Een moedige vrouw heeft de taak op zich genomen om verwondingen door de Pfizer COVID-vaccinatie te onderzoeken en te rapporteren die zijn veroorzaakt door het COVID-vaccin van Pfizer en die door de media worden genegeerd in haar eigen land, Israël, waar de regering het vaccin bijna aan iedereen heeft toegediend, schrijft Lifesitenews.com.
De moedige Israëlische vrouw, die zichzelf introduceert als Avital, een moeder van twee jongens, zegt dat ze met “honderden mensen” heeft gesproken en “duizenden verslagen” heeft gelezen van mensen die schade hadden ondervonden van de vaccinatie, maar bang waren om zich in het openbaar uit te spreken “omdat deze kwestie wordt behandeld met vijandigheid”.
“De afgelopen maanden heb ik van steeds meer mensen gehoord dat zij ernstige bijwerkingen hebben gekregen kort nadat zij de Pfizer-prik hadden gekregen. Ik heb ook gemerkt dat geen enkele nieuwszender, journalist, verslaggever of wie dan ook deze gebeurtenissen grondig heeft onderzocht en de gegevens heeft gepubliceerd,” aldus Avital.
Pas toen de regering begon met het toedienen van het experimentele geneesmiddel aan de kinderen van het land, realiseerde zij zich dat iemand aan de bel moest trekken, legt zij uit: “Het was toen dat ik besloot deze taak op mij te nemen,” zegt zij.
Het resultaat van haar werk is The Testimonies Project, een website met een uur durende video uur met de aangrijpende verhalen van 40 mensen die bereid waren in het openbaar te spreken over hun ervaringen in de weken en maanden nadat zij waren geïnjecteerd met het met abortus-verontreinigde mRNA-vaccin van Pfizer.
Degenen die moedig hun mening geven, beschrijven hoe zij lijden aan een reeks levensveranderende aandoeningen. Sommige getuigenissen zijn van familieleden die het woord voeren namens een zoon of broer die inmiddels is overleden.
In de presentatie worden de getuigenissen gegroepeerd in zeven verschillende categorieën: Hartproblemen (die het leeuwendeel van de gevallen uitmaakten), ziekteverschijnselen, bloedstolsels, bloedingen en miskramen, infecties en ontstekingen, huidproblemen en neurologische problemen, die allemaal overeenkomen met klachten die worden aangetroffen in internationale gegevensbanken over vaccinslachtoffers, waaronder het VS Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS) en het Europese EudraVigilance-systeem.
Alle sprekers beschrijven hoe zij worstelen met constante pijn en moeite hebben met het uitvoeren van dagelijkse taken waaraan zij enkele maanden daarvoor nog gewend waren. Velen delen ook mee dat zij, ondanks hun persoonlijke bedenkingen tegen de vaccinatie, door werkgevers, autoriteiten, scholen en zelfs familie en vrienden onder druk worden gezet om de vaccinatie van Pfizer toch te nemen.
Sommige deelnemers verklaren dat de reden voor de vaccinatie het Israëlische “Groene Paspoort” was, het eerste COVID-vaccinatiecontrolesysteem in de wereld. Het paspoort werd al snel verplicht voor burgers om toegang te krijgen tot bepaalde winkels, cafés, uitgaansgelegenheden en zelfs internationale reizen.
Eén man, de 41-jarige Ali Abu Latif, besloot zich te laten vaccineren als gevolg van “sociale druk” nadat hij er aanvankelijk “fel op tegen” was. Hij legt uit dat hij op 8 maart, de avond dat hij zijn tweede vaccinatie kreeg, oorpijn kreeg. De pijn werd zo ondraaglijk dat hij voor vijf dagen in het ziekenhuis werd opgenomen totdat zijn gezondheidstoestand weer normaal leek te zijn.
Iets meer dan een week later kreeg Latif, die voordien fit was en regelmatig sportte, een beroerte. Na een paar dagen in het ziekenhuis werd hij ontslagen en kreeg hij een looprek om zijn nu ernstig beperkte mobiliteit te ondersteunen. “Als ik thuis instort, sleept mijn vrouw me naar bed,” vertelt Latif.
Enkele maanden later, op 7 juli, werd hij getroffen door een tweede beroerte die zijn gehele linkerzijde verlamde. Latif legt uit dat pijnstillers zijn lijden niet langer verlichtten en dat hij ’s nachts nauwelijks kan slapen. Hij zegt dat zijn leven voor zijn ogen “in duigen” is gevallen. Als gevolg van zijn beroertes is hij nu aan een rolstoel gekluisterd.
“Ik wacht nu op de derde klap om te zien of ik blijf leven of niet,” zegt Latif.
Een ander opmerkelijk geval is dat van Haya, een 46-jarige moeder van drie jonge kinderen, die verklaart dat zij vrijwel onmiddellijk na haar tweede Pfizer-injectie op 18 maart last kreeg van vreselijke hoofdpijn.
Toen zij een paar dagen later op haar werk kwam, zegt Haya dat haar hand was opgezwollen tot “twee keer de normale grootte”, waarop haar baas haar naar huis stuurde. Op de terugweg verslechterde haar toestand echter. “Ik kon niet ademen, ik dacht dat ik mijn tong zou inslikken, ik kon niet recht rijden,” zegt ze.
Toen ze thuiskwam, zakte de moeder in elkaar en werd ze opgenomen in het ziekenhuis. Haya legt uit dat de artsen die haar onderzochten verbijsterd waren over haar toestand en blijkbaar niet wisten hoe zij haar moesten behandelen.
Door het mengsel van medicijnen dat zij nu slikt, is zij niet in staat te slapen of haar huishouden te runnen, aldus Haya. “Ik heb kleine kinderen die een moeder nodig hebben,” zegt ze. “Ze moeten in bad en gevoed worden, ze hebben me nodig om met ze te springen of ze naar het park te brengen.”
Met moeite om haar tranen in bedwang te houden, voegt Haya eraan toe dat dit niet langer mogelijk is. “Mijn leven is geruïneerd … mijn leven zoals het nu is, het is afgelopen.”
Hoewel de toestand van Haya onmiddellijk na haar tweede injectie in maart verslechterde, kreeg zij acht maanden later, op 1 november, een afspraak voor een medisch consult.
In het licht van hun ervaringen waarschuwen de sprekers allen met klem tegen het nemen van de COVID-vaccinatie en bevestigden zij dat zij hun kinderen niet zouden laten inenten.
In een gesprek met LifeSiteNews zei Avital dat de vele verwondingen die zo snel na de COVID-vaccinatie optraden, haar al snel zorgen baarden. Zij werd vooral kritisch toen de Israëlische media geen verslag deden van de verhalen die zij zag en hoorde van vrienden en op sociale media.
“Op internet stapelden de berichten zich op, vooral in groepen, over mensen die gewond waren geraakt nadat ze waren gevaccineerd. Maar tegelijkertijd is er niets in de Israëlische media,” zegt Avital.
“Niemand luistert naar hen,” betreurt Avital, “niemand geeft ook maar iets om hen. En zij zijn slechts het topje van de ijsberg.”
“Zij waren de enige mensen die dapper genoeg waren om zich uit te spreken op het moment dat ze met het project doorgingen,” zegt ze, eraan toevoegend dat naast deze dappere paar, “er duizenden en duizenden gevallen zijn.”
Avital stelt voor de invoering van vaccinatie te stoppen totdat medisch onderzoek heeft uitgewezen wat de oorzaak is van de wijdverbreide negatieve gezondheidstendensen. “Ze moeten ermee ophouden en natuurlijk mogen ze de vaccinatie niet aan kinderen geven,” zegt ze.
Zij benadrukt dat de regering “probeert ons het zwijgen op te leggen en te voorkomen dat mensen de wereld vertellen wat er mis is met hen … er is geen second opinion in Israël.” Maar door initiatieven als het Testimonies Project, “begint het in de openbaarheid te komen.”
Avital spreekt de wens uit dat het Testimonies Project vele anderen die over hun ervaringen hebben gezwegen, zal helpen hun eigen getuigenissen onder de aandacht van het publiek te brengen en licht te werpen op de schade die vaccinatie heeft aangericht. “Ik hoop dat alle mensen die verwond zijn en er niet over durven te praten, hun verhaal openbaar zullen maken,” zegt Avital.
De steun voor haar werk is overweldigend, zegt ze, en ze legt uit dat sinds de video is vrijgegeven, “nieuwe mensen contact met me blijven opnemen om een getuigenis af te leggen of om me gewoon te laten weten wat er is gebeurd”. De kosten van het project, inclusief onderzoek, reizen, filmen en productie, bedroegen ongeveer 20.000 shekels (ongeveer 6.230 dollar), legt Avital uit, en merkt op dat de mensen zo bereidwillig waren om te helpen dat “ik het geld in veertien dagen bij elkaar heb gekregen”.
Avital heeft Israëli’s die schade hebben geleden door de vaccinatie opgedragen contact op te nemen met het Israeli People’s Committee, een onafhankelijke groep van artsen, advocaten en wetenschappers die gevallen van schade door vaccinatie documenteren om transparantie te creëren en medische genoegdoening en juridische compensatie te zoeken.
“Als het u of iemand die u kent is overkomen, neem dan contact op met het The Israeli People’s Committee. Deel dan alsjeblieft deze video en voeg je persoonlijke verhaal toe. Omdat je niet langer alleen bent. Er zijn duizenden getuigenissen om je te steunen,” moedigt Avital aan.
“Als het om onze kinderen gaat, moet de waarheid naar buiten komen.”
In de Verenigde Staten laten VAERS-gegevens zien dat er 798.636 letselmeldingen zijn ingediend tussen 8 oktober 2021 en 14 december 2020, toen de uitrol van COVID-vaccinatie begon. Van het totale aantal meldingen hield 53,5 procent van de verwondingen verband met injectie met de experimentele mRNA-prik van Pfizer.
De injectie van Pfizer is in verband gebracht met 11.350 sterfgevallen, goed voor een onevenredige 67,7 procent van alle sterfgevallen na een COVID-prik in de VAERS-databank.
Hoewel het oorzakelijke verband niet expliciet wordt bevestigd door het VAERS-meldsysteem, kan er ook niet van worden uitgegaan dat alle ongewenste voorvallen worden gemeld. Uit een studie uit 2010 blijkt dat “minder dan 1% van de verwondingen door vaccins” aan VAERS wordt gemeld, wat erop wijst dat het werkelijke aantal sterfgevallen en verwondingen aanzienlijk hoger ligt.
The testimonies project – the movie
Er zijn geen woorden meer voor.
Alleen tranen en machteloosheid. Het geweld waarmee elke vorm van openheid wordt onderdrukt benadrukt de werkelijkheid. Behalve voor de degenen die wegkijken, en die zijn er nog teveel.
Beste,
In onderstaand artikel (zie link) staat een fout: in een vd laatste alinea’s staat dat het gaat om een onderzoek uit 2010. Ws had dit 2020 moeten zijn?
https://www.frontnieuws.com/israelische-moeder-lanceert-project-om-vaccinatieschade-bloot-te-leggen-en-wordt-overspoeld-met-onnoemelijk-lijden/?fbclid=IwAR1jP0CLrF97jjzJxeUHBmnCqPwK4ydrvMekHMdbqbnQHBmt_7lzL5WAyS8
Mvgr,
Viviane Smit