In een recent artikel citeert Alistair Crooke de voormalige Israëlische diplomaat Alon Pinkas, die opmerkt dat Israël zich in een vroeg stadium van een burgeroorlog bevindt tussen het seculiere, moderne Israël en het “joods-supremacistische, ultranationalistische” theocratische Israël. De visie op Israël die door beide partijen wordt gekoesterd is zeer verschillend en elke partij is steeds minder bereid om de andere partij legitimiteit van argumenten te geven, schrijft Karen Kwiatkowski.
Israël werd en wordt bijeengehouden door angst en haat voor een gemeenschappelijke vijand. Deze toestand is voorspelbaar voor elke natie in oorlog, zo voorspelbaar dat het leidt tot algemeen geaccepteerde revisionistische geschiedenis die suggereert dat politici inderdaad voorspelbaar oorlog zullen zoeken om interne politieke ineenstorting te voorkomen.
De huidige MICIMATT beraamt, schetst en eist een door de VS geïnitieerde oorlog met Rusland en China als de nieuwe norm. Israël, om zichzelf te normaliseren als een zionistische “democratie”, vereist een constante en uiteindelijk volledige vernietiging van haar niet-joodse buren en inwoners. Als nationale raison d’etre is leven voor oorlog, dat wil zeggen leven voor de staat, politiek, economisch en sociaal contraproductief. Anders gezegd, leven voor oorlog, alles wat je hebt inzetten voor de gezondheid van de staat, is voor de meesten van ons een zekere weg naar een Hobbesiaans leven – eenzaam, arm, smerig, wreed en kort.
Crooke trekt een parallel met de vroege stadia van de burgeroorlog in de Verenigde Staten, een populair onderwerp vandaag de dag in zowel de mainstream als de onafhankelijke media. Vandaag de dag blijven gouverneurs, procureurs-generaal en staatssecretarissen nieuwe manieren vinden om hun soevereiniteit binnen de federatie uit te drukken. De maatschappelijke en economische kloof tussen stad en platteland in Amerika blijft groeien en veel mensen – aan beide zijden van deze kloof – weigeren in toenemende mate om overheidsinstanties te gehoorzamen, niet omdat ze ruige individualisten zijn, maar omdat ze simpelweg het gevoel hebben dat hun regering onwettig is.
Staten nemen het voortouw – vaak met het oog op macht in plaats van vrijheid. Californië en New York zijn geïnteresseerd in het verwerven van blijvende belastinginkomsten van degenen die de staat hebben verlaten. Dit is niets anders dan een uiting van staatsmacht, een handhaving van “hun” wetten op “hun” burgers. Of deze wetten uiteindelijk in strijd zullen zijn met het 14e Amendement of andere delen van de Grondwet is niet duidelijk, maar je kunt je afvragen of de federale Grondwet binnenkort nog wel als relevant wordt gezien.
Thomas Kuhn legde in “The Structure of Scientific Revolutions” uit dat paradigmaveranderingen in de wetenschap uit het niets lijken te komen; ze lijken revolutionair. Maar hij laat zien dat de dood van paradigma’s altijd voorafgegaan wordt door kleine, langzame, zwaar bekritiseerde uitdagingen aan de status-quo, onderbroken door aanhoudende en over het algemeen belachelijk gemaakte verwerpingen van de status-quo, enzovoort, totdat “de hele wereld” plotseling wakker wordt door het nu “duidelijke” feit dat het oude paradigma verkeerd, ongeschikt en wetenschappelijk irrelevant was. De Amerikaanse grondwet als document dat “het land bij elkaar houdt” is vandaag de dag precies op deze weg naar irrelevantie.
Het recente gevecht in de House Oversight Committee van het Amerikaanse Congres is hier een goed voorbeeld van. Incompetente senior leiders in identieke pakken kijken hulpeloos toe hoe de epidemie van egocentrische nukkigheid van de heersende klasse explodeert over modekeuzes en cultureel creatieve beledigingen. Het had elke dag kunnen zijn in de afgelopen 220 jaar in Amerika, opgelost in een duel tussen ideologen en vijanden, net als in 1804. Een nationaal uitgezonden kooipartij is vandaag de dag misschien geschikter dan pistolen, maar de staat is per slot van rekening niet erg ver gekomen.
Er is meer onenigheid in het Congres over manieren, gevoel voor mode en gedrag dan over de staatsfilosofie, de ware aard van onze republiek en de juiste rol van door schulden gefinancierde oorlogvoering. Het Greene-AOC-Crockett incident geeft ons een glimp van de zeer reële en verkalkte minachting die stads- en plattelandsdistricten voor elkaar voelen, en tussen de gepolitiseerde divisies binnen die congresdistricten.
In plaats van een duel over wat Hamilton over Burr zei, of wat Greene en Crockett over elkaar zeiden, staat er misschien veel meer op het spel. De meeste Amerikanen begrijpen instinctief het aftandse en in diskrediet geraakte Huis en Senaat – wat zij zien is een Verenigde Staten die diep in de afgrond zit. Secessie-uitingen en nieuwe paradigma’s van decentralisatie liggen in het verschiet en zijn voelbaar.
De enige factoren die het Congres vandaag de dag verenigen zijn de Israël-lobby en de defensie-industrie – die beide ruim 30 jaar geleden een hoogtepunt in hun prestaties bereikten en endemisch lui werden. Intellectueel lui, door ervoor te kiezen om alle critici als antisemitisch of anti-Amerikaans te bestempelen, in plaats van te debatteren of te verdedigen; fysiek lui door zich te richten op kortetermijnwinsten via dure en onbetrouwbare offensieve systemen, en het elimineren van beleidsconcurrentie door gericht en corrupt te lobbyen bij het Congres en de staatsbureaucratie om beleidsdoelen te bereiken.
In een adembenemende zet heeft de Russische regering vorige week een civiele econoom aangesteld om toezicht te houden op het defensiedepartement – misschien om ervoor te zorgen dat de Russische defensiecapaciteit en innovatie niet het platgetreden Amerikaanse pad volgen van het vereren en overdrijven van militaire successen uit het verleden en het voeden met een lang uitgeput Pentagon lijk, met dank aan onbeperkte staatscreatie van zowel “geld” als “patriottisme”.
In plaats van te zorgen voor grondgebied en mensen, burgers te betrekken op een manier die de staat legitimeert en te zorgen voor een soort vrijheid van economie, meningsuiting en beweging die waarde opbouwt en mensen samenbrengt, zien we dat zowel de VS als Israël zich geconcentreerd richten op oorlog, onverzadigbaar staatsmacht kweken en uitoefenen en meerdere vijanden cultiveren om die macht te rechtvaardigen. Martin Armstrong is van mening dat republieken de slechtste regeringsvorm zijn, omdat ze altijd in oligarchieën veranderen. Mencken beschreef de boog van de democratie een eeuw van tevoren, eindigend met het Witte Huis “opgesmukt door een perfecte debiel.”
Het lijkt erop dat de VS en Israël allebei op hun politieke dood punt zijn aangeland, en geen van beiden heeft de ruimte, tijd of mogelijkheid om een ommekeer te maken. Hun regeringen worden niet vertrouwd, noch gevreesd. In plaats daarvan worden ze nationaal en internationaal gehaat. Hun bevolkingen zijn entropisch verdeeld, filosofisch en economisch. Voor zowel de VS als Israël wordt de Derde Wereldoorlog dus aantrekkelijker als oplossing voor overheidsproblemen.
Neo-conservatieven – die de voorhoede van de staat vormen – zijn inderdaad enthousiast over een wereldoorlog. In een tijd van oorlog – of pseudo-oorlog – houden mensen hun hoofd naar beneden en hun mond dicht omdat de centrale staat naleving eist van zijn beslissingen, die in ons huidige tijdperk neo-conservatieve beslissingen zijn.
Oorlog is de gezondheid van de staat, en het is de gezondheid van de neo-conservatieven.
De ontrafeling heeft plaatsgevonden en gaat steeds sneller. De schokkende kop van de NYT/WAPO schreeuwt “Lack of Interest in Knitting Leads to Fears the Unraveling Will Be Permanent!” De gecentraliseerde staat is, net als een oude trui die onherkenbaar is uitgerekt en zijn oorspronkelijke functie verloren heeft, een aanmaakblokje voor duizend kleinere, vreedzamere, vrijere, productievere en humanere samenlevingen.
Het gevaar schuilt niet in afscheiding van onmogelijke staten, zoals de constitutionele VS of de niet-geconstitueerde zionistische “democratie” of zelfs Oekraïne als satraap van de VS – het gevaar schuilt in wat die staten zullen doen om hun eigen onvermijdelijke ineenstorting te voorkomen. We hebben overvloedig bewijs dat elk van hen de waarde van menselijk leven uitsluitend definieert in termen van hun eigen ijdelheid en hebzucht. Elk van hen is alleen geïnteresseerd in macht, niet in rechtvaardigheid.
Een wereldwijde nucleaire oorlog biedt deze regeringen en hun neo-conservatieve adviseurs iets positiefs. Dit paradigma – het neo-conservatieve paradigma – is gebaseerd op leugens, gedreven door arrogantie, haat en hebzucht, en fundamenteel onlogisch. Het is een gebrekkig paradigma dat we gemakkelijk kunnen aanvechten, verwerpen en actief elimineren. Gelukkig heeft het grootste deel van de planeet dat al gedaan!
De politieke waan van de dag samengevat
Oekraïense F-16-aanvallen op Polen? Drastische veiligheidsmaatregelen op de luchthaven van Rzeszow – Wil West-Oekraïne onder luchtverdediging plaatsen
Implementatie van het grenswijzigingsdecreet: Russische troepen vallen Ests grondgebied binnen – NAVO-bevel om het vuur niet te openen op Estse ED’s (vid)
“D-Day” is aangebroken voor China en de VS: de invasie van Taiwan is een kwestie van dagen – Washington besluit vliegdekschepen te sturen – Grote mobilisatie
Russische raketten richten zich op Britse bases in Falklands, Afrika, Gibraltar – Rusland: “Ze zullen worden gebombardeerd als Kiev ons treft met Britse wapens”
Escalatie met vergelding? Rusland beschuldigt de VS en de NAVO officieel van de moordaanslag op R. Ficho – Ook bij E. Raisi gaat een “bom” af!
De NAVO controleert alle logistieke systemen op conflicten met Rusland: duizenden parachutisten in de Oostzee en Roemenië! (video)>>>
https://warnews247.gr
Ja ziet er goed uit,ik zal zovast ook maar gaan preppen zeker. Beetje extra preppen voor de familie die weigert te luisteren.
Greet mei 24, 2024 Bij 18:14
👍👍👍
Ja hier wordt flink gespeculeert hoe de Russen gaan reageren op het westen Maar ze zijn al bezig met het manipuleren van het weer dat al maandenlang het westen treitert door iedere dag regen te bezorgen De Russen en ook de Chinezen manipuleren al enkele jaren de weersgesteldheid door chemische troep in de lucht te verspreiden om regen of zonneschijn te bevorderen Het westen zoals Duitsland, Frankrijk en de kleine wef landjes durven en mogen geen tegenactie voeren van Brussel omdat dan het uitdraait op de WO 3 die dan echt van start gaat Ook Wo2 ging van start toen amerika en vooral Duitsland geen andere oplossing meer had toen de USA failliet was gegaan en Duitsland alle rechten werd ontnomen door de geallieerden en niets meer bezat Hitler die zorgde ervoor dat daar een einde aan kwam Maar ook hij had nevenverschijnselen die niets met oorlogvoering te maken had en liet miljoenen mensen vergassen die onschuldig waren omdat de echte schuldigen allang gevlucht waren naar de USA Ook nu weer zijn de schuldigen van de pandemie en covid spuiten al lang gevluct naar veilige posities
Het lijkt erop dat het Westen een wereldoorlog wil forceren, omdat ze failliet zijn, maar ook omdat ze niet willen accepteren dat hun alleenheersmaatschappij ten einde loopt. Daarbij kan na een wereldoorlog de Great Reset beter plaatsvinden en tegelijkertijd kunnen enkele miljarden mensen zodoende gedood worden. Dit geheel volgens het draaiboek van de fascistisch zionistische elite, een elite die wij niet mogen bekritiseren.
I am with you Jack, precies volgens het WEF boekje.
“Zou hij daar El Bandido kunnen zijn, die oude grijsaard op de bank op het dorpsplein ?” zong Will Tura destijds …
“Zou hij daar Alastair Crooke kunnen zijn, die oude M16-lid en Brits & EU-diplomaat op de bank bij Frontnieuws ?”
Alastair Crooke als subtiele M16 hoernalist-verwijzing naar Aleister Crowley, het occulte meesterbrein achter Thelema, door velen ten onrechte bestempeld als een satanische crook ?
Wie ter wereld werd met dergelijke – niets is toeval(lige) – naam gedoopt ? Of is dit een pseudo van een Cabbalistische slippendrager die de sheeple andermaal op vernuftige wijze in het ooitje tracht te nemen ?
Of is het louter een eigentijds ‘de bok ram(t) het ooi ?’-artikel ? Wie zal/kan het weten ?
Dienen we een crook met hoge staat van dienst aan de Cabal au sérieux te nemen ? Zo ja, wat is de ware ondertoon van dergelijk artikel ? Intellectuele masturbatie of subliminale propaganda ? Of is het louter een nuchtere analyse van een deel van het illusionair wereldgebeuren ?