De Europese Commissie onthulde haar langverwachte Returns Directive – een bijgewerkte versie van wetgeving uit 2008 met dezelfde naam – als aanvulling op het vlaggenschip van de EU, het migratiepact, dat volgend jaar van kracht moet worden. Het voorstel schetst een ambitieuze eerste stap om de deportatie van illegale migranten te stroomlijnen, maar veel conservatieven handhaven een gezonde mate van scepsis totdat ze het geïmplementeerd zien.
Ook al volgt de richtlijn grotendeels de unaniem goedgekeurde eisen van de EU-lidstaten van vorig jaar, de linkse partijen in het Parlement vielen de richtlijn onmiddellijk aan, wat een wig dreef tussen de leden van de regerende ‘Ursula-coalitie’ in Brussel. Het is nu al duidelijk dat de EVP de komende maanden onder enorme druk van haar linkse bondgenoten zal komen te staan om het voorstel af te zwakken, dus de vraag is of ze voet bij stuk zullen houden of weer zullen toegeven, schrijft Tamás Orbán.
De Returns Directive wordt vaak het laatste “ontbrekende stuk” van het asielsysteem van de EU genoemd. Het belangrijkste doel is om het erbarmelijke uitzettingspercentage van de EU op te lossen, aangezien minder dan 20% van de illegale migranten met een uitzettingsbevel momenteel elk jaar het blok verlaat en de autoriteiten hulpeloos zijn om hen op te sporen.
Als de verordening wordt aangenomen, zullen de asielprocedures worden gestroomlijnd, zal de tijd van bewaring worden verlengd, zal de periode van vrijwillig vertrek van één maand worden afgeschaft, zullen veiligheidscontroles en strengere regels worden ingevoerd voor mensen die als “risicovol” worden beschouwd, en zullen gedeporteerden die onder dwang zijn verwijderd, een langer inreisverbod krijgen.
De nieuwe wet zou de lidstaten ook toestaan om zelfstandig te onderhandelen over uitzettingsovereenkomsten met andere derde landen dan de landen van herkomst (vergelijkbaar met het mislukte Rwanda-plan van het VK), en de mogelijkheid onderzoeken om terugkeercentra in derde landen op te zetten, vergelijkbaar met het Albanië-protocol van Italië.
Een nieuw instrument dat ook door de Commissie wordt voorgesteld, is een gemeenschappelijk “Europees terugkeerbevel,” dat nationale uitwijzingsbevelen zou vervangen door één systeem en één database, zodat migranten niet “door de mazen van het net kunnen glippen” door van het ene EU-land naar het andere te ontsnappen.
De wetgeving beantwoordt niet alleen aan de groeiende eisen van de lidstaten, maar is ook bedoeld om tegemoet te komen aan de bezorgdheid van de Europeanen over illegale migratie en criminaliteit door migranten, met als doel “de mensen weer het gevoel te geven dat we controle hebben over wat er in Europa gebeurt,” zei EU-migratiechef Magnus Brunner.
Maar Brunner gaf ook toe dat de belangrijkste reden van de Commissie (en de EVP) om deze strenge regels te steunen niet noodzakelijkerwijs een oprechte wens is om illegale migratie te verhelpen, maar de “existentiële” noodzaak om de opkomst van rechts-populistische partijen ten koste van het establishment te beteugelen. Zoals Brunner uitlegde:
Als wij, als de democratische centrumpartijen, [illegale migratie] niet aanpakken, zullen we het vertrouwen van de burgers helemaal verliezen. En dat is enigszins existentieel.
Conflict over terugkeerpunten
Linkse partijen waren niet bepaald in de wolken bij het horen van deze presentatie in Straatsburg. Verschillende socialistische en groene Europarlementariërs beschuldigden de Commissie en de EVP ervan “schaamteloos extreem-rechts te willen paaien” door grondrechten te schenden en migranten te “criminaliseren” – alsof illegaal de grens oversteken geen misdaad is.
Wat ze echter het meest problematisch vonden, was de goedkeuring in het document van het onderzoeken van zogenaamde innovatieve oplossingen, zoals offshore “terugkeer hubs” – deportatiecentra in derde landen – die zouden voorkomen dat afgewezen asielzoekers de autoriteiten ontlopen en in de EU verdwijnen.
Het is niet verwonderlijk dat linkse fracties het idee verwerpen: het is gemodelleerd naar het Albanië-protocol van Italië, dat ze al vanaf het begin proberen te annuleren. Linkse rechters en oppositiepartijen in Italië lanceerden een gecoördineerde aanval tegen het protocol met een beroep op de EU-wetgeving, ondanks dat de EU-Commissie zelf de regering van Giorgia Meloni steunde bij het EU-Hof van Justitie.
Toch kunnen deportatiecentra in niet-EU-landen “geen deel uitmaken van onze aanpak,” zei de socialistische S&D-Fractie in een persbericht vóór het debat, eraan toevoegend dat het een “vergissing” zou zijn om voor inspiratie te kijken naar de “juridisch twijfelachtige” overeenkomst tussen Italië en Albanië.
Brunner verwierp de vergelijking en zei dat landen alleen migranten naar deze ’terugkeercentra’ kunnen sturen nadat ze een definitief uitzettingsbevel hebben gekregen waartegen geen beroep meer kan worden aangetekend, en niet onmiddellijk na aankomst zoals het oorspronkelijke plan was met de Italiaanse ‘opvangcentra’.
Het valt nog te bezien hoe de uiteindelijke wetgeving er uit zal zien nadat het parlement er doorheen is gegaan, en de implementatie laat nog jaren op zich wachten. Het enige dat zeker is, is dat de strijd om het dossier nog maar net begonnen is.
Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Kijk :
als je wegrijdt na een verkeersongeval is dat niet perse strafbaar, als je je maar binnen 12 uur meldt bij de politie.
Iedereen kan schrikken of in paniek wegrijden en naderhand tot inzicht komen dat hij iets verkeerd gedaan heeft.
Er zijn wel een aantal mitsen waarvan er 1 is dat de doorrijder niet op de hoogte mag zijn van het feit dat hij gezocht wordt.
Dan ben je namelijk gewaarschuwd en kun je je niet meer beroepen op ik ben geschrokken.
Er zijn nog een aantal mitsen en maren.
https://radar.avrotros.nl/artikel/wat-doe-je-als-iemand-doorrijdt-na-een-aanrijding-60757
Terug naar bovenstaande casus en vergelijkend redeneren.
Deporatatie van illegalen en criminaliteit.
Belangrijke vragen die de herziening van politiek beleid rechtvaardigen zijn :
1. was de overheid op de hoogte van het feit dat er immigranten zijn die niet goed pasten in de landen die hun wilden helpen ?
2. heeft iemand in de laatste (pak hem beet tante Greet) 20 jaar enig kritisch geluid laten horen richting politieke leiders ?
3. is er in de media enige bezorgdheid geuit over crimineel gedrag van niet-nederlanders
4. zijn eigen burgers wel eens slachtoffer geweest van niet uitgezette criminele cq. illegale kansenparels en is dit doorgedrongen tot de politiek.
5. Had de politiek misschien andere prioriteiten (Rusland, Covid, energiecrisis en dergelijke) waardoor ze redelijkerwijs bepaalde zaken niet goed ingeschat hebben ?
Het antwoord op bovenstaande vragen kan duidelijk maken of de reden van deportatieherziening gebeurt uit intrinsiek eerlijk menselijk politiek voortschrijdend inzicht dan wel ijskoud politiek berekenend optreden om zachte billen in het pluche te behouden.
Een moeilijkheid is :
Niet alle politici zijn juristen.
Sommigen zijn kruideniersvrouw, anderen zijn artsen, dan zijn er mensen die geschiedenis geleerd hebben of een schroeversopleiding typen afgerond hebben, er zijn zakenmensen en sommigen zijn op basis van positieve discriminatie geholpen politiek actief te worden.
Daaarnaast zijn niet alle politici over alle onderwerpen even goed op de hoogte (boze togen beweren zelfs dat niet alle politici even slim zijn)
Inderdaad het valt nog te bezien..meer misschien binnen 8 of 10 jaar…
en is het SSysteem weer 8-10 jaar verder…
opmerkelijk dat dit weer in strasbourgh plaats vindt voorheen heette deze plaats Argentina.
Vond het liedje van Eva perron don’t cry for me argentina met de woorden ‘I kept my promise
Don’t keep your distance’ kwam voor mij in een ander daglicht te staan.
weer een spreuk blij maken met een dode mus . eerst zien dan geloven en veel beloven doed een gek in vreugde leven
Wanneer worden de extreme verraders eens ontmaskerd, de daadwerkelijke extreme fascisten voor wie het een ramp zal zijn wanneer er geen oorlogen of andere rampen meer plaats vinden.
In een vredige wereld zou er veel minder behoefte zijn om te immigreren.
Wanneer de immigratie zal afnemen, zullen de problemen van de extreme verraders gigantisch worden.
Minder die ze als slaaf kunnen inzetten!
Minder volk over wie ze zich druk kunnen maken, die ze kunnen misbruiken voor hun volksverraad!
Minder bevolkingsdichtheid, meer ruimte voor dieren en planten.
Het zal een ramp zijn voor het extreemste sLinkse tuig!
De verraders onder de verraders!
De daadwerkelijke Extreme Fascisten!
Waarschijnlijk zouden ze dan overal burgeroorlogen proberen te ontketenen.
Eerst zien, dan geloven.