Ik vecht mij nu al dagen door het verontrustende nieuwe boek van Bill Gates over Hoe de Volgende Pandemie te Verhinderen, en ik vraag mij vooral één vraag af: hoe moeten wij Gates nu precies interpreteren? Ik weet dat hij voor velen van u een berekenende samenzweerder is. Maar stelt u zich eens voor dat hij dat niet is. Stelt u zich eens voor dat hij helemaal de stompzinnige, naïeve en zelfingenomen voormalige software-ontwikkelaar is die hij schijnt te zijn. Hoe is hij zo geworden, wat denkt hij eigenlijk dat hij aan het doen is, en wat kan het betekenen? schrijft Eugyppius.
Vergeet niet dat deze man miljarden dollars heeft. Een hele wereld van ongewone ondeugden staat voor hem open: hij zou een huurleger kunnen huren om een of ander land binnen te vallen en zichzelf tot god-keizer voor het leven uitroepen. Hij kan zich terugtrekken op een tropisch eiland met zijn favoriete geestverruimende middelen en een harem van huwbare jonge vrouwen. Hij zou beide tegelijk kunnen doen, en nog andere dingen. In plaats daarvan heeft hij gekozen voor de weg van de morele ijdelheid, misschien wel de minst interessante ondeugd van allemaal, door een logge stichting op te richten die subsidies verstrekt en over de hele wereld rond te poepen in mantieten en slecht zittende poloshirts, waarbij hij voor alles en iedereen uitspraken doet over onderwerpen die hij nauwelijks begrijpt.
Een commentator wijst me op Jeffrey Tucker, die, naar blijkt, belangrijk werk heeft verricht voor de ontwikkeling van een Theorie over Gates. Bij Microsoft hield Gates toezicht op de ontwikkeling van slecht beveiligde software die door computervirussen overspoeld werd. Daarna, merkt Tucker op, begon hij
… begon hij op andere gebieden te ploeteren, zoals nieuwe rijken plegen te doen. Zij wanen zich vaak bijzonder bekwaam in het aangaan van uitdagingen waar anderen in gefaald hebben, alleen al vanwege hun professionele successen. Ook was hij op dit punt in zijn carrière alleen nog maar omringd door pluimstrijkers die zijn afdaling in chagrijnigheid niet wilden onderbreken.
En op welk onderwerp stortte hij zich? Hij zou met de wereld van de ziekteverwekkers doen wat hij bij Microsoft had gedaan: hij zou ze uitroeien! Hij begon met malaria en andere zaken en uiteindelijk besloot hij ze allemaal aan te pakken. En wat was zijn oplossing? Natuurlijk: antivirussoftware. Wat is dat? Het zijn vaccins. Uw lichaam is de harde schijf die hij met zijn software-achtige oplossing zou redden.
Aan het begin van de pandemie merkte ik op dat Gates hard aan het pushen was voor lockdowns. Zijn stichting financierde nu onderzoekslaboratoria over de hele wereld met miljarden dollars, plus universiteiten en rechtstreekse subsidies aan wetenschappers. Hij investeerde ook zwaar in vaccinbedrijven.
In het begin van de pandemie heb ik, om een idee te krijgen van de opvattingen van Gates, zijn TED-talks bekeken. Ik begon me iets verbazingwekkends te realiseren. Hij wist veel minder dan iemand zou kunnen weten door een boek over celbiologie van Amazon te lezen. Hij kon zelfs geen basisuitleg op middelbare school niveau geven over virussen en hun interactie met het menselijk lichaam. En toch was hij hier om de wereld de les te lezen over de komende ziekteverwekker en wat er aan gedaan moest worden. Zijn antwoord is altijd hetzelfde: meer toezicht, meer controle, meer technologie.
Als u eenmaal de eenvoud van zijn kernverwarringen begrijpt, is al het andere wat hij zegt logisch vanuit zijn standpunt. Hij lijkt voor altijd vast te zitten in de denkfout dat de mens een radertje is in een massieve machine die samenleving heet en die om zijn bestuurlijke en technologische leiding schreeuwt om tot het punt van operationele perfectie verbeterd te worden.
Er is veel te zeggen voor deze kijk op Gates. Het verklaart specifieke dingen, zoals de voorliefde van Gates voor mRNA-vaccins, een genetisch equivalent van computercode. Maar meer dan dat, het verklaart Gates’ onvermogen om de wezenlijke hardnekkigheid van veel oude menselijke problemen in te zien. Gates droomt ervan de mensheid te redden van ziekte en armoede – dingen die zozeer deel uitmaken van wat het betekent om mens te zijn, dat het een vergissing lijkt om ze überhaupt problemen te noemen. Wij zijn sterfelijke wezens; wij kunnen niet allemaal rijk zijn; wij zullen allemaal ergens aan sterven. Gates de software-ontwikkelaar heeft geen ervaring met dat soort problemen.
De fundamentele boodschap van How to Prevent the Next Pandemic is dat wij toekomstige pandemieën kunnen tegenhouden door al die dingen te doen die de laatste pandemie niet hebben tegengehouden, alleen meer, sneller en harder.
Gates kan niet genoeg krijgen van de Wereldgezondheidsorganisatie. Hij stelt voor die uit te breiden met een 3.000 man sterke divisie van pandemische stoottroepen, het Global Epidemic Response and Mobilisation team genaamd. Dat is geen grapje; hij wil het zelfs GERM noemen. Hij zegt dat het zal bestaan uit epidemiologen, genetici, farmaceutische deskundigen, mensen van datasystemen, diplomaten, rapid responders, modelleurs en de hemel weet wie nog meer. Deze mensen zullen over de hele wereld rondvliegen om ervoor te zorgen dat overal onmiddellijk een identieke reactie wordt gepropageerd, zodat wij allemaal tegelijk dezelfde catastrofale fouten kunnen doorstaan. Een Corona-tsaar voor elk land, gedistribueerd vanuit hetzelfde centrale depot.
Massale tests zijn een ander ding dat “geweldig” is en waar wij meer van nodig hebben. Gates wil overal goedkope thuistests, “om het voor iedereen gemakkelijker te maken zich te laten testen en snel resultaten te krijgen” (blz. 64). Hij wil ook centrale databanken om al die kostbare testresultaten in op te slaan. Antigeentests zijn geweldig, maar meer nauwkeurige snelle testtechnologieën zijn nog beter. En natuurlijk hebben wij meer genetische sequencing nodig om het verloop van uitbraken te begrijpen en na te gaan wie de verspreiding doet. Het is een scène recht uit Brazil: u wordt ’s morgens wakker, stuurt uw verplichte uitstrijkje door de vacuümbuis om op het Ministerie van Volksgezondheid getest te worden, en terwijl u wacht tot de koffie kookt, trapt de viruspolitie uw deur in.
Waarschijnlijk het vreemdste moment in deze uitgebreide lofzang op het verzamelen en beheren van ziektestatistieken is de lof die Gates reserveert voor modelleurs. Hij denkt dat het modelleren van pandemieën “het uiteindelijk beter zal doen dan het weerbericht” (blz. 78), en hij vindt dat modelleurs ten onrechte door de pers zijn verguisd. Hij verdedigt in het bijzonder Neil Ferguson:
In maart 2020 voorspelde Neil Ferguson, een zeer gerespecteerd epidemioloog aan het Imperial College, dat er in de loop van de pandemie meer dan 500.000 Covid-doden in de V.K. en meer dan 2 miljoen in de V.S. zouden kunnen vallen. Dat veroorzaakte nogal wat opschudding in de pers, maar weinig verslaggevers vermeldden een belangrijk punt waar Ferguson heel duidelijk over was geweest: het scenario van hem dat alle krantenkoppen haalde, ging ervan uit dat de mensen hun gedrag niet zouden veranderen – dat niemand maskers zou dragen of thuisblijven, bijvoorbeeld – maar dat zou in werkelijkheid natuurlijk niet het geval zijn. (p. 80)
Het is moeilijk voor te stellen dat Gates het artikel van Ferguson zelfs maar ooit gezien heeft. Het team van het Imperial College had het in alles mis. Zij hadden het vooral mis over de verzachtende gevolgen die verschillende maatregelen zouden hebben, en dat was nu juist de bedoeling van de moeite die men zich getroostte om modellen op te stellen die lockdown rechtvaardigen.
In een ander absurd moment pleit Gates ervoor dat “het niveau van onzekerheid” in pandemische modellen “vrij hoog kan zijn.” Hij herinnert aan de schatting van één modelleur, uit februari 2020, dat er “570 gevallen in de staat Washington waren, met een zekerheid van 90% dat het er tussen de 80 en 1.500 waren. Elk rapport dat de waaier van mogelijkheden wegliet, liet een vrij belangrijke context weg” (blz. 80). Je moet in je ogen wrijven, als je dit soort domme dingen leest. Wat voor nut heeft een model dat voorspelt dat er misschien niet zo veel gevallen zijn, of dat het er best veel kunnen zijn, en hoe is het beter dan gewoon gissen? Het publiek geheim van modelvorming is natuurlijk dat het niet eens een serieuze poging tot voorspelling is. Modelleurs zijn gewoon klanten van het lockdownregime, met als taak fancy wetenschappelijke vergelijkingen te ontwikkelen die opdringerige NPI’s rechtvaardigen. Gates lijkt zich daar zelfs met tussenpozen van bewust te zijn, en geeft op een gegeven moment toe dat het doel van Ferguson was “te laten zien hoe hoog de inzet was” (blz. 80) (maar op de een of andere manier “niet om iedereen in paniek te brengen”).
“Help People Protect Themselves Right Away” is de titel van hoofdstuk 4, waarin Gates pleit voor het handhaven van lockdowns en andere beheersingsmaatregelen in het pandemie-repertoire. Hij gooit er dat verachtelijke citaat van Fauci tegenaan – “Als het lijkt alsof je overdrijft, doe je waarschijnlijk het juiste” – en geeft zich over aan wat inmiddels een van de meest vermoeide argumenten ter wereld is:
De ironie van de lockdowns is dat hoe beter zij werken, hoe gemakkelijker het is om kritiek te leveren op de mensen die ze hebben ingevoerd. Als een stad of staat ze vroeg genoeg goedkeurt, zullen de aantallen gevallen laag blijven, en de critici zullen gemakkelijk kunnen zeggen dat ze niet nodig waren. (p. 86)
Deze bladzijden zijn de meest verwerpelijke in het hele boek. Lockdowns zijn een regelrechte ramp geweest; zij hebben miljoenen levens geruïneerd en onnoemelijke economische schade aangericht, en toch wuift Gates, die in een huis van 6.000 vierkante meter woont en in privé-jets de wereld rondvliegt, deze kosten weg met valse grafieken en loze verzekeringen dat “lockdowns duidelijke voordelen hebben voor de volksgezondheid” (blz. 88).
Elders uit Gates zijn frustratie over het feit dat de rijke landen vaccindoses hamsteren ten koste van de derde wereld, maar zijn bijziendheid is zo groot dat hij het voor de hand liggende verband niet legt – dat het juist zijn kostbare destructieve lockdowns waren die de waanzinnige vaccinatiewoede van 2021 hebben aangewakkerd.
Nee, de kosten van de lockdowns gaan Gates boven de pet, en daarin verschilt hij niet van al die andere vergeetachtige welgestelde gepensioneerden, die er nooit twee keer over hebben nagedacht om hun buren failliet te laten gaan of om jonge kinderen te veroordelen tot acht uur gedwongen maskering per dag. Klimaatlockdowns mogen dan een voorbijgaande fantasie zijn geweest, maar grieplockdowns zijn iets waarin Gates diep geïnteresseerd blijft. Hij vraagt zich zelfs af of NPI’s “gekoppeld kunnen worden aan vaccins” om “uiteindelijk elke griepstam uit te roeien” (blz. 96). Blijkbaar heeft niemand de man verteld dat griep aanzienlijke dierlijke reservoirs heeft, van waaruit het herhaaldelijk op de mens overspringt.
In deze formulematige bekrachtiging van al het krankzinnige beleid dat de mensheid sinds 2020 is opgelegd, vallen twee merkwaardigheden op. De eerste is de stille maar duidelijke ontgoocheling van Gates over mRNA-vaccins. Het beste wat hij erover te zeggen heeft is dat ze snel ontwikkeld zijn; voor de rest veroordeelt hij ze met weinig lof, en op een gegeven moment schrijft hij zelfs dat maskers doeltreffender zouden zijn geweest. Hij droomt van nieuwe, betere vaccins, inderdaad “universele vaccins” die tegen meerdere ziekteverwekkers kunnen werken en die “totale bescherming” (blz. 177) zullen bieden na één enkele dosis. Hij vraagt zich ook af hoe het zit met vaccins die als neusspray kunnen worden toegediend, zoals het “denkbeeldige vaccin voor het hypothetische virus dat in de film Contagion wordt afgebeeld” (blz. 174), en die niet koud bewaard hoeven te worden. Ondanks Gates’ softwaregeek mRNA enthousiasme, blijkt uit deze regels dat hij zich afvraagt of een andere aanpak niet beter zou zijn geweest. De mRNA-moleculen vervallen snel bij normale temperaturen, en de technologie voor een mRNA-neusspray-vaccin laat nog jaren op zich wachten.
Het tweede excentrieke moment, is het zevende hoofdstuk van Gates, genaamd “Practice, practice, practice”, waarin hij fantaseert over alle pandemische oorlogsspelletjes die we moeten houden. Tafeloefeningen zijn geweldig; “functionele oefeningen” met “gesimuleerde ramp[en]” zijn beter; de absolute topper is de “full-scale oefening”, compleet met crisisacteurs en helikopters.
Gates weet dat hij alom niet geliefd is, en dat zijn onvermogen om te zwijgen daar iets mee te maken heeft:
Een neveneffect van mijn uitspraken … is dat het meer kritiek op het werk van de Gates Foundation heeft uitgelokt, die ik al jaren hoor. … Bill Gates is een niet-gekozen miljardair – wie is hij om de agenda voor gezondheid of iets anders te bepalen? Drie uitvloeisels van deze kritiek zijn dat de Gates Foundation te veel invloed heeft, dat ik te veel vertrouwen heb in de particuliere sector als motor van verandering, en dat ik een technofiel ben die denkt dat nieuwe uitvindingen al onze problemen zullen oplossen. (p. 16)
Gates heeft geen echt antwoord op deze beschuldigingen, en pleit er alleen voor dat zijn stichting niet “in het geheim” werkt, dat zij “deskundigen van buiten” raadpleegt. Wat technofilie betreft, is hij onverbloemd:
Innovatie is mijn hamer, en ik probeer hem te gebruiken op elke spijker die ik zie. Als oprichter van een succesvol technologiebedrijf ben ik een groot voorstander van de kracht van de particuliere sector om innovatie te stimuleren. Maar innovatie hoeft niet alleen een nieuwe machine of een nieuw vaccin te zijn, hoe belangrijk die ook zijn. Het kan ook een andere manier zijn om dingen te doen, een nieuw beleid, of een slimme regeling om een openbaar goed te financieren. (p. 17)
Innovatie, in Gatesland, gaat altijd op dezelfde manier: in het begin is er een ernstig probleem, dat om de een of andere reden niemand eerder heeft opgemerkt of waarover niemand zich eerder zorgen heeft gemaakt. Dan verschijnt er een Innovator, heel vaak een vrouw of een raciale minderheid. Deze gezegende Innovator stelt een eenvoudige en voor de hand liggende oplossing voor, waarvoor vooral subsidies nodig zijn. Daarna is het probleem niet meer, en de wereld is beter.
Zo hebben wij het verhaal van Bernard Olayo, die het probleem van de zuurstof oploste:
Zuurstof is een belangrijk onderdeel van elk gezondheidssysteem … en … lage- en midden-inkomenslanden hebben moeite gehad [om het te leveren]. Bernard Olayo, gezondheidsspecialist bij de Wereldbank, probeert daar iets aan te doen … In 2014 richtte Olayo een organisatie op die Hewatele heet – het Swahili woord voor “overvloedige lucht” … Met financiering van plaatselijke en internationale investeerders bouwde Hewatele zuurstoffabrieken bij verschillende van de drukste ziekenhuizen van het land … Het bedacht een melkman-model: Zuurstofflessen zouden regelmatig worden afgegeven bij afgelegen ziekenhuizen en klinieken, en lege flessen zouden worden teruggebracht voor een nieuwe vulling. Met deze nieuwe aanpak verlaagde Hewatele de marktprijs voor zuurstof in Kenia met 50% en bereikte zo’n 35.000 patiënten. (p. 119)
Of het verhaal van Stephaun Wallace, die het probleem van demografisch uniforme proefdeelnemers oplost door “een diverse pool van vrijwilligers van verschillende geslachten, gemeenschappen, rassen, etniciteiten en leeftijdsgroepen” aan te werven (blz. 169). Of het verhaal van zuster Astridah Banda, die “geen arts is, maar … gepassioneerd door volksgezondheid” (blz. 175), en die helpt de verkeerde informatie over Corona in Zambia te bestrijden door de Engelse adviezen in de plaatselijke talen te vertalen.
Gates houdt ervan zijn anekdotes te verpakken met statistieken die goed klinken, maar eigenlijk niet zo veel zeggen over het succes van zijn gezegende vernieuwingen: “Haar show bereikt nu meer dan 1,5 miljoen mensen” (blz. 176), zegt hij.
Probleem, innovatie, oplossing, gelukkig: zo werkt alles volgens Gates. Zo heeft Maurice Hilleman het bofvaccin uitgevonden, zo heeft Katalin Karikó de mRNA-technologie ontwikkeld, zo heeft James Lind een middel tegen scheurbuik ontdekt:
In mei 1747 deed een arts, James Lind genaamd, dienst als scheepschirurgijn … Hij was ontzet over het aantal zeelieden dat aan scheurbuik leed. Niemand wist toen wat scheurbuik veroorzaakte, maar Lind wilde een geneesmiddel, dus besloot hij verschillende mogelijkheden uit te proberen en de resultaten te vergelijken … De citrusbehandeling won het. … Hoewel de Britse marine citrusvruchten pas na bijna vijftig jaar tot een verplicht onderdeel van het dieet van de matroos zou maken, had Lind het eerste echte bewijs van een geneesmiddel tegen scheurbuik gevonden. Hij had ook uitgevoerd wat algemeen beschouwd wordt als de eerste gecontroleerde klinische proef van de moderne tijd. (p. 125)
Als u echter wat dieper kijkt, zult u ontdekken dat bijna niets ooit werkt zoals Gates beweert dat het werkt. Lind is daar een mooi voorbeeld van. De kennis dat scheurbuik met de voeding te maken had, en dat verse vruchten of groenten het konden genezen, bestond al eeuwen. Lind presenteerde de resultaten van zijn experiment slechts terloops; hij heeft nooit citrusvruchten gepromoot als de voornaamste remedie, en scheurbuik bleef zeelieden plagen tot ver in de twintigste eeuw. Het was niet de slechte voedingsdiscipline die scheurbuik uitbraken veroorzaakte, maar het logistieke probleem om op lange reizen verse voedselvoorraden aan te houden. En het was niet voldoende om het geneesmiddel van de citrusvruchten te bewijzen; zonder een dieper inzicht in vitamine C was Lind’s oplossing onvolledig en onstabiel, gedoemd om telkens weer betwist, vergeten en herontdekt te worden.
Eenvoudige, rechttoe rechtaan problemen, van het soort dat door het genie van een vernieuwer en de weldadigheid van de Bill and Melinda Gates Foundation kan worden opgelost, zijn zo zeldzaam dat er niet genoeg zijn om zelfs Gates’ zorgvuldig uitgekozen catalogus van innovatieparabels te vullen. De meeste problemen waarmee wij geconfronteerd worden, zijn complexe, moeilijke en gelaagde problemen, waarvoor ontwikkelingen op verschillende gebieden en nieuwe culturele en sociale inzichten nodig zullen zijn. De mondige Innovator is een handige mythe, en het hardnekkige geloof dat wij slechts één coole truc verwijderd zijn van het oplossen van zaken als virussen is een gevaarlijke, destructieve illusie.
Gates, de gepensioneerde software-ingenieur die geen onderscheid kan maken tussen digitale en biologische virussen, is één, specifieke theorie van de man. Maar bij het lezen van How to Prevent the Next Pandemic ben ik tot een andere, algemenere theorie gekomen. Deze is eenvoudig dat Gates, verre van een samenzweerderige en berekenende agenda-zetter te zijn, een meeloper is. Hij brengt zijn dagen door met het achtervolgen van bureaucraten, politici en wetenschappers, hen om vergaderingen te vragen, hen om gunsten te vragen, hen te vragen wat hij moeten denken en alles wat zij hem vertellen gretig in kinderachtig, ongenuanceerd proza te herhalen tegen iedereen die maar luisteren wil.
Hij houdt ervan namen te noemen. Nauwelijks is hij begonnen met schrijven, of hij vertelt ons over zijn “eerste gesprek met Anthony Fauci,” een man die hij “gelukkig al jaren… kent… lang voordat hij op de omslag van pop-cultuurbladen staat”. Gates “wilde horen wat hij dacht”; hij “wilde begrijpen wat hij in het openbaar zei… zodat” hij “kon helpen door dezelfde punten te herhalen” (p. 15). U ziet Gates nu voor u, de vreemde brildragende jongen vooraan in de klas, de leraar smekend om het antwoord.
In een ander onbewaakt ogenblik vermeldt Gates dat hij in maart 2020 een vergadering bijwoonde terwijl hij zich ziek voelde; maskeren zou voor de hand gelegen hebben, gezien zijn vertrouwen erin, maar “de CDC had nog geen maskers aanbevolen” (blz. 110), dus deed hij de moeite niet. Elders leest Gates zijn lezers de les over de deugdzame en hardwerkende aard van de medische bureaucraten; hij noemt ze “onbezongen helden” en waarschuwt iedereen die “slecht over hen zou kunnen spreken” (blz. 160). En in een bizar nawoord over zijn hoop voor een “digitale toekomst”, vertelt Gates enthousiast hoeveel gemakkelijker onze nieuwe afhankelijkheid van schermen het voor hem gemaakt heeft om in contact te blijven met “politieke leiders”. “Vóór de pandemie,” maakte hij zich zorgen dat het vragen om een videogesprek “als minder respectvol zou worden gezien dan een persoonlijke ontmoeting” (blz. 238), maar nu is videoconferentie de norm, dus voelt hij zich beter om hen te pingen wanneer hij hun aandacht wil.
Gates-als-volger verklaart het meest opdringerige aspect van How to Prevent the Next Pandemic, namelijk de totale afwezigheid op de bladzijden van enige originele gedachte. Gates weet niets anders dan wat zijn kleine kliek van hofdeskundigen hem vertelt. Dat maskers niet werken, dat het modelleren van pandemieën een lachwekkende mislukking is geweest, dat het het menselijk immuunsysteem is en niet de technologie die de ultieme beperkingen stelt aan de mogelijkheden van vaccins, dat corona- en griepvirussen enorme dierlijke reservoirs hebben – van geen van deze dingen heeft hij enig idee. Gates maakt deel uit van een onheilspellende ontwikkeling, een nieuw ras van low-brow elites die zich als leiders voordoen, terwijl zij gretig elke bron van beroemdheid en gezag volgen die zij kennen. Zo raakt de moderne samenleving steeds meer verstrikt in gevaarlijke, zichzelf versterkende terugkoppellussen, een massief mierenwiel, een wereld van honden die achter hun staart aanzitten, zonder dat iemand de leiding heeft. Een samenzwering onder leiding van Davos zou een schrale troost zijn, maar onze auto stevent op de klif af en er is helemaal niemand die rijdt. Dat is veel en veel erger.
Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
BILL GATES DOSSIER
Schokkende video opgedoken: Aan welke geestesziekte lijdt Bill Gates?
De man is geestelijk ziek. Borderline misschien?
Hij is opgegroeid met “de dood”. Zijn vader is eigenaar van de grootste abortuskliniek. Wat verwacht je dan van zijn zoon.
Voordat je pleitbezorger bent van Gates, vraag hoe zijn ex vrouw haar huwelijk heeft ervaren.
Dat wijf is de bestbetaalde hoer op aarde.
Gates is totaal gestoord net als onze EU leiders. Maar er is hoop, lees het volgende waarvan ik denk dat momenteel speelt.
Je kunt aan alles zien dat de EU wanhopig is.
Als er iemand failliet is dan is het de EU en zeker niet Rusland.
Europa is totaal de regie kwijt. Ze maken de ene kolossale fout na de andere.
Zijn in de val getrapt die Amerika voor ze heeft uitgezet.Die val is met MH17 uitgezet. Wie nog steeds geloofd dat Rusland schuldig is aan MH17 moet goed naar deze video kijken. Het is een video van 7 jaar geleden die opgenomen is op de dag dat MH17 is neergehaald :
https://youtu.be/nkTRJgDkNFg
MH17 ongeluk was net enkele uren oud. Hoe weet ze daar al dat de separatisten het vliegtuig hebben neergeschoten en hoe weet ze daar al dat Rusland die raket heeft geleverd?
Rusland heeft er ook totaal geen voordeel bij om zoiets te doen maar Amerika des te meer.
Ze zegt ook dat het Europese volk niet zo anti-Russisch is en dat ze nu met sancties zullen antwoorden en olie gaan boycotten.
Hillary Clinton legt in deze video zo klaar als een klontje uit wat nu gaande is.
Amerika, England, EU en NATO hebben deze oorlog lang van te voren gepland. Op 28 februari was de planning dat Oekraïne Rusland aan zou vallen. Poetin wist hiervan en wilde dit niet afwachten en had informatie waar de grootste wapen depots waren. Dat is ook de reden waarom Poetin op diverse plaatsen tegelijk met de operatie is begonnen. Poetin heeft voor honderden miljarden aan wapens en munitie buitgemaakt die het westen hadden geleverd. Nadat die depots waren buitgemaakt is poetin zich gaan her groeperen en is nu gestaag de opmars aan het uitvoeren.
https://www.jimstoneindia.com/pagesq22022/weapons.html
De hele opzet van Amerika, England, EU en NATO is mislukt en proberen … nu het te laat is…. de schade en gezichtsverlies te beperken.
Door de sancties verdient Rusland nu 7 maal meer aan zijn olie en gas en staat de Roebel veel hoger dan voor de oorlog. Waar de euro en de dollar met de dag minder waard worden.
Dat was ook de val die Amerika voor de EU had geplaatst. Nu de EU geen olie en gas meer wil van Rusland kunnen ze alleen aankloppen bij Amerika want alle andere olie producerende landen liggen ook sancties op , Venezuela, Iran.
De EU is al failliet en moeten nu de kosten betalen van het openbreken van de Aziatische contracten met Amerika en moeten ook nog een extra premie gaan betalen. Plus dat de olieprijs nog ver door gaat stijgen op het moment in China de lockdowns afgelopen zijn en de industrie daar weer op gang gaat komen.
Maak je borst maar nat want ik denk dat voor het eind van het jaar alles totaal in zal storten en er armoede en honger zal ontstaan.
Maar nogmaals het meeste is gepland alleen gooit Poetin nu zand in de motor en we weten al dat VN, WHO, WEF,IMF EN EU een tandje bij gaan zetten om agenda 2030 uit te voeren
Een heel artikel waarin niet één keer de eugenetische link van bill Gates, zijn vader en de Rockefellars wordt aangehaald, mist een cruciaal belangrijk oogpunt: het willen uitdunnen en onderwerpen van de mensheid ter meerdere glorie van hun waanzin! Bill Gates is niet die onschuldig naïeve software jatter/simpele programmeur. Hij voert de agenda van zijn vaders streven uit met een Satanische grijns zonder weerga.
Inderdaad !
Zo is het en zie je hier: They’re Causing Food Shortages?! https://youtu.be/1VI9hmj7HU8 en alles gepland https://youtu.be/3rc6YWOWgpM
https://stopworldcontrol.com/proof/?inf_contact_key=b90618be4b7a377a2c4862cb3f6b62b416358d5485884e2f31e6019a0d26c8b0
Goed stuk. Ik vond het prachtig dat Gates onlangs in Canada werd weggehoond https://youtu.be/Hijp8EuSWmE dus mensen worden langzaam wakker?
Aan de andere kant: Nederlandse kennissen van ons die in Canada wonen zijn overtuigd dat ze wellicht ziek waren geworden als ze niet waren gevaccineerd want ze kennen wel 1 of 2 personen uit hun omgeving die er aan zijn overleden. Als ik dan argumenten aandraag die we allemaal kennen (en bovendien in zo’n dun bevolkt land…tja) dan wordt dat als fake news geduid.
Wat ik ook aandraag, het helpt niet.
De staking van de truckers (ver ver weg van hun woongebied) werd uitgelegd als rebellen die het openbare leven stilleggen. Wat de president deed was volkomen terecht….
Ik zeg: niet meer te redden.
O ja even kwam de vraag over een chronische ziekte endometriose bij vooral vrouwen en wat de kenmerken daarvan zijn want een juiste diagnose is nogal lastig en wordt meestal verkeerd gesteld. Ik dacht zal ik nog even vragen of de patiënt is gevaccineerd en of daarna symptomen duidelijker naar voren gekomen zijn? Er zijn patiënten die weten niet dat ze het hebben en kunnen er goed mee leven. Soms is er een trigger nodig.
Sinds pedovriend en zijn vriendin zijn opgepakt is alles in stroomversnelling gegaan. Bijzonder.
Daarnaast, als deze gek het goed voor had met de nuttelize eters, dan hadden fue gifspuiten voor een 20 over de ruggen van het proletariaat verkocht kunnen worden zonder dat hij er met z’n vieze pens minder om had hoeven te vreten.
Deze gek is nog te gevaarlijk om in de sterkst bewaakte p.i. te bewaren.
Laat een interviewer de vraag maar eens stellen dat àls we niet meer kunnen overlijden door griepen e.d. (natuurlijk opruimingsmiddel vd zwakkeren) Hoe hij dat rijmt met zijn angst voor de al bestaande overbevolking?
Alle volwassenen die aan geen enkele coronamaatregelen hebben meegedaan, bewust niet naar huisarts, ziekenhuis en tandarts zijn gegaan, zich niet hebben laten prikken met de ziekmakende dna-verkrachtende spuiten moeten wat mij betreft niet stoppen met actievoeren (daarnaast).
Het zou mooi zijn als dezen middels bordjes, spandoeken en kleine waterverf-teksten in natuurgebieden duidelijk maken, dat dit VERBODEN GEBIED is voor al diegenen die wel aan coronamaatregelen- en spuiten hebben meegedaan. Want deze laconieke lachebekjes
gaan massaal als mieren naar buiten alsof er niets aan de hand is geweest.
“Aan alle volwassen corona-volgelingen: Wegblijven uit de natuur (stand, bos, fietspaden etc).
Jullie hebben hier niets meer te zoeken omdat jullie met de menselijke natuur geklooid hebben!
Wegwezen! Voor jullie geen extra vrijheid. Keer om (neem maar een fietsroute langs een drukke autoweg) en geniet maar van de natuur in je woonplaats of achtertuin. Kijk thuis maar naar natuurseries op tv of internet, of zet maar een VR-bril op als de miezerige 2.0 mensjes die jullie zijn”.
Zoiets….
Em dan hun giflijken.
Nooit op begraafplaatsen toestaan
Idd, en alleen extra dure crematie met speciale giffilters op de pijp! 😉
Wat denk je dat er allemaal aan chemogif, hormonenspuiten&pillen en kiezenvullingenkwik de grond in gaat met alle lijken? Daar valt zo’n genetisch gemodificeerd lijk bij in het niet denk ik. Dat lost wel weer op in het grondwater.
Die gast vol spuiten met zijn eigen gif.
Een “man” met tietjes gaat mij echt niet vertellen wat goed voor me is.