Is onze vijfjarige nachtmerrie eindelijk voorbij?

De bevestiging van Robert F. Kennedy Jr. als minister van Volksgezondheid en Human Services in de VS is de ultieme afwijzing van het Covid-beleid.

Het plan om de bevolking in lockdown te houden tot het moment van vaccinatie was de grootste inspanning van de overheid en de industrie op wereldschaal in de geschiedenis. Het was allemaal ontworpen om rijkdom over te hevelen naar winnende industrieën (farma, online detailhandel, streamingdiensten, online onderwijs), de bevolking te verdelen en te veroveren en de macht in de administratieve staat te consolideren, schrijft Jeffrey A. Tucker.

Tegen 2021 had RFK Jr. zich ontpopt als ’s werelds meest uitgesproken, erudiete en goed geïnformeerde criticus van het plan. In twee briljante boeken – The Real Anthony Fauci en The Wuhan Cover-Up – documenteerde hij de hele onderneming en dateerde hij de evolutie van de pandemie-industrie vanaf het naoorlogse begin tot nu. Er was gewoon geen manier om deze boeken te lezen en op dezelfde manier over de corporatistische cabal te denken.

De omstandigheden die leidden tot zijn benoeming bij HHS zijn zelf ongeloofwaardig en opmerkelijk. Hij zag president Biden als een zwakke kandidaat – een die de bevolking maskers en injecties had opgedrongen en technologie en media op brute wijze had gecensureerd – en besloot zich kandidaat te stellen voor het presidentschap, in de veronderstelling dat er een open voorverkiezing zou komen. Die kwam er niet, dus werd hij gedwongen zich kandidaat te stellen als onafhankelijk kandidaat.

Die poging werd opgeslokt door de gebruikelijke politieke dynamiek die elke poging van een derde partij overkomt – te veel barrières voor de toegang tot het stembiljet plus de gebruikelijke logica van de wet van Duverger. Dat bracht de campagne in een lastig parket. Tegelijkertijd werden twee enorme politieke verschuivingen duidelijk. De Democratische Partij was een vat en een dekmantel geworden voor voornamelijk de administratieve staat met een vernisje van woke-ideologie, terwijl de Republikeinse Partij werd overgenomen door vluchtelingen van de Democraten, in feite het creëren van een nieuwe Trump partij uit de overblijfselen van de andere twee.

De rest is legendarisch. Trump sloeg de handen ineen met Elon Musk om met de federale overheid te doen wat hij deed toen hij Twitter overnam. Hij nam het bedrijf in privéhanden, ontdeed het van alle federale activa en ontsloeg 4 van de 5 werknemers. Te midden van dit alles, en geconfronteerd met een angstaanjagende stroom juridische aanvallen, ontweek Trump een kogel van een moordenaar. Dat riep vreselijke herinneringen op aan de vader en oom van RFK Jr. en leidde tot discussies over toenadering tot elkaar.

Binnen een paar weken hadden we een nieuwe coalitie die oude tegenstanders samenbracht, omdat veel mensen en groepen zich schijnbaar in hetzelfde ogenblik bewust werden van hun gezamenlijke belangen in het opruimen van het corporatistische kartel. Met het nieuw vrijgemaakte platform van X om het publiek te bereiken, was MAGA/MAHA/DOGE geboren.

Trump won en koos RFK Jr. om het machtigste agentschap voor volksgezondheid ter wereld te leiden. De barrière was de bevestiging door de Senaat, maar dat werd bereikt door een ongelooflijke driehoeksovername die het extreem moeilijk maakte om tegen te stemmen.

In het grote geheel kun je de omvang van deze titanische verschuiving in de Amerikaanse politiek afmeten aan de manier waarop de stemmen in de Senaat tot stand kwamen. Op één na stemden alle Republikeinen voor de meest prominente telg van de Democratische Partij om het gezondheidsimperium te leiden, terwijl alle Democraten tegen stemden. Dat alleen al is opvallend en een bewijs van de macht van de farmaceutische lobby, die tijdens de hoorzittingen werd ontmaskerd als de verborgen hand achter de meest gepassioneerde tegenstanders van de benoeming.

Is onze nachtmerrie voorbij? Nog niet. Nog geen maand na de tweede presidentiële termijn van Donald Trump is het nog steeds onduidelijk hoeveel gezag hij werkelijk heeft over de uitdijende uitvoerende macht. Overigens is niemand het er zelfs maar over eens hoe groot deze tak is: tussen de 2,2 miljoen en 3 miljoen werknemers en ergens tussen de 400 en 450 agentschappen. De financiële aderlating in dit imperium is ondenkbaar en veel erger dan zelfs de grootste cynicus zich kan voorstellen.

Vijf voormalige secretarissen van Financiën kwamen op de pagina’s van de New York Times met een schokkende bewering. “Het betalingssysteem van de natie is van oudsher beheerd door een zeer kleine groep onpartijdige carrière-ambtenaren.” Hieronder bevond zich een carrièremedewerker met de naam “fiscal assistant secretary – een functie die de afgelopen acht decennia exclusief was voorbehouden aan ambtenaren om onpartijdigheid en vertrouwen van het publiek te garanderen bij het omgaan met en betalen van federale fondsen.”

Er is zelfs geen reden om tussen de regels door te lezen. Dit betekent dat niemand die door het volk in functie is gestemd en niemand die door zo iemand is aangesteld, sinds 1946 toegang heeft tot de federale boeken. Dit is ongelooflijk. Geen enkele eigenaar van een bedrijf zou ooit tolereren dat hij geen toegang heeft tot de boekhouding en de betalingssystemen. En geen enkel bedrijf kan openbare aandelen aanbieden zonder onafhankelijke audits en open boeken.

En toch is er al bijna 80 jaar geen van beide waar voor deze gigantische onderneming die de federale overheid heet. Dat betekent dat er $193 biljoen is uitgegeven door een instelling die nooit te maken heeft gehad met gegranuleerd toezicht van het volk en die nooit heeft voldaan aan de normale eisen waar elk bedrijf elke dag mee te maken heeft.

De gewoonte in Washington is geweest om elke gekozen leider en hun benoemingen te behandelen als tijdelijke en voorbijgaande marionetten, mensen die komen en gaan en weinig tot niets te maken hebben met de normale activiteiten van de overheid. Deze nieuwe regering lijkt alles in het werk te stellen om daar verandering in te brengen, maar het is een onvoorstelbare uitdaging. Hoeveel publieke steun MAGA/MAHA/DOGE voorlopig ook genieten, en hoeveel mensen uit die groepen ook ingebed raken in de machtsstructuur, ze zijn in de minderheid en worden overvleugeld door miljoenen agenten van de oude orde.

Deze overgang zal niet gemakkelijk zijn, als het al gebeurt.

De inertie van de oude orde is machtig. Zelfs op het gebied van gezondheid en pandemieën is er al verwarring. CBS News heeft gemeld dat Fauci-loyalist en mRNA-voorvechter Gerald Parker het Witte Huis Office of Pandemic Preparedness and Response of OPPR zal gaan leiden. In het rapport worden alleen naamloze “gezondheidsfunctionarissen” genoemd en de benoeming wordt bejubeld door Scott Gottlieb, het bestuurslid van Pfizer dat Trump ertoe aanzette om lockdowns in 2020 te steunen.

Ondertussen is deze benoeming niet bevestigd door het Witte Huis. We weten niet of OPPR, opgericht door het Congres, zelfs gefinancierd zal worden. De verslaggever wil zijn bronnen niet onthullen – wat de vraag oproept waarom een benoeming die te maken heeft met gezondheid omgeven zou moeten zijn met zulke geheimzinnige machinaties.

Als Dr. Parker deze positie gaat bekleden en er wordt weer een noodsituatie op gezondheidsgebied uitgeroepen, deze keer voor de vogelgriep, dan zullen HHS en Robert F. Kennedy Jr. geen enkele beslissingsbevoegdheid hebben.

De grotere problemen hebben te maken met een bredere vraag: heeft de president echt de leiding over de uitvoerende macht? Kan hij mensen aannemen en ontslaan? Kan hij geld uitgeven of weigeren dat te doen? Kan hij het beleid van de agentschappen bepalen?

Je zou kunnen veronderstellen dat het hele antwoord op deze vragen te vinden is in artikel 2, lid 1: “De uitvoerende macht berust bij een president van de Verenigde Staten van Amerika”. En toch werd die zin bijna 100 jaar voordat het Congres dat ding creëerde dat de “ambtenarij” wordt genoemd en dat nergens in de Grondwet voorkomt, geschreven. Deze vierde tak is in omvang en macht gegroeid en overspoelt nu zowel het presidentschap als de wetgevende macht.

Rechtbanken zullen dit moeten uitzoeken en de nieuwe regering is al getroffen door een lawine van rechtszaken omdat ze het lef heeft om de controle op zich te nemen over agentschappen en hun activiteiten waarvoor de president verantwoordelijk is en moet worden gehouden. Lagere federale rechtbanken lijken te eisen dat de president dat alleen in naam is, terwijl het Hooggerechtshof er misschien anders over denkt.

De veelgeprezen “constitutionele crisis” bestaat uit niets anders dan een poging om het oorspronkelijke constitutionele ontwerp van de regering opnieuw te bevestigen.

Dit is het achtergrondmodel waarin RFK Jr. de macht overneemt bij de HHS en toezicht houdt op alle sub-agentschappen. Deze agentschappen speelden een enorme rol in het toedekken van de aanval op vrijheid en rechten gedurende vijf jaar. Zijn bevestiging is een symbolische afwijzing van het meest flagrante overheidsbeleid dat we kennen. En toch is de afwijzing geheel impliciet: er is geen commissie geweest, geen erkenning van fouten, niemand die echt verantwoordelijk wordt gehouden en geen echte verantwoording.

Het traject waarop we ons bevinden biedt veel redenen om champagne te schenken, maar wees snel nuchter. Er is nog een lange weg te gaan en er zijn enorme barrières om ons op het punt te krijgen dat we weer echt veilig zijn voor het plunderende corporatistische/statistische complex en hun complotten en regelingen om het publiek van rechten en vrijheden te beroven. Houd in de tussentijd, om een veelgebruikte uitdrukking aan te halen, deze nieuwe aangestelden in je gedachten en gebeden.

Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

Kennedy Jr zegt dat Rusland voor een “existentiële” strijd staat die het “niet kan verliezen in Oekraïne”

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: