Bloomberg citeerde donderdag een niet nader genoemde functionaris van de regering Biden om te melden dat “de VS zich zorgen maken dat ze in een hoek worden gedreven door het Chinese voorstel.” Ongeacht de bedenkingen van de VS zou China, door het voorstel zonder meer af te wijzen, aan andere landen die de oorlog – en de economische schade ervan – beu zijn, kunnen voorhouden dat Washington niet geïnteresseerd is in vrede. Maar dat is precies wat Amerika heeft gedaan door te doen alsof China geen serieuze bemiddelaar is en dat zijn vredesplan onrealistisch is, schrijft Andrew Korybko.
Door het 12-stappenplan van Beijing af te wijzen, heeft Washington zijn oorlogszuchtige bedoelingen voor de rest van de wereld zichtbaar gemaakt en de kritiek van Moskou bevestigd dat het deze proxyoorlog “tot de laatste Oekraïner” wil uitvechten. De meerderheid van de internationale gemeenschap die in het Mondiale Zuiden woont en die het meest te lijden heeft onder de systemische gevolgen van dit conflict, met name de voedsel- en brandstofcrises die door de westerse sancties zijn gekatalyseerd, heeft voor eens en voor altijd haar beeld van de zachte macht van de VS aan diggelen geslagen.
Vóór het begin van de speciale operatie die Rusland vorig jaar moest beginnen ter verdediging van zijn nationale veiligheidsgrenzen in Oekraïne nadat de NAVO ze daar clandestien had overschreden, had een aanzienlijk deel van de mensen in de ontwikkelingslanden over het algemeen nog steeds een gunstig beeld van die afnemende unipolaire hegemoon. Ze waren het misschien niet eens met elke stap in het buitenlands beleid, maar ze vonden nog steeds dat haar wereldbeeld een aantal positieve factoren had waardoor het op zijn minst de moeite waard was om naar te luisteren.
De aantrekkingskracht van haar zachte macht, met name op sociaal-cultureel gebied, zoals die in de loop der decennia door de massamedia werd uitgedragen, had nog steeds een sterke greep op hun harten en geesten. Nu lijden diezelfde mensen echter rechtstreeks onder de voedsel- en brandstofcrisis die door de eenzijdige sancties van het Westen is veroorzaakt. Tot overmaat van ramp hebben de VS door hun afwijzing van China’s vredesplan voor Oekraïne te kennen gegeven dat er geen verlichting zal komen, waardoor deze problemen voor onbepaalde tijd blijven voortbestaan en dus verergeren.
Het is één ding voor mensen in het Mondiale Zuiden die onder de invloed staan van de soft power van de VS om zich te verzetten tegen een deel van het buitenlands beleid van de VS ten aanzien van een ver land, maar het is iets heel anders als datzelfde buitenlands beleid hen en hun gezin rechtstreeks raakt. Zij kunnen nog steeds genieten van de consumptie van sommige van haar sociaal-culturele producten en misschien blijven geloven in de zogenaamde “American Dream” ondanks de kans dat zij daar ooit van zullen profiteren, maar hun visie op de VS als geheel zal zeker veranderen.
Dit snel opkomende resultaat vormt een latente crisis van het grootste belang voor de grote strategische belangen van de VS, aangezien het verlies van een dergelijke kritische massa van aanhangers de doelstellingen van de VS in het hele Mondiale Zuiden zal belemmeren. Diezelfde mensen zullen minder ontvankelijk zijn voor de producten van de informatieoorlog tegen hun multipolaire regeringen, waardoor de kans dat de komende complotten van de Kleurenrevolutie slagen kleiner wordt, om nog maar te zwijgen van het feit dat zij het nepnieuws van de VS over de Chinees-Russische Entente negeren.
De combinatie van honger en stijgende kosten, die het rechtstreekse gevolg zijn van de voedsel- en brandstofcrisis waarvoor de unilaterale sancties van de VS verantwoordelijk zijn, kan iedereen tegen alles doen keren, zelfs als hij of zij er voorheen het meest in geloofde. Dit geldt vooral wanneer de levensomstandigheden van het eigen gezin, met inbegrip van de kinderen, erdoor verslechteren. De arrogantie van de Amerikaanse beleidsmakers, misleid door het supremacistische geloof in het vermeende “exceptionalisme” van hun systeem, verblindt hen hiervoor.
Het bovengenoemde verzuim, dat gemakkelijk had kunnen worden voorzien en dus voorkomen als het groepsdenken niet van kracht was geweest, is de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen en het Mondiale Zuiden massaal tegen de VS deed keren. Er is nu geen geloofwaardige mogelijkheid meer dat Amerika zijn belangen daar ooit nog kan behartigen door een door informatie-oorlogsvoering gestuurde aantrekkingskracht, waardoor het uit wanhoop dubbel inzet op ondermijning en geweld in plaats van het verlies van zijn invloed in die landen te accepteren.
We moeten Amerika niet langer een mandaat geven om ons te besturen. Je hebt er niets aan.
USA is een derde wereld land. Meer dan 20% is arm, en meer dan 20% is analfabeet.
Het land is economisch failliet; de enige takken die rendabel zijn: oorlogsindustrie (maar verouderd) en vloeibaar gas.
De Amerikaanse reactie op het Chinees voorstel is dus koren op de molen van Rusland en China en de andere en reeds uitgebreide BRIC deelnemers. De VS heeft decennia lang de good guy gespeeld en de American Dream voorgeschoteld. Maar om te dromen moet je in slaap verkeren!
HALLO CABINET RUTTE IV, hier uw waarschuwing voor Den Haag:
https://www.zerohedge.com/geopolitical/well-attack-any-country-tries-arrest-putin-kremlin
Hoogmoed komt voor de val.
VS is geen goede partner. Ze maken wereldwijd heel wat vijanden.
Nu gaan Europese leiders bij China janken en hulp zoeken. Kan de vernedering nog groter zijn.