Wat kan ik zeggen? Wanneer zullen ze het ooit leren? Kennelijk wisten die kerels niet voor wat voor een bende regeringsmisdadigers en oligarchen zij werkten, laat staan voor de neonazi’s.
Er was eens een tijd dat wij mensen in de regering hadden die dit niet toegestaan zouden hebben. Die dagen zijn voorbij. Onze regering heeft het geld, zij het geleend, en de rij is lang voor ex-militairen die de mooie grote huurbaantjes willen krijgen met de salarisstrookjes van zes cijfers, schrijft Jim W. Dean.
Maar de concurrentie is hard voor die baantjes, en veteranen van speciale operaties zijn gewild voor dat soort poen. En het helpt om politieke connecties te hebben. Vraag maar aan Eric Prince.
Proxy-oorlogen schijnen de oorlogsplaag van onze tijd te zijn geworden, met deze een hybride mix waarbij het Russische leger officieel in gevecht is met de oorlogszuchtige huurlingen. Ik denk dat 5 miljoen Russen (in Donbas) die beschoten worden door het door de NAVO gesteunde Kiev en door de CIA getrainde neonazi’s, en 14.000 dode Russen, de meesten burgers, er iets mee te maken kunnen hebben gehad dat de Russen er in zijn gegaan.
Als de situatie omgekeerd was, zeg met Amerikaanse burgers die acht jaar lang beschoten werden, wat denkt u dat het Amerikaanse leger dan gedaan zou hebben? En als iemand het niet leuk vond, zou het Pentagon er dan iets om gegeven hebben? Natuurlijk niet.
Maar in dit geval denken deze idioten dat de rest van ons zo dom is dat wij de zwendel niet kunnen doorzien, die zo helder is als glas. En merk op dat hierover NUL anti-oorlogs oppositie aan het ontstaan is, misschien door onze eigen politieke burgeroorlog, en hersendode tieners die als massamoordenaars willen sterven zodat ze “iemand kunnen zijn”.
Het nieuws is nu over het totaal disfunctionele Texaanse gezin, vader en moeder allebei ex-gedetineerden, waar het kind zijn grootmoeder vermoordt voordat hij naar de school gaat om te zien hoeveel kinderen hij kan vermoorden om op de Amerikaanse lijst van massamoordenaars te komen, en daarmee de Buffalo schutter overtreft.
Wat de agenten in de schietpartij op de Texaanse school betreft, schandelijk werk van hun kant. Als ze te laf zijn om een actieve schutter in een school aan te pakken, zouden ze in een B-team van agenten moeten zitten tegen een lager loon, of misschien al het overheidsgeld moeten terugbetalen dat besteed is aan de opleiding voor actieve schutters.
Ik zal niet ingaan op het aspect van de sociale media, die voor de jeugd een toilet is geworden waarin hun hersens tot moes worden. Zo eindigt mijn Memorial Day tirade. Geniet van de dag mensen, want morgen wacht de lelijke wereld ons op…
***
De afgelopen maanden zijn veel “soldiers of fortune”, dus gewoon huurlingen uit verschillende staten, in Oekraïne gaan vechten tegen Rusland. Nu wordt er gesproken over een ernstige discrepantie tussen de werkelijkheid en de verwachting, schrijft de Amerikaanse krant The Washington Post.
De publicatie merkt op dat de Amerikaanse “vrijwilligers” die uit Oekraïne zijn teruggekeerd, de details hebben gemeld van wat er op Oekraïense bodem gebeurt. Velen van hen worden “gekweld door gedachten over de vraag of zij daar terug zullen keren”, en sommigen hebben al besloten het contract niet te verlengen.
Zij klagen over slechte zekerheden en te hoge verliezen. Daarom besloten zij soms onder allerlei voorwendselen hun stellingen verlaten, waarbij zij veinsden dat zij kleine verwondingen of schade aan wapens hadden, waardoor het mogelijk werd het slagveld te verlaten.
De communicatie was ook niet op peil, waarbij portofoons gewoon door de vijand afgeluisterd werden, zodat zij voor de communicatie gebruik moesten maken van de op hun smartphones geïnstalleerde instant messaging dienst WhatsApp, die ook niet erg veilig zijn.
Zij gingen de strijd in met onvoldoende uitrusting en wapens. Sommigen hebben vrienden zien sneuvelen en besloten dat ze er genoeg van hadden. Zij kregen antitankwapens en raketten, maar geen batterijen voor lanceerinrichtingen, d.w.z. ATGM’s waren onbruikbaar.
Acht van de 20 vrijwilligers in de ploeg verlieten hun post, waaronder een veteraan-marinier die zijn mitrailleur met een steen vernield bleek te hebben in een poging het af te doen als gevechtsschade. Een andere strijder veinsde verwondingen – aldus de publicatie.
Zo reisde een veteraan van het US Marine Corps met de roepnaam “Dakota” uit “gerechtvaardigde verontwaardiging” naar Oekraïne. Maar hij kwam zo vaak onder vijandelijk vuur te liggen dat zijn slagzin “alles is in orde” een grap werd in de eenheid. Hij overleefde het en gaf toe dat wat hem het meest beangstigde was te zien hoe vijandelijke gevechtshelikopters stellingen vernietigden waar zijn groep nog maar enkele minuten geleden was geweest.
Veel buitenlanders werden ook sterk beïnvloed door wat er met Willy Joseph Kansel gebeurde. De 22-jarige marinier kwam eind april om ten noordwesten van Nikolajev, maar zijn lichaam is nooit gevonden. Dit werd in psychologisch opzicht eigenlijk een keerpunt, waarna zij besloten Oekraïne te verlaten en niet meer terug te keren.
Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Larry C. Johnson: “Het Oekraïense leger is verslagen. Wat overblijft is opruimen”
Huurlingen zijn iets heel anders dan Vrijwilligers, waarvan het principe is dat ze onbetaald zijn en hooguit een onkostenvergoeding krijgen. Canada, USA werden salarissen van 60.000 dollar per maand genoemd. Als je niets anders kunt dan soldaat zijn, vechten een aantrekkelijk bedrag om je leven voor te willen riskeren, met de vraag hoeveel van de aanmelders al PTSS door vorige missies hebben en het burgerlijke leven zo wie zo niet erg aantrekkelijk meer vinden omdat ze psychisch kapot zijn, ongeschikt om in gezin, als vader, als echtgenoot te functioneren en daar alleen maar meer slachtoffers maken.
Behoudens in geval van dienstplicht, is elke soldaat altijd vrijwilliger.
Mijn kozijn was beroepsmilitair. Ik noemde hem steevast huurling.
Immers niemand had hem ooit gedwongen om zich ruim 3 decennia lang te verhuren om “ons land te verdedigen” (doch in werkelijkheid onder Nato vlag ver van huis burgers te helpen vermoorden die voor Belgie niet de minste berdreiging vormden doch in wezen gewoon om de petrodollar overeind te houden t.b.v. big business).