De muren sluiten zich voor de zionisten

Een nieuwe opiniepeiling deze week toonde aan dat de steun voor Israël aan het afbrokkelen is onder jonge Amerikanen. De steun is duizelingwekkend ingestort, de steun voor de recente acties van Israël in Gaza is gedaald van 81% onder 65-plussers naar slechts 27% onder de bevolkingsgroep 18-34 jaar, schrijft Keith Woods.

Vandaag werd een uitgelekt document vrijgegeven dat onthulde dat er in het Amerikaanse leger bezorgdheid bestaat over het feit dat soldaten niet langer bereid zijn om in de oorlogen van Israël te vechten:

Dit is een potentiële ramp voor Israël, omdat het enorm afhankelijk is van de steun van de VS. Zoals we deze week zagen, staan de opiniepeilingen in landen als China duidelijk aan de kant van de Palestijnen, terwijl in het verleden opiniepeilingen hebben aangetoond dat mensen in Europese landen ook meer aan de kant van de Palestijnen staan dan aan de kant van de Israëliërs.

Israël heeft 158 miljard dollar aan directe hulp van de Verenigde Staten ontvangen, maar dit is exclusief de vele andere manieren waarop Amerika Israël financieel bijstaat, zoals de miljarden die Amerika uitgeeft aan hulp aan andere landen om hen om te kopen tot vriendschappelijke betrekkingen met de zionistische staat. De VS gebruikt ook consequent zijn vetorecht binnen de VN om Israël te beschermen tegen resoluties, en heeft internationale onderzoeken naar Israëlische oorlogsmisdaden geblokkeerd. En dan hebben we het nog niet eens over de door zionisten geleide oorlogen die de VS namens Israël hebben gevoerd.

Dus hoe kon dit gebeuren? Zelfs als de hele rest van de wereld tegen de staat Israël was, leek het erop dat de Amerikaanse publieke steun altijd iets was waar ze op konden rekenen. Ze hadden het universitaire systeem, de media, organisaties zoals de ADL om hun critici te censureren, en lobbygroepen zoals JINSA, de Zionistische Organisatie van Amerika, en AIPAC, een van de machtigste lobbygroepen in Amerika. Ook andere machtige buitenlandse lobbygroepen zoals de Council on Foreign Relations werden geleid door fervente zionisten. En toch blijft de steun inzakken.

De redenen hiervoor zijn drievoudig, en in elk geval hebben de zionisten niemand anders dan zichzelf de schuld te geven:

Ten eerste betekent de veranderende demografie van het Westen dat er meer Arabieren en moslims in het Westen zijn die Israël zien als een staat die een vijandige relatie met hun volk heeft. De Zionisten helpen dit te bewerkstelligen door massa-immigratie naar het Westen te steunen en iedereen die kritisch is het zwijgen op te leggen met laster zoals “Nazi”.

Ten tweede zal links vandaag de dag nooit partij kiezen voor Israël, omdat zij het zien als een koloniale staat, en met de onderdrukker/onderdrukte binaire kijk op de wereld waarin zij de wereld zien, zullen zij altijd partij kiezen voor de vermeende onderdrukte. Er is geen manier om deze strijd voor de zionisten te winnen, ze kunnen zeggen wat ze willen over dat Israël de enige democratie in het Midden-Oosten is, het enige land dat homorechten beschermt, maar de mensen zien de beelden waarop ze kinderen bombarderen, waarop kolonisten het land van Arabieren stelen. Geen nuance zal hen redden, en nogmaals, ze kunnen alleen zichzelf de schuld geven.

Zionisten promootten deze antikoloniale, onderdrukker/onderdrukte lens bij linkse mensen via de media en het universitaire systeem. Zij zagen het als een nuttige manier om mensen tegen de Europese geschiedenis af te zetten en Europese naties in migratiestaten te veranderen die gemakkelijker te controleren zouden zijn. In hun arrogantie dachten ze dat mensen Israël zelf zouden zien als een dappere, onderdrukte underdog, in plaats van de expressie van suprematisme en onderdrukking die het is.

Ten derde verliest Israël voor het eerst steun onder rechts. Zelfs als Zionisten de linkse partijen kwijtraakten door de anti-blanke verhalen die ze promootten, konden ze altijd rekenen op de steun van rechts. Nu niet meer. De leden van generatie Z in het Westen die naar rechts neigen, zijn niet langer geïnteresseerd in neoconservatisme, Reaganisme of christelijk zionisme. Ze maken zich zorgen over de snel veranderende demografie en de aanvallen op hun identiteit die ze ervaren, en daarom bekijken ze het buitenlands beleid steeds vaker door een nationalistische of isolationistische bril.

Door deze lens bekeken, is het onbegrijpelijk dat het Westen voortdurend offers brengt voor deze staat in het Midden-Oosten, die ons niets oplevert dan kwade wil van de rest van de wereld, en dat terwijl zionisten ons censureren vanwege gematigde meningen en ons nazi’s noemen omdat we onze eigen grenzen proberen te beschermen.

Niet alleen dit, maar dankzij het internet is het nu makkelijker dan ooit voor jonge conservatieven om meer te weten te komen over de misdaden van de staat Israël, zoals de USS liberty, en de inbezitneming van hun eigen regering door zionistische lobbyisten.

En wat is er met al deze trends? Ze zijn allemaal voorbestemd om door te gaan. Rechts zal niet stoppen met het Reaganisme te vervangen door nationalisme, links zal niet stoppen met een antikoloniale kijk op internationale zaken. Zionisten zullen alles proberen om dit schip te keren – de gruwelpropaganda, censuur, onderhandelen met nationalisten in het westen, maar ik ben er vast van overtuigd dat deze trend niet kan worden gekeerd.

In een interview vorig jaar maakte de voormalige Israëlische premier Ehud Barak zich zorgen over Israël dat zijn 8e decennium ingaat, waarbij hij erop wees dat geen enkele Joodse staat langer dan 80 jaar heeft bestaan.

Albert Einstein was oorspronkelijk sceptisch over het zionistische project en schreef: “Mijn besef van de essentiële aard van het jodendom, verzet zich tegen het idee van een joodse staat met grenzen, een leger en een zekere mate van wereldlijke macht, hoe bescheiden ook.”

Nu de wereld is blootgesteld aan de wreedheid van Israël, hun flagrante minachting voor het internationaal recht, hun bereidheid om hun vijanden te ontmenselijken en de meest barbaarse vormen van collectieve bestraffing toe te passen, en de hypocrisie en bloeddorstigheid van de zionisten in hun eigen landen, lijkt Israël zich op een eenrichtingsweg te bevinden om op het wereldtoneel in diskrediet te worden gebracht.

De zionisten hadden dit kunnen voorkomen. Ze hadden niet zo hard anti-blanke verhalen in de media en het onderwijssysteem moeten promoten. Ze hoefden geen massa-immigratie te steunen. Ze hadden Europese naties hun eigen thuisland en identiteit kunnen laten behouden zonder als nazi’s te worden afgeschilderd. Ze hadden vrije meningsuiting in onze landen kunnen toestaan, in plaats van dat zionistische organisaties zoals de ADL zelfs gematigde conservatieve stemmen agressief censureren.

In plaats daarvan hebben zionisten laten zien dat ze niets om ons geven. Zoals Ben Shapiro die zegt dat er een “latente Jodenhaat” in het Westen bestaat, terwijl hij onbeperkte steun voor Israël eist, tot aan een kernoorlog toe, denken ze dat ze ons kunnen uitschelden en ons zonder respect kunnen behandelen, terwijl ze van ons onbeperkte steun verwachten terwijl zij oorlogsmisdaden tegen hun buurvolkeren begaan.

Misschien komt er een dag waarop ze zich realiseren dat ze gematigde stemmen zoals ik hadden moeten toestaan om voor mijn mensen te spreken en te pleiten, zonder mij als een hater te bestempelen, een “walgelijke antisemiet” zoals Jonathan Greenblatt mij noemde. Misschien zullen ze zien dat mensen zoals ik de eersten waren die hen waarschuwden dat hun strijdlust en arrogantie hen zouden bijten. Ik betwijfel het. Maar één ding weet ik zeker – de koers die ze nu varen is onhoudbaar.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

ISRAËL CONFLICT DOSSIER

Palestijnen spreken de taal van geweld die Israël hen heeft geleerd

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: