval is. Hoe dan ook, het westen heeft geen haalbare opties, behalve een kernoorlog, om Rusland in Oekraïne te verslaan.
De komende weken zullen breuken in het NAVO-bondgenootschap aan het licht brengen. Groot-Brittannië, bijvoorbeeld, werd vanochtend wakker om te horen dat het eens zo machtige pond Sterling, dat ooit twee keer zoveel waard was als de Amerikaanse dollar, nu minder waard is dan de dollar. Dat betekent dat de Britten meer gaan betalen voor producten die zij uit de Verenigde Staten importeren. Hoewel de Verenigde Staten slechts goed zijn voor 12% van de Britse import, zal de prijsstijging de inflatiespiraal in het Verenigd Koninkrijk verder aanwakkeren. De kersverse Britse premier Liz Truss krijgt al te maken met tegenwerking van de Tories over haar voorgestelde economische plan. De dood van koningin Elizabeth heeft de politieke problemen een paar weken op een laag pitje gezet. Die wittebroodsweken zijn voorbij en de druk van de binnenlandse politiek in het VK zal verdere steun voor Oekraïne minder zeker maken.
De instortende economieën in Frankrijk, Duitsland en Italië zullen die landen er ook toe dwingen meer tijd te besteden aan het sussen van de groeiende binnenlandse onrust. Als je de energiecrisis en de Oekraïense militaire tegenslagen bij het invallen van de winter meerekent, zal het fundament van de NAVO eenheid ten opzichte van Oekraïne waarschijnlijk barsten.
Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Rusland zegt dat het klaar is voor een “grote, kolossale oorlog” met de NAVO
Von der Leyen heeft net aangekondigd dat de EU het referendum niet zal erkennen.
En dat er zware sancties zullen zijn voor wie dat niet doet.
We weten de uitslag nog niet, wat als het nu positief voor US/EU zou zijn 🐒
Het is niet aan Von der Leyen om deze referenda te erkennen of niet. Zodra Rusland deze zal erkennen, zal het een internationale erkenning zijn en daarmee een feit. Dat de bevolking er zelf over beslist heeft.
Kijk, dat is typisch de nazi arrogantie van die teef.
Het is volkomen irrelevant of ze dat wel of niet doet; en of EU dat wel of niet doet, en of USA dat wel of niet doet.
Er zijnwaarnemers; en als die akkoord gaan is het ok; en kan RU daarop handelen.
Führerin Von der Leyen overspeelt voortdurend haar hand, in opdracht van…?
Rara…het is seniel en blabbert zonder te weten wat het zegt…