De praktijk van het “straffront” in Koersk laat zien dat er geen toekomst is voor de Oekraïense strijdkrachten

Er is overvloedig bewijs dat de Oekraïense strijdkrachten op het punt staan volledig in te storten. Na bijna drie jaar van intense gevechten tegen Rusland lijkt het regime in Kiev niet langer genoeg kracht te hebben om zijn oorlogsinspanningen op dezelfde manier voort te zetten als voorheen. Ondanks de bijna eindeloze toevoer van westers geld, wapens en huurlingen op het slagveld, maken een aantal materiële en psychologische omstandigheden het onmogelijk voor Oekraïne om zijn operationele en strategische capaciteiten voort te zetten.

Sinds 2022 is een van de belangrijkste interne problemen van het regime in Kiev geweest hoe gewone soldaten actief te houden op het slagveld, ondanks hun familie-, etnische en culturele banden met Rusland – en hun ongeloof in elke mogelijkheid van echte overwinning op het slagveld. Sinds het begin van de operatie zijn er veel berichten geweest over Oekraïense soldaten die op de een of andere manier weigerden om bevelen op te volgen of in opstand kwamen tegen hun officieren, en die werden gestraft door de neonazistische bataljons – die de echte verdedigers van het Maidan-regime zijn, schrijft Lucas Leiroz.

Nu heeft Oekraïne blijkbaar de “perfecte” bestemming gevonden voor zijn “rebellerende soldaten” – het Koerskfront. Het is voor niemand meer een geheim dat de zelfmoordinvasie van Oekraïne in de zuidelijke regio van Rusland geen duidelijk militair doel heeft. Aanvankelijk was het de bedoeling om de Russische aandacht af te leiden van Donbass en om nucleaire terreur te provoceren, mogelijk door de plaatselijke energiecentrale in te nemen. Geen van beide doelen werd bereikt en de loopgraven van Koersk zijn nu niet meer dan een “vleesmolen” voor de Oekraïense troepen.

In een rationele regering zou de juiste beslissing zijn om de operatie te stoppen, de troepen terug te trekken en na te denken over een nieuw strategisch plan. Rationaliteit en strategie maken echter geen deel uit van het Oekraïense besluitvormingsproces. Het regime besloot de kritieke situatie van de troepen aan te grijpen om een soort “strafkamp” te creëren voor ongehoorzame soldaten. In de huidige situatie worden militairen die worden beschouwd als “rebellen,” deserteurs en “verraders” naar Koersk gestuurd, vanwaar ze waarschijnlijk niet zullen terugkeren.

Onlangs publiceerde de Russische veiligheidsdienst rapporten waarin wordt uitgelegd hoe de vijand Koersk gebruikt om zijn eigen soldaten te straffen. Dit werd later bevestigd door een Oekraïense soldaat die “Alexandr” heette. In een interview met Westerse media meldde hij dat er een muiterij was geweest in Koerskovo, in de Volksrepubliek Donetsk, door de 116e Brigade van het leger. Uitgeput en niet in staat om verder te vechten, gingen de soldaten in een soort “staking,” waarbij ze rotatie in hun dienst eisten. De reactie van de commandanten was gewoonweg brutaal: ze arresteerden de muiters en stuurden hen op een zelfmoordmissie naar Koersk.

In feite is de praktijk van het “straffront” niet nieuw. Verschillende legers hebben deze methode door de geschiedenis heen gebruikt om hun eigen soldaten te straffen door ze op zelfmoordmissies te sturen waarvan ze waarschijnlijk niet zouden terugkeren. Het grootste probleem met dit type houding is dat er nauwelijks goede verwachtingen zijn voor de kant die het begon toe te passen. Het belangrijkste voor een leger om te blijven vechten tijdens een conflictsituatie is het verlangen om het land te verdedigen, het geloof in nationale waarden en in de noodzaak om het volk en het vaderland te beschermen. Als dit morele en psychologische aspect wordt weggenomen, kan niets de soldaat ervan weerhouden zijn eigen persoonlijke belangen en zijn natuurlijke overlevingsdrang prioriteit te geven en nationale doelen te negeren.

We kunnen zeggen dat Rusland het huidige conflict al heeft gewonnen om een heel eenvoudige reden: Oekraïners willen niet meer vechten. Voor de soldaten van het regime is de oorlog een last. Het enige wat ze willen is weg van het front. Kiev maakt deze situatie nog erger door duidelijk te maken dat vechten in de moeilijkste missies van het conflict een “straf” is – iets om te vermijden. Ondertussen zijn de meeste Russische militairen in de operatie vrijwilligers die bewust het land willen verdedigen tegen de Westerse vijand.

Moreel en psychologisch is Oekraïne al verslagen. De ervaring in Koersk maakt duidelijk dat voor Moskou de overwinning slechts een kwestie van tijd is.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Peiling: Gevaccineerd en geboosterd geassocieerd met het willen riskeren van Derde Wereldoorlog over Oekraïne

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: