In de oorlog, en in het leven meer in het algemeen, is het begrip tempo essentieel. In zijn meesterwerk Philosophy and Real Politics benadrukt de Britse “Leninistische” filosoof Raymond Geuss “prioriteiten, voorkeuren, timing” (p. 30) als bepalende verschillen tussen “echte politiek” en de abstracte, universalistische filosofie die alles afvlakt in de ondoorgrondelijke onwetendheid van het tijdloze heden en de diepteloze oppervlakte, schrijft Jo Red.
Denk daaraan terwijl u de verjaardag van Poetin viert door te juichen bij de vernieling van de Krimbrug – en het verlies van 3 onschuldige levens. Wordt daar alstublieft aan herinnerd. Het een of het ander moet gelden: je plant en voert een oorlog uit – zoals alles – met het oog op de intrinsieke logica ervan – die haar eigen en specifieke tempo dicteert – of anders ga je in het offensief en sla je toe met een oor voor het publiek en een oog voor choreografische foto-opnames. Nee, het synchroniseren van de wereldgeschiedenis en de gebeurtenissen in het privéleven van Poetin, of welk ander individu dan ook, is geen mogelijkheid. Dat heet “referentiewaan” en kan een teken zijn van een ernstige geestesziekte.
Het punt dat ik probeer over te brengen is dat Rusland, in tegenstelling tot Oekraïne, niet snel zal reageren op de symbolische provocaties van Oekraïne op de timing van een mediale agenda. Big Serge heeft zeer overtuigend uitgelegd dat zij waarschijnlijk het schema volgen dat wordt gedicteerd door militaire en politieke noodzaak, in plaats van de “gebeurtenissen” die de aandacht trekken van westerse zogenaamde “politici” (zie: Frontnieuws Politiek met andere middelen. Is Zelensky trouwens door Facebook herinnerd aan de verjaardag van Poetin?
Hoe dan ook, het zou een vergissing zijn te denken dat het offensief van Rusland niet “doorgaat” vanwege de vorderingen van de Oekraïners op het terrein. Terwijl de junta van de VS de Oekraïense jeugd blijft opjagen om nutteloos te worden afgeslacht bij de bezetting van een bijna lege 2000 vierkante kilometer onder Russisch vuur, ontvouwen zich wereldwijde ontwikkelingen onder de beschaamde “afleiding” van de westerse media.
Poetin in zijn recente toespraak, paus Franciscus sinds jaren, en nou ja, gewoon iedereen op dit punt heeft kunnen vertellen dat dit een wereldwijde oorlog is. De sabotage van Nord Stream door toedoen van de Anglo-Amerikanen is slechts een extra, onnodig bewijs dat de confrontatie met Rusland zich uitstrekt van de Kaukasus tot aan de Deense Zee en verder.
Nog maar een paar dagen geleden verdreef een anti-Franse en pro-Russische opstand de laatste iteratie van de geliefde onderkoningen van Parijs in het land. Ik zal niet ontkennen dat het zien van zoveel pas bevrijde Afrikanen die met de Russische vlag zwaaien mij ontroerde. Het is gewoon een nieuwe stap in de wereldwijde antikoloniale, bevrijdingsstrijd die Poetin in zijn programmatische toespraak heeft geschetst.
Als u graag vierkante kilometers telt, welnu, Burkina Faso strekt zich uit over een oppervlakte van 274.200 km. Het 74e land ter wereld naar oppervlakte, met een bevolking van 20 miljoen: we zouden kunnen zeggen, gemiddelde grootte. Ik weet het, ik weet het, alles wat ten zuiden van de Middellandse Zee gebeurt en waarbij zwarte mensen betrokken zijn, is irrelevant totdat ze als slaven worden verhandeld en “geïntegreerd” in de metropool: alleen dan, en alleen als ze correct (d.w.z. links) Black Lives Matter stemmen. Maar wat de propaganda van het Westerse Imperium ook zegt – of verzwijgt – de waarheid is dat de koloniën absoluut van vitaal belang zijn voor zijn hegemonie. Afrika is het jongste continent, en mogelijk het rijkste aan hulpbronnen: het is geen toeval als de Fransen, Britten, en tegenwoordig de Amerikanen ervan blijven profiteren. Frankrijk zal zijn levensstandaard eenvoudigweg niet kunnen handhaven zonder zijn neokolonies. En dat moment komt eraan. De Centraal-Afrikaanse Republiek, Mali, en nu Burkina, zijn onlangs bevrijd. En het is allesbehalve onwaarschijnlijk dat andere staten in het gebied zullen volgen. In de buurt lijden Niger en Tsjaad nog steeds onder het Franse juk, maar niet passief. De Tsjadische dictator Idriss Déby stierf in 2021 door toedoen van de rebellen, en zijn jonge zoon leidt nu het land. De plaatselijke junta heeft zojuist vrije verkiezingen met nog eens twee jaar uitgesteld, maar aangezien dit vrienden van de NAVO zijn, lees of hoor je natuurlijk niets over schendingen van de democratie.
Het Midden-Oosten ondergaat een seismische transformatie omdat de scheidslijnen die de regio bepaalden, niet meer als vanzelfsprekend kunnen worden beschouwd. Het is al enige tijd geleden dat Turkije schuchter de dialoog met Syrië heeft hervat. Iran is alleen maar dichter bij Rusland en China gekomen door toe te treden tot de SCO. Teheran is niet alleen de sleutel tot het samenbrengen van een unie van Kaspische staten, die van strategisch en economisch belang is, inclusief toerisme, maar wordt ook in de armen van de continentale mogendheden gedreven door het suïcidale beleid van het Westen. Divide et impera, verdeel en heers, is het leitmotiv van elk imperium sinds tenminste de tijd van de Romeinen. De VS volgden het vrij nauwkeurig, bijvoorbeeld toen zij Rusland van China scheidden onder de regering-Nixon. Nu provoceren ze China in Taiwan, terwijl ze een hybride oorlog uitvechten met Rusland in Oekraïne, en met hun denkbeeldige derde arm denken ze de Ayatollahs omver te kunnen werpen. Blijkbaar is deze overmoed allang van de rede gescheiden. De VS konden de coup niet handelen in de jaren ’90 en begin 2000, toen Rusland en China het druk hadden met hun eigen problemen, zo niet actief het Westen hielpen. Denken dat het zou lukken na decennia van interne neergang, terwijl het vecht tegen een aangemoedigde dekoloniserende coalitie, en tegelijkertijd tegenstrijdige pogingen tot ontspanning nastreeft om de discontinuïteit met Trump aan te geven, is erger dan absurd. De SCO zou #Iranianlivesmatter, #Iranrevolution, vrouwen die wereldwijd haarlokken knippen en dergelijke moeten belonen als haar meest effectieve PR-campagne.
Hoe relevant ook, dit is niet eens de meest significante en indrukwekkende wending die de afgelopen dagen is genomen. Zelfs de westerse pers kon niet voorbijgaan aan het “detail” dat OPEC+ tijdens zijn top in Wenen de hoop van de VS om een vermindering van de olieproductie te voorkomen en zo de prijzen laag te houden, brutaal de grond in heeft geboord. Na met zijn verklaringen te hebben gespeeld, daagden journalisten de Saoedische vertegenwoordiger uit, die uiteindelijk weigerde vragen van Reuters te beantwoorden. Ze hebben waarschijnlijk niet meegekregen dat de imperiale arrogantie van de VS niet meer overal ter wereld met dezelfde serviliteit wordt geslikt. Maar het interessantste is dat de Saoedi’s ook hebben verklaard dat zij zich niet door Rusland hebben laten overtuigen van de olieprijzen, maar gewoon de economische belangen van hun land beschermen. Nog schandaliger in Amerikaanse oren! Zij spreken over belangen die niet de onze zijn! Hoe durven ze!
Op dit moment moet zelfs Biden zich realiseren dat er diepere redenen waren achter het afwijzen van het telefoongesprek van de Saudische prins al in maart, naast het feit dat het hem en de Amerikaanse regering de zoveelste vernedering op het wereldtoneel heeft bezorgd. Niet alleen de VS krijgen eindelijk een veeg uit de pan in een van de belangrijkste regio’s van de wereld: die regio wordt actief hervormd door hun haat. Het Midden-Oosten verbindt drie continenten, waaronder de twee grootste, om nog maar te zwijgen van oceanen en zeeën, en door de controle over de zeeën hebben de Anglo-Amerikanen de wereldeconomie meer dan een eeuw lang kunnen verstikken. Voeg daarbij de beruchte rijkdom van de regio. Het is geen toeval dat Raymond Geuss het verlies van de controle over de Suez-straat in 1956 beschouwt als het einde van hun Imperium, meer dan de onafhankelijkheid van India. Laten we niet vergeten dat dit werd “vergemakkelijkt” door het dreigement van Chroesjtsjov in de VN om zijn toevlucht te nemen tot raketten als de koloniale mogendheden zich niet zouden terugtrekken uit Egypte.
De regio werd verder verscheurd door de bekwame exploitatie door het Westen van zijn ideologische, sociale, nationale en vooral religieuze diversiteit: allereerst het conflict tussen sjiieten en soennieten. Deze liggen ten grondslag aan de meest dramatische – en bijna volledig genegeerde – humanitaire crisis van onze tijd: de verwoesting van Jemen.
Het zal niet gemakkelijk zijn, maar als de belangen van zulke tegengestelde landen als Saoedi-Arabië en Iran op één lijn zouden komen, met een beetje hulp van de Amerikaanse vijandigheid tegen de onafhankelijkheid van beide, en misschien een vriendelijk duwtje van Rusland (en China), zou dit een enorme klap zijn voor de westerse hegemonie. Veel meer dan de tijdelijke bezetting van ik weet niet hoeveel voetbalvelden op het platteland van Oekraïne.
Laten we last but not least Amerika niet vergeten. Een van de meest uitgesproken bewonderaars van Rusland, de Bolivariaanse Republiek Venezuela, is momenteel niet vertegenwoordigd in de Organisatie van Amerikaanse Staten. Toch stemden Brazilië, Argentinië en Mexico tegen toen de OAS op 7 oktober stemde over een resolutie om de Russische referenda te veroordelen.
Natuurlijk, in het perspectief van de gemanipuleerde “democratie” van het Westen tellen de 24 staten die voor stemden zwaarder. Maar met uitzondering van de VS en Canada om voor de hand liggende redenen, zijn landen als St. Kitts en Nevis niet opgewassen tegen de grootste landen en economieën van het continent. Het is dezelfde logica waarom de opschepperij van Biden over een meerderheid van landen die Rusland in de Algemene Vergadering van de VN hebben veroordeeld, misleidend is: als driekwart van de landen daadwerkelijk vóór heeft gestemd, waren er onder de landen die zich van stemming hebben onthouden India, China, Pakistan, Vietnam en andere grote wereldspelers. Nog duidelijker is de diplomatieke nederlaag over de resolutie om vertegenwoordigers van de Venezolaanse oppositie uit de OAS te verwijderen: alleen de VS, Canada, Guatemala en Paraguay stemden voor. De resolutie werd niet aangenomen, omdat een aanzienlijk aantal mensen zich van stemming onthield en er een 2/3 meerderheid vereist was, maar het blijft een klinkende klap in het gezicht van de VS in hun achtertuin.
Dus, terwijl de herauten van het Imperium ons vrolijk memes en Tik-Tok video’s verkopen over het terroristische vreugdevuur op de Krimbrug, hebben wij nog steeds veel en grote redenen om te knikken bij het herlezen van Poetins diagnose over de opkomst van een vrije, soevereine, multipolaire wereld en het onvermijdelijke einde van de westerse hegemonie.
Ik hoop het met de schrijver, Hallelujah!!!
Dat oorlog een voortzetting van de politiek is met andere middelen, zoals Clausewitz schreef, heb ik al op deze site tegengesproken. Oorlog is het ultieme falen van de politiek. Waar we de politiek voor hebben, is om boven alles voor de vrede te zorgen. De politici die dat niet doen, in dit geval de machthebbers van de VS en EU (niet van Rusland want dat werd daadwerkelijk bedreigd door de oprukkende NAVO), zijn geen politici. Ze zijn niet meer dan gevaarlijke power-junks en moeten zo snel mogelijk uit het publieke leven worden gehaald.
Wel heel erg mooi de waarheid gezegd…en dat je 1000% gelijk hebt ook 🔝🔝🔝❗❗
Dank je wel Raphael Vangestel!…
Nog een opmerking die me binnenschiet n.a.v. wat de auteur van dit artikel “Het Westerse Imperium” noemt: Een tijdje geleden las ik het boek “Empire” van Michael Hardt en Antonio Negri. Geen makkelijke lectuur en oké her en der wat extremistisch links. Maar het kwam bij me over als een zeer gedegen analyse van precies datgene wat hier “Het Westerse Imperium” wordt genoemd. Alsof Hardt en Negri al ruim 20 jaar geleden de huidige gebeurtenissen konden voorspellen, inclusief de oorlog, de groeiende macht van de elitaire, supranationale clubs zoals de WEF, enz. Ik raad dit boek aan voor iedereen die de mechanismen achter de huidige Westerse waanzin wil begrijpen. Misschien helpt het om de oorlogsgekte en anti-russische haat te bestrijden.