IJsberg in zicht: De ineenstorting van de energievoorziening staat voor de deur!

Even ter inleiding: een nieuwsbericht dat alles zegt: elektrische verwarmingskachels zijn zo goed als uitverkocht. De mensen denken: “Ohjee! Er is misschien niet genoeg gas voor onze verwarming in de winter, dus kunnen we beter een elektrisch kacheltje kopen!” Toen ik dat hoorde, pauzeerde ik even en moest toen lachen, bitter als het is. Als er geen gas meer is, volgt de ineenstorting van het elektriciteitsnet praktisch op de hielen, want de “hernieuwbare energiebronnen” zoals wind en zon zijn in de winter veel zwakker, vooral de zon. De Groenen hebben de kerncentrales grotendeels afgeschaft, er zijn er nog maar een paar van over. En kerncentrales kunnen niet zomaar weer opgestart worden, schrijft Niki Vogt.

Kolengestookte centrales zijn, op een paar na, ook buiten bedrijf gesteld. En zelfs de buiten gebruik gestelde kunnen niet zomaar weer aangezet worden. De uitfasering van steenkool was immers al meer dan tien jaar geleden gepland en daarom steken de exploitanten van de kolencentrales geen geld meer in de oude centrales om ze te onderhouden, versleten onderdelen te vernieuwen, vernieuwingen door te voeren of veiligheidscontroles uit te voeren. De uit bedrijf genomen kolencentrales zijn voor het grootste deel verouderd en zijn door de stilstand ook in verval geraakt – of ze zijn omgebouwd tot industriële musea of kunstzalen.

Slechts enkele zijn nog bruikbaar en zouden weer in gebruik kunnen worden genomen. Samen met de gasgestookte centrales vormen de kolengestookte centrales de zogenaamde “ruggengraat” van de energievoorziening, omdat zij in noodgevallen onmiddellijk kunnen worden opgestart en omdat zij koud kunnen worden opgestart. Steenkool kon men eveneens op de markt verkrijgen. Dat ging tot nu toe allemaal op het nippertje goed. Maar nu is er bijna geen manoeuvreerruimte meer.

Als het gas volledig wegvalt, is de kans zeer groot dat het licht hier in Westen uit zal gaan. Want dan zullen de gasgestookte centrales het ook uitvallen, en dan is het einde verhaal. Dan helpen verwarmingskachels die op elektriciteit werken ook niet meer. Voor het geval iemand dit leest die op elektrische fornuizen vertrouwt: als u een open haard of kachel heeft, zorg dan nu voor voldoende hout en briketten! Als u dat niet hebt, neem dan een petroleumkachel.

Het wordt steeds duidelijker dat dit scenario zich met niet geringe waarschijnlijkheid zal voordoen. Er is een volgende gelegenheid waarbij zelfs de rest van het gas zou kunnen wegvallen. Maar hier laat ik Stefan Doliwa aan het woord, hij is een goede kenner van het onderwerp.

Op het ogenblik heeft iedereen in de sector het over de noodzaak van onderhoudswerkzaamheden aan de Nord Stream 1 pijpleiding. De regelmatige onderhoudswerkzaamheden brengen het risico met zich mee dat ook deze pijpleiding permanent buiten gebruik zal zijn.

Het is de bedoeling dat de werkzaamheden op 12 juli beginnen en 10 dagen duren. Dergelijk onderhoud is niet ongewoon voor gevoelige, kritieke en gevaarlijke onderdelen. Wij weten dat van auto-onderhoud of vliegtuiginspecties. Terwijl de eigenaar van een auto ongestraft zijn auto kan laten slijten en alleen maar langs de technische keuringsdienst (TÜV) hoeft te gaan, zijn er wettelijke voorschriften over wanneer een vliegtuig onderhouden en gekeurd moet worden. Dergelijke wettelijke voorschriften bestaan zeker ook voor gasinstallaties, aangezien die zeker onderworpen zijn aan explosiebescherming (Ex-protection). Aangezien voor explosiebeveiliging zeer strikte richtlijnen gelden, geeft de fabrikant van explosiebeveiligingssystemen vaak ook aan welke producten geïnstalleerd moeten worden.

Dit onderhoud wordt niet alleen gecoördineerd wat de timing betreft, maar is ook onderworpen aan volgorde- en onderhoudsschema’s die nauwgezet gedocumenteerd moeten worden. Afdichtingen worden hier vaak vervangen, omdat ze enerzijds goedkoop zijn, maar anderzijds een absoluut veiligheidskenmerk vormen. Fabrikanten van explosieveilige producten geven vaak niet alleen het materiaal van de afdichting aan, maar ook het product van een fabrikant die een vergunning heeft gekregen. Dat komt eenvoudig omdat zelfs identieke producten van verschillende fabrikanten zich vaak niet identiek gedragen. Om bescherming te bieden tegen schade die door dergelijke grensgedragingen wordt veroorzaakt, wordt de fabrikant van het product gespecificeerd. Het kan zelfs zijn dat een fabricagecertificaat door de leverancier moet worden afgegeven om een dergelijk onderdeel te kunnen installeren.

Terwijl men dus in het geval van een auto bij de aanschaf van autobanden alleen beperkt is tot de maat, de belastingindex en het snelheidsbereik, is men vrij in de keuze van bijvoorbeeld het loopvlak, het product of de fabrikant. De banden zijn ook een veiligheidsrelevant onderdeel van de auto, maar niet zo belangrijk dat er speciale voorschriften van de autofabrikant voor zijn. Ik ken geen enkele auto waarvoor de autofabrikant de bandenfabrikant voorschrijft. In het geval van explosieveilige componenten kunnen zelfs schijnbaar eenvoudige onderdelen nogal bureaucratisch worden door test- en fabricagecertificaten. Aangezien de apparatuur die nu onderhouden moet worden hoogstwaarschijnlijk uit het democratische Westen afkomstig is, komen de gebruikte onderdelen ook uit een van deze economieën. Zoals nu te zien is bij de Siemens compressieturbine die in Canada in onderhoud is, kan hij niet terug naar Rusland verscheept worden vanwege een door de politiek opgelegd handelsembargo. De situatie zou vergelijkbaar kunnen zijn voor de komende onderhoudswerkzaamheden.

Ofwel zijn alle bekende slijtage-onderdelen al vóór het embargo aan Rusland geleverd, ofwel kan de turbine niet meer in elkaar gezet worden. Als een onderdeel volgens het onderhoudsschema vervangen moet worden, dan is het verplicht een nieuw onderdeel te gebruiken, ook al is het oude onderdeel nog goed. En er mag geen ander onderdeel gebruikt worden. Het onderhoudsbedrijf of de exploitatiemaatschappij zal niets doen om het systeem weer aan de praat te krijgen als er maar één onderdeel ontbreekt. De overtreding, en in dit geval zou het zelfs een opzettelijke overtreding zijn, zou betekenen dat zij de aansprakelijkheid voor schade aan leven, lichaam en eigendom op zich zouden moeten nemen. Niemand zou deze schoen aantrekken, want hij zou de ingewikkeldheid van de afzonderlijke elementen niet kunnen overzien en beoordelen. Of de exploitant van de centrale heeft van tevoren goed doorgewerkt en reserve-onderdelen in voorraad, of het sanctiebeleid zal ons genadeloos treffen – en de enige gaspijpleiding die nog functioneert, zal ook dood zijn. Dan kunnen wij ons letterlijk “warm aankleden”.

Dit moet men weten, dat dan niet de boze Rus de schuldige is, maar de beste EU-regering die er ooit was.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Uitgelekt: Brussel vreest oproer in Europa wegens aardgascrisis

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: