De Verenigde Staten voeren al bijna 150 jaar een experiment uit. De onderwerpen van het experiment: zwarte mensen en blanken uit de arbeidersklasse. De hypothese die getest moet worden: Kan een volk dat uit de jungles van Afrika werd gehaald en tot slavernij werd gedwongen, volledig worden geïntegreerd als burgers in een blanke meerderheidsbevolking?
De blanken waren afstammelingen van Europeanen die een majestueuze beschaving hadden gecreëerd. De voormalige slaven waren stamvolken zonder geschreven taal en vrijwel zonder intellectuele verworvenheden. Met een beleid dat voor geen van beide groepen eerlijk was, liet de regering de nieuw bevrijde zwarte mensen los in een blanke samenleving die hen als inferieur beschouwde. Sindsdien heeft Amerika geworsteld met raciale onenigheid, schrijft Anthony Bryan op American Rennaissance.
Decennium na decennium bleven de problemen bestaan, maar de experimentatoren gaven nooit op. Ze stonden erop dat als ze de juiste formule konden vinden, het experiment zou werken, en verzonnen programma na programma om het resultaat te krijgen dat ze wilden. Ze creëerden het Freedman’s Bureau, namen burgerrechtenwetten aan, probeerden de Great Society op te bouwen, verklaarden de War on Poverty, gaven opdracht tot ras voorkeuren gebaseerd op ‘positieve’ discriminatie, creëerden woningbouwprojecten en probeerden Midnight basketball. Hun nieuwe wetten drongen in het leven van de mensen binnen op een manier die anders ondenkbaar zou zijn geweest. Ze riepen de troepen van de Nationale Garde op om de integratie op school af te dwingen. Ze verboden de vrijheid van vereniging. Ondanks de protesten van de ouders zetten ze blanke kinderen op bussen en stuurden ze hen naar zwarte scholen en vice versa. Ze probeerden met geld, speciale programma’s, ontspanningsnormen en eindeloos handenwringend het “prestatiegat” te dichten. Om de blanke tegenstand in toom te houden, begonnen ze met het straffen van publieke en zelfs private uitspraken over ras. Ze hingen Orwelliaanse publieke spandoeken op die blanken opdroegen om “Diversiteit te vieren!” en “Zeg nee tegen Racisme.” Niets was ongelimiteerd als het het experiment zou kunnen redden.
Sommigen dachten dat wat W.E.B. Du Bois de Talented Tenth noemde, de weg zou wijzen voor zwarte mensen. Een groep elitaire, geschoolde zwarten zou de deuren van de mogelijkheden openbreken en de wereld laten zien waartoe zwarten in staat zijn. Er is een Talented Tenth. Het zijn de zwarte Amerikanen die ondernemers, advocaten, artsen en wetenschappers zijn geworden. Maar tien procent is niet genoeg. Om het experiment te laten werken, moet de tien procent worden gevolgd door een kritische massa van mensen die middenklassebanen kunnen opvullen en de sociale stabiliteit kunnen bevorderen. Dat is wat er ontbreekt. Door de jaren heen blijven te veel zwarte mensen onvermogen tonen om te functioneren en te bloeien in een cultuur die niet bij hen past.
Detroit is failliet, de zuidkant van Chicago is een oorlogsgebied en in heel Amerika zijn de meerderheids-zwarte steden geteisterd door ontaarding en geweld. En zwarten nemen nooit de verantwoordelijkheid voor hun mislukkingen. In plaats daarvan halen ze uit in woede en wrok. Over de generaties heen en in het hele land, zoals we hebben gezien in Detroit, Watts, Newark, Los Angeles, Cincinnati, en nu Ferguson, zijn rellen en plunderingen slechts van één raciaal incident verwijderd.
De blanke elite zal ons vertellen dat dit niet betekent dat het experiment is mislukt. We moeten gewoon harder proberen. We hebben meer geld nodig, meer tijd, meer begrip, meer programma’s, meer kansen. Maar niets verandert, hoeveel geld er ook wordt uitgegeven, hoeveel wetten er ook worden aangenomen, hoeveel zwarte genieën er ook op tv worden vertoond, en wie er ook president is.
Sommigen beweren dat het een probleem van “cultuur” is, alsof cultuur het gedrag van mensen creëert in plaats van andersom. Anderen geven de schuld aan “wit privilege”. Maar sinds 1965, toen de elites Amerika’s deuren openden voor de derde wereld, zijn immigranten uit Azië en India – mensen die niet blank zijn, niet rijk, en niet “verbonden” – in stilte geslaagd. Terwijl de kinderen van deze mensen spellingwedstrijden winnen en topscores halen bij schooltoetsen, plegen zwarte “jongeren” de helft van de gewelddadige misdaad van het land, waaronder het wreed mishandelen van willekeurige blanken op straat voor de kick ervan, dat heeft niets te maken met armoede.
Het experiment is mislukt. Niet vanwege de cultuur, of het blanke voorrecht, of het racisme. Het fundamentele probleem is dat blanken en zwarten verschillend zijn. Ze verschillen intellectueel en in temperament. Deze verschillen resulteren in een permanente sociale onverenigbaarheid.
Onze heersers lijken niet te begrijpen hoe moe hun blanke onderdanen zijn met dit experiment. Ze begrijpen niet dat blanken er niet op uit zijn om zwarte mensen te kwetsen; ze zijn gewoon klaar met hen. Ze zijn uitgeput door de sociale pathologieën, het geweld, de eindeloze klachten, de blinde raciale solidariteit, de bodemloze put van grieven, de excuses, de reflexieve vijandigheid. De elites verklaren alles met “racisme” en weigeren te geloven dat de blanke frustratie binnenkort het kookpunt zou kunnen bereiken.
Zij zullen de enigen zijn die verbaasd zijn als er een echte revolutie komt in de Verenigde Staten, en dat het de blanken zijn die de opstand leiden.
https://www.telegraaf.nl/video/2131039366/duizenden-hongerige-apen-terroriseren-stad
Darwin had niets meer toe te voegen….
Oktober 2010 Angela Merkel zei op een bijeenkomst van de jongerenafdeling van haar CDU in Potsdam, dat de multiculturele samenleving in Duitsland mislukt was. Merkel benadrukte dat immigranten meer moeten doen om goed te integreren. “Iedereen die niet meteen Duits spreekt, is niet welkom”, aldus Merkel. Echter zij sloot ze zich aan bij bondspresident Christian Wullf, die begin deze maand zei dat de islam bij Duitsland hoort, net als het christendom en het jodendom.
Vrijwel iedereen die bij de pinken is weet dat zij het grootste verraad tegen het Duitse volk in gang heeft gezet door in september 2015 honderdduizenden gelukszoekers en asielparasieten alle verworvenheden van het machtige en met zware arbeid afgedwongen Duitse sociale vangnet te laten genieten, bijna zonder enige economische tegenprestatie.
Een citaat van Napoleon Bonaparte spreekt mij zéér aan.
Er bestaat geen goedmoediger, maar ook geen lichtgeloviger volk dan het Duitse. Ik hoefde nooit verdeeldheid onder hen te zaaien. Ik hoefde alleen maar mijn netten te spannen en ze liepen er als schuw wild in. Onderling hebben ze elkaar gewurgd, en ze dachten hun plicht te doen. Er is geen dwazer volk op aarde. Geen leugen kan grof genoeg bedacht worden: de Duitsers geloven hem. Om een leuze, die men hen gaf, vervolgden ze hun eigen landgenoten met grotere verbittering dan hun werkelijke vijanden.
Dat multi culti niet werkt moet toch allang bekend zijn! We hebben het in Joegoslavie gezien en in de Sovjetunie. Twee communistische staten waar men gedwongen werd mwet andere cultuur groepen samen te leven, we weten allemaal hoe dit afgelopen is! In Amerika zijn het vnl de joden geweest, en niet zozeer de blanken, die in de slavenhandel zaten. Ook de zwarten in Afrika verkochten hun vijandoge stammen, als slaaf! En nu proberen de joden bij ons ook weer ook nog “diversiteit”aan te moedigen, wat deserstreus is voor beide volkeren en vandaar dat agressieve wangedrag van sommige migranten! Weer een bewijs, dat je volkeren daar moet laten waar ze horen, in hun eigen natuurlijke omgeving, net als planten en dieren! Dat is geen racisme, maar de natuurwetten volgen!