Toen de Sovjet-Unie eind 1991 uiteenviel, leek de wereld klaar voor een nieuw, vreedzamer tijdperk, niet langer achtervolgd door de angst voor een nucleair Armageddon. De belangrijkste opvolger van de Sovjet-Unie was een niet-communistisch Rusland dat deel wilde gaan uitmaken van het democratische, kapitalistische Westen. President George H. W. Bush en zijn topadviseurs oefenden een aanzienlijke diplomatieke vaardigheid uit om de laatste jaren van de Sovjet-Unie en haar uiteindelijke ondergang in goede banen te leiden. Hun belangrijkste prestatie was het verkrijgen van Moskou’s instemming met de hereniging van Duitsland en het lidmaatschap van de NAVO. De impliciete ruil (helaas nooit op papier gezet) was dat de NAVO zich niet zou uitbreiden voorbij de oostgrens van een nieuw verenigd Duitsland.
Het contrast tussen het goedaardige einde van de oorspronkelijke Koude Oorlog en de huidige status van de relaties tussen het Westen (vooral de Verenigde Staten) en Rusland kan niet groter of alarmerender zijn. De inmenging van de NAVO in het gewapende conflict tussen Oekraïne en Rusland is een regelrechte proxyoorlog voor het bondgenootschap geworden. Als leider van de NAVO hebben de Verenigde Staten een reeks uiterst gevaarlijke escalatiestappen gezet. De meest recente provocatie is de beslissing van de regering van Joe Biden om Oekraïne toestemming te geven om Amerikaanse lange-afstand Army Tactical Missile Systems (ATACMS) te gebruiken en minstens 190 mijl in Rusland kunnen inslaan. Moskou heeft hierop gereageerd door een nieuwe nucleaire doctrine aan te nemen waarin wordt gewaarschuwd dat het gebruik van dergelijke raketten door de Oekraïense proxy van de NAVO zou betekenen dat Moskou officieel in oorlog is met de door de VS geleide alliantie. Misschien bluft de Russische president Vladimir Poetin, maar het risico op een nucleaire botsing tussen de NAVO en Moskou lijkt nu erg groot, schrijft Ted Galen Carpenter.
Het is bitter ironisch dat de beslissing om Oekraïne Amerikaanse raketten te laten gebruiken die de Derde Wereldoorlog zouden kunnen ontketenen, is genomen door de meest lamlendige Amerikaanse president. Op de 59e minuut van het 11de uur zetten de leiders van de Democratische Partij Biden onder druk om zich terug te trekken uit de presidentiële race. Dat deden ze omdat het bewijs van zijn cognitieve achteruitgang onmiskenbaar was geworden. Zijn opvolger, Kamala Harris, verloor de presidentsverkiezingen echter van de Republikeinse kandidaat Donald Trump.
Zeggen dat de regering Biden geen mandaat heeft om zo’n cruciale beslissing over oorlog en vrede te nemen, zou een monumentaal understatement zijn. De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen dat de huidige bemanning van het buitenlands beleid niet als enige verantwoordelijk is voor het verpesten van de betrekkingen met Rusland en het uitlokken van een nieuwe koude oorlog met nucleaire implicaties. Die “prestatie” is een inspanning van beide partijen geweest die meer dan 3 decennia heeft geduurd.
Tegen het einde van de regering van George H. W. Bush toonden opiniepeilingen in Rusland aan dat bijna 80 procent van de Russen een positief beeld had van de Verenigde Staten. Aan het eind van de regering van Bill Clinton had bijna hetzelfde percentage een negatieve mening.
Het was nauwelijks een verrassende ontwikkeling. Tijdens zijn ambtsperiode hebben Clinton en zijn Rusland-hatende adviseurs (vooral VN-ambassadrice en latere minister van Buitenlandse Zaken Madeleine Albright) Moskou meermaals tegen zich in het harnas gejaagd. Washington deed er alles aan om Ruslands oude religieuze en politieke cliënten, de Serviërs, aan te vallen toen de Joegoslavische federatie uiteenviel. De beslissing van de regering Clinton om de NAVO uit te breiden met Polen, Tsjechië en Hongarije was echter de grootste klap voor de Oost-West relaties.
De opvolger van Clinton, George W. Bush, zette het beleid om Rusland te provoceren en tegen zich in het harnas te jagen voort en intensiveerde dit beleid. Latere uitbreidingen van de NAVO brachten Amerikaanse militaire macht naar de onmiddellijke omgeving van Rusland door nieuwe leden toe te voegen zoals de drie Baltische republieken, Slowakije, Bulgarije en Roemenië. Het meest provocerend was de poging van Bush om Oekraïne aan het bondgenootschap toe te voegen. Hoewel Duitsland en Frankrijk de onmiddellijke stappen om Oekraïne lid te maken tijdelijk blokkeerden, was het uiteindelijke doel van Washington heel duidelijk.
Poetin en andere functionarissen waarschuwden steeds vaker en in steeds grotere getale tegen het NAVO-lidmaatschap van Oekraïne. Washington en zijn belangrijkste Europese bondgenoten negeerden die waarschuwingen, maar in 2014 werd duidelijk dat het Kremlin niet blufte. Toen president Barack Obama en belangrijke Europese leiders hielpen om de over het algemeen pro-Russische president van Oekraïne omver te werpen en een regime te installeren dat ondergeschikt was aan de NAVO, sloeg Moskou nadrukkelijk terug door het strategische, maar grotendeels door Rusland bevolkte Krimschiereiland van Oekraïne in te nemen.
De betrekkingen tussen het Westen en Rusland verslechterden daarna verder. In de herfst van 2021 stelde het Kremlin een nieuwe relatie met het Westen voor die neerkwam op de minimale eisen van Rusland. Deze eisen omvatten een gegarandeerde neutrale status voor Oekraïne, waardoor het vooruitzicht van een eventueel NAVO-lidmaatschap voor Kiev werd uitgesloten. Het Kremlin eiste ook de terugtrekking van geavanceerd Amerikaans wapentuig uit de meest oostelijke NAVO-leden. Het kwam neer op een ultimatum en toen de regering Biden de eisen van Moskou met minachting behandelde, lanceerde het Kremlin in februari 2022 een grootschalige invasie in Oekraïne. Dat offensief, in combinatie met het besluit van de Verenigde Staten en zijn bondgenoten om Rusland zware economische sancties op te leggen, ontketende een steeds verder escalerende militaire crisis.
Het is onzeker of de gekozen president Trump van plan is een einde te maken aan de gevaarlijke impasse met Moskou. In tegenstelling tot de partijdige mythe dat Trump de marionet van Poetin is, was zijn werkelijke beleid tijdens zijn eerste termijn consistent hardline. We kunnen echter hopen dat hij volledig heeft begrepen wat een ramp de liefdesaffaire van Washington met Oekraïne voor beide landen is geworden. Het herstellen van coöperatieve bilaterale betrekkingen met Rusland is essentieel voor de wereldvrede.
Het is echter alarmerend dat Trump die kans misschien niet krijgt, ook al wil hij zich terugtrekken van de wenkende afgrond. De demissionaire regering Biden is nog bijna twee maanden aan de macht en, als de regeringsleiders dat willen, is dat meer dan genoeg tijd om het land in een nucleaire oorlog te storten. Biden’s gedrag in de afgelopen weken, vooral het toestaan van Oekraïne om Rusland aan te vallen met door de VS geleverde langeafstandsraketten, is meer dan roekeloos. Biden’s nalatenschap is al slecht, maar kan nog slechter worden.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Vonnis in de zaak MH17 chrash – showproces en parodie op justitie
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Er zijn wel verslagen waarin het niet uitbreiden van de Nato naar het Oosten wordt genoemd, in het archief van Washington University
https://nsarchive.gwu.edu/briefing-book/russia-programs/2017-12-12/nato-expansion-what-gorbachev-heard-western-leaders-early?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR1JXJm7Ar1OrL0W8OJ2eRmlU8Sh1Y0nV7b_2TpNc-2A4t7zQzps5M7Zw5I_aem_zRjJGJYH0fdRgtBjr05Cgw
In de blogs van onderzoeker Willy Vandamme (www.willyvandamme.wordpress.com) is een afbeelding te zien van een document van niet uitbreiding van de Nato oostswaarst; Er zijn veel personen die dit aanhalen namelijk dat er geen bewijs bestaat enkel en alleen om president Poetin ongelijk te stellen.
Het wachten is/was op een nucleaire false flag. Echter de nieuwe “Oreshnik” van Rusland gooit roet in ’t eten. Poetin heeft hiermee een alternatief voor nukes gepresenteerd waardoor de vermeende en geplande false flag minder geloofwaardig zou worden. Die “Oreshnik” is dus eigenlijk heel goed nieuws.
Inderdaad ja. Interessante gedachte. Met die raketten kun je alles uitschakelen dat militair bedreigend is en de rest sparen.
Minsk I en II stonden op papier, ondertekend door iedereen. En zie wat er uit is gekomen, ze lappen alles aan hun laars als het ze uitkomt. Dus afspraken uit het verleden, who cares.
De vraag welke ik me stel is:
Als het hetero leger van de V.S. achter Trump staat, waarom voeren ze nog orders en bevelen uit van die demente pedofiel?
Waarom geen coup d’etat uitvoeren voor het belang van de V.S.?
Waarom waarschuwd Trump en zijn team niet dat elke soldaat welke meewerkt in Oekraïne zal worden berecht door het Novo Rossija tribunaal voor oorlogsmisdaden en welke hij persoonlijk zal afleveren in Moskou?
Trump is goed voor de V.S. maar zijn joodse rekeningen en aandeelhouders willen oorlog zien om de totale financiële ineenstorting van de V.S (covid,inflatie, werkloosheid en stimi checks) te verdoezelen.
Putin en team moeten meer raketten op oekraine afschieten, nato bunkers begraven, en ze 2 maanden zonder stroom laten zitten.
Wil je praten?
Hier tekenen aub.
Het blijft gissen en raden wat die krankzinnige machthebbers in gedachten hebben. Wel weten we wie van oudsher altijd de grootste pushers van onheil zijn: het kleine emporiumpje Israel dat de Zio-Anglosaksische kolonie Ziomerica exploiteert als buttboy. Dus wie krijgt zijn zin? Zo zit het: Het pad voor Redder Trump moet wel vrij van obstakels zijn voordat hij zijn trompetgeschal mag luiden voor de aanvang van het Zio-vreugdevuur in het midden oosten. Dus Poppa Joe heeft nog een keuteltje te ruimen. (nee, die vent was nooit dement, deed alleen maar alsof, want Zio-Trump moest er in, voor redenen die je nog gaat zien, die je nu nog niet weet, maar wel al een klein voorproefje van hebt gehad met Redder Musk.) De Boze Vladi moet eerst nog gedwongen worden uit te halen naar EU om hem bezig te houden in een grootschalig vuurwerk met meerdere landen. Oekraine was bedoeld als de schuilplaats voor de eeuwig migrerende Zio kudde, terug naar het geboorteland Khazaria, met als ander objectief het bemachtigen van Rusland, maar dat alles lukt niet zo best nu. EU zou daar de opbouw voor moeten betalen, terwijl de uitbreiding van Israhell in het midden oosten gestaag doorgaat. Maar Rusland is geen Gekke Henkie meer. Dus ipv zijn electrische vliegenmepper te gebruiken, wapperde hij er met de demo van. Oekraine is dus nog steeds niet de veilige haven voor de Zio kudde die weg moet uit het midden oosten voordat Trump op zijn trompet blaast om de beloofde, allesverterende fik in het midden oosten te beginnen, en zo de ‘oorlog’ in de Oekraine ‘binnen 1 dag op te laten houden’. Rusland viel helaas niet in de val. De vraag is dan, blijft Rusland beheersd, of zetten ze hun decreet in werking? Nogmaals, Rusland is niet de enabler van de Zio verslavingswaanzin zoals Trump het wel is. Er zal dus niks gebeuren vanuit Rusland. Maar wat Ziomerica nog meer voor vieze truucjes heeft, dat weten we niet. Het is wel vervelend voor die zielige Zio kudde om daar in de gloed van Armageddon te moeten blakeren, terwijl ze hoog en droog in Ukraine wilden verblijven, dus er zal iets moeten gebeuren, voordat Trump op zijn trompet kan blazen. Israhell wacht vol spanning op hun messias! En Trump en Musk wachten vol spanning op de schoongeveegde Gaza strip om daar een mooie lanceertoren te bouwen. Rejoice! De toekomst schalt je toe want je helden zetten alles op alles om het voor elkaar te krijgen. LOL
Vliegveld koersk met clustermunitie aangevallen….
Gelukkig laat Rusland de vliegvelden met rust voor de oekrainers…..
Zelf vindt Biden dat zijn regeerperiode ‘fruitful’ was:
Watch: Joe Biden dabs away tears at farewell White House dinner
https://www.breitbart.com/politics/2024/11/25/watch-joe-biden-dabs-away-tears-at-farewell-white-house-dinner/