De grimmige mislukking van het Oekraïense tegenoffensief in 2023, dat door Kiev werd aangekondigd als de vuistslag die Rusland uit de oorlog kan slaan, heeft ertoe geleid dat voorstanders van maximalistische oorlogsdoelen in Oekraïne hun tijdschema voor de overwinning hebben herzien.
Volgens deze opkomende consensus kunnen de Strijdkrachten van Oekraïne (AFU) de aanhoudende Russische aanvallen afweren en hun capaciteit aanvullen voor hernieuwde offensieven in 2025 met aanhoudende Westerse steun. De sleutel tot deze plannen is een tweeledige beoordeling van de aanvalscapaciteiten van beide partijen, schrijft Mark Episkopos.
Deze visie stelt dat Oekraïne, als het wordt voorzien van voldoende “game-changing” middellange- en langeafstandsraketten, met succes de Russische logistiek en commando- en controleknooppunten (C2) kan uitschakelen en grote delen van bezet gebied – waaronder de Krim – onhoudbaar kan maken voor Russische troepen. Dergelijke perspectieven worden aangevuld en vaak vergezeld door de parallelle observatie dat de Russische strijdkrachten een kritiek tekort hebben aan belangrijke munitie en dus niet in staat zijn om langdurige druk uit te oefenen op de Oekraïense infrastructuur.
Beide benaderingen, die Westerse beleidsmakers uitnodigen om de Oekraïense maximalistische oorlogsdoelen te verdubbelen in de hoop dat er met voldoende financiering en doorzettingsvermogen toch nog iets kan worden bereikt dat in de buurt komt van een totale overwinning, zijn zeer gebrekkig en brengen Kiev en zijn Westerse partners het komende jaar in een nog precairdere militaire positie.
De AFU ontving eind 2023 ongeveer 20 ballistische M39 Block I Army Tactical Missile System, of ATACMS, raketten van de Verenigde Staten. Deze oudere raketten, met een bereik van 170 kilometer, werden naar verluidt door de AFU gebruikt om door Rusland gecontroleerde vliegvelden in het zuiden en oosten van Oekraïne aan te vallen.
In een brief van november 2023 riep een groep wetgevers de regering Biden op om meer ATACMS, waaronder geavanceerde varianten met een groter bereik, over te dragen aan Oekraïne met als doel om de AFU te ondersteunen in haar “behoefte aan diepgaande aanvalsmogelijkheden”. Voormalig Amerikaans generaal Ben Hodges stelde dat de levering van ATACMS en andere westerse raketten, waaronder Duitse Taurus kruisraketten, de door Rusland bezette Krim zou isoleren en onhoudbaar zou maken voor Russische troepen. “ATACMS met een bereik van 300 km zullen de Krim onhoudbaar maken zodra ze in het theater aankomen. De Russische marine, luchtmacht en logistiek kunnen zich niet verbergen op de Krim,” schreef Hodges. “Wat betreft ATACMS voor Oekraïne, neem geen genoegen met half werk.”
Net als bij andere plannen die zijn geformuleerd rond het gebruik van spelveranderende “wunderwaffen” door Oekraïne, gaat het denken over massale ATACMS-aanvallen maar al te vaak uit van een statische Russische tegenstander die niet in staat is om zich na verloop van tijd aan deze wapens aan te passen.
Denk aan de introductie in 2022 van door de VS geleverde HIMARS-raketten op het slagveld, die een reeks succesvolle AFU-aanvallen op hoogwaardige Russische activa in Oekraïne mogelijk maakten. Aan de HIMARS-honorimefase van de AFU kwam geleidelijk een einde toen de Russen leerden hun munitiedepots effectiever te verspreiden, westerse precisieraketten te storen en geavanceerdere luchtverdedigingspraktijken toe te passen.
De Russische legerleiding weet welke westerse wapens nog aan Oekraïne moeten worden geleverd en heeft in dit stadium van de oorlog maanden, zo niet jaren, de tijd gehad om hun effecten te simuleren en preventief tegenmaatregelen op te stellen, waardoor het element van technologische verrassing, dat de HIMARS-raketten in 2022 een kort maar reëel venster op operationeel succes gaf, verdween. Het is zo goed als zeker dat het Russische leger zal doorgaan met het aanscherpen van zijn methoden om de strijdkrachten te verspreiden en met het ontwikkelen van aanvullende tegenmaatregelen om de toekomstige impact van westerse middellange- en langeafstandsraketten op het slagveld te verzachten.
Rusland zou ook kunnen reageren op uitgebreide westerse raketleveranties met een breed scala aan asymmetrische maatregelen die een gevaarlijke escalatie in de intensiteit van de oorlog mogelijk maken. Moskou, dat er tot nu toe voor heeft gekozen om Oekraïne en zijn westerse medestanders in een weloverwogen tempo uit te dunnen, kan gebruik maken van zijn aanzienlijke en groeiende controle over escalatie door meer van zijn aanvalscapaciteiten in te zetten tegen de Oekraïense infrastructuur en offensieve operaties op te voeren over de contactlijn in het oosten en zuiden van het land.
Door het Westen geleverde raketten kunnen worden gebruikt om de Russische strijdkrachten operationele kosten op te leggen door middel van aanvallen op hoogwaardige doelen en infrastructuur, maar deze aanvallen hebben een beperkte strategische waarde op de lange termijn. Er zijn geen aanwijzingen dat ze op een voldoende grote schaal kunnen worden uitgevoerd om de Russische strijdkrachten in Oekraïne beslissend te verslaan, noch – zoals opgemerkt door Anatol Lieven van het Quincy Institute – kunnen ze de Russische aanwezigheid op de Krim onhoudbaar maken als ze niet gepaard gaan met succesvolle grootschalige grondoffensieven om de Russen uit het zuidoosten van Oekraïne te verdrijven.
Niets wijst erop, zeker niet in het licht van de kostbare mislukking van het tegenoffensief van 2023, dat de AFU in de nabije toekomst het offensieve potentieel zal ontwikkelen dat nodig is voor dergelijke opmars. Oekraïense aanvallen met door het Westen geleverde raketten hebben delen van de Russische marine uit de Krim verdreven, waardoor Moskou’s al lang opgegeven plannen voor amfibische landingen in Odessa en Mykolaiv verder werden gedwarsboomd. Maar het verlies en de verplaatsing van deze schepen is ongetwijfeld een materiële tegenslag voor Rusland, maar het is nooit een kritieke factor geweest in het vermogen van de Russische grondtroepen om hun bezetting van Zuid-Oekraïne vol te houden.
Niet minder onjuist is het begeleidende idee dat Rusland zelf een kritiek rakettekort heeft. Russische strijdkrachten, zo voorspelde het hoofd van de Oekraïense militaire inlichtingendienst Kyrylo Budanov in een interview op 31 december 2022, hebben nog genoeg raketten voor twee grootschalige aanvallen. De Estse topambtenaar van de inlichtingendienst Margo Grosberg zei in januari 2023 dat Rusland de precisiemunitie heeft om Oekraïne te blijven aanvallen voor “de komende drie tot vier maanden, of tot de lente, en vanuit een pessimistischer oogpunt, zes tot negen maanden”. Deze en soortgelijke inschattingen van Oekraïense en Westerse functionarissen zijn zelfs in het recente debat over Oekraïne blijven hangen, ondanks het feit dat ze voortdurend werden tegengesproken door de gebeurtenissen ter plaatse in de afgelopen twee jaar.
Hoewel het onmogelijk is om de Russische voorraden van verschillende precisiemunities op elk moment nauwkeurig in te schatten, zijn er duidelijke aanwijzingen dat het Kremlin de westerse exportcontroles heeft afgezwakt en met succes zijn defensie-industriële basis heeft geconsolideerd om de Russische langeafstandsaanvalscapaciteiten op de korte tot middellange termijn op zijn minst in stand te houden, zo niet te laten groeien. De gestage productie van precisiemunitie door Rusland staat in schril contrast met de voortdurende verslechtering van de Oekraïense luchtverdediging als gevolg van de onophoudelijke Russische aanvallen in de winter, waardoor het beladen idee dat de tijd aan Oekraïnes kant staat verder wordt ondermijnd.
Geen van deze twee ideeën – namelijk dat Oekraïne kan winnen als het wordt overspoeld met zware wapens uit het Westen en dat Rusland op het punt staat zijn voorraden uit te putten – is nieuw. Beide concepten maken zelfs deel uit van het oorspronkelijke denken dat sommige westerse beleidsmakers en waarnemers in de loop van 2022 deed concluderen dat de AFU Rusland kan verslaan op het slagveld.
Maar na twee jaar van brute gevechten waarin Rusland geleidelijk de overhand heeft gekregen, staat er meer op het spel dan ooit en zijn de kosten van voortdurende misrekening mogelijk catastrofaal. Het is hoog tijd dat de aanhangers van Kiev aan beide zijden van de Atlantische Oceaan zich richten op een realistische overwinningsleer die rekening houdt met de nijpende omstandigheden in Oekraïne in plaats van die te verdoezelen, en die een duurzaam kader biedt voor de beëindiging van de oorlog onder de best mogelijke voorwaarden voor Kiev en het Westen.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
“Geen tegengif”: Oekraïense troepen doodsbang voor onstuitbare precisie glijbommen van Rusland
Tijdens de oorlog in Syrië hebben we al kunnen zien dat de Russische bommen alle doel troffen waar de Amerikaanse van de 10 er maar 1 doel troffen.
Tijdens de NATO oorlog in Oekraïne heeft het westen bewezen geen enkel wapen te hebben waar Rusland geen antwoord op heeft.
Als het westen een oorlog start is het overduidelijk wie die oorlog gaat winnen ….. RUSLAND ZONDER TWIJFEL!!!
Bij een grootschalige oorlog heb je HEEL VEEL brandstof nodig en die heeft Europa niet.
Rusland heeft een staatschuld van 15% terwijl Amerika en Europa verzuipen in de schulden … ook al verbergen ze die schulden in derivaten…. het westen is compleet failliet.
Rusland is voorbereid op oorlog en hun oorlogsindustrie heeft een enorme voorsprong.
Daarnaast produceert Rusland tegen 10% van wat het Amerika en de rest van dat westerse tuig kost.
Samengevat: het westen zijn achterlijke imbecielen die maar 1 doel hebben…….. zoveel mogelijk mensen de dood in jagen.
Wat het westen ook doet ik zal ze op ieder vlak tegenwerken en ik zal iedereen die in dienst gaat minachten. ZONDER SOLDATEN GEEN OORLOG !!!!!
🎯
”Als het westen een oorlog start is het overduidelijk wie die oorlog gaat winnen ….. RUSLAND ZONDER TWIJFEL!!! ”
Vooralsnog is het een ‘speciale militaire operatie’ met als doel het vernietigen van de nazi’s in Oekraïne.
Met het decennia lange nimmer aflatende geflater van de westerse politici onder aanvoering van het WEF, de WHO en de UN zou men haast gaan denken dat dit een agenda is die ze aan het volgen zijn om aan het eind China als zogenaamde nieuwe machthebber het heft in handen te geven.
Dat is nou jammer. ben ik net bezig met het oprichten van het NEDERLANDSE BEVRIJDINGSLEGER…gaan we dit lezen …zo jammer he
Ik sta voor vrede
Rusland dus
En europese inwoners hoop ik
Volgens deze opkomende consensus kunnen de Strijdkrachten van Oekraïne (AFU) de aanhoudende Russische aanvallen afweren en hun capaciteit aanvullen voor hernieuwde offensieven in 2025 met aanhoudende Westerse steun
Dus het Westen is uit op bloed. Het is nog niet genoeg dus. Dit kan geen normaal mens verzinnen. Zolang Europa zich niet los maakt van de VS en weer normaal gaat handelen met Rusland. Zo lang er zal bloed vloeien vrees ik. En dan durven ze de dienstplicht weer in te stellen. Niet voor defensie dus maar voor een aanvalsoorlog dus. Gaat nou nooit het kwartje vallen. We hebben te maken met de ergste psychopaten die er te vinden zijn. En ze regeren ons. We zaten te slapen.
Het landschap genaamd “modern warfare” is de laatste 5 jaar behoorlijk veranderdt, je kunt wel een grote vliegtuigboot hebben, een hypersonische raket is genoeg om de boot uit te schakelen, zinken is een ander verhaal. Maar een vliegtuigboot met een gat in het midden is moeilijk opstijgen en landen. Dat snappen de Russen heel goed. De NAVO zit nog steeds vast in koude oorlog denken. Een tank is gewoon kansloos tegen een kamikaze FPV drone.
Ovi, dat met die Drones is wel een dingetje geworden ja. Je zou je af kunnen vragen waarom stel je geen gebied in van 100 km2 en ga daar met je drone tje spelen. Wie na een maand de meeste nog in de lucht heeft wint. Als het Oekraïne is trekt Rusland zich terug onder de garantie dat Oekraïne normaal met Russische burgers omgaat. Wint Rusland dan gaat Oekraïne zich heel diep schamen en de daders berechten. Tot aan Rutte toe. Die is medeverantwoordelijk,
Maar dat zal wel te simpel zijn.