London Calling. Hoeveel geduld heeft het Westen nog met Zelensky?

Hoeveel tijd heeft Zelensky nog met zijn zogenaamde speciale relatie met de westerse elites en de NAVO? Onder geopolitieke deskundigen heerst de opvatting dat de relatie begint te verzuren, aangezien er de laatste weken een aantal indicatoren zijn die erop wijzen dat het verstandshuwelijk wel eens op de klippen zou kunnen lopen, schrijft Martin Jay.

Dit is niet omdat hij niet naar de kroning van koning Charles ging, maar ervoor koos zijn vrouw te sturen, hoewel dit zal worden opgemerkt in de machtskringen in Londen. Nee, u moet verder teruggaan tot eind februari, toen de betrekkingen begonnen te wankelen toen de Oekraïense president in dat hilarische “bel me” artikel op de media aankondigde dat hij de Chinese premier Xi de hand wilde reiken. Dit is de grootste aanwijzing dat zijn tijd opraakt bij de westerse elites die hem steeds minder uitrusting en ordonnantie leveren, niet in de laatste plaats omdat hun eigen voorraden zo absurd laag zijn dat hun eigen landen zich nu niet meer kunnen verdedigen tegen eender welke aanval, waarbij een Britse generaal onlangs in de Britse pers onthulde dat Groot-Brittannië slechts “ongeveer 22 uur munitie” had in een conflictsituatie. Het “bel me” artikel maakte het Westen zo bang dat de secretaris-generaal van de NAVO binnen enkele dagen aankondigde dat “Oekraïne lid zal worden van de NAVO”, wat zo’n absurditeit was dat zelfs Zelensky zelf de opmerking later moest uitpakken en afzwakte.

Dan waren er de uitgelekte Pentagon-papieren, waarvan ik heb betoogd dat ze nep zijn. Heeft Zelensky dit lek georganiseerd om druk uit te oefenen op de VS om een wapenzending te bespoedigen, en om het Westen in verlegenheid te brengen door de plannen van Egypte te “onthullen” om raketten naar Oekraïne te sturen om Rusland te helpen? Zeker een realistischer argument dan een ongeschoolde Amerikaanse militair die ze op het net zet om een rekening te vereffenen, hoewel we het idee dat de soldaat als doorgeefluik werd gebruikt niet mogen verwerpen.

Wat meer houvast biedt en de impasse verklaart waarvan we volgens mij nu getuige zijn, bevindt zich op het slagveld van Oekraïne. Het Westen hoopte nu zeker, met nog maar enkele maanden te gaan voor de herverkiezingscampagne van Biden, dat hij iets zou hebben om de kiezers in de VS te laten zien, die zich afvragen hoe het mogelijk is dat er een half miljoen Amerikaanse burgers dakloos zijn terwijl er meer dan 100 miljard dollar is uitgegeven aan militaire hulp voor Oekraïne. Maar in plaats van symbolische overwinningen heeft Zelensky alleen maar nederlagen.

Meer recent zijn we getuige geweest van de inname van Bakhmut door Russische troepen met zware verliezen aan beide zijden. De NAVO-bazen en westerse leiders moeten zich afvragen als er nog een stad als Bakhmut valt wat dat doet met het moreel van de troepen. Heeft het een domino-effect en stort de hele zaak in elkaar? Zelensky en Biden hebben allebei dringend behoefte aan een overwinning in Oekraïne, maar dat vooruitzicht lijkt steeds onwaarschijnlijker en dus zal in de toekomst waarschijnlijk meer gebruik worden gemaakt van onorthodoxe methoden. De amateuristische drone-aanval op het Kremlin is een goed voorbeeld. Zelensky wordt verscheurd tussen de verantwoordelijkheid voor een volledig WOIII-scenario (dat hij in het verleden een aantal keren heeft uitgelokt, zoals de raketaanval op Polen) of naar de Chinezen stappen voor een vredesakkoord. Dat laatste zal hem echter duur komen te staan, want Xi is alleen geïnteresseerd in vrede in ruil voor een rijke oogst, in commercieel opzicht, zoals we leerden toen het telefoongesprek met Xi eindelijk plaatsvond.

Voor Stoltenberg of zelfs Biden moet dit een cruciaal moment zijn geweest dat zij nauwelijks konden geloven. Het vertelde hen beiden dat Zelensky slechts een bondgenoot is in de breedste zin van het woord en een ondankbare snotaap die in het beste geval niet te vertrouwen is. Een beroep doen op Xi voor een vredesakkoord betekent dat zelfs Zelensky zelf niet veel hoop koestert dat zijn betrekkingen met het Westen nog lang zullen duren en dat de eigenlijke strijd ter plaatse zal blijven zoals die is. Wat wel interessant is, is dat ook westerse elites die een groot belang in hem en Oekraïne hebben, nerveus worden.

Was het niet meer dan toeval dat de vrouw van Zelensky naar de kroning in Londen werd gestuurd? Of begint zelfs het Verenigd Koninkrijk, een trouwe supporter van hem en Oekraïne, de relatie nu te herwaarderen na het gesprek met Xi?

Dit zou een verklaring kunnen zijn voor het feit dat een Britse minister onlangs tegenover de pers op schokkende wijze heeft toegegeven dat sommige wapens die het Verenigd Koninkrijk naar Oekraïne stuurt, daar niet aankomen, maar worden verkocht op zwarte markten in Oost-Europa.

Onlangs gaf de Britse minister van Defensie James Heappey toe dat sommige wapenzendingen die door westerse geldschieters aan Kiev zijn geleverd, van eigenaar kunnen zijn veranderd voordat ze de frontlinie bereikten. Hij gaf geen duidelijkheid over de precieze hoeveelheid of soorten wapens die zouden zijn omgeleid.

Zijn reactie kwam niet voort uit een verzoek van de media, maar van het Schotse parlementslid Kenny MacAskill, die de minister vroeg een schatting te maken van het aandeel van de Britse militaire hulp aan Oekraïne dat is doorverkocht voordat het de troepen van het land bereikte.

Heappey antwoordde enigszins vaag dat het VK “krachtige procedures” hanteert om ervoor te zorgen dat alle hulp die via het Internationale Donorcoördinatiecentrum loopt, wordt doorgegeven aan het Oekraïense leger.

Hij gaf echter toe dat “er geïsoleerde berichten zijn geweest” – hoewel uiterst zeldzaam – dat aan Oekraïne gegeven materieel niet aan de frontlinie zou zijn doorgegeven, zonder meer details te geven.

Mijn eigen onderzoek in de Daily Mail van juli 2022 concludeerde dat er zendingen Britse en Amerikaanse wapens op de zwarte markt terechtkomen en in Syrië in handen komen van pro-westerse jihadisten die vechten tegen de troepen van Assad. Toen ik het ministerie van Defensie om opheldering vroeg, waren ze ook ongelooflijk vaag over het geven van details, maar samen met een voormalige inlichtingenofficier die ik interviewde, zeiden ze dat er geen traceerapparatuur als zodanig in de uitrusting zat – iets wat moeilijk te geloven lijkt. Mijn ervaring is dat mijn eigen regering tegen mij liegt en dat een aantal parlementsleden met wie ik contact opnam, nerveus werden en hun bereidheid om aan mijn onderzoek mee te werken introkken zodra ze precies wisten waarover het ging. Het is zeer waarschijnlijk dat Heappy liegt over de beperkte aantallen, net zoals het meer dan waarschijnlijk is dat het MvD liegt over het feit dat er geen traceerapparatuur is geïnstalleerd.

Wat realistischer te geloven is, is dat de betrekkingen tussen Londen en Kiev ook verslechteren. Het is één ding om de cabal van Zelenksy’s toe te staan een deel van de verzonden uitrusting door te verkopen om hun eigen activiteiten te financieren en een rocksterlevensstijl in stand te houden toen de kansen in het voordeel van het Oekraïense leger leken te zijn; maar iets heel anders wanneer de strijd in het voordeel van Rusland lijkt te zijn gekeerd en Zelensky naar China belt voor hulp. Dat is niet bijten in de hand die je voedt, maar eerder de hand afsnijden en hem voor de smerige honden in je straat gooien om te verslinden.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Zelensky is een wandelende dode

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: