Britse inlichtingendienst achter rampzalige Oekraïense invasie van Krynky, onthullen gelekte documenten

Uit gelekte documenten die zijn onderzocht door The Grayzone blijkt dat een blauwdruk voor de mislukte poging van Oekraïne om het dorp Krynky in te nemen, is opgesteld door Project Alchemy, een geheime militaire inlichtingendienst die is opgericht door het Britse Ministerie van Defensie en die “koste wat het kost voortzetten van de strijd in Oekraïne” wilde. Het plan voor Krynky leidde tot een bloedbad dat tot op heden een van de grootste rampen van de oorlog is.

Op de ochtend van 30 oktober 2023 voeren tientallen Oekraïense commando’s in kleine boten over de Dnjepr om Krynky, een dorp in het door Rusland bezette Cherson, in te nemen. Ze hadden de afgelopen twee maanden in afgelegen gebieden van de Britse eilanden met een vergelijkbaar terrein doorgebracht, waar ze onder toeziend oog van Britse generaals oefeningen hadden gedaan. Nu geloofden ze dat hun harde werk vruchten zou afwerpen. Zowel Britse als Oekraïense functionarissen waren ervan overtuigd dat de operatie het tij van de oorlog zou keren en een bruggenhoofd zou vormen waardoor de troepen van Kiev naar de Krim konden oprukken en een totale overwinning konden behalen, schrijft Kit Klarenberg.

In plaats daarvan werden de door de Britten getrainde Oekraïense mariniers als lammeren naar de slachtbank geleid. De rampzalig geplande operatie resulteerde in een schijnbaar eindeloze stroom zwaar overladen Oekraïense boten die zonder luchtsteun probeerden Krynky te bereiken, onder onophoudelijk vuur van Russische artillerie, drones, vlammenwerpers en mortieren. De mariniers die de overtocht hadden gemaakt, waren slecht uitgerust, bevoorrading bleek vrijwel onmogelijk en evacuatie was uitgesloten.

Toen de beloofde raketbescherming in de daaropvolgende weken uitbleef, werd duidelijk dat de operatie op een ramp was uitgelopen. Toch werden de daaropvolgende negen maanden golf na golf van door Britten getrainde Oekraïense mariniers naar een vrijwel zekere dood in Krynky gestuurd. Het besluit om deze kostbare modderpoel te laten voortduren, met menselijke en materiële kosten die geen enkel NAVO-leger ooit zou toestaan, wordt nu gezien als een van de ergste tactische fouten van de oorlog – en het lijkt erop dat de Britse topgeneraals hiervoor verantwoordelijk zijn.

Uit gelekte documenten die door The Grayzone zijn onderzocht, blijkt dat de Britten niet alleen de training van de betrokken mariniers hebben geleid, maar ook vanaf nul de “Maritime Raiding Force” hebben opgebouwd, die uiteindelijk zou worden opgeofferd tijdens de zelfmoordmissie in Krynky.

Britse geheime dienst overtuigt Kiev om Sevastopol binnen te vallen

De oorsprong van de mislukte amfibische landingsoperatie in Krynky kan worden teruggevoerd tot een gelekt dossier dat slechts enkele maanden na het uitbreken van de proxyoorlog tussen Rusland en Oekraïne werd opgesteld door een geheime militaire inlichtingendienst van het Britse ministerie van Defensie, genaamd Project Alchemy. The Grayzone heeft eerder onthuld dat Project Alchemy een hybride publiek-privaat militair samenwerkingsverband is tussen vooraanstaande Britse academici en militaire strategen met als doel “tegen elke prijs Oekraïne in de strijd te houden.”

In een document uit juni 2022 getiteld “Building a Ukrainian Maritime Raiding Capability” stelden de planners van Alchemy een “nieuwe maritieme aanvalsmacht” voor die “specifiek zou worden getraind voor het operatiegebied van de zuidelijke kuststreek van Oekraïne tot aan de Straat van Kertsj”.

Alchemy voorspelde dat de Oekraïners “snelle RIB’s” [opblaasbare boten met een harde bodem] zouden krijgen, samen met “autonome vaartuigen en drones en Swimmer Delivery Vehicles [SDV’s]… speciaal ontworpen voor aanvallen op havens, onderzeeërs en oorlogsschepen”. Na hun training in het Verenigd Koninkrijk zouden Oekraïense mariniers “radarstations en luchtverdedigingsmiddelen op de Krim aanvallen en reguliere eenheden die in Cherson vechten ondersteunen door middel van aanvallen vanaf de Dnipro-rivier”, waarbij bepaalde eenheden “speciaal zouden worden getraind in berggevechten en aanvallen op kliffen”. Het einddoel was volgens hen “de verdediging van Sevastopol te verzwakken… met het oog op een grootschalige commando-aanval op het raketcomplex”.

“De vijandige omgeving vereist een zeer mobiele aanvalsmacht die ’s nachts opereert en hit-and-run-operaties uitvoert om ontdekking te voorkomen,” verklaarde Alchemy. De cel stelde vast dat in het gebied ‘van de Roemeense grens tot de Straat van Kertsj’ de ‘kustgebieden’ van Oekraïne nog niet voldoende ‘uitgebuit’ waren.

Bovendien zien de Russische strijdkrachten “geen risico van een aanval vanuit zee of riviergebieden langs de kust”, aldus Alchemy. Intern betreurde de groep dat de havens van Sevastopol, waarvan de Russische marine “volledig afhankelijk” was, sinds het begin van de proxy-oorlog “zeer weinig directe actie” hadden ondervonden.

Vanwege het “gebrek aan capaciteit en/of middelen … om dergelijke missies uit te voeren” was het aan Britse militaire en inlichtingenveteranen om hen te voorzien van wat ze nodig hadden. Daarom “zal een gezamenlijk, interinstitutioneel operationeel campagneplanningsteam gelijktijdig met de training worden ingezet,” aldus Alchemy. De groep “zal bestaan uit actieve en voormalige militairen met specialistische kennis op hun gebied, waaronder deskundigen uit Oekraïne, die de planning en doelwitanalyse van de Russische kustfaciliteiten zullen uitvoeren,” aldus de groep.

Voor de technische details werd besloten dat “ook academici moeten worden betrokken, die gebruik zullen maken van de nieuwste technologische middelen om het succes van de invallen te garanderen, met name wat betreft de vernietiging van belangrijke infrastructuur.” Daarom “moet een formeel verzoek” aan het Britse ministerie van Defensie “om de nieuwste inlichtingenbeelden en plannen” met betrekking tot het zwaar versterkte ondergrondse complex van de Krim “uiterst gedetailleerd worden gepland.”

De obsessie van Groot-Brittannië om Sevastopol uit de greep van Moskou te rukken, gaat terug tot de Krimoorlog van 1853-1856, maar uit de gelekte documenten blijkt duidelijk dat de verovering van de stad vanuit Londens perspectief nog steeds als een essentieel en haalbaar doel wordt beschouwd. Hoewel Project Alchemy de militaire haven beschreef als de thuisbasis van ’s werelds ‘grootste concentratie van antischipraketten’ en een bunkercomplex dat ‘immuun is voor luchtaanvallen of raketaanvallen’, waren de agenten van de groep nog steeds van mening dat het gebied ‘kwetsbaar is voor commando-eenheden’.

Uit onderzoek van Ukrainska Pravda bleek dat Groot-Brittannië – “misschien wel de meest actieve en vastberaden bondgenoot van Oekraïne” – sinds het begin van het proxy-conflict druk had uitgeoefend op Kiev om mariniers in te zetten “voor operaties op het water en misleidende manoeuvres.” Deze voorstellen zouden echter “geen weerklank hebben gevonden” bij de toenmalige opperbevelhebber Valerii Zaluzhnyi of president Volodymyr Zelensky.

Dit veranderde begin 2023, toen Groot-Brittannië een hoge delegatie naar Kiev stuurde voor een ontmoeting met Zaluzhnyi, waar het Londense contingent beloofde de Oekraïners alles te geven wat ze nodig hadden om de “operaties op het water” uit te voeren die het Verenigd Koninkrijk tot dan toe had vermeden. Volgens Ukrainska Pravda gebeurde dit in mei 2023, toen “het Britse team Zaluzhnyi overhaalde en hij zei: dat is het, we gaan het marinekorps oprichten.”

Wat daarna volgde, werd precies voorspeld in de gelekte Project Alchemy-documenten. In de gelekte documenten voorzag de Britse cel dat Oekraïense marinierscommando’s in slechts drie maanden “klaar zouden zijn voor operaties.” In bijgevoegde tabellen werd aangegeven hoeveel Oekraïense mariniers zouden worden opgeleid, waar, op welk gebied van oorlogsvoering en voor hoe lang. “Als ons opleidingsprogramma wordt goedgekeurd,” moet het Britse ministerie van Defensie “ons voorrang geven op Otterburn en andere aangegeven oefenterreinen.”

“Kandidaten die voor specifieke takken worden geselecteerd,” zouden ‘nog eens vier weken vervolgopleiding krijgen’, schreef Alchemy. Deze troepen zouden bestaan uit 60 ‘bergleiders’, 20 ‘sluipschutters/verkenners’, een 40-koppige mortiereskadron, 20-koppige luchtverdedigings-, antitank- en artillerieskadrons, 70 geniesoldaten, 36 gevechtssignaalgevers, 16 piloten voor de onderwatervaartuigen die nodig zijn om duikers te vervoeren, 124 gevechtszwemmers, 10 leden van een roerman-aanvalseenheid, 10 kanonniers en 10 navigators om Zweedse CB90-klasse snelle aanvalsboten te besturen, 40 gevechtsmedici en 20 clandestiene speciale operatie-uitvoerders.

De Britten merkten op dat “Oekraïne momenteel mannen in de strijdbare leeftijd verbiedt het land te verlaten”, dus “het is waarschijnlijk dat we de autoriteiten in Kiev zullen moeten vragen deze regel te versoepelen voor ons programma, zodat we het beoogde aantal van 1.000 rekruten kunnen werven om met de training te beginnen”. Bovendien “moet de rekrutering van Oekraïense staatsburgers worden goedgekeurd door het Britse ministerie van Binnenlandse Zaken,” legden ze uit.

De Oekraïners zouden worden getraind op verschillende locaties in Groot-Brittannië, waaronder afgelegen gevechtskampen verspreid over de Schotse wildernis, waaronder Otterburn, Garelochhead, Loch Long en Cape Wrath, het meest noordwestelijke punt van Groot-Brittannië. Alle oefenaanvallen zouden ’s nachts worden uitgevoerd en zodra het programma was voltooid, ‘zou worden beslist of bepaalde rekruten vanwege verwondingen of andere factoren geschikt waren voor commando-training’.

Het trainingsprogramma van Alchemy leek te worden bevestigd door Oekraïense strijders die naar Krynky waren gestuurd. Zij vertelden Ukrainska Pravda dat “de Britten ons hetzelfde soort gebied gaven om te trainen als het gebied waar we uiteindelijk de taken moesten uitvoeren.” Daar “beseften ze dat ze werden voorbereid op iets groots en anders dan hun eerdere taken.” In augustus 2023 kondigden Britse en Oekraïense functionarissen aan dat bijna 1.000 mariniers “hun training hadden voltooid … om amfibische operaties met kleine boten uit te voeren, waaronder strandaanvallen.”

Project Alchemy verklaarde dat deze inspanning “het begin zou kunnen zijn van een grotere offensief met als doel de Krim te heroveren … iets wat door velen, waaronder het Kremlin, onmogelijk wordt geacht, maar wat hun ondergang zou kunnen betekenen.”

Eerdere rapporten van The Grayzone over de clandestiene activiteiten van Project Alchemy hebben onthuld hoezeer de complotten van de cel waren ingegeven door misleidende ideeën over vermeende historische Britse militaire glorie, zoals de Special Operations Executive uit de Tweede Wereldoorlog, een voorloper van de door de CIA/MI6 geleide Operatie Gladio. Gezien de oorlogszuchtige bravoure waarmee Project Alchemy zijn door het ministerie van Defensie gesteunde projecten aanpakte, is het maar al te gemakkelijk voor te stellen dat de leden de hoofden van de Oekraïense stagiairs in Londen vulden met fantasieën over het naspelen van D-Day via de Krynky-operatie.

Britse sukkels creëren moordzone in Krynky

Vanaf oktober 2023 werden slecht getrainde en slecht uitgeruste Oekraïense mariniers en masse naar Krynky vervoerd. Volgens Ukrainska Pravda begon “vrijwel onmiddellijk de grootste tekortkoming van de operatie – de planning – tegen de invasietroepen te werken.” Twee maanden later beschreef een deelnemend commando aan de BBC de nachtmerriesituatie die de troepen van Kiev daar te wachten stond. Ze spraken van “voortdurend vuur” tijdens het oversteken van de rivier, waarbij boten met hun “kameraden” tot zinken werden gebracht en “voor altijd verloren gingen in de Dnipro-rivier”:

“We moeten alles meenemen – generatoren, brandstof en voedsel. Als je een bruggenhoofd opzet, heb je van alles veel nodig, maar voor dit gebied waren geen voorraden gepland. We dachten dat de vijand zou vluchten zodra we daar waren en dat we dan rustig alles konden vervoeren wat we nodig hadden, maar dat pakte anders uit. Toen we aankwamen… stond de vijand ons op te wachten. De Russen… waren getipt over onze landing, dus toen we daar aankwamen, wisten ze precies waar ze ons konden vinden.”

Elders documenteerde Ukrainska Pravda hoe essentiële voorraden en reddingsvesten met een hexacopter werden gedropt voor zwaar gewonde Oekraïense mariniers. Andere gewonde commando’s werden gedwongen om met “autobanden” terug te drijven naar Oekraïens grondgebied vanwege een gebrek aan boten, en “drongen water rechtstreeks uit de Dnjepr vanwege een gebrek aan logistiek”. Sommigen namen zelfs hun toevlucht tot “zelfmoord omdat er geen evacuatie was.”

Onder de “ernstig gewonden” bevond zich een soldaat van begin veertig die “in december 2023 een verwonding aan zijn arm opliep” en “twee keer probeerde Krynky per boot te verlaten”, maar werd tegengehouden door Russische FPV-drones. Hij wist te ontsnappen door “met slechts één arm te zwemmen” en bracht vervolgens “zes uur door met heen en weer lopen op het strand” van een nabijgelegen eiland, “doorweekt… om niet dood te vriezen”. Hoewel hij uiteindelijk in veiligheid kon komen, “verloor hij zijn arm”.

Ondertussen meldde een andere door Groot-Brittannië getrainde marinier: “Elke keer dat ons bataljon Krynky binnenkwam, werd de situatie erger en erger. Mensen kwamen daar alleen maar om te sterven. We hadden geen idee wat er aan de hand was. Iedereen die ik kende en die naar Krynky was gestuurd, is dood.”

Het begin van de winter was “het moment waarop de situatie in Krynky echt begon te verslechteren,” aldus een Oekraïense bron. De Russen zouden aanzienlijke aanvalsmacht naar het gebied hebben overgebracht, glijbommen hebben gebruikt “om een groot deel van het dorp te vernietigen” en “uitgezocht hoe ze de rivierroutes van de Oekraïense strijdkrachten het beste konden aanvallen, met name bij bochten, waar de boten vaart moesten minderen, en bij landingsplaatsen.” Het daaropvolgende artillerievuur liet Krynky “kraterachtig landschap achter, als op de maan.”

Zo kwam het dat “sommige” Oekraïense mariniers “opzettelijk verdwaalden” om te voorkomen dat ze in de dodelijke zone van Krynky zouden landen. Ten minste twee overlevenden van de operatie die door Ukrainska Pravda werden geraadpleegd, “kregen orders om posities in te nemen … dichter bij de Russen,” maar “weigerden te handelen … omdat dat zelfmoord zou zijn geweest.” Toen de winter kwam, begonnen de troepen van Kiev zich “geleidelijk terug te trekken.” In mei 2024 was de situatie “een ramp,” hoewel de laatste overlevende mariniers twee maanden later werden teruggetrokken:

“De meeste mensen met wie we spraken… zijn ervan overtuigd dat de operatie minstens enkele maanden langer heeft geduurd dan nodig was. ‘We hadden ons uiterlijk in het voorjaar, tijdens het mistseizoen, moeten terugtrekken. Dan hadden we al onze soldaten kunnen evacueren. Dat zou mensenlevens hebben gered. Maar in plaats daarvan hebben we gewacht tot er niets meer te doen was. Tot het allerlaatste moment,” klaagde een marineofficier.

Nu grote traditionele media de militaire mislukkingen van Kiev onder de loep nemen, wordt in de berichtgeving steeds weer de cruciale rol van het Britse ministerie van Defensie bij de planning van enkele van de grootste rampen van de oorlog benadrukt. Elk van deze tegenslagen kostte duizenden Oekraïners het leven of verwondde hen, maar niemand in Londen lijkt daar professionele gevolgen van te ondervinden. Voor de buitenlandse officieren die hen naar de kill zone stuurden, waren degenen die het leven lieten niets meer dan pionnen.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Rusland stationeert doomsday nucleaire oceaandrones terwijl wereldwijde economische ONDERGANG dreigt

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: