Situatierapport Oekraïne: Een gehate nieuwe commandant – Kritisch gebrek aan infanterie

Generaal Syrski heeft de reputatie bereid te zijn de vijand aan te vallen, zelfs als de kosten in manschappen en machines hoog zijn. Hij is een verdeeld figuur die sterke reacties uitlokt bij dienstdoende officieren. Sommigen prijzen zijn professionaliteit, anderen zeggen dat hij zijn ondergeschikten angst aanjaagt en door angst regeert. Het is minder waarschijnlijk dat hij de prioriteiten van zijn president in twijfel trekt. Nu hij de topfunctie op zich neemt, zal hij zijn stijl van leidinggeven moeten afzwakken en moeten leren de waarheid aan de macht te brengen.

De reorganisatie zal ook verstoringen veroorzaken omdat officieren op nieuwe posities in de commandostructuur komen te zitten. Het is belangrijk dat deze veranderingen de gevechtscapaciteit van Oekraïne niet aantasten. Binnenkort zal het land een nieuwe mobilisatie nodig hebben, zelfs als generaal Syrsky zijn troepen vooral voor defensie inzet – zoals hij voorlopig zou moeten doen.

Vraag jezelf eens af, waarom zou Zelensky een commandant aanstellen waar de hele krijgsmacht een hekel aan zou hebben?
In feite is dit een ‘ontwerpkenmerk’ en geen bug.

Onthoud dat Zaluzhnyi werd ontslagen omdat hij te machtig was geworden: hij was te geliefd bij de troepen en bij het volk. Waarom? Een van de redenen is waarschijnlijk dat hij meerdere keren voor de troepen vocht. Begin 2023 lekten documenten uit waaruit bleek dat hij Zelensky bijna had gesmeekt om troepen terug te trekken uit Bakhmut, maar de narco-Fuhrer weigerde, omdat hij het als een symbolische stadsverdediging wilde zien – misschien met romantische wanen over Stalingrad.

Tijdens het grote ’tegenoffensief’ in de zomer trok Zaluzhnyi de brigades van het 10de Legerkorps terug en begon ze spaarzaam te gebruiken – tot grote ergernis en afkeuring van de Amerikaanse sponsors – nadat de eerste paar colonnes Leopards en Bradleys langs de beruchte dodenweg bij Rabotino en Mala Tokmachka waren verwoest.

Onlangs werd beweerd dat Zaluzhnyi ook probeerde om Avdeevka volledig teruggetrokken te krijgen. Het lijkt er niet op dat hij graag mannen verspilt aan inspanningen waarvan hij weet dat ze vruchteloos zijn. Syrsky daarentegen lijkt ze graag neer te vermalen.

Is het al duidelijk? Zelensky heeft een opperbevelhebber nodig die hij onder controle kan houden, iemand die niet alom geliefd is bij de troepen; iemand die die troepen niet kan gebruiken op een moment dat de kans zich voordoet om ‘op Kiev af te marcheren’ en Zelensky uit zijn citadel te verdrijven. Syrsky lijkt de perfecte prototypische rol te vervullen: niet opstandig, impopulair, oncharismatisch en bovenal niet beïnvloed door politieke ambities – de ideale onderdanige factotum van Zelensky’s regime.

In interviews aan de frontlinie de afgelopen dagen vertelde bijna een dozijn soldaten en commandanten aan The Washington Post dat personeelstekort nu hun grootste probleem is, nu Rusland het offensieve initiatief op het slagveld heeft heroverd en zijn aanvallen opvoert.

Een bataljonscommandant van een gemechaniseerde brigade die in Oost-Oekraïne vecht, zei dat zijn eenheid momenteel minder dan 40 infanterie-manschappen heeft – de soldaten die in de loopgraven aan de frontlinie worden ingezet om Russische aanvallen af te slaan. Een volledig uitgerust bataljon zou er meer dan 200 hebben, zei de commandant.

Oleksandr, een bataljonscommandant, zei dat de compagnieën in zijn eenheid gemiddeld voor 35 procent bemand zijn. Een tweede bataljonscommandant van een aanvalsbrigade zei dat dit typisch is voor eenheden die gevechtstaken uitvoeren.

Op de vraag hoeveel nieuwe soldaten hij heeft gekregen – degenen die na verwondingen zijn teruggekeerd niet meegerekend – zei Oleksandr dat zijn bataljon de afgelopen vijf maanden vijf mensen heeft gekregen. Hij en andere commandanten zeiden dat de nieuwe rekruten vaak slecht getraind zijn, waardoor een dilemma ontstaat over de vraag of je iemand meteen het slagveld op moet sturen omdat versterking zo hard nodig is, ook al is de kans groot dat ze gewond raken of gedood worden omdat ze de knowhow missen.

“De basis van alles is het gebrek aan mensen,” zei Oleksandr.

“Waar gaan we heen? Ik weet het niet,” voegde hij eraan toe. “Er zijn geen positieve vooruitzichten. Absoluut geen. Het gaat eindigen in een hoop doden, een absolute mislukking. En hoogstwaarschijnlijk, denk ik, zal het front ergens instorten, zoals het dat deed voor de vijand in 2022, in de regio Kharkiv.”