Regeringen, bedrijven en elites zijn altijd al bang geweest voor de macht van een vrije pers, omdat die in staat is hun leugens te ontmaskeren, hun zorgvuldig opgebouwde beelden te vernietigen, en hun gezag te ondermijnen. De laatste jaren is de alternatieve journalistiek gegroeid en vertrouwen steeds meer mensen op social-mediaplatforms als bronnen van nieuws en informatie. Als reactie daarop zijn de corporatieve staat, de digitale conglomeraten en de mainstream media steeds meer gaan ijveren voor het monddood maken en censureren van alternatieve mediakanalen en stemmen die het officiële narratief over de meeste kwesties in twijfel trekken, schrijft Birsen Filip.
Tijdens de recente bijeenkomst van het Economisch Wereldforum in Davos, Zwitserland, verklaarde de Australische eSafety-commissaris Julie Inman Grant dat “vrijheid van meningsuiting niet hetzelfde is als vrij voor iedereen,” en dat “we een herijking nodig hebben van een hele reeks mensenrechten die online spelen – van vrijheid van meningsuiting … tot vrij zijn van online geweld.” Intussen probeert de Canadese regering de onafhankelijke media en de vrijheid van meningsuiting aan banden te leggen via de uitvoering van Bill C-11, waarmee zij alle audiovisuele platforms op het internet zou kunnen reguleren, met inbegrip van de inhoud op Spotify, Tik Tok, YouTube en podcast-clients.
Evenzo wil het VK een Online Safety Bill invoeren, hebben de VS de oprichting van een Disinformation Governance Board “gepauzeerd” na tegenreacties, en heeft de Europese Unie haar eigen Digital Services Act goedgekeurd, die allemaal tot doel hebben de vrijheid van meningsuiting te beperken. Pogingen van elites en politici om andersdenkenden en kritische denkers het zwijgen op te leggen is niet iets nieuws. De geschiedenis staat bol van voorbeelden van “de vervolging van wetenschappers, het verbranden van wetenschappelijke boeken en de systematische uitroeiing van de intelligentsia van het onderworpen volk.”1
Toch zijn deze huidige pogingen om de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid te beknotten door zogenaamd liberale regeringen enigszins ironisch, gezien het feit dat zelfs “de meest intolerante kerk, de rooms-katholieke kerk, zelfs bij de heiligverklaring van een heilige een “advocaat van de duivel” toelaat, en daar geduldig naar luistert. De heiligste mens, schijnt het, kan niet tot postume eerbewijzen worden toegelaten, voordat alles wat de duivel tegen hem zou kunnen zeggen, bekend en gewogen is.”2
De corporatieve staat, de digitale conglomeraten, en de mainstream media willen er zeker van zijn dat zij de exclusieve bevoegdheid hebben om de meningen, wensen en keuzes van de mensen te dicteren door middel van hun geraffineerde propagandatechnieken. Daartoe hebben zij zelfs hun toevlucht genomen tot het omvormen van onwaarheden tot waarheid. In feite is de oorspronkelijke betekenis van het woord waarheid al veranderd, want degenen die de waarheid spreken over bepaalde onderwerpen worden er nu regelmatig beschuldigd van het verspreiden van haatdragende taal, verkeerde informatie en desinformatie.
Tegenwoordig is de waarheid niet meer “iets dat gevonden moet worden, waarbij het geweten van het individu de enige scheidsrechter is om te bepalen of in een bepaald geval het bewijs (of de status van degenen die het verkondigen) een geloof rechtvaardigt; het wordt iets dat door autoriteit moet worden vastgesteld, iets dat geloofd moet worden in het belang van de eenheid van het georganiseerde streven, en dat misschien veranderd moet worden als de eisen van dit georganiseerde streven dat vereisen”.3
Het wijzigen van de definitie van waarheid brengt echter grote gevaren met zich mee, want het zoeken naar waarheid draagt vaak bij tot de vooruitgang van de mensheid, doordat het leidt tot ontdekkingen die uiteindelijk de samenleving in haar geheel ten goede komen. Er zij op gewezen dat waarheid lang niet het enige woord is waarvan de betekenis onlangs veranderd is om het als propaganda-instrument te laten dienen; andere zijn vrijheid, recht, wet, rechtvaardigheid, gelijkwaardigheid, verscheidenheid, vrouw, pandemie, vaccin, enz. Dit is zeer verontrustend, omdat dergelijke pogingen tot “perversie van de taal, verandering van de betekenis van de woorden waarmee de idealen” van de heersende klasse worden uitgedrukt, een vast kenmerk is van totalitaire regimes.4
Nu een aantal liberaal-democratische regeringen steeds meer in de richting van het totalitarisme gaan, willen zij de mensen doen vergeten dat er “het grootste verschil is tussen een mening voor waar aannemen, omdat zij bij elke gelegenheid om haar te betwisten niet weerlegd is, en haar voor waar aannemen om haar weerlegging niet toe te laten.”5 Volgens hen moeten “openbare kritiek of zelfs uitingen van twijfel onderdrukt worden, omdat zij de neiging hebben de publieke steun te verzwakken.”6
In feite zijn zij van mening dat alle meningen en opinies die twijfel zouden kunnen zaaien of aarzeling zouden kunnen wekken, in alle disciplines en op alle platforms aan banden gelegd moeten worden. Dit omdat “het belangeloos zoeken naar de waarheid niet kan worden toegestaan” wanneer “de rechtvaardiging van de officiële opvattingen het enige doel wordt” van de heersende klasse.7 Met andere woorden, de controle over de informatie wordt uitgeoefend en de eenvormigheid van opvattingen wordt op alle gebieden onder totalitair bewind afgedwongen.
De onderdrukking van de persvrijheid, van de vrijheid van spreken, van meningsuiting en van denken betekent dat de huidige en toekomstige generaties “de mogelijkheid wordt ontnomen om dwaling tegen waarheid te ruilen: als zij zich vergissen, verliezen zij, wat bijna een even groot voordeel is, de helderder waarneming en de levendiger indruk van de waarheid, die door haar botsing met dwaling wordt teweeggebracht.”8 Zij lopen ook het gevaar onwetend te worden van het feit, dat de enige manier waarop iemand “het geheel van een onderwerp” kan kennen, is door “te horen wat er over gezegd kan worden door personen van elke verscheidenheid van mening, en alle wijzen te bestuderen waarop het door elk karakter van geest bekeken kan worden.”9 Dat wil zeggen, “de huidige en toekomstige generaties zullen niet weten dat de vaste gewoonte om de eigen mening te corrigeren en aan te vullen door die van anderen te vergelijken, in plaats van twijfel en aarzeling te veroorzaken om haar in praktijk te brengen, de enige stabiele basis is voor een juist vertrouwen daarop.”10
Op het ogenblik is het waarschijnlijk dat de massa’s de vrijheid van pers, meningsuiting en denken niet zo belangrijk vinden, omdat “de grote meerderheid zelden in staat is zelfstandig na te denken, dat zij over de meeste vraagstukken opvattingen aanvaardt die zij kant en klaar vinden, en dat zij even tevreden zullen zijn als zij tot de ene of de andere overtuiging worden aangezet of overgehaald.”11 Toch zou niemand de macht en het gezag mogen hebben om “degenen uit te kiezen aan wie de vrijheid van denken, verlichting en meningsuiting moet worden voorbehouden.”12
John Stuart Mill ging zelfs zo ver dat hij beweerde dat “als de hele mensheid min één, één mening had, en slechts één persoon de tegenovergestelde mening had, de mensheid niet meer gerechtvaardigd zou zijn om die ene persoon het zwijgen op te leggen, dan hij, als hij de macht had, gerechtvaardigd zou zijn om de mensheid het zwijgen op te leggen.”13 Hij voegde er verder aan toe dat het zwijgen opleggen van een mening in wezen een daad is van “het beroven van het menselijk ras,” wat zowel voor de huidige als de toekomstige generaties geldt.14 Ook al kunnen de onderdrukkers de mensen op een bepaald moment de waarheid ontzeggen, “de geschiedenis toont aan dat elk tijdperk vele meningen heeft gehad, die latere tijdperken niet alleen vals, maar ook absurd hebben geacht; en het is even zeker dat vele meningen, die nu algemeen zijn, door toekomstige tijdperken verworpen zullen worden, als dat vele, die eens algemeen waren, door de tegenwoordige verworpen worden.”15
Als de huidige pogingen om de persvrijheid, de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van denken te onderdrukken succes hebben, dan zal het zoeken naar de waarheid uiteindelijk opgegeven worden en zullen totalitaire autoriteiten beslissen welke “leerstellingen onderwezen en gepubliceerd moeten worden.”16 Er zullen geen grenzen zijn aan wie het zwijgen opgelegd kan worden, want de controle over meningen zal uitgebreid worden tot alle mensen op alle gebieden. Bijgevolg moeten de hedendaagse autoritaire beleidsmakers herinnerd worden aan het cruciale belang van de vrijheid van meningsuiting en denken, die het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten erkende in de zaak Sweezy versus New Hampshire in 1957, toen het oordeelde dat
“… het opleggen van een dwangbuis aan de intellectuele leiders van onze hogescholen en universiteiten de toekomst van onze natie in gevaar zou brengen. Geen enkel gebied van het onderwijs is door de mens zo grondig begrepen, dat er nog geen nieuwe ontdekkingen gedaan kunnen worden… Leraren en studenten moeten altijd vrij blijven om te onderzoeken, te bestuderen en te evalueren, om nieuwe rijpheid en begrip te verwerven; anders zal onze beschaving stagneren en sterven… Onze regeringsvorm is gebouwd op de vooronderstelling dat iedere burger het recht heeft op politieke meningsuiting en vereniging. Dit recht werd vastgelegd in het Eerste Amendement van de Bill of Rights. De uitoefening van deze fundamentele vrijheden in Amerika geschiedde van oudsher via de media van politieke verenigingen… De geschiedenis heeft ruimschoots de deugdelijkheid bewezen van politieke activiteit door minderheidsgroepen, dissidente groepen, die ontelbare malen in de voorhoede van het democratische denken hebben gestaan en wier programma’s uiteindelijk werden aanvaard. Onorthodoxie of dissidentie ten opzichte van de heersende mores hoeft niet te worden veroordeeld. De afwezigheid van dergelijke stemmen zou een symptoom zijn van een ernstige ziekte in onze maatschappij.”
1. F.A. Hayek, The Road to Serfdom (New York: Routledge 2006), p. 168.
2. John Stuart Mill, On Liberty (Kitchener: Batoche Books, 2001), p. 22.
3. Hayek, The Road to Serfdom, p. 167.
4. Hayek, The Road to Serfdom, p. 161.
5. Mill, On Liberty, p. 21.
6. Hayek, The Road to Serfdom, p. 164.
7. Hayek, The Road to Serfdom, p. 165.
8. Mill, On Liberty, p. 19.
9. Mill, On Liberty, p. 22.
10. Mill, On Liberty, p. 22.
11. Hayek, The Road to Serfdom, p. 168.
12. Hayek, The Road to Serfdom, p. 168.
13. Mill, On Liberty, p. 18.
14. Mill, On Liberty, p. 19.
15. Mill, On Liberty, p. 20.
16. Hayek, The Road to Serfdom, p. 165.
Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
GREAT RESET DOSSIER
“Slimste man van Amerika” ontrafelt de vaccin sterilisatie agenda van de globale elite
Veel te laat, niks meer aan te doen. 80% schapen… En iedereen wil leven in een democratie .. daarvoor heb je slechts 50% schapen nodig, de rest kan stikken
Jawel hoor. Als je om je heen contacten maakt met gelijkgestemden dan kun je heel veel. Groeperen die handel. Maak plannen met elkaar. Bewapen je. Verzamel kennis over overlevingstactieken. Een mens kan zonder wat hem allemaal opgedrongen wordt door de jaren heen. Geef niet op, we kunnen zonder.
Nee Sijbrand, het is over. Ofwel een grote wereldoorlog, of een hele grote volksopstand waarbij de wapens het verschil maken ofwel gaan we binnen een paar jaar gewoon in onze put kruipen, al dan niet gevaccineerd, wat doet het er nog toe?
Ik zou verkiezen voor algehele opstand, wapens genoeg in huis. En dat de dapperen die rijke schijtluizen eens goed aanpakken, familie en vrienden à la Epstein inclusief.
En daarboven hoop ik dat heel die politieke kaste die ons het leven zuur heeft gemaakt voor een handvol zilverlingen van Gates en consoorten, één voor één op de stapel terecht komt waar ook Jeanne d’arc stond.
Eerst Rutte maar eens opruimen. Weg met die debiele maniak.
Doen Frater, liefst zo snel mogelijk
Ik dacht toch, dat iedereen intussen wel weet, dat het een dictatuur is hierzo!
Dus keer naar binnen.
Al wat in de buitenwereld is, is gemanipuleerd.
Een leugen!
Richt je tot je innerlijkste innerlijk!
Daar kan geen leugen jou bereiken.
Daar vindt jij jou eigen waarheid.
Jou diepere inzichten van een hogere wereld van Ziel en Geest. Jou eigen Raadskamer.
Inderdaad Frans.
We verwerpen ons innerlijk veel te veel.
Je gevoel is een belangrijk iets.
Het vertelt wat waar is en wat niet.
Het is te hopen dat de boeren en iedereen die ziet waar het in Nederland op uit loopt nu doorpakken. Onze levens gaan toch worden verwoest door de wereldwijd verenigde politici die in dienst zijn van het WEF. In Nederland met Rat Rutte voorop. De schapen hoeven niet wakker te worden, wij zien het. Dus nu moeten we doorpakken. De boeren hebben de weg geplaveid. Ik ga het aanpakken zoals de asielzoekers het aanpakken. Wat het toegestaan wordt kunnen wij ook in ons eigen land. We kunnen nog wat van hen leren.
Rutte voorop?
Wat dacht u van onze koninklijke bezoekers aan het wef?
De definitie van waarheid is in de negentiger jaren v.d. vorige eeuw al veranderd.
Een ambtenaar zat toen op een verjaardag en kreeg het over een cursus die hij aan het volgen was.
Hij bracht ter sprake dat een discussie of onderwerp in de cursus bij onenigheid tussen personen werd benoemd als ” jouw waarheid of mijn waarheid”.
De hilariteit onder het gezelschap was groot destijds.
Het is ook iets dat wij bij een hoogoplopende discussie vernoemden om een discussie te beeindigen als het “té “werd.
Het werd en word net als”het is niet persoonlijk” te pas en onpas gebruikt als excuus.
Waar moeten we naartoe als er geen waarheid meer is?
Dan is de discussie dood.
Iedereen heeft dan gelijk.
Willen we écht naar die toren van Babel?
Als ik de Kamerdebatten volg heb ik al zo’n gevoel.
Ik denk dat de coalitiepartijen deze manier van doen hanteren omdat ze de discussie willen dood slaan.
Dan kom je bij dictatuur uit.
Daarna totalitarisme.
Wereldwijd volgt men deze weg.
De volkeren moeten blokkades opwerpen, want totalitarisme is een doodbloeder.
Alvorens worden er vele slachtoffers gemaakt.
“Het” plan v.d. zelfbenoemde elite.
Daar wil je als “normaal” mens niet aan meewerken.
Vrijheid blijheid.
Nee, we krijgen een lege wereld, deze vaxxwapens gaan niet het Eliete gewenste succes opleveren..door de shedding…..Heel veel mensen gaan dood. Door de vaxx, of dodelijke zorg, geen know how om te overleven of gezond te blijven. Of om zich zelf niet te kunnen bezig te houden zonder een computer…etc etc etc.
Ik heb ook geen familie meer sinds de vaxx omdat ze gevaxxed zijn, een hele hoop mensen hebben dat nog niet door, als ongevaxxste blijf je bij gevaxxste weg. Todat ze weg zijn, tijdelijk of permanent.
Triest maar waar.
Ik vraag me alleen af wat gaat gebeuren met deze mac-adressen van mensen die dood en begraven zijn en die fibers in een doodlichaam die nog in leven blijven, zelfs in formaldehyde-achtige stoffen nog blijven groeien, wat we daar van moeten verwachten.
Iets met het woord; zombie?
Ik weet het niet….diepe zucht.
Tijd zal het ons vertellen.