Zes maanden na Israëls blitzkrieg op Gaza heeft de militaire inlichtingendienst van de bezettingsstaat schoorvoetend toegegeven wat velen al vermoedden: een beslissende overwinning op Hamas is een onbereikbaar doel. Ondanks de aanvankelijke retoriek van premier Benjamin Netanyahu over totale vernietiging, spreekt de realiteit op het terrein anders, schrijft Xavier Villar.
Tzachi Hanegbi, hoofd van Israëls nationale veiligheid, had eerder verklaard dat niets minder dan een ‘totale overwinning‘ zou volstaan. Maar, zoals de militaire woordvoerder Daniel Hagari op 18 maart toegaf, Hamas blijft volharden en hergroepeert zich – zo beweert hij – rond het Al-Shifa ziekenhuis in de noordelijke Strook.
Zoals de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Jake Sullivan vorige week opmerkte: “Israël heeft Shifa een keer ontruimd. Hamas kwam terug in Shifa, wat vragen oproept over hoe we kunnen zorgen voor een duurzame campagne tegen Hamas, zodat het zich niet kan vernieuwen, geen grondgebied kan heroveren.”
Mission impossible
Vanuit een politiek standpunt suggereert dit dat het bezettingsleger noch de Palestijnse verzetsbeweging kan uitroeien, noch controle kan uitoefenen over het belegerde gebied.
Reservegeneraal Itzhak Brik, die eerder de “totale chaos” onder de rangen van de Israëlische militairen in Gaza heeft bekritiseerd, waarschuwt al lang dat “de volledige vernietiging van Hamas niet haalbaar is, en Benjamin Netanyahu’s verklaringen hierover zijn alleen bedoeld om anderen te misleiden.”
Het feit dat Tel Aviv er niet in slaagt om het uitgebreide tunnelnetwerk van Hamas te ontmantelen, benadrukt nog eens de ontoereikendheid van haar militaire inspanningen. Israëlische autoriteiten hebben bevestigd dat ongeveer 80 procent van het tunnelsysteem van Hamas intact is gebleven, ondanks maanden van luchtaanvallen en grondoperaties.
Volgens functionarissen van het Iraanse ministerie van Defensie, die op voorwaarde van anonimiteit spreken, strekt dit netwerk zich naar schatting uit over een afstand van 550 tot 750 kilometer – een verbazingwekkende prestatie, gezien het feit dat het langste punt van Gaza 25 kilometer is. Twee functionarissen schatten ook dat er bijna 5.700 afzonderlijke schachten zijn die naar deze tunnels leiden.
Israëlische grootspraak over het herhaaldelijk bombarderen van Hamas tunnels klinkt onwaar in het licht van deze bevindingen. Zelfs geavanceerde munitie zoals GBU-28 ‘diepe penetratie’ bommen zijn niet effectief gebleken tegen de diepte en complexiteit van de tunnels.
Het bewijs van het onvermogen van Israël om door de verdediging van Hamas heen te breken blijft zich opstapelen. In een toespraak op 12 maart onthulde de Iraanse leider Ayatollah Ali Khamenei dat hij een boodschap had ontvangen van het Palestijnse verzet waarin stond dat “90 procent van onze capaciteiten intact zijn”.
Volgens Mark Warner, voorzitter van de Amerikaanse Senaatscommissie voor Inlichtingen, was het Israëlische leger hoogstens in staat om minder dan een derde van het Hamas-tunnelnetwerk te vernietigen: “Het idee dat je elke Hamas-strijder gaat elimineren, lijkt me geen realistisch doel.”
Het is overduidelijk dat Israëls verklaarde doel om Hamas te vernietigen niet is bereikt, en ook in de toekomst niet zal worden bereikt. Zelfs de Wall Street Journal erkende in een artikel van 29 februari, waarin de succesvolle aanvallen van het bezettingsleger op Hamas-troepen werden geprezen, dat “Israël nog steeds ver verwijderd is van zijn verklaarde oorlogsdoel om Hamas uit te schakelen als een belangrijke militaire en politieke entiteit.”
De mislukkingen van Israël kunnen vanuit twee verschillende perspectieven worden geanalyseerd. Ten eerste is Hamas’ vorm van militair verzet asymmetrisch, waardoor het schade kan toebrengen aan een veel grotere tegenstander zonder noemenswaardige slachtoffers te lijden.
Hamas begrijpt de noodzaak om zijn dubbele politiek-militaire structuur te beschermen en organiseert militaire operaties in onafhankelijke cellen onder het gezag van de Al-Qassam Brigades.
Ten tweede bestaat Hamas niet alleen uit een strijdmacht maar ook uit een ideologie die diep geworteld is in de Palestijnse strijd voor nationale bevrijding binnen de islamitische notie van jihad – of “verdienstelijke inspanning.” De kracht van deze antikoloniale beweging, en in het bijzonder haar brede, verankerde populariteit onder het volk, maakt het uitroeien ervan een bijna onmogelijke taak.
In tegenstelling tot de door Fatah geleide, door de VS en Israël gesteunde Palestijnse Autoriteit (PA) die zelfbestuur met veel beperkingen accepteert – zoals de Oslo-akkoorden laten zien – weerspiegelt de afwijzing van dergelijke akkoorden door Hamas zijn standvastige verzet tegen de koloniale visie van Israël en biedt het een aantrekkelijk alternatief politiek standpunt.
Oorlog als politiek instrument
Kortom, dreigementen om Hamas te vernietigen en Gaza te verwoesten zijn zinloos. Vanuit het rationele perspectief van de Palestijnse verzetsgroep wordt begrepen dat de gevolgen veel ernstiger zouden zijn als ze zich zouden onderwerpen aan de eisen van Israël.
Deze zelfde logica van verzet, die fundamenteel is, wordt gedeeld door de overweldigende meerderheid van de Hamas-aanhangers, inclusief seculieren. Bovendien wordt de logica van het antikoloniale verzet van generatie op generatie doorgegeven en de genocidale dynamiek van het zionisme houdt deze logica alleen maar in stand.
De erkende mislukking van het streven van het zionisme naar een ’totale overwinning’ op Hamas moet worden begrepen vanuit een politiek perspectief. Zolang de Israëlische koloniale bezetting volhardt in haar doelstellingen van verplaatsing en verovering in Palestina, zal de ideologie van het verzet, belichaamd door Hamas vandaag, haar dominantie behouden onder de gekoloniseerden.
Peilingen gehouden onder Palestijnen bevestigen deze analyse. Een enquête van het Palestinian Center for Policy and Survey Research van december 2023 wijst op groeiende steun voor Hamas in alle bezette Palestijnse gebieden, naast verbluffend afgenomen steun voor de PA.
De gegevens onthullen verder een wijdverspreide goedkeuring van de acties van Hamas, waaronder de verzetsoperatie Al-Aqsa Flood van 7 oktober, en een aanzienlijke vraag naar het aftreden van Mahmoud Abbas, de president van de PA.
De verklaring van de voormalige vicevoorzitter van de Israëlische Nationale Veiligheidsraad, waarin hij erkent dat “er geen militaire oplossingen zijn voor de conflicten waarin Israël verwikkeld is, vooral in de zuidelijke regio,” bevestigt de politieke blindheid van de huidige Israëlische status quo.
De As van Verzet begrijpen
Het is belangrijk om op te merken dat soms wordt verondersteld dat een ideologie ondergeschikt is aan een reeks politieke belangen, wat ertoe zou kunnen leiden dat die ideologie op een gegeven moment haar politieke doelstellingen aanpast. Dit is echter niet het geval bij Hamas, en ook niet bij het analyseren van de redenen voor het verzet van Hezbollah en Iran tegen Israël.
Noch Hamas, noch de rest van de leden van de As van Verzet kunnen worden bedreigd of tot onderwerping worden gebombardeerd, omdat deze autonome groepen hun eigen politieke agenda hebben waarover ze niet onderhandelen, zelfs niet als ze worden geconfronteerd met de genocidale campagne van Israël. Zoals Hezbollah secretaris-generaal Hassan Nasrallah herhaaldelijk benadrukte in een televisietoespraak op 16 februari:
We staan voor twee keuzes – verzet of overgave – en de prijs van overgave … betekent onderwerping, vernedering, slavernij en minachting voor onze ouderen, onze kinderen, onze eer en onze rijkdom … De prijs van overgave in Libanon betekende de politieke en economische hegemonie van Israël over ons land.
Ter illustratie: denk aan Irans standvastige toewijding aan Palestina, ondanks de interne risico’s die het oplevert voor de Iraanse nationale veiligheid in de confrontatie met zowel de VS als Israël. Toch hebben deze risico’s en bedreigingen geen invloed op de regionale politieke strategie van Teheran, die stevig geworteld is in zijn revolutionaire visie.
Dit is een fundamenteel verschil met klassieke westerse militaire coalities die ad hoc door gelijkgestemde staten zijn gevormd om een gemeenschappelijke dreiging te bestrijden zonder langetermijnverplichtingen. De “ineenstorting” van de glansloze, door de VS geleide coalitie tegen de anti-Israëlische marineoperaties van Jemen in de Rode Zee is hier een goed voorbeeld van.
De As van Verzet is daarentegen meer dan alleen een coalitie van groepen; hij is verankerd in een antikoloniale ideologie die ononderhandelbare doelen deelt, maar verschillende strategieën toestaat om ze te bereiken.
Met andere woorden, alle groepen die deel uitmaken van de As van Verzet – of ze nu soennitisch, sjiitisch, Arabisch, niet-Arabisch, seculier of islamitisch zijn – zijn in staat om incidentele overeenkomsten en meningsverschillen te bereiken door gebruik te maken van dezelfde taal van de antikoloniale islamitische traditie.
Terwijl de oorlog tegen Gaza al een half jaar woedt, is de ongekende tol aan Palestijnse levens en infrastructuur verwoestend geweest. Ondanks enkele tactische vorderingen van de bezettingstroepen wordt het steeds duidelijker dat Israël afstevent op een strategische nederlaag.
Het falen van de Palestijnse regering om haar doelen te bereiken staat in schril contrast met de onwrikbare vastberadenheid van het Palestijnse verzet, gesteund door een regionale alliantie die eensgezind is in haar compromisloze houding tegen de bezettingsstaat.
Een gedachte.. zou deze oorlog, en die waar dan ook, niet puur zijn voor de harvest van kinderen voor offers aan baphomet(satan)? Het zijn allemaal satanisten.. 1+1? Als je nagaat dat bijvoorbeeld wijlen queen elisabeth alleen al 50.000 vermiste kinderen op haar naam heeft staan (dat lijkt me nog een krappe schatting, maar ok)..plus natuurlijk de organenhandel, mensenhandel, wapenhandel en alle andere big money makers. Het zou mij niet verbazen als dat een hoofdreden is van alle oorlogen, naast het verdienen van bakken met geld..
De zionisten blijven maar doorgaan met hun genocide
Het is niet de bedoeling dat Hamas, een organisatie door Israel opgezet, wordt verslagen want dan is er geen reden meer om de never-ending genocide te stoppen…
Hamas is gewoonweg Niet meer te verslaan..de offers die ze moeten doorstaan hebben, maakt hen voor eeuwig Superieur aan de Zionisten..hun bloed is een Ondoordringbaar Harnas geworden…hun tunnel-accomodatie is ook Verbluffend…en die kan best al tot het in Jeruzalem liggen tot aan de Al-Acsa Moskee liggen..ik zou er niet van verschieten…🩸🇵🇸💪
…uiteindelijk zal het voor iedereen de keuze worden; of je ‘liever een knielende lafaard bent dan een dooie held’, alhoewel de meeste schaapjes de keuze al gemaakt hebben, heb ik de indruk.
Geërfd van de Rentmeesters en hun duistere cabal die aan afgoderij doen.
Ze hebben inmiddels een ritueel offer-podium gebouwd om de ‘heilige koe’ te slachten en hun goddelijke “puurheid” op te eisen!
Ik gok zo dat het grote slachten van de westerse bevolking dan ook wel zal gaan escaleren?
Hoeveel tanks, personeelverboerders en soldaten zijn van Israëlische kant gesneuveld? Denk best veel en meer dan ze toegeven.
wat een geweldig leerzaam artikel, dank