De uitspraken van de regering-Trump over het buitenlands beleid blijven verrassen.
Eind januari deed minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio uitspraken die sterk afwijken van het beleid dat de VS al decennialang voert. Hij schafte de ‘unipolariteit’ af – de veronderstelde leidende rol van de VS in het wereldbeleid – en erkende en onderschreef een multipolaire wereld, schrijft Bernhard.
Hij stelde grenzen aan Amerikaanse interventie door de legitieme belangen van anderen te erkennen:
De wereld heeft altijd zo gewerkt dat de Chinezen doen wat in het belang van China is, de Russen doen wat in het belang van Rusland is, de Chilenen doen wat in het belang van Chili is, en de Verenigde Staten moeten doen wat in het belang van de Verenigde Staten is. Waar onze belangen overeenkomen, ontstaan partnerschappen en allianties; waar onze belangen uiteenlopen, is het de taak van de diplomatie om conflicten te voorkomen en tegelijkertijd onze nationale belangen te behartigen en te begrijpen dat zij hun belangen zullen behartigen. En dat is verloren gegaan.
Rubio wil dat concept opnieuw introduceren:
En ik denk dat dat aan het einde van de Koude Oorlog verloren is gegaan, omdat wij de enige macht in de wereld waren en dus de verantwoordelijkheid op ons namen om in veel gevallen een soort wereldregering te worden en alle problemen op te lossen. Er gebeuren vreselijke dingen in de wereld. Dat is zo. En dan zijn er vreselijke dingen die rechtstreeks van invloed zijn op onze nationale belangen, en daar moeten we weer prioriteit aan geven. Het is dus niet normaal dat de wereld slechts één supermacht heeft. Dat was geen normale situatie, maar een uitzondering. Het was een gevolg van het einde van de Koude Oorlog, maar uiteindelijk zou je weer terugkeren naar een multipolaire wereld met meerdere grootmachten in verschillende delen van de wereld. Dat is nu het geval met China en in zekere mate ook met Rusland, en daarnaast zijn er nog schurkenstaten als Iran en Noord-Korea waar je mee te maken hebt.
Dat was een geweldig (zij het zeer laat) en verbazingwekkend inzicht van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken. Vooral van iemand die eerder verbonden was met de neoconservatieve beweging.
President Trump brengt momenteel een bezoek aan de Arabische staten langs de Perzische Golf. Zijn belangrijkste doel daar is het innen van tribuut in de vorm van wapen- en investeringsovereenkomsten in ruil voor ‘veiligheid’. Daarmee zet hij de beschermingspraktijken voort die sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog een belangrijk aspect van het mondiale beleid van de VS zijn geweest.
Maar tijdens een toespraak (video) op het Saoedi-Amerikaanse investeringsforum betrad hij ook nieuw terrein. Hij nam een kwartier de tijd om zijn gastheer te prijzen en op te scheppen over zijn eigen ‘prestaties’. Hij prees kroonprins Mohammad bin Salman en andere heersers in de Golf, om vervolgens, twintig minuten later, over te gaan tot kritiek op het eerdere (?) Amerikaanse beleid van ‘regimeverandering’.
Het Witte Huis heeft geen transcriptie van de 50 minuten durende toespraak gepubliceerd, alleen korte fragmenten. Een volledige transcriptie is echter hier beschikbaar.
Hier zijn de fragmenten die wijzen op nieuw beleid:
Voor onze ogen overstijgt een nieuwe generatie leiders de oude conflicten van vermoeide verdeeldheid uit het verleden en smeedt een toekomst waarin het Midden-Oosten wordt gekenmerkt door handel, niet door chaos, waarin het technologie exporteert, niet terrorisme, en waarin mensen van verschillende naties, religies en geloofsovertuigingen samen steden bouwen, in plaats van elkaar met bommen te vernietigen. Dat willen we niet.
(Applaus)
En het is van cruciaal belang dat de rest van de wereld beseft dat deze grote transformatie niet het werk is van westerse interventionisten of mensen die in mooie vliegtuigen komen om jullie te vertellen hoe jullie moeten leven en jullie eigen zaken moeten regelen. Nee, de schitterende wonderen van Riyad en Abu Dhabi zijn niet gecreëerd door de zogenaamde natiebouwers, neocons of liberale non-profitorganisaties zoals diegenen die biljoenen dollars hebben uitgegeven aan de mislukte ontwikkeling van Kabul, Bagdad en zoveel andere steden. In plaats daarvan is de geboorte van een modern Midden-Oosten tot stand gekomen door de mensen in de regio zelf, de mensen die hier wonen, de mensen die hier hun hele leven hebben gewoond, die hun eigen soevereine landen hebben opgebouwd, hun eigen unieke visies hebben nagestreefd en hun eigen lot op hun eigen manier hebben bepaald. Het is echt ongelooflijk wat jullie hebben bereikt.
Uiteindelijk hebben de zogenaamde natiebouwers veel meer naties verwoest dan ze hebben opgebouwd, en de interventionisten hebben zich bemoeid met complexe samenlevingen die ze zelf niet eens begrepen. Ze vertelden jullie hoe jullie het moesten doen, maar ze hadden zelf geen idee hoe ze het moesten doen. Vrede, welvaart en vooruitgang kwamen uiteindelijk niet voort uit een radicale afwijzing van jullie erfgoed, maar juist uit het omarmen van jullie nationale tradities en het omarmen van datzelfde erfgoed waar jullie zo van houden.
(Applaus)
En dat is iets wat alleen jullie konden doen. Jullie hebben een modern wonder verricht op Arabische wijze. Dat is een goede manier.
(Applaus)
Trump gaat verder met andere landen in het Midden-Oosten (behalve Israël). Hij hekelt Biden en Iran om vervolgens een (niet nader omschreven) deal te sluiten.
Op een gegeven moment komt hij terug op het thema interventie:
Als president van de Verenigde Staten zal ik altijd de voorkeur geven aan vrede en partnerschap, wanneer die resultaten kunnen worden bereikt. Altijd. Dat zal altijd zo blijven. Alleen een dwaas zou anders denken. De afgelopen jaren zijn veel te veel Amerikaanse presidenten in de ban geweest van het idee dat het onze taak is om in de ziel van buitenlandse leiders te kijken en met het Amerikaanse beleid gerechtigheid te laten geschieden voor hun zonden. Ze maakten graag gebruik van ons zeer machtige leger, …
…
Ik geloof dat het Gods taak is om te oordelen, en mijn taak om Amerika te verdedigen en de fundamentele belangen van stabiliteit, welvaart en vrede te bevorderen. Dat is wat ik echt wil doen.
De rest van de toespraak is typisch Trump. Er is veel gebral, veel zelfverheerlijking en tonnen hypocrisie.
Maar de delen die ik hierboven heb geciteerd, zijn nieuw. Samen met de eerdere opmerkingen van Rubio wijzen ze op een heel ander beleid dan dat van eerdere presidenten.
De fragmenten uit de toespraak die door het Witte Huis zijn gepubliceerd, zijn vrijwel identiek aan de fragmenten die ik hierboven heb geciteerd. Het is duidelijk dat men deze fragmenten extra belang wil geven door ze apart van de rest van de toespraak te publiceren. Wie heeft de toespraak geschreven en wie in het Witte Huis was voorstander van deze bewoordingen?
Zal Trump handelen in de lijn van de toespraak? Of zal hij terugvallen in het gebruikelijke patroon van een interventionistisch buitenlands beleid dat links en rechts regimeveranderingen nastreeft?
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Video: WEF Globalisten geven toe dat “Nieuwe Wereldorde heeft verloren van Trump”
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Zal Trump handelen in de lijn van de toespraak? Of zal hij terugvallen in het gebruikelijke patroon van een interventionistisch buitenlands beleid dat links en rechts regimeveranderingen nastreeft?
Geen idee, ik weet eigenlijk niet waar hij mee bezig is. Wie eigenlijk wel?
De narcist krijgt tevens een vliegtuigje van 400 miljoen…..No problem, met die geplande gaspijplijn door Syria naar Europa toe, kan dat gemakkelijk betaald worden !
Schurken staten……..er is maar 1 echte schurken staat nou eigenlijk 2, het drie letter land USA en het Zionisten tuig Israël.
Dat is zeer juist, Spijtig dat er nog zovele zijn die het niet snappen