Op 26 september 1936 werd de Zuid-Afrikaanse Winnie Mandela geboren, ook wel bekend als de “Moeder van de natie”.
Winnie Madikizela-Mandela, geboren als Nomzamo Winfreda Zanyiwe Madikizela in Mbongweni bij Bizana, de Oost-Kaapprovincie, is een voormalig Zuid-Afrikaanse politica die parlementair viceminister is geweest en aan het hoofd stond van de vrouwelijke afdeling van het African National Congress (ANC).
Ze studeerde af in sociaal werk aan de Jon Hofmeyer School en vervolgens in internationale betrekkingen aan de Universiteit van de Witwatersrand in Johannesburg. Ze werkte als maatschappelijk werkster in het Baragwanath Hospital, waar ze in 1957 de veel oudere en reeds bekende ANC-activist en later de Zuid-Afrikaanse president Nelson Mandela ontmoette. Ze trouwden het jaar daarop en hadden twee dochters.
Tijdens de tijd dat haar man in de gevangenis zat (augustus 1962 – februari 1990) onderscheidde Winnie Mandela zich al vroeg als een toonaangevende vijand tegen de blanke bevolking van het land. Ze trok de aandacht met haar gewelddadige retoriek en pleitte voor moord op blanke mensen, onder andere door middel van een zeer wrede methode genaamd “necklacing”, wat betekent dat iemand wordt geëxecuteerd door een autoband vol benzine rond de borst en tot aan de hals van het slachtoffer te plaatsen en vervolgens aan te steken. Er wordt beweerd dat het tot 20 minuten duurt voordat het slachtoffer sterft.
Haar reputatie verslechterde in de loop van de tijd steeds meer, maar dat weerhield haar er niet van om haar politieke activiteiten voort te zetten. In januari 1989 werd Winnie Mandela door haar lijfwacht, Jerry Richardson, beschuldigd dat zij hem had bevolen om een vermeende informant, de 14-jarige ANC-activist James Seipei (ook bekend als Stompi Moeketsi) te ontvoeren en samen met drie andere jongeren in Winnie’s achtertuin in Soweto te doden. Zij beweerde dat de jongens seksueel werden uitgebuit door dominee Paul Verryn en dat dit de reden was waarom ze moesten worden ontvoerd. De vier jongens werden in de achtertuin van Winnie geslagen om hen te laten toegeven dat ze seks hadden met de pastoor. De 14-jarige Seipei werd ervan beschuldigd een informant te zijn en zijn lichaam werd later met messteken in zijn keel op 6 januari 1989 gevonden in een veld.
Winne Mandela werd in 1991 schuldig bevonden en veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf, maar tegen het vonnis werd beroep aangetekend en later teruggebracht tot een geldboete.
Een jaar later werd Winnie Mandela beschuldigd van nog een moord. Deze keer op een goede vriendin van de familie, Dr. Abu-Baker Asvat, die Seipeii in Mandela’s huis had onderzocht. Ze zou het equivalent van 8.000 dollar hebben betaald om hem tot zwijgen te brengen, maar het onderzoek werd afgebroken toen de getuigen hun getuigenis introkken.
Toen de Zuid-Afrikaanse Waarheidscommissie Mandela in 1998 onderzocht, schreef men in het rapport dat “Winnie Madikizela Mandela politiek en moreel schuldig was aan ernstige mensenrechtenschendingen” en dat zij “verantwoordelijk was voor verwaarlozing en grove schendingen van de mensenrechten”. In totaal werd ze onderzocht op 18 ernstige misdaden, waaronder acht moorden. Minstens vijf moorden werden gemeld door personen die betrokken waren bij Winnie’s opdrachten.
In april 2003 werd ze schuldig bevonden aan 43 gevallen van fraude en 25 gevallen van diefstal. Ze werd veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf. In juli 2004 werd het beroep bij een hogere rechtbank in Pretoria aanhangig gemaakt. Het vonnis stelde dat “de misdaden niet zijn gepleegd met persoonlijk gewin als doel”. De rechter gaf een voorwaardelijke veroordeling voor diefstal, maar keurde de fraude goed, en verlaagde de straf tot een gevangenisstraf van drie jaar en zes maanden.
Kort na de rechtszaak liet ze alle leidende posities binnen het ANC achter zich, maar keerde in 2007 weer terug naar het politieke beleid. Winnie Mandela overleed op maandag 2 april 2018 op 81-jarige leeftijd.
Pedofiele verkrachter wordt penis afgesneden en daarna doodgeslagen
U ziet dat men nu zelfbeschikkingsrecht hebben, het is een luxe waar ze niet mee kunnen omgaan. Zuid Afrika is overgenomen van de blanken door de zwarte bevolking, met medewerking van de westerse wereld, u weet toch nog de grote wereldwijde demonstraties over de apartheid, nu helemaal niets nu de blanken in het gedrang komen door zwart racisme. Nu is het omgekeerd, nu slachten de zwarte de blanke af. Was dit de bedoeling?
Toen de VOC daar kwam en zuid Afrika stichtte waren er op die kaap alleen een paar inheemse stammen zwarte mensen, het landschap een grote kale onleefbare woestenij. Toen de kaap ontwikkelde kwamen de zwarte mensen uit alle delen van Afrika op de kaap af, toen, net zoals we hier momenteel in de westerse wereld nu ook meemaken, het land van melk en honing dachten ze. Maar dat pakte lastig uit, kapers en mensenhandelaren verscheepten veel slaven en Afrikaners richting de States en zuid Amerika.
Maar over de verslechterende situatie tegenover de blanken in zuid Afrika nu niets in de media.
De zwarte slachten en mishandelen daar in het zuid Afrika e.o de blanken, welke nu tweede rangs- burgers zijn geworden.
Net als destijds in het voormalige Rhodesië ofwel Zimbabwe. Daar zijn vrijwel geen boeren meer over welke zorgde voor de voedselvoorzieningen, ze zijn vermoord of verjaagd, super dom uiteraard. Nu kunnen ze aan elkaar beginnen te knabbelen, die stap is maar klein.
Kannibalisme is in die kringen niet verwonderlijk dat doen ze al vele eeuwen.
Niet te hopen dat dit ook in zuid Afrika gebeurd. Dan moeten ze daar zelf eten gaan verbouwen ipv de blanke boer. Maar dit gaat daar op deze manier niet goed, net als in Zimbabwe.
Zelfbeschikking en democratie is voor de donkere mens zoiets als vloeken in een kerk.
We wachten af.
Schweinerei!
Het wordt tijd voor een nieuwe wereldoorlog!
Strange that there is almost no news about Africa in the world press. In Zimbabwe over 4000 white pensioners are starving. People, who worked their whole life and their pension became worthless because of the inflation of over 20.000%. Where is Oxfam or USAID or Novib or ….. and the government have the newest cars to drive. In Rhodesia, with the oil sanctions, Ian Smith, the Prime Minister of Rhodesia, cycled to work, without bodyguards.