De komende instorting van Oekraïne en de “wederopbouw” misleiding

Marguerite Yourcenar bracht een van de mooiste regels uit de hele literatuur uit de eerste versie van haar meesterwerk Memoires van Hadrianus: “Ik begin het profiel van mijn dood te onderscheiden.” We naderen dat punt met Oekraïne, niet alleen met zijn militaire campagne, maar ook met zijn economie. Die ineenstorting is gecamoufleerd door de bizarre pretentie dat er een enorme impuls voor de wederopbouw zal worden gegeven, nog absurder, gefinancierd door particuliere belangen. Men moet wel denken dat de “wederopbouw” een dekmantel is voor het feit dat Project Oekraïne een verloren zaak is, schrijft Yves Smith.

Aan het einde van dit bericht sluiten we een hoofdstuk in over de verwoestingen in Rusland in de jaren ’90, om een idee te geven van hoe de schaduwzijde in Oekraïne eruit zou kunnen zien.1 Bedenk dat, hoewel de USSR in veel sectoren te weinig had geïnvesteerd, het nog steeds over ruime hulpbronnen en een aanzienlijke productiecapaciteit beschikte. Het had niet, zoals Oekraïne, te lijden onder een aanzienlijke vernietiging van de infrastructuur, een daling van de bevolking tot de helft van het vroegere niveau door vlucht, annexatie en dood in de oorlog, en het verlies van enkele van de economisch meest ontwikkelde gebieden.

De oorlog gaat nu een kritieke fase in, waarbij deskundigen nu waarschuwen voor een ineenstorting van het Oekraïense leger in de niet al te verre toekomst, of formuleringen gebruiken die op hetzelfde neerkomen. Scott Ritter had die uitkomst voorspeld voor de late zomer/herfst op basis van de slinkende raketvoorraden van Oekraïne, maar die horizon is verlengd door de levering van clustermunitie door de VS, waarvan het gebruik door veel landen als oorlogsmisdaad wordt beschouwd.

Een aanwijzing voor de toegenomen bereidheid om toe te geven dat de onvermijdelijke militaire desintegratie eraan zat te komen, is het artikel van begin september, How Ukraine’s Heroic Stand Against Russia Could Collapse Into Failure van Daniel Davis in 19FortyFive. Sommige delen van de pers geven toe dat het veel gehypte tegenoffensief is mislukt; anderen volgen de officiële berichtgeving via de revisionistische geschiedenis door te beweren dat het beperkte doelen had en de lachwekkend valse hoop te koesteren dat Oekraïne nog steeds de Russische versterkte verdedigingslinies kan doorboren en Tokmak kan bereiken voordat het modderseizoen in de herfst begint.

In de laatste nieuwsbrief van Seymour Hersh worden zowel Biden als Zelensky afgeschilderd als vastbesloten om de oorlog voort te zetten (zonder te vermelden dat de Banderietische wapens achter in het hoofd van Zelensky betekenen dat hij niet op een andere manier kan handelen, zelfs als hij dat zou willen). Maar zoals het gezegde luidt: als wensen paarden waren, zouden bedelaars rijden. En er is een opmerkelijke mislukking in het vertalen van wensen in verbeterde capaciteiten. Van Hersh:

Deze uitkomst is geen verrassing voor iedereen die zich buiten de mainstream berichtgeving heeft gewaagd om bronnen te vinden die aandacht hebben besteed aan wat er op het slagveld en met wapenleveranties gebeurt. Rusland overtrof het hele Collectieve Westen op het gebied van artillerie toen de oorlog begon, en die kloof is alleen maar groter geworden. Rusland heeft ook het voordeel in de productie van raketten, heeft de productie van drones aanzienlijk opgevoerd en had al de meest geavanceerde luchtverdedigingssystemen. Het Westen heeft ondanks handgebaren weinig gedaan om de capaciteit te vergroten.

Erger nog, Rusland heeft het samenraapsel van zogenaamd baanbrekende Westerse tanks en pantservoertuigen zo gênant en effectief verbrand, dat Oekraïne zich heeft moeten beperken tot het te voet verplaatsen van manschappen om Russische stellingen aan te vallen, wat resulteerde in voorspelbaar afschuwelijke verliescijfers. Alexander Mercouris heeft de resultaten terecht een killing field genoemd.

Terwijl het offensief stilletjes is vertraagd, is ook de steun van Oekraïne aan het afbrokkelen. Zelfs als de vastberadenheid had standgehouden, was er de onbeantwoorde vraag waar voldoende wapenleveranties vandaan zouden moeten komen en hoe Oekraïne nog een leger zou kunnen opbouwen, aangezien het derde leger volgens mijn telling op het punt staat vernietigd te worden. Het idee van gedwongen repatriëring van militairen uit de rest van Europa was een lachertje, nog een demonstratie van het gevoel van aanspraak van Oekraïne.2

Maar Zelensky’s poging om meer geld en goodies uit het Westen los te krijgen via zijn verkoopinspanningen aan de VN en Washington vielen meer dan tegen. Voor een one-stop shopping, zie Simplicius the Thinker in Zelensky’s Terrible, Horrible, No Good, Very Bad D.C. Snubfest.

Zelensky’s bezoek onthulde hoe de kosten van Project Oekraïne veel te hoog zijn geworden nu men inziet dat er alleen al een open chequeboek nodig is om de zaak draaiende te houden… en dan hebben we het nog niet eens over het dreigende mankrachtprobleem. In een poging om de optiek hoog te houden terwijl Team Biden en andere over-investeerders in Oekraïne zich proberen te hergroeperen, verschuiven steeds meer woordvoerders hun mening van “Grote Oekraïne-overwinning wanneer het het offensief hervat” naar de nieuwe zieke fantasie van een meerjarige oorlog.

En wat nog erger is, is dat de Europese steun ook afneemt. Zoals we gisteren bespraken via de post van Andrew Korybko, zijn Polen & Oekraïne in een complete politieke crisis gestort zonder einde in zicht, en hebben zowel Slowakije als Polen binnenkort verkiezingen. Partijen die tegen voortdurende hoge steun voor Oekraïne zijn, hebben een goede kans om te winnen. Als zij zouden winnen, zou dat de pretentie van NAVO-steun voor Oekraïne de wind uit de zeilen nemen.3

Met name Polen is een van de meest fervente supporters van Oekraïne, en door zijn ligging en neiging wordt het gezien als een bron van troepen als de VS en de NAVO zo dwaas zouden zijn om hun eigen laarzen op de grond in Oekraïne te zetten. De Poolse president Duda probeert misschien zijn electorale hachje te redden door zich te verzetten tegen wat hij afschildert als Oekraïens misbruik van de graanovereenkomst en door Oekraïne te beschrijven als een drenkeling die hij niet zal toestaan dat Polen onder water trekt, zelfs nu premier Morawiecki zegt dat er geen nieuwe wapens naar Oekraïne zullen worden gestuurd. Maar sommige dingen kunnen niet onuitgesproken blijven.

Nu, na deze inleiding, de belangrijkste gebeurtenis: de buitengewoon slechte economische vooruitzichten voor wat er overblijft van Oekraïne… wat niet eens bekend is. Is het nogal opmerkelijk om in het Westen te zien praten over de wederopbouw van Oekraïne, omdat dit veronderstelt dat er nog een betekenisvol Oekraïne overblijft. Het doet denken aan kinderen die bespreken hoeveel van de bezittingen van een zieke ouder ze denken te kunnen opsnoepen, terwijl het stervensproces de overgebleven bezittingen wel eens zou kunnen wegvagen.

De kwaliteit van de gegevens over Oekraïne is verschrikkelijk. Westerse verslaggevers lijken vooral Kiev bezocht te hebben, dat tot nu toe gespaard is gebleven van de meeste verwoesting, en slechts een paar dappere zielen zijn naar de frontlinies gegaan. Voor zover ik kan nagaan, hebben we geen waarnemingen van de toestand in een groot deel van West-Oekraïne, met uitzondering van de beschietingen van Odessa. Merk op dat Rusland zijn aanvallen op Lviv de afgelopen maand heeft opgevoerd. We hebben dus geen idee hoeveel fysieke schade er is aangericht.

We hebben het gehad over de selectieve vernietiging van het elektriciteitsnet door Rusland. Hoewel er genoeg is opgelapt om het draaiende te houden, hebben sommigen beweerd dat de reparaties zo lijmerig zijn dat delen waarschijnlijk vanzelf zullen omvallen als de winterbelasting toeneemt.

Rusland maakt de laatste tijd ook veel gebruik van drones en houdt raketten achter, wat betekent dat het zijn aanvallen op het elektriciteitsnet gemakkelijk kan herhalen. Aangezien alleen Rusland de belangrijkste onderdelen van het Oekraïense elektrische systeem maakt, en Oekraïne enkele van zijn vervangingen van voormalige leden van het Warschaupact heeft gekregen, zouden meer Russische aanvallen er uiteindelijk toe leiden dat grote delen van het elektrische systeem niet meer gerepareerd kunnen worden, behalve door Rusland (het Westen gaat gewoonweg geen fabrieken bouwen die speciaal bedoeld zijn om Oekraïne te voorzien van nieuwe onderdelen).

Dus als Rusland de toekomst van West-Oekraïne wil controleren, moet het zijn elektriciteitsnetwerk voldoende uitschakelen.

Laten we andere complicerende factoren in overweging nemen. Eén daarvan is het bevolkingsverlies, vooral in de werkende leeftijd. Zoals Michael Vlahos al aangaf:

De regering van Oekraïne is nu grotendeels, zo niet volledig, afhankelijk van westerse financiering. De federale uitgaven bedroegen $35 miljard in 2021 en $61 miljard in 2022. Een aanzienlijk deel van de Amerikaanse hulp was bedoeld om de regering overeind te houden.

En zelfs als de uitgaven dalen ten opzichte van de pieken op oorlogsniveau, betekent de daling van het BBP van Oekraïne (geschat op 25%, wat laag lijkt) in combinatie met niet alleen een verouderde bevolking, maar nu ook een groot aantal oorlogsinvaliden, waaronder veel geamputeerden, een verhoogde sociale last met een sterk verminderde productiecapaciteit.

En dan hebben we nog niet eens meegerekend wat er gebeurt als Rusland uiteindelijk naar de Dnjepr oprukt, waardoor het nog meer van de meest productieve landbouwgrond van Oekraïne in handen krijgt, en/of de Zwarte Zeekust verovert, waardoor Oekraïne een nog armere, door land ingesloten rompstaat wordt. Het feit dat de VS niet bereid is om enige concessie te doen aan de belangrijkste Russische eis dat Oekraïne nooit lid mag worden van de NAVO, betekent dat Rusland de oorlog zal voortzetten totdat het Oekraïne onderworpen heeft, door welke combinatie van verovering, installatie van een gevangen regering en economische vernietiging dan ook.

Bedenk wat er met de hirina is gebeurd onder de tedere hoede van de VS:

Wat gebeurt er als de Westerse begrotingssteun aan Oekraïne opdroogt? Enorme tekorten. En wat veroorzaken grote tekorten in combinatie met een groot verlies aan economische productiecapaciteit? Hyperinflatie.

Ondanks deze trieste vooruitzichten worden de wederopbouwplannen toch aangeprezen, omdat er grote namen uit de particuliere sector aan verbonden zijn, zoals BlackRock.

Mensen als Greenwald maken zich zorgen, maar geen paniek. Dit wederopbouwprogramma is een hol mandaat. Het feit dat verschillende spelers wat vergoedingen kunnen afromen terwijl ze hun wielen ronddraaien, betekent niet dat er een vooruitzicht is dat er iets zinvols zal gebeuren. Ik zou nog lang door kunnen gaan en later misschien nog wel een volledigere verklaring geven. Maar dit is hopelijk genoeg voor nu.

Ten eerste, degenen die zich de Griekse reddingscrisis van 2015 herinneren, herinneren zich misschien dat de Trokia probeerde Griekse activa te verpanden, agenten inhuurde en van plan was om €50 miljard op te strijken. Zoals we schreven in Look What You Can Buy in the Greek Liquidation Sale, was dat cijfer sterk overdreven. Afgezien van de verkoop van de haven van Pireaus was de poging, voor zover ik kon nagaan, een enorme flop. En vergeet niet dat Griekenland alleen maar te lijden had onder een zeer zwakke economie en het daarmee samenhangende verlies van werknemers met werkgelegenheidsvooruitzichten in de rest van Europa, omdat het in de verste verte niet zo’n rampzalig land was als Oekraïne zal worden.

Ten tweede, door van de wederopbouw een initiatief van de privésector te maken, wassen de regeringen in feite hun handen in onschuld.4 De meest kritieke delen van Oekraïne die herbouwd moeten worden, zijn de fundamenten van functionerende gemeenschappen: wegen, watersystemen, bruggen. Die worden door regeringen aangelegd omdat het gedeelde goederen zijn. Vertelt u mij eens, wat voor soort samenleving zou Oekraïne hebben als het zou werken op basis van het infrastructuurfonds en alleen/voornamelijk tolwegen en -bruggen zou hebben?

Ten derde zijn de bedragen die Oekraïne nodig heeft gigantisch. Zelfs de $300 miljard aan Russische bezittingen die Ursula von der Leyen graag in handen zou willen krijgen, is niet genoeg. Zelensky zei in juli dat Oekraïne 750 miljard dollar nodig had voor de wederopbouw.

Zelfs als Zelensky op wonderbaarlijke wijze de financiering rond zou krijgen, waar zouden de knowhow en geschoolde arbeiders vandaan moeten komen? Zeer weinig Westerse landen (Frankrijk en Australië hoog op de lijst) zijn goed in grootschalige infrastructuur. Maar alle leden van het Project Oekraïne zouden allemaal hun deel van de taart voor de wederopbouw willen hebben. Stelt u zich het gekibbel eens voor en de kleine kans dat de best gekwalificeerde spelers groen licht krijgen.

Ten vierde verkoopt Zelensky opnieuw hopium. Volgens de Daily Mail:

Al deze initiatieven veronderstellen een functionerende economie, zoals een behoorlijk aantal hoogopgeleide professionals en een goed functionerende logistiek. Het is onwaarschijnlijk dat die voorwaarden veel aanwezig zijn.

Tot slot, om zo’n groot initiatief enige kans van slagen te geven, zou je het werk moeten verdelen onder topspelers op het gebied van infrastructuur over de hele wereld. In plaats daarvan gaf Team Biden een feestje voor de VS. Merk op hoe ver onderaan de lijst van infrastructuurinvesteerders BlackRock staat. JP Morgan, de belangrijkste adviseur van Oekraïne, staat op #78. KKR, die op # 4 staat, heeft sterke banden met de Republikeinen, wat de vermoedelijke reden is dat ze niet veel te zien zijn in deze inspanning ondanks het feit dat ze de best gekwalificeerde Amerikaanse speler zijn:

Met andere woorden, de Oekraïense tragedie zal niet voorbij zijn als en wanneer de oorlog eindigt. Amerikanen zouden zich moeten schamen dat we van plan zijn om het plunderen van investeerders aan de schade toe te voegen, ook al zal dat, zoals aangegeven, waarschijnlijk niet veel uithalen.

_____

1 Houd in gedachten dat toen de USSR uiteenviel, de leden van het Warschaupact als geheel netto-ontvangers van steun van Rusland waren geweest (dat betekent niet dat er geen ernstige economische gevolgen waren voor de Russische industrie doordat bedrijven die in Rusland op een geïntegreerde manier werkten en landen van het Warschaupact plotseling gebalkaniseerd werden).

2 Vluchtelingen en asielzoekers hebben recht op een eerlijk proces. Ze kunnen er niet zomaar uitgegooid worden. Ze zouden individueel uitgeleverd moeten worden wegens ontduiking van de dienstplicht. Dat betekent dat er namen moeten worden doorgegeven aan de gerechtelijke autoriteiten in het land waar ze nu verblijven. Vertel me eens hoe Oekraïne dat zou weten, voordat we het hebben over de wee problemen of die rechtbanken die zaken wel in overweging zouden nemen en hoeveel ze er zouden kunnen behandelen.

3 Scott Ritter heeft er in een belangrijke toespraak lang op gewezen dat het conflict in Oekraïne heeft aangetoond dat de NAVO een papieren tijger is.

4 We hebben het bizarre spookbeeld van de Wereldbank die voorstelt om 25 miljard dollar wit te wassen via de Clinton Foundation, die geen staat van dienst heeft in het bouwen van infrastructuur. Ze beweren wel dat ze “gezondheidsinfrastructuur” in de DRC hebben gebouwd, wat dat ook moge betekenen.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

De Westerse propaganda blijft de fabel promoten dat Rusland toast is

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: