Het fundamentele narratief van de “Corona-sterfgevallen” die gestorven zouden zijn ten gevolge van een historisch levensgevaarlijke viruspandemie krijgt steeds meer barsten en brokkelt af – net als de andere constanten van de pandemische rechtvaardigingsdoctrines. Het Verenigd Koninkrijk heeft pas deze week de reeds in november in Duitsland door alarmisten “gevierde” jubileum van de magische “100.000 Corona-sterfgevallen” bereikt: de Britse National Health Service (NHS) kondigde woensdag aan dat nu 100.897 mensen “met” (niet aan) Corona waren gestorven. Het VK heeft echter slechts 56 miljoen inwoners, niet 84 miljoen, bericht Ansage.org.
Er zij op gewezen dat de NHS rekening houdt met het aantal sterfgevallen dat in Britse ziekenhuizen is geregistreerd; indien men, zoals in Duitsland gebeurt, ook rekening houdt met de niet in ziekenhuizen gemelde gevallen, bij diegenen – volgens de definitie van “in verband met” sterfgevallen – dus een positieve corona test beschikbaar was op het ogenblik van het overlijden, werd de drempel van 100.000 reeds in januari bereikt tijdens de “derde golf” daar – en werd ook onmiddellijk met gretigheid door de Duitse media uitgebuit om de Britse premier Boris Johnson een veeg uit de pan te geven voor zijn vermeende falen.
Dus nu zijn het meer dan 100.000 doden in de ziekenhuizen – maar wat de Britse autoriteiten toevoegen aan hun officiële kennisgevingen van het nu beklommen cijfer van zes cijfers zijn – heel anders dan in Duitsland – ook exacte uitsplitsingen van bestaande voorafbestaande en bijkomende ziekten voor deze overledenen; en die zijn nogal wat. Anders dan in Duitsland (waar het RKI blindelings te werk gaat en de minister van Volksgezondheid cijfers die hem te laag lijken, eenvoudigweg “twee- of driemaal te laag” verklaart), functioneert de monitoring op het eiland zo goed dat dergelijke gegevens betrouwbaar en robuust zijn.
Geïnstrumentaliseerde slachtoffers van onopmerkelijke sterftegebeurtenissen
Omdat 96.354 van deze sterfgevallen, d.w.z. meer dan 19 van de 20 “Corona-sterfgevallen”, andere comorbiditeiten of ernstige ziekten hadden, en Corona dus slechts één van meerdere diagnoses of zelfs slechts een nevendiagnose was. En dat is nog niet alles: 52.879 van deze sterfgevallen, meer dan de helft, waren ouder dan 80. Meer dan 91 procent was ouder dan 60 jaar en had minstens één andere doodsoorzaak naast de vage algemene benaming “Corona”. Slechts 4.543 overledenen – wat overeenkomt met 4,45 procent van alle “Corona-sterfgevallen” – hadden volgens de bevindingen van de NHS geen eerdere ziekten of andere comorbiditeiten. In gewone taal: als er geen Corona was geweest, zouden deze sterfgevallen statistisch onder andere oorzaken zijn ingedeeld.
Bovendien waren van de meer dan 100.000 mensen die stierven er slechts 19 – wat overeenkomt met 0,2 per duizend (!) – jonger dan 20 en hadden zij geen andere of eerdere ziekten. In de leeftijdsgroep van kinderen en adolescenten speelde Corona dus gewoon geen rol. En tot slot, dient te worden opgemerkt dat al deze cijfers, let wel, betrekking hebben op een periode van bijna twee jaar – met een gemiddelde van meer dan 600.000 sterfgevallen per jaar in het VK (en dus 1,1 miljoen sterfgevallen door alle mogelijke doodsoorzaken sindsdien).
Tot zover de classificatie van de media “hyper-saillant” door onevenredige overdreven nadruk op een grotendeels onopmerkelijke sterftegebeurtenis te leggen, waarin Sars-CoV2 een aantoonbaar ondergeschikte, mogelijk verwaarloosbare rol speelt – vooral met het oog op de vaccinatiecampagne voor jongere mensen, die ook geen reden en legitimiteit zou hebben als de vaccins onschadelijk en effectief zouden zijn.
De gegevensverslagen van de NHS over de zogenaamde Corona-slachtoffers (die waarschijnlijk hun equivalent zullen vinden in Duitsland, waar de geïnstrumentaliseerde doden worden herdacht met nationale rouwplechtigheden en minuten stilte) onthullen in beginsel een misleiding van het publiek op monsterlijke schaal. Vooral tegen de achtergrond van een ongekende ontwrichting en rechteloosheid van complete samenlevingen tijdens deze pandemie, waarbij conceptueel en inhoudelijk de schijn van een menselijke catastrofe werd gewekt, en dus een noodbeleid gerechtvaardigd was dat tot op de dag van vandaag voortduurt. Men moet ofwel aannemen dat het om een frauduleuze staatsgreep ging, ofwel met een gerust hart spreken van het grootste valse alarm aller tijden.
Goedemorgen, ik lees overal dat overheden hun beleidt niet goed uitvoeren omtrent de Plandemie.
dat de spuit en booster experimenteel is, maar alles is gepland zowel het beleid als de spuit, en voorlopig liggen ze op schema, en hebben ze het gas nog even extra ingetrapt. We moeten nu toch even echt op gaan passen in 2022, want dit loopt helemaal verkeerd af, mensen lopen met hun kinderen nu zo naar de slachtbank. Als ik zie hoeveel mensen zich nog laten testen, laten inspuiten en met muilkorf oplopen, denk ik persoonlijk dat dit een hele zware strijd wordt tegen deze satanische misdadigers. En moeten we misschien de mensen die hier achteraan lopen maar loslaten, en zorgen dat we zelf op een veilige plek terechtkomen (als die er nog is).
Kinderen worden gedwongen door hun misdadige ouders want zij zijn de personen die hun kinderen de dood in jagen , en ik vind het ook maar goed beter voor deze kinderen met zo een ouders die in feite niet in staat zijn om hun kinderen op te voeden want kinderen moeten leren omgaan met het leven en dus ook zelf te zien wat waar is en niet .