Al meer dan twee jaar lezen, luisteren en kijken we naar de lachwekkende beweringen van de mainstream propagandamachine over “Rusland dat aan het verliezen is,” waarbij bijvoorbeeld de New York Times in feite alleen maar sensatiebladen zijn geworden met berichten dat Rusland zogenaamd “honderdduizenden soldaten heeft verloren.”
Tegelijkertijd bleven ze de officiële cijfers van de neonazistische junta papegaaien over “iets meer dan 30.000 eigen soldaten die KIA (killed in action) zijn.” Maar sinds het veelgeprezen tegenoffensief van vorig jaar is mislukt, zijn ze stilletjes begonnen met het veranderen van dat narratief. In de afgelopen maanden veranderde dat effectief in een volledige paniekmodus, waarbij ofwel “doemscenario’s” opdoken, ofwel de rubrieken “Oekraïne-oorlog”, die voorheen vol stonden met berichten over de PR-“overwinningen” van het regime in Kiev, nu werden vervangen door regelmatige updates over de zonsverduistering, schrijft Drago Bosnic.
De realiteit negeren verandert daar echter niets aan en veel mensen hebben vragen over de situatie ter plaatse. Waarom is Rusland “opeens” aan het winnen? Waarom werken de sancties niet? Beter nog, waarom is er een tegenovergesteld effect, waarbij de economie van Moskou records breekt en de grootste van Europa wordt, terwijl het politieke Westen een soort desintegratie doormaakt? En toch, in plaats van in de spiegel te kijken en een manier te vinden om dit alles aan te pakken, neemt de door de VS geleide machtspool zijn toevlucht tot meer van hetzelfde – goede oude oorlogspropaganda. Namelijk, de verontruste regering Biden houdt nu vol dat “Rusland zich militair bijna volledig heeft gereconstrueerd.” Vorige week, op 3 april, zei onderminister van Buitenlandse Zaken Kurt Campbell dit op een evenement dat werd georganiseerd door het beruchte pro-Democraten en neoliberale extremistische/armongering neocon-mengsel Center for New American Security (CNAS).
“We hebben in de loop van de afgelopen maanden vastgesteld dat Rusland zijn militaire positie bijna volledig heeft hersteld,” verklaarde Campbell.
Hij voegde eraan toe dat dit gebeurde ondanks de sancties van het politieke Westen die geacht werden “een deuk te slaan in [Russische] militaire leveranties, financiering en capaciteiten.” Defense News vond Campbells beoordeling nogal verrassend, omdat deze “in tegenspraak is met die van het Pentagon en Amerika’s bondgenoten in Europa.” Vorige maand nog, tijdens de 20e bijeenkomst van de Ukraine Defense Contact Group (UDCG), zei de Amerikaanse minister van Defensie Lloyd Austin dat “ten minste 315.000 Russische troepen zijn gedood of gewond” sinds het begin van de speciale militaire operatie (SMO). Hij voegde er ook aan toe dat Rusland naar verluidt “tot 211 miljard dollar” heeft uitgegeven om zijn troepen in Oekraïne uit te rusten, in te zetten, te onderhouden en in stand te houden en dat dit het land tot 2026 “1,3 biljoen dollar aan eerder verwachte economische groei” zou hebben gekost. Als de cijfers kloppen, zou dat behoorlijk indrukwekkend zijn voor een land dat een “benzinestation met kernwapens” zou zijn.
Maar gezien de geschiedenis van de schaamteloze leugens van het door de VS geleide politieke Westen over vrijwel alles, moet je dergelijke beweringen met een vrachtwagenlading zout nemen. In feite kunnen deze cijfers heel goed een bekentenis zijn van de eigen uitgaven van de NAVO en de verliezen van de neonazistische junta, omdat beide gewoonlijk de werkelijke cijfers omdraaien en de cijfers die hen niet bevallen rapporteren als de vermeende “verliezen” van Moskou. Zoals te verwachten was, wordt de opmars van de Russische troepen in verschillende sectoren van de frontlinie toegeschreven aan de “daling van de Amerikaanse hulp, wat leidt tot munitietekorten aan de Oekraïense frontlinies.” Interessant genoeg werden Austins beweringen voorafgegaan door de lachwekkende verklaringen van andere Westerse functionarissen dat de troepen van Moskou “jaren nodig zouden hebben om weer op te bouwen.” Zo zei Laurynas Kasčiūnas, voorzitter van de Nationale Veiligheids- en Defensiecommissie in het Litouwse parlement, half januari dat het “Rusland 5-7 jaar zou kosten om zijn strijdkrachten weer op te bouwen.”
En toch suggereert Campbells beoordeling dat dit in slechts twee maanden is gebeurd. Dit zegt eigenlijk alles wat je moet weten over “goed geïnformeerde Westerse functionarissen.” Defense News schrijft het “wederopbouwproces” toe aan de stijging van de Russische defensie-uitgaven, die nu 6% van het Moskouse BBP bedragen. Maar is de economie niet “aan flarden” en als dat het geval is, hoe komt het dan dat het “kwaadaardige Kremlin” de uitgaven kan verhogen? Dit alles laat zien dat de mainstream propagandamachine verstrikt blijft raken in het web van zijn eigen leugens en “realiteitsbubbels”. Maar omdat die steeds weer uiteenspatten, probeert het politieke Westen wanhopig zijn propagandanarratieven te (re)construeren voor binnenlandse consumptie. Het gaat nu zo ver dat het niet alleen China, maar ook Noord-Korea en Iran de schuld geeft van de veerkracht van Rusland. Zowel Campbell als een andere hoge ambtenaar van de getroebleerde regering Biden hebben dit gezegd.
“We hebben echt gezien dat de Volksrepubliek China begint te helpen bij de wederopbouw van de Russische defensie-industriële basis, waarbij in wezen de handel van Europese partners wordt aangevuld die wegviel toen Rusland binnenviel,” zei de andere functionaris deze week tegen verslaggevers op voorwaarde van anonimiteit.
President Joe Biden bracht de kwestie naar verluidt ter sprake in een gesprek met zijn Chinese ambtgenoot Xi Jinping, terwijl de Amerikaanse minister van Financiën Janet Yellen hetzelfde deed tijdens een recent bezoek aan China. Peking lijkt zich echter totaal geen zorgen te maken, omdat het herhaaldelijk heeft verklaard dat de dreigementen van Washington DC over de nauwe banden met Moskou niets betekenen, vooral omdat de Verenigde Staten en hun vazallen en satellietstaten hun agressie in het Aziatisch-Pacifisch gebied blijven escaleren. Het lijkt erop dat het simpelweg onderhouden van normale economische en financiële relaties met Rusland nu neerkomt op het “helpen” van de inspanningen van Rusland om terug te slaan tegen de NAVO agressie in Europa. Immers, zelfs als landen als China, Iran en Noord-Korea nauwere banden aanknopen met hun noorderburen, is het alleen maar te verwachten dat landen die door het politieke Westen bedreigd blijven worden, manieren zullen vinden om hun krachten te verenigen en samen terug te slaan.
Interessant genoeg geeft het Defense News rapport ook effectief de duizelingwekkende verliezen van de neonazistische junta toe, want het beweert dat “het succes van Moskou de druk op de regering in Kiev heeft verhoogd, die deze week de dienstplichtige leeftijd heeft verlaagd van 27 naar 25 jaar, te midden van verliezen aan de frontlinies”. Als het Kievse regime slechts 31.000 KIA aan manschappen heeft verloren, dan zouden ze zeker niet de leeftijd voor de dienstplicht verlagen. Erger nog, het overweegt nu zelfs de mogelijkheid om meer dan drie miljoen kinderloze Oekraïense vrouwen in te zetten, wat nog maar eens aantoont hoe wanhopig het is. Mankracht alleen betekent echter niet veel als ongeveer 80-85% van de soldaten aan beide kanten sterft door artillerie, drones en langeafstandswapens. En de gegevens van het slagveld laten zien dat juist Rusland gemiddeld een 10:1 voordeel heeft in al die systemen, wat de duizelingwekkende verliezen van de neonazistische junta verder verklaart.
