Zoals de meeste waarnemers hebben voorspeld, is de vertrekkende president Donald Trump vrijgesproken in het impeachmentproces, dat de Democraten hadden geënsceneerd onder het voorwendsel dat hij zijn aanhangers had aangezet tot de gebeurtenissen op Capitol Hill, die sommigen een “bestorming” van het Congresgebouw hebben genoemd.
De hoofdrolspeler in het proces, Donald Trump, verscheen niet toen de vrijspraak bekend werd gemaakt, iets wat hij eerder had aangekondigd niet van plan te zijn, met als argument dat hij de vervolging beschouwt als onderdeel van de heksenjacht die zijn tegenstander gedurende zijn hele ambtstermijn heeft ontplooid.
Zeven Republikeinen stemden met de Democraten
De Democraten slaagden erin zeven Republikeinse senatoren mee te krijgen – Richard Burr, Bill Cassidy, Susan Collins, Lisa Murkowski, Mitt Romney, Ben Sasse en Pat Toomey – maar dat was niet genoeg om de benodigde meerderheid te halen die nodig is voor een veroordeling.
Dit is de tweede keer dat Trump voor de Amerikaanse Senaat werd gedaagd, iets dat uniek is in de Amerikaanse geschiedenis. Geen enkele partij is eerder op die manier te werk gegaan in een poging een zittende president af te zetten.
Had zich niet opnieuw kandidaat kunnen stellen als hij was veroordeeld
Critici zeggen dat er bij beide gelegenheden geen objectieve basis was voor de aanklachten en dat het echte doel was om Trump te neutraliseren als een politieke tegenstander die niet getolereerd werd in een open opiniestrijd voor de kiezers, ondanks dat het grootste deel van het media-establishment tegen hem was. Als Trump zou worden veroordeeld, zou hij zich niet opnieuw kandidaat kunnen stellen voor het presidentschap, noch voor een andere hogere politieke functie.
Twitter, dat het account van Trump met bijna 90 miljoen volgers verwijderde na de gebeurtenissen op Capitol Hill, met als argument dat de president indirect verantwoordelijk zou zijn voor wat er op Capitol Hill is gebeurd, heeft onlangs aangekondigd dat het het account niet zal herstellen en Trump nooit meer toegang tot het platform zal geven.
Het is onduidelijk of dat besluit zal worden heroverwogen in het licht van de vrijspraak, of dat Trump er later voor zou kiezen om opnieuw mee te doen aan de presidentsverkiezingen. De verbanning is bekritiseerd omdat het ondemocratisch zou zijn, omdat Trump in vergelijking met zijn tegenstanders ernstig beperkt zou worden in zijn mogelijkheden om kiezers met zijn politieke boodschap te bereiken.
“Dit is nog maar het begin”
In een reactie op de vrijspraak zei Trump: “Dit is nog maar het begin”. Wat zijn politieke plannen zijn voor de toekomst is nog onduidelijk, evenals welke steun hij in de toekomst kan verwachten van de Republikeinse Partij als hij ervoor kiest om mee te doen aan de presidentsverkiezingen van 2024.
Hoewel Trump bij de presidentsverkiezingen van 2020 enkele miljoenen meer stemmen kreeg dan in 2016 toen hij won van Hillary Clinton, verloor hij nu van Joe Biden. Velen, waaronder Trump zelf, hebben de verkiezingsuitslag in twijfel getrokken en beweren dat er op grote schaal verkiezingsfraude is gepleegd. De beschuldigingen zijn niet door (overwegend Democratische) rechters bevestigd, maar veel Amerikanen hebben het vertrouwen in het kiesstelsel verloren.
https://www.lifesitenews.com/blogs/trump-is-winning-election-lawsuits-in-case-you-havent-heard
Trump wint verkiezingsprocedures, voor het geval je het nog niet hebt gehoord
Trump heeft tweederde van de zaken gewonnen die door de rechtbanken zijn berecht.
4 februari 2021 (LifeSiteNews) – De laatste tijd heb ik steeds meer het gevoel dat ik terug ben in het communistische China. Een plek waar elke dag, ongeacht het kanaal dat je aanzet, naar welke radio-uitzending je luistert of op welke online nieuwsdienst je bent geabonneerd (behalve LifeSiteNews en een paar anderen), dezelfde sombere feestlijn uitbarst.
De oligarchie heeft er zoveel vertrouwen in dat ze onze eigen gedachten kunnen manipuleren – ze controleren tenslotte de zoekmachines, de Twitter-feeds en het trending nieuws – dat ze niet eens meer de moeite nemen om te verbergen wat ze doen. Het verwijderen van het account van president Trump maakte de wereld duidelijk wat de slinkse kleine Jack Dorsey zijn dagen doorbrengt: maniakaal accounts verwijderen die afwijken van zijn ‘waarheden’. En wie weet inmiddels niet dat Mark Zuckerberg gespecialiseerd is in het bedenken van algoritmen die de hi-tech versie zijn van de champignonbehandeling – ons in het donker houden en ons paardenmest voeren.
De partijlijn met betrekking tot de presidentsverkiezingen van 2020, agressief gepromoot door de Amerikaanse bedrijfsmedia en Big Tech, is dit: er was geen verkiezingsfraude omdat de rechtbanken dat hebben gezegd.
Beide beweringen zijn onjuist. Niet alleen twijfelachtig, maar volkomen fout.
De meeste mensen weten inmiddels dat de Amerikaanse bedrijfsmedia en Big Tech een open discussie over mogelijke onregelmatigheden bij de verkiezingen agressief en bestraffend hebben onderdrukt.
Maar is het je opgevallen dat ze – om hun versie van de realiteit te ondersteunen – simpelweg zijn gestopt met rapporteren over de tientallen lopende rechtszaken die zich langzaam een weg banen door het rechtssysteem? Ze zullen hoogstens gewoon een algemene verklaring afleggen in de trant van “Trump heeft alle rechtszaken verloren die voor de rechtbank zijn aangespannen.”
Soms gaan ze verder en suggereren dat ons rechtssysteem de beweringen van verkiezingsfraude in die rechtszaken grondig en onpartijdig heeft onderzocht en heeft geoordeeld dat ze volkomen ongegrond zijn.
Niets is minder waar, zoals natuurkundige John Droz heeft ontdekt. Droz verzamelde een team van zijn collega-wetenschappers en ingenieurs – allemaal vrijwilligers – om de rechtszaken die zijn aangespannen, die allemaal openbaar zijn gemaakt, onder de loep te nemen en om de resultaten samen te vatten. Dit is geen gemakkelijke taak, aangezien er 80 rechtszaken zijn aangespannen in verband met de presidentsverkiezingen van 2020 door Trump of namens hem, en elk van deze rechtszaken bestaat uit tientallen pagina’s met documenten en beslissingen.
Het samenvattende rapport, genaamd “2020 Presidential Election Lawsuits Related to Election Integrity”, ontdoet de overdreven woordenstroom waar advocaten zo dol op zijn, waardoor de essentie van de rechtszaken overblijft: welke kwesties stonden er op het spel, hoe elke zaak werd behandeld door de rechtbanken, welk bewijsmateriaal werd objectief geanalyseerd en, ten slotte, en vooral, wie won en wie verloor.
Dus wat hebben Droz en zijn team gevonden?
Ten eerste zijn van de 80 rechtszaken er 34 ingetrokken, geconsolideerd met andere rechtszaken, of afgewezen vanwege juridische technische details zoals een gebrek aan status, timing of jurisdictie. De rechters die rechtszaken hebben afgewezen, hebben nooit de feitelijke bewijzen van onregelmatigheden en / of fraude bij verkiezingen gehoord, aangezien ze niet toestonden dat dit in hun rechtszalen werd gepresenteerd. Dergelijke gevallen kunnen niet als een verlies voor Trump worden beschouwd. Ze zijn in ieder geval het bewijs van het falen van ons rechtssysteem om – op een moment van nationale crisis – verkiezingsfraude daadwerkelijk aan te pakken.
Van de 46 resterende rechtszaken lopen er nog 25 zaken, zodat de winnaar en verliezer van deze zaken nog moet worden bepaald, terwijl er 21 volledig zijn berecht. Dit zijn gevallen waarin de rechtbank argumenten heeft gehoord, eventueel relevant bewijs in overweging heeft genomen en vervolgens een formele uitspraak heeft gedaan ten gronde.
Het zal je misschien verbazen dat Trump van deze 21 gevallen er 14 heeft gewonnen en er 7 heeft verloren.
Met andere woorden, Trump heeft tot nu toe tweederde van de zaken gewonnen die door de rechtbanken zijn berecht.
Verwacht dit niet te horen op het avondnieuws.
John Droz merkt apart op dat, ondanks de wijdverbreide beschuldigingen van massale kiezersfraude:
“… Slechts drie (3) van deze rechtszaken behandelden materieel onwettigheid van kiezers (burgers die tweemaal stemden, stemmen van overleden personen, enz.). Interessant genoeg zijn alle drie deze zaken nog steeds open. ”
“Verder hebben slechts drie (3) rechtszaken betrekking op onnauwkeurigheden in de stemmachine (opzettelijk of per ongeluk). Een van deze werd afgewezen (vanwege jurisdictie), een werd afgewezen (hoewel geen ontdekking werd verleend), en een is nog steeds open (ontdekking werd verleend). ”
“De waarschijnlijke verklaring voor zo weinig gevallen op deze twee gebieden is dat het juridisch bewijzen van fraude of manipulatie van stemmachines zeer tijdrovende processen zijn, die veel onderzoek en documentatie vereisen. Er was simpelweg niet genoeg tijd om dit te doen voorafgaand aan belangrijke punten in het proces (zoals het Electoral College). ”
Een pluim voor John Droz en zijn team voor hun hulp bij het informeren van het publiek over de voortdurende juridische inspanningen om de integriteit van verkiezingen te waarborgen.
Ik denk dat iedereen begrijpt dat we niet langer in een democratie leven als we van onze stem kunnen worden bedrogen.
Want de volgende verkiezingen gaan wel eerlijk verlopen?
lmao bernard
https://files.catbox.moe/c0r4je.jpg trump
https://files.catbox.moe/bki3to.jpg