Met twee stukken van het raadsel dat bekend staat als ‘de werkelijkheid’ die in Joe Biden’s gezicht worden opgeblazen, is het niet alleen ’toeval’ dat hij en Oekraïne op hetzelfde moment afstevenen op een knockout

“Het Witte Huis heeft het hele Westen in zo’n richting en snelheid van triomfalisme, arrogantie en “flagrante” imbeciliteit gebracht dat er geen terugkeer of ommekeer mogelijk is zonder een totale nederlaag van het officiële narratief en de daaruit voortvloeiende eeuwige schande.” – Hugo Dionisio

The New York Times – deze week door niemand minder dan hun vermeende bondgenoot, The Columbia Journalism Review, aangeklaagd als een chronische verspreider van onwaarheden – loog vrijdagmorgen weer tegen u, schrijft James Howard Kunstler.

Deze onzin is een kunstige afleiding van de realiteit ter plaatse dat het met Oekraïne zo goed als afgelopen is in dit tragische en idiote conflict dat in scène is gezet door de genieën achter hun speeltje president “Joe Biden”. Het is trouwens geen toeval dat Oekraïne en “JB” tegelijkertijd ten onder gaan. De twee organismen zijn symbionten: een aan elkaar gewaagd paar van wederzijdse parasieten die zich van elkaar voeden, elkaars giftige uitwerpselen uitwisselen en uitzinnig worden op hun glijpad naar een late wintercrash.

Het doel van de oorlog, weet u nog, is “Rusland te verzwakken” (aldus MvD Sec’y Lloyd Austin), zelfs om het in kleine geografische flarden uiteen te rijten in het voordeel van ons land – dat wil zeggen om Amerika’s dominantie in mondiale aangelegenheden te behouden, en vooral de suprematie van de Amerikaanse dollar in mondiale handelsafspraken.

Het resultaat van de oorlog is tot nu toe het tegenovergestelde van dat doel geweest. De Amerikaanse sancties hebben Rusland sterker gemaakt door zijn olie-export te verleggen naar betrouwbaardere Aziatische klanten. Door Rusland uit het wereldwijde betalingssysteem SWIFT te zetten, hebben de BRIC-landen hun eigen alternatieve systeem voor de afwikkeling van de handel opgezet. Rusland afsnijden van de handel met het Westen heeft het proces van importvervanging gestimuleerd (d.w.z. Rusland maakt meer van de spullen die het vroeger van Europa kocht). De confiscatie van Ruslands off-shore dollaractiva heeft de rest van de wereld ertoe aangezet hun dollaractiva (vooral Amerikaanse staatsobligaties) te dumpen voordat ook zij worden overvallen. Goed gedaan, Victoria Nuland, Tony Blinken en de rest van de bende in de genieënfabriek van Foggy Bottom.

Dit alles roept de vraag op: wie zal het eerst in duigen vallen, de VS of Rusland? Ik beveel u het baanbrekende werk van Dmitry Orlov aan, Reinventing Collapse: The Soviet Experience and American Prospects, Revised & Updated. Voor iedereen die de afgelopen dertig jaar niet heeft opgelet: Rusland, in de vorm van de Sovjet-Unie, stortte in 1991 in. De USSR was een gedurfd experiment gebaseerd op de eigenaardige en nieuwe slechte effecten van industrialisme, met name grote economische ongelijkheid. Helaas was de vermeende remedie daarvoor, voorgesteld door Karl Marx, een despotisch systeem dat deed alsof individuele mensen geen eigen persoonlijke ambities hadden.

Het sovjet/marxistische bedrijfsmodel werd uiteindelijk gereduceerd tot het komische aforisme: wij doen alsof we werken en zij doen alsof ze ons betalen. Het mislukte en de USSR gutste de afvoer van de geschiedenis in. Rusland herrees uit het stof, zonder veel van zijn Euraziatische gebieden. Daarbij werd opmerkelijk weinig bloed vergoten. Het boek van de heer Orlov wijst op enkele zeer interessante omstandigheden die de landing verzachtten. Er was geen privébezit in de USSR, dus toen die ineenstortte, werd niemand uit zijn huis gezet of uit zijn woning gezet. Heel weinig mensen hadden een auto in de USSR, dus de stadscentra waren nog intact en mensen konden zich verplaatsen met bussen, trams en treinen. Het voedselsysteem was decennialang verpest door een weinig stimulerend collectivisme, maar de Russische bevolking was gewend familietuinen aan te leggen – zelfs stadsbewoners, die buiten de stad percelen hadden – en dat hielp hen tijdens de jaren van ontberingen voordat het land erin slaagde zich te reorganiseren.

Vergelijk dat eens met de vooruitzichten van het Westen. In een economische crisis worden de huizen van de Amerikanen onder hun kont weggenomen of worden zij uit hun huurwoning gezet. De VS is op tragische wijze uitgebouwd volgens een model van suburbane uitbreiding dat nutteloos zal zijn zonder auto’s en met weinig openbaar vervoer. Auto’s kunnen natuurlijk weer in beslag worden genomen als de aangegane leningen niet worden betaald. Het Amerikaanse voedselsysteem is gebaseerd op gefabriceerde magnetronkaassnacks, kipnuggets en diepvriespizza’s, geproduceerd door gigantische bedrijven. Deze producten kunnen niet worden gekweekt in huistuinen. Veel Amerikanen weten niets van het verbouwen van hun eigen voedsel, of wat ze ermee moeten doen nadat het geoogst is.

Er is nog een verschil tussen de val van de USSR en de huidige ineenstorting van de VS. Onder alle economische perversiteiten van het Sovjetleven had Rusland nog steeds een nationale identiteit en een coherente cultuur. De VS hebben hun nationale identiteit overboord gegooid op de vuilnisbelt van “diversiteit, gelijkheid en integratie”, wat eigenlijk niet meer is dan een oplichterij die erop gericht op te slokken wat er nog over is van de slinkende voorraad productieve activiteiten en die de buit overhandigt aan een bende “intersectionele” klagers – bijvoorbeeld het absurde nieuwe plan van de stad San Francisco om 5 miljoen dollar aan “herstelbetalingen” toe te kennen aan elke Afro-Amerikaanse inwoner van de stad, waar nooit slavernij heeft bestaan.

Wat cultuur betreft, bedenk dat de twee grootste cultuurproducenten in dit land de pornografie- en videogame-industrie zijn. De drugshandel zou een goede derde kunnen zijn, maar de meeste van die activiteiten vinden buiten de boekhouding plaats, dus het is moeilijk te zeggen. Tot zover de zogenaamde “kunsten”. Onze politieke cultuur grenst aan totale ontaarding, maar dat is te duidelijk om te benadrukken, en het algemene falen van ons bestuur is een groot deel van wat ons ten val brengt – vooral het falen om iemand met macht verantwoordelijk te houden voor zijn blunders en misdragingen.

Deze onverdiende immuniteit kan veranderen, althans een beetje, nu het oppositionele Huis van Afgevaardigden hoorzittingen begint over een reeks verontrustende zaken. Wees ondertussen op uw hoede voor beweringen in The New York Times en andere propaganda-organen dat ons Oekraïne-project een grote overwinning tegemoet gaat, en dat de gangsterpraktijken van de familie Biden neerkomen op een extreem-rechtse, blanke supremacistische samenzweringstheorie. Deze twee stukken van het raadsel dat bekend staat als de werkelijkheid worden opgeblazen in het gezicht van ons land. Het zal moeilijk zijn het niet op te merken.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Wat u en uw gezin moeten doen in de eerste 90 dagen na een catastrofale instorting

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: